‘Help! Help! He’s going to kill me!

‘Help! Help! He’s going to kill me!’
Hearing the screams, Shirkuh ran through the dark streets of
the town. Suddenly he came around the corner of a building.
A soldier was holding a knife to a woman’s neck. Her eyes were
wild and afraid. Shirkuh didn’t stop to think. In a minute, the
two men were fighting for the knife. In another minute, the
soldier was dead, his blood bright red on the ground.

Late that night, Ayyub heard a soft knock at the door. It was his
brother Shirkuh asking for news.
‘The baby hasn’t come yet. The mother’s having a bad time.’
The father looked at his brother. ‘Why are you hurrying?’
‘Ayyub. I’ve just killed a man by mistake, but I was angry.’
‘Shirkuh! Why did you do this? It’ll be difficult for us here in
Tikrit. The man’s family will make trouble.’
‘I couldn’t stop myself. While I was coming home, a woman
called out for help. A soldier was going to kill her. I didn’t want
to hurt him. It was an accident. But now Governor Zengi says
that all our family must leave at once or we’ll be in danger.’
‘Oh, Shirkuh! You’re a fighter. You’re stronger than most men.
But when you’re angry, you stop thinking. It’s always been this
way, but I can’t leave until the child arrives.’
Just then they heard a cry. Ayyub hurried away to the women’s
side of the house. ‘What news?’ he asked his sister.
‘Good news, thank God! The child is born. But look at him.
He’s very small and weak. I don’t think that he’ll live through
the night. The mother too is very ill,’ she said.
‘There’s nothing to be done. We must go now!’ Ayyub held his
new son. ‘I’ll call you Yusuf because you must find a new life
away from where you were born, like the Prophet Yusuf did in
Egypt long, long ago.’
Baalbek – 1145
‘Please, please tell us the story again! Please!’ The three brothers
were with their father, Ayyub, in the garden of his fine house in
the old town. Turan Shah, the oldest boy, was next to his father.
Yusuf, now seven years old, held Al-Adil, the baby, in his arms
and sat as near as he could to listen.
Ayyub smiled and began:
Six years before our Yusuf here was born, I was near the river
Tigris catching some birds for your mother to cook for dinner.
Suddenly, I saw a man on the other side of the water. He was having
trouble running. He had blood all over his face and clothes, but he still
carried his sword. Behind him I could see many soldiers riding fast
horses. I thought quickly. Near me was a small fishing boat. I jumped
in and pushed it across the river with a long stick.
Just then, the soldiers started to get near the water. I called to the
man and helped him into the boat. I pushed the boat quickly into
the river while the soldiers started shooting at us. Arrows hit the
boat, but with God’s help we weren’t hurt! At last we got to the
other side. Dirty, wet and tired, we ran back home. Your mother and
sisters cooked us a wonderful meal that we enjoyed silently. The next
morning I learned the name of my guest. It was the great Zengi
himself! His army lost the battle the day before and all his soldiers
were dead or prisoners. He wanted to hurry back to Mosul to make
sure that the town was safe so I gave him new clothes and my best
horse. Riding away, he said, ‘I’ll never forget your help and will
always be a true friend to you and your family.’
‘What was the horse like, Father?’ asked Yusuf.
‘All you think about is horses, Yusuf,’ said Turan Shah.
‘He was the brother of the wind. It’s good to give with open
hands. Zengi has been our friend since then. I’m Governor of
Baalbek and we’re safe and comfortable here because of him.’
‘Yusuf! You must come now. It’s time to go to school.’
‘Oh, Al-Adil, I don’t want to go! Look at my horse, Aneed! I
don’t know why Turan Shah says that he’s bad. He’s going to be
very good at polo. He always knows what to do!’
The boy of fourteen rode quickly up to the ball with the stickThe old teacher looked up angrily when Yusuf hurried into the
room. He was very late. ‘You’ll have to stay this afternoon to do
all the work that you’ve missed, boy!’
Yusuf sat next to Turan Shah. ‘Where are we?’ he asked.
Turan Shah showed Yusuf the words in the holy Koran that
the boys were reading. ‘It’s the story of the Prophet Yusuf and
how his brothers left him in the desert because they didn’t like
him,’ he smiled, not very kindly.
‘Stop talking and learn!’ The teacher’s stick hit both boys. It
hurt. Turan Shah cried out, but Yusuf said nothing.
‘What am I going to do with you, Yusuf?’ said his father later
that day. ‘Your teacher tells me that you’re clever and quick to
learn, but that you’re never at school. I know that you’re always
with the horses, but you’re not a child any more. You must learn
to be a man and a soldier. I’m going to send you to my brother
Shirkuh. You know that now he’s an important general
working for Zengi’s son, Nuradin, up in Aleppo.’
‘Can I take Aneed with me?’
‘No! Since we came to Damascus you’ve only played. Now you
must work. Get ready. We leave in an hour.’

Chapter 2 – A chance to prove himself
Aleppo, Syria – 1152

Yusuf felt sad saying goodbye to his mother and sisters before
he left Damascus with his father. At first he was excited to be
starting a new life, but after four days of hard travel on hot dry
roads, he was worried. He asked himself over and over again,
‘Will I be a good soldier?’
‘Yusuf, look! That’s where you’ll live,’ his father said while
they rode through some small villages just outside Aleppo.
On a high hill in the middle of the town, the boy saw the tall
walls of the castle climb up towards the sky. They made Yusuf
feel very small and unimportant. The building looked like it was
growing even taller while he rode through the town towards it.
Yusuf wanted to go back home, but he knew that he couldn’t say
anything to his father. Ayyub rode up into the castle and Yusuf
followed silently. They found the general talking to his men in a
large room full of swords. Shirkuh was an ugly man, with only
one eye. No one could say that he looked like a general, but he
was brave and he knew everything about the best ways to fight
and win.
After the soldiers left, the general turned to the boy.
‘Well, Yusuf, are you sure that you want to be a soldier?’
‘I’ll do my best, Uncle.’
‘If you want to be one of my soldiers, you’ll do what I tell you.
Do you understand?’
‘Yes, Uncle.’
Shirkuh now turned to his brother.
‘Ayyub, I’ll take the boy, but only because you and I are
brothers. I don’t think that he’ll be a good fighter or a soldier,
but we’ll see. If he’s any trouble, he goes home – at once!’
Yusuf wanted to do well, but it was difficult. He tried hard to
learn. But he was still
small and weak and he
found the fighting hard.
His sword was heavy.
The other soldiers were
fast and strong. His uncle
was often angry.
‘Hey, Yusuf! You’ll
never be a soldier if you
fight like that! I can’t
use you as you are. Go
and try to understand
how the law works from
Governor Nuradin. I
don’t want to see you
here again until you can
do something better than
this! Work hard or you’ll
go back home.’
Yusuf did what his
uncle said. He thought,
‘I’ll never be a soldier.
What will my father say
if I have to go home? Learning the law is so boring, but Uncle
Shirkuh thinks I can’t do anything else. Oh, I want to be strong
like other boys!’
Now he stood for long hours in the governor’s rooms in
the castle watching people asking Nuradin for help. At first
everything was hard to understand, but soon Yusuf saw that
Nuradin was a great man. The governor always listened to
everybody – poor people, and women and children, too – not
just rich and strong men. The governor studied the law and
talked about difficult problems with wise men. He thought
about their words and took time to find the right answer.
After three months, the governor saw that Yusuf learned
quickly. People liked the boy because he was friendly to
everyone. His thin face usually looked sad when he was alone,
but when he spoke to people, he had a kind and happy smile.
He also always tried to help anyone with troubles. Nuradin
began to talk to the boy about the problems of the castle, the
town and the army. The governor also talked to Yusuf about
his great hope:
'One day soon I want to make all the Muslim people stop
fighting each other. We must work together to take Jerusalem
back from the Franks. Palestine isn’t their land after all.
Nothing is more important than this, and we must all fight to
make it happen!'
Now Yusuf wanted to fight the Franks too. It was wrong
that they held the holy places. He also understood that Franks
sometimes made friends with some Muslims and together they
fought against other Muslims and took their houses, land and
animals. Nothing was safe. It was also very hard for Muslims to
go on pilgrimage to the holy city of Makkah. The road was too
dangerous because of all the Frankish castles near it.
‘I must get into Nuradin’s army! But how can I do it when
Uncle Shirkuh thinks that I’m too weak? I’ll have to learn clever
ways to win against stronger men. I know that the Franks are
good fighters. Their horses are bigger, their soldiers wear a lot of
armour, and they have many castles. But I know that we’ll win
if we work together and make good plans.’
From that day, he borrowed a horse and learned to use his
sword day and night when he wasn’t working for Nuradin. He
wanted to show his uncle that he wasn’t just a good student of
law, but also a real soldier.
One day, Nuradin asked Yusuf to play polo with him. The
boy ran to find a horse. He was so excited, and he forgot about
everything – his uncle, the law, and even fighting the Franks!
They played inside the castle walls. Everyone watched Yusuf
and his horse following the ball closely, without a mistake.
Polo was like a battle, fast and dangerous. Many horses
fell, men were hurt, and one died when a horse ran

Late that night, Ayyub heard a soft knock at the door. It was his
brother Shirkuh asking for news.
‘The baby hasn’t come yet. The mother’s having a bad time.’
The father looked at his brother. ‘Why are you hurrying?’
‘Ayyub. I’ve just killed a man by mistake, but I was angry.’
‘Shirkuh! Why did you do this? It’ll be difficult for us here in
Tikrit. The man’s family will make trouble.’
‘I couldn’t stop myself. While I was coming home, a woman
called out for help. A soldier was going to kill her. I didn’t want
to hurt him. It was an accident. But now Governor Zengi says
that all our family must leave at once or we’ll be in danger.’
‘Oh, Shirkuh! You’re a fighter. You’re stronger than most men.
But when you’re angry, you stop thinking. It’s always been this
way, but I can’t leave until the child arrives.’
Just then they heard a cry. Ayyub hurried away to the women’s
side of the house. ‘What news?’ he asked his sister.
‘Good news, thank God! The child is born. But look at him.
He’s very small and weak. I don’t think that he’ll live through
the night. The mother too is very ill,’ she said.
‘There’s nothing to be done. We must go now!’ Ayyub held his
new son. ‘I’ll call you Yusuf because you must find a new life
away from where you were born, like the Prophet Yusuf did in
Egypt long, long ago.’
Baalbek – 1145
‘Please, please tell us the story again! Please!’ The three brothers
were with their father, Ayyub, in the garden of his fine house in
the old town. Turan Shah, the oldest boy, was next to his father.
Yusuf, now seven years old, held Al-Adil, the baby, in his arms
and sat as near as he could to listen.
Ayyub smiled and began:
Six years before our Yusuf here was born, I was near the river
Tigris catching some birds for your mother to cook for dinner.
Suddenly, I saw a man on the other side of the water. He was having
trouble running. He had blood all over his face and clothes, but he still
carried his sword. Behind him I could see many soldiers riding fast
horses. I thought quickly. Near me was a small fishing boat. I jumped
in and pushed it across the river with a long stick.
Just then, the soldiers started to get near the water. I called to the
man and helped him into the boat. I pushed the boat quickly into
the river while the soldiers started shooting at us. Arrows hit the
boat, but with God’s help we weren’t hurt! At last we got to the
other side. Dirty, wet and tired, we ran back home. Your mother and
sisters cooked us a wonderful meal that we enjoyed silently. The next
morning I learned the name of my guest. It was the great Zengi
himself! His army lost the battle the day before and all his soldiers
were dead or prisoners. He wanted to hurry back to Mosul to make
sure that the town was safe so I gave him new clothes and my best
horse. Riding away, he said, ‘I’ll never forget your help and will
always be a true friend to you and your family.’
‘What was the horse like, Father?’ asked Yusuf.
‘All you think about is horses, Yusuf,’ said Turan Shah.
‘He was the brother of the wind. It’s good to give with open
hands. Zengi has been our friend since then. I’m Governor of
Baalbek and we’re safe and comfortable here because of him.’
‘Yusuf! You must come now. It’s time to go to school.’
‘Oh, Al-Adil, I don’t want to go! Look at my horse, Aneed! I
don’t know why Turan Shah says that he’s bad. He’s going to be
very good at polo. He always knows what to do!’
The boy of fourteen rode quickly up to the ball with the stickThe old teacher looked up angrily when Yusuf hurried into the
room. He was very late. ‘You’ll have to stay this afternoon to do
all the work that you’ve missed, boy!’
Yusuf sat next to Turan Shah. ‘Where are we?’ he asked.
Turan Shah showed Yusuf the words in the holy Koran that
the boys were reading. ‘It’s the story of the Prophet Yusuf and
how his brothers left him in the desert because they didn’t like
him,’ he smiled, not very kindly.
‘Stop talking and learn!’ The teacher’s stick hit both boys. It
hurt. Turan Shah cried out, but Yusuf said nothing. 
‘What am I going to do with you, Yusuf?’ said his father later
that day. ‘Your teacher tells me that you’re clever and quick to
learn, but that you’re never at school. I know that you’re always
with the horses, but you’re not a child any more. You must learn
to be a man and a soldier. I’m going to send you to my brother
Shirkuh. You know that now he’s an important general
working for Zengi’s son, Nuradin, up in Aleppo.’
‘Can I take Aneed with me?’
‘No! Since we came to Damascus you’ve only played. Now you
must work. Get ready. We leave in an hour.’

Chapter 2 – A chance to prove himself
Aleppo, Syria – 1152

Yusuf felt sad saying goodbye to his mother and sisters before
he left Damascus with his father. At first he was excited to be
starting a new life, but after four days of hard travel on hot dry
roads, he was worried. He asked himself over and over again,
‘Will I be a good soldier?’
‘Yusuf, look! That’s where you’ll live,’ his father said while
they rode through some small villages just outside Aleppo.
On a high hill in the middle of the town, the boy saw the tall
walls of the castle climb up towards the sky. They made Yusuf
feel very small and unimportant. The building looked like it was
growing even taller while he rode through the town towards it.
Yusuf wanted to go back home, but he knew that he couldn’t say
anything to his father. Ayyub rode up into the castle and Yusuf
followed silently. They found the general talking to his men in a
large room full of swords. Shirkuh was an ugly man, with only
one eye. No one could say that he looked like a general, but he
was brave and he knew everything about the best ways to fight
and win.
After the soldiers left, the general turned to the boy.
‘Well, Yusuf, are you sure that you want to be a soldier?’
‘I’ll do my best, Uncle.’
‘If you want to be one of my soldiers, you’ll do what I tell you.
Do you understand?’
‘Yes, Uncle.’
Shirkuh now turned to his brother.
‘Ayyub, I’ll take the boy, but only because you and I are
brothers. I don’t think that he’ll be a good fighter or a soldier,
but we’ll see. If he’s any trouble, he goes home – at once!’
Yusuf wanted to do well, but it was difficult. He tried hard to
learn. But he was still
small and weak and he
found the fighting hard.
His sword was heavy.
The other soldiers were
fast and strong. His uncle
was often angry.
‘Hey, Yusuf! You’ll
never be a soldier if you
fight like that! I can’t
use you as you are. Go
and try to understand
how the law works from
Governor Nuradin. I
don’t want to see you
here again until you can
do something better than
this! Work hard or you’ll
go back home.’
Yusuf did what his
uncle said. He thought,
‘I’ll never be a soldier.
What will my father say
if I have to go home? Learning the law is so boring, but Uncle
Shirkuh thinks I can’t do anything else. Oh, I want to be strong
like other boys!’
Now he stood for long hours in the governor’s rooms in
the castle watching people asking Nuradin for help. At first
everything was hard to understand, but soon Yusuf saw that
Nuradin was a great man. The governor always listened to
everybody – poor people, and women and children, too – not
just rich and strong men. The governor studied the law and
talked about difficult problems with wise men. He thought
about their words and took time to find the right answer.
After three months, the governor saw that Yusuf learned
quickly. People liked the boy because he was friendly to
everyone. His thin face usually looked sad when he was alone,
but when he spoke to people, he had a kind and happy smile.
He also always tried to help anyone with troubles. Nuradin
began to talk to the boy about the problems of the castle, the
town and the army. The governor also talked to Yusuf about
his great hope:
'One day soon I want to make all the Muslim people stop
fighting each other. We must work together to take Jerusalem
back from the Franks. Palestine isn’t their land after all.
Nothing is more important than this, and we must all fight to
make it happen!'
Now Yusuf wanted to fight the Franks too. It was wrong
that they held the holy places. He also understood that Franks
sometimes made friends with some Muslims and together they
fought against other Muslims and took their houses, land and
animals. Nothing was safe. It was also very hard for Muslims to
go on pilgrimage to the holy city of Makkah. The road was too
dangerous because of all the Frankish castles near it.
‘I must get into Nuradin’s army! But how can I do it when
Uncle Shirkuh thinks that I’m too weak? I’ll have to learn clever
ways to win against stronger men. I know that the Franks are
good fighters. Their horses are bigger, their soldiers wear a lot of
armour, and they have many castles. But I know that we’ll win
if we work together and make good plans.’
From that day, he borrowed a horse and learned to use his
sword day and night when he wasn’t working for Nuradin. He
wanted to show his uncle that he wasn’t just a good student of
law, but also a real soldier.
One day, Nuradin asked Yusuf to play polo with him. The
boy ran to find a horse. He was so excited, and he forgot about
everything – his uncle, the law, and even fighting the Franks!
They played inside the castle walls. Everyone watched Yusuf
and his horse following the ball closely, without a mistake.
Polo was like a battle, fast and dangerous. Many horses
fell, men were hurt, and one died when a horse ran

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

' ช่วย วิธีใช้! เขากำลังจะฆ่าฉัน!'ได้ยิน screams, Shirkuh วิ่งผ่านถนนมืดการเมือง ทันทีที่เขามาที่หัวมุมของอาคารทหารได้จับมีดกับคอของผู้หญิง ตาของเธอป่า และกลัว Shirkuh ไม่หยุดคิด ในนาที การคนที่สองได้ต่อสู้สำหรับมีด ในอีกนาที การทหารตาย เขาแดงก่ำเลือดบนพื้นดินดึกคืนนั้น ได้ยิน Ayyub นุ่มเคาะที่ประตู ก็ของเขาขอข่าว Shirkuh พี่' ทารกไม่มาหรือยัง แม่ของมีเวลาไม่ 'พ่อมองน้อง 'ทำไมเป็นคุณ hurrying '' Ayyub ฉันเพียงได้ฆ่าคนโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันโกรธ.'' Shirkuh ทำไมคุณทำนี้หรือไม่ มันจะยากสำหรับเราที่นี่ในTikrit ครอบครัวของชายคนนั้นจะทำให้ปัญหา '' ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ ในขณะที่ผมกำลังเดินมาบ้าน ผู้หญิงเรียกหาความช่วยเหลือ ทหารกำลังจะฆ่าเธอ ฉันไม่ต้องการจะทำร้ายเขา มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้ ว่า Zengi ผู้ว่าราชการที่ครอบครัวของเราทั้งหมดต้องออกจากกัน หรือเราจะตกอยู่ในอันตราย "' โอ้ Shirkuh คุณนักรบ คุณกำลังแข็งแกร่งกว่าผู้ชายมากที่สุดแต่เมื่อคุณกำลังโกรธ คุณหยุดคิด เสมอแล้วนี้วิธี แต่ไม่ปล่อยจนกว่าเด็กถึงได้ 'แล้วเพิ่ง จะได้ยินการประกอบ Ayyub รีบเก็บเพื่อผู้หญิงด้านข้างของบ้าน 'สิ่งข่าว "เขาถามน้อง' ข่าวดี ขอบคุณพระเจ้า เด็กจะเกิด แต่ดูที่เขาเขามีขนาดเล็ก และอ่อนแอ ไม่คิดว่า เขาจะอยู่ผ่านคืน แม่จะป่วยมาก ก็' ไม่มีอะไรจะทำ เราต้องไปเดี๋ยวนี้!' Ayyub จัดของเขาสนใหม่ ' เราจะเรียกคุณยูซุฟได้เนื่องจากคุณต้องค้นหาชีวิตใหม่จากที่คุณเกิด เช่นยูซุฟผู้เผยพระวจนะได้ในอียิปต์ยาว นาน.'บาลเบ็ค-1145' โปรด กรุณาบอกเรื่องอีก กรุณา!' สามพี่น้องมีพ่อ Ayyub ในสวนของคฤหาสน์ของเขาในเมืองเดิม Turan ชาห์ เด็กเก่า ถัดจากพ่อของเขาได้ยูซุฟ อายุ ปีเจ็ดจัดขึ้นอัล-Adil เด็ก ในอ้อมแขนของเขาและเสาร์เป็นใกล้ที่เขาได้ฟังAyyub ยิ้ม และเริ่ม:หกปีก่อนเกิด ยูซุฟเรานี่ผมใกล้แม่น้ำTigris จับนกบางอย่างสำหรับคุณแม่ทำอาหารเย็นทันใดนั้น ฉันเห็นชายคนหนึ่งในด้านอื่น ๆ ของน้ำ เขามีปัญหาในที่ทำงาน เขาเลือดทั่วใบหน้าของเขา และเสื้อผ้า แต่เขายังทำดาบ หลังเขา สามารถเห็นทหารที่ขี่เร็วมากม้า ฉันคิดได้อย่างรวดเร็ว ใกล้ฉันมีเรือประมงขนาดเล็ก ฉันไปใน และผลักดันน้ำด้วยไม้ยาวเพียงแล้ว ทหารเริ่มเข้าใกล้น้ำ ผมเรียกคน และช่วยเขาลงในเรือ ผมผลักเรือเร็วเข้าแม่น้ำในขณะที่ทหารเริ่มยิงที่เรา กดลูกศรเรือ แต่ ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้าที่เราไม่เจ็บ ในที่สุด เราได้ไปอีกข้างหนึ่ง Dirty เปียก และเหนื่อย เราวิ่งกลับบ้าน แม่ และน้องสาวสุกเราอาหารยอดเยี่ยมที่เราชอบอยู่เบื้องหลัง ถัดไปตอนเช้าที่ฉันเรียนรู้ชื่อของพิมาน มัน Zengi ดีตัวเอง ทัพต่อสู้วันก่อนและทหารของเขามีคนตายหรือนักโทษ จะต้องรีบไป Mosul ให้แน่ใจว่า เมืองปลอดภัยเพื่อฉันให้เขาเสื้อผ้าใหม่และดีที่สุดม้า ขี่ เขากล่าวว่า, "ฉันจะไม่ลืมของคุณ และจะเป็นเพื่อนตายกับคุณและครอบครัวของคุณ ''สิ่งนั้นม้าชอบ พ่อ "ถามยูซุฟ'ทั้งหมดคุณคิดว่า เกี่ยวกับเป็นม้า ยูซุฟ Turan ชาห์กล่าวว่า' เขาเป็นพี่ชายของลม ดีให้เปิดมือ Zengi ได้รับเพื่อนของเราตั้งแต่นั้น ฉันผู้ว่าบาลเบ็คและเราจะปลอดภัย และสะดวกสบายเนื่องจากเขา '' ยูซุฟ คุณต้องมาตอนนี้ ถึงเวลาไปโรงเรียน "' โอ้ อัล-Adil ฉันไม่ต้องไป ดูที่ม้าของฉัน Aneed ฉันไม่ทราบว่าทำไม Turan ชาห์กล่าวว่า เขาไม่ดี เป็นไปได้ดีที่โปโล เขารู้เสมอว่าจะทำอะไร!'เด็กสิบสี่ขี่อย่างรวดเร็วถึงลูกกับครูเก่า stickThe หา angrily เมื่อยูซุฟรีบเข้าห้องพัก เขาล่าช้า ' คุณจะต้องเข้าพักบ่ายนี้ต้องงานทั้งหมดที่คุณได้พลาด เด็ก!'ยูซุฟเสาร์ติด Turan ชาห์ 'เรา "เขาถามTuran ชาห์พบยูซุฟคำใน Koran ศักดิ์สิทธิ์ที่เด็กผู้ชายได้อ่าน ' เป็นเรื่องราวของยูซุฟผู้เผยพระวจนะ และวิธีพี่ ๆ ทิ้งเขาในทะเลทราย เพราะพวกเขาไม่ชอบเขา ยิ้ม ไม่กรุณามาก"หยุดพูด และเรียนรู้' ไม้ครูที่ตีเด็กชายทั้งสอง มันเจ็บ Turan ชาห์ทูล แต่ยูซุฟกล่าวว่า ไม่มีอะไร 'อะไรผมจะไปทำกับคุณ ยูซุฟ ' กล่าวว่า พ่อของเขาในภายหลังวันที่ ' อาจารย์บอกฉันว่า คุณฉลาด และรวดเร็วในการเรียนรู้ แต่ว่าคุณไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน ฉันรู้ว่า คุณอยู่เสมอกับม้า แต่คุณไม่เป็นเด็กอีก คุณต้องเรียนรู้เป็น ผู้ชายและเป็นทหาร ฉันจะไปส่งให้พี่Shirkuh คุณรู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ทั่วไปเป็นสำคัญทำงานกับลูกชายของ Zengi, Nuradin ขึ้นใน Aleppo ''ฉันจะ Aneed กับฉัน""ไม่ เนื่องจากเรามาถึงดามัสกัสที่คุณเคยเล่นเท่านั้น ตอนนี้คุณต้องทำงาน เตรียมการ ทิ้งในหนึ่งชั่วโมง 'บทที่ 2 – โอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเองAleppo ซีเรีย-1152ยูซุฟรู้สึกว่าเศร้าลาพระราชมารดาและน้องสาวก่อนเขาออกจากดามัสกัสกับพ่อของเขา ครั้งแรกที่เขาตื่นเต้นที่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่หลังจากสี่วันของหนักเดินทางร้อนแห้งถนน เขาเป็นกังวล เขาถามตัวเองบ่อย ๆ'ผมจะเป็นทหารที่ดีหรือไม่'' ยูซุฟ ดู ที่อยู่ที่คุณจะมีชีวิตอยู่ บิดาของเขากล่าวว่าในขณะที่พวกเขาขี่ผ่านบางหมู่บ้านเล็ก ๆ อยู่นอก Aleppoบนเนินเขาสูงกลางเมือง เด็กเห็นราคาสูงผนังของปราสาทปีนขึ้นสู่ท้องฟ้า พวกเขาทำยูซุฟความรู้สึกเล็ก ๆ และไม่สำคัญมาก อาคารดูเหมือนมันการเติบโตสูงแม้ในขณะที่เขาขี่ผ่านเมืองถอยยูซุฟอยากกลับบ้าน แต่เขารู้ว่า เขาไม่พูดอะไรพ่อ Ayyub ขี่เข้าไปในปราสาทและยูซุฟตามอยู่เบื้องหลัง พวกเขาพบทั่วไปพูดกับคนในการห้องพักขนาดใหญ่เต็มไปด้วยดาบ Shirkuh เป็นคนที่น่าเกลียด มีเท่านั้นตาหนึ่ง ไม่มีใครพูดว่า เขาดูเหมือนทั่วไป แต่เขาไม่กล้า และเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแนวการต่อสู้และชนะหลังจากทหารซ้าย ทั่วไปเปิดให้เด็ก' ดี ยูซุฟ คุณแน่ใจว่า คุณต้องเป็น ทหารหรือไม่ ''ฉันจะทำดีที่สุด ลุง'' ถ้าคุณต้องการเป็นหนึ่งในทหารของฉัน คุณจะทำอะไรผมบอกคุณคุณเข้าใจไหม? "' ใช่ ลุง 'Shirkuh ตอนนี้เปิดให้น้องชาย' Ayyub ฉันจะใช้เด็กผู้ชาย แต่เนื่องจากคุณและฉันพี่น้อง ไม่คิดว่า เขาจะรบดีหรือทหารแต่เราจะเห็น ถ้าท่านมีปัญหาใด ๆ เขาไปหน้าแรก – ในครั้งเดียว!'ยูซุฟอยากดี แต่มันเป็นเรื่องยาก เขาพยายามอย่างหนักเรียนรู้ แต่เขาก็ยังคงขนาดเล็ก และอ่อนแอ และเขาพบศึกหนักดาบหนักได้ทหารมีรวดเร็ว และแข็งแรง ลุงของเขาไม่มักโกรธ' เฮ้ ยูซุฟ พึงพอใจไม่มีทหารถ้าคุณต่อสู้เช่นนั้น ฉันทำไม่ได้ใช้คุณจะได้ ไปและพยายามที่จะเข้าใจวิธีการทำงานกฎหมายจากNuradin ผู้ว่าการ ฉันไม่อยากจะเห็นที่นี่อีกจนกว่าคุณสามารถทำงานดีกว่านี้ ทำงานอย่างหนักหรือคุณจะกลับบ้านไป 'ยูซุฟได้อะไรของเขาลุงกล่าว เขาคิดว่า' ไม่เคยจะเป็นทหารอะไรจะพ่อพูดถ้ามีการกลับบ้าน เรียนรู้กฎหมายคือเบื่อ แต่ลุงShirkuh คิดว่า ไม่ทำอะไร โอ้ ฉันต้องการให้แข็งแรงชอบเด็กผู้ชายอื่น ๆ !'ตอนนี้ เขายืนสำหรับชั่วโมงยาวนานในห้องของผู้ว่าราชการปราสาทดูคนขอ Nuradin ความช่วยเหลือ ในตอนแรกทุกอย่างยากที่จะเข้าใจ แต่เร็ว ๆ นี้ ยูซุฟเห็นที่Nuradin เป็นคนดีได้ ข้าหลวงฟังเสมอไปทุกคน คนจน และผู้หญิง และ เด็ก เกินไป – ไม่คนรวย และแข็งแรงเพียง ผู้ที่ศึกษากฎหมาย และพูดคุยเกี่ยวกับปัญหายากกับคนฉลาด เขาคิดว่าเกี่ยวกับคำของพวกเขา และใช้เวลาในการค้นหาคำตอบถูกหลังจากสามเดือน ผู้ว่าราชการเห็นว่า ยูซุฟได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว คนชอบเด็ก เพราะเขาเป็นมิตรทุกคน หน้าบางมักจะดูเศร้าเมื่อเขาอยู่คนเดียวแต่เมื่อพูดกับคน เขามีชนิดและรอยยิ้มมีความสุขนอกจากนี้เขายังเสมอพยายามจะช่วยให้ทุกคน มีปัญหา Nuradinเริ่มพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับปัญหาของปราสาท การเมืองและกองทัพ ผู้ว่าราชการยังคุยกันกับยูซุฟเขาหวังดี:' วันหนึ่งเร็ว ๆ นี้ต้องการทำให้คนมุสลิมทั้งหมดที่หยุดการต่อสู้กัน เราต้องทำงานร่วมกันกับเยรูซาเล็มจากแฟรงค์ ปาเลสไตน์ไม่ใช่ที่ดินของพวกเขาหลังจากทั้งหมดไม่มีอะไรสำคัญกว่านี้ และเราต้องต่อสู้ทั้งหมดให้ทำให้เกิด!'ตอนนี้ ยูซุฟต้องต่อสู้แฟรงค์มากเกินไป มันไม่ถูกต้องที่จะจัดขึ้นในสถานศักดิ์สิทธิ์ เขายังเข้าใจที่แฟรงค์บางครั้งทำให้เพื่อนมุสลิมบาง และกันพวกเขาสู้รบกับมุสลิมอื่น ๆ และเอาของบ้าน ที่ดิน และสัตว์ ไม่มีเซฟ ก็ยังยากสำหรับมุสลิมไปไปแสวงบุญยังเมืองเมกกะศักดิ์สิทธิ์ ถนนถูกเกินไปอันตราย เพราะ Frankish ปราสาทใกล้มัน' ฉันต้องได้รับในกองทัพของ Nuradin แต่ว่าฉันสามารถทำได้เมื่อShirkuh ลุงคิดว่า ฉันอ่อนแอเกินไปหรือไม่ ฉันจะต้องเรียนรู้ฉลาดวิธีชนะชายที่แข็งแกร่ง ฉันรู้ว่า แฟรงค์ที่เป็นนักรบที่ดี ม้าของพวกเขามีขนาดใหญ่ ทหารของพวกเขาสวมใส่มากเสื้อเกราะ และพวกเขามีปราสาทมากมาย แต่รู้ว่า เราจะชนะถ้าเราทำงานร่วมกัน และจัดทำแผนดี 'จากวันนั้น เขายืมม้า และเรียนรู้วิธีการใช้ของเขาดาบเมื่อเขาไม่ทำงานสำหรับ Nuradin กลางวันกลางคืน เขาอยากแสดงลุงของเขาที่ไม่ได้เป็นเพียงนักเรียนที่ดีของกฎหมาย แต่ยังเป็นทหารที่แท้จริงวันหนึ่ง Nuradin ถามยูซุฟคลีกับเขา ที่เด็กวิ่งหาม้า เขาตื่นเต้นมาก และเขาลืมเรื่องทุกอย่างลุงของเขา กฎหมาย และแม้แต่การต่อสู้แฟรงค์พวกเขาเล่นอยู่ภายในกำแพงปราสาท ทุกคนดูยูซุฟและม้าของเขาต่อลูกอย่างใกล้ชิด ไม่ มีผิดโปโลเป็นเหมือนสงคราม รวดเร็ว และอันตราย ม้ามากลดลงมือ คนถูกบาดเจ็บ และตายหนึ่งเมื่อม้าวิ่ง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

'ช่วยด้วย! ช่วย! เขาจะฆ่าฉัน! '
ได้ยินเสียงกรีดร้อง, Shirkuh วิ่งผ่านถนนมืดของ
เมือง ทันใดนั้นเขามารอบมุมของอาคาร.
ทหารกำลังถือมีดไปที่คอของผู้หญิงคนหนึ่ง ดวงตาของเธอเป็น
ป่าและกลัว Shirkuh ไม่ได้หยุดที่จะคิด ในนาที,
ชายสองคนกำลังต่อสู้เพื่อมีด ในนาทีที่อื่น
ทหารตายเลือดสีแดงสดของเขาอยู่บนพื้นดิน. ปลายในคืนนั้น Ayyub ได้ยินนุ่มเคาะที่ประตู มันเป็นของเขาพี่ชาย Shirkuh ขอข่าว. 'ทารกยังไม่มาเลย แม่มีช่วงเวลาที่ไม่ดี. ' พ่อมองไปที่พี่ชายของเขา 'ทำไมคุณ hurrying?' 'Ayyub ฉันได้ฆ่าแค่ผู้ชายคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันก็โกรธ. ' 'Shirkuh! คุณไม่ทำเช่นนี้ทำไม? มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับเราที่นี่ในติค ครอบครัวของมนุษย์จะทำให้ปัญหา. ' 'ฉันไม่สามารถหยุดตัวเอง ในขณะที่ผมกลับมาบ้านผู้หญิงคนหนึ่งเรียกว่าออกมาเพื่อขอความช่วยเหลือ ทหารกำลังจะฆ่าเธอ ฉันไม่ต้องการที่จะทำร้ายเขา มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้ผู้ว่าราชการ Zengi กล่าวว่าทุกคนในครอบครัวของเราต้องออกในครั้งเดียวหรือเราจะตกอยู่ในอันตราย. ' 'โอ้ Shirkuh! คุณกำลังรบ คุณแข็งแกร่งกว่าคนส่วนใหญ่. แต่เมื่อคุณกำลังโกรธคุณหยุดคิด มันได้เสมอนี้วิธี แต่ผมไม่สามารถออกจนกว่าเด็กจะมาถึง. ' แค่นั้นพวกเขาได้ยินเสียงร้อง Ayyub รีบออกไปของผู้หญิงที่ด้านข้างของบ้าน ข่าวอะไร? ' เขาถามน้องสาวของเขา. 'ข่าวดีขอบคุณพระเจ้า! เด็กเกิดมา แต่มองไปที่เขา. เขามีขนาดเล็กมากและอ่อนแอ ผมไม่คิดว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ผ่านคืน แม่เกินไปจะป่วยมาก "เธอกล่าว. 'ไม่มีอะไรที่จะต้องทำคือ เราต้องไปตอนนี้! Ayyub ถือของเขาลูกชายใหม่ 'ฉันจะโทรหาคุณซุเพราะคุณจะต้องพบกับชีวิตใหม่ออกไปจากที่คุณเกิดเช่นศาสดายูซุฟได้ในอียิปต์นานนานมาแล้ว. ' Baalbek - 1145 'กรุณาโปรดบอกเล่าเรื่องราวอีกครั้ง! กรุณา! พี่ชายสามคนอยู่กับพ่อของตน Ayyub ในสวนของบ้านที่ดีของเขาในเมืองเก่า . รานชาห์เด็กที่เก่าแก่ที่สุดคือถัดจากพ่อของเขาซุตอนนี้เจ็ดปีซึ่งจัดขึ้นที่อัลดิลทารกในอ้อมแขนของเขาและนั่งที่ใกล้ที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้เพื่อฟัง. Ayyub ยิ้มและเริ่ม: หกปีก่อนของเรา ซุฟที่นี่ได้รับการเกิดผมอยู่ใกล้แม่น้ำไทกริสจับนกบางอย่างสำหรับคุณแม่ในการปรุงอาหารสำหรับอาหารค่ำ. ทันใดนั้นฉันเห็นชายคนหนึ่งในด้านอื่น ๆ ของน้ำ เขาเป็นคนที่มีปัญหาในการทำงาน เขามีเลือดทั่วใบหน้าของเขาและเสื้อผ้า แต่เขาก็ยังคงดำเนินดาบของเขา หลังเขาฉันจะได้เห็นทหารหลายคนขี่รวดเร็วม้า ฉันคิดได้อย่างรวดเร็ว ใกล้ฉันเป็นเรือประมงขนาดเล็ก ฉันกระโดดในและผลักดันมันข้ามแม่น้ำด้วยไม้ยาว. ตอนนั้นทหารเริ่มต้นที่จะได้รับอยู่ใกล้น้ำ ผมเรียกให้ชายคนหนึ่งและช่วยให้เขาลงไปในเรือ ฉันผลักเรืออย่างรวดเร็วในแม่น้ำในขณะที่ทหารเริ่มยิงเรา ลูกศรตีเรือ แต่ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้าที่เราได้ไม่เจ็บ! ในที่สุดเราก็มาถึงด้านอื่น ๆ สกปรกเปียกและเหนื่อยเราวิ่งกลับบ้าน ของคุณแม่และน้องสาวของเราปรุงอาหารที่ยอดเยี่ยมที่เรามีความสุขอย่างเงียบ ๆ ต่อไปในตอนเช้าผมได้เรียนรู้ชื่อของแขกของฉัน มันเป็น Zengi ที่ดีของตัวเอง! กองทัพของเขาพ่ายแพ้สงครามวันก่อนและทหารทั้งหมดของเขาตายหรือนักโทษ เขาอยากจะรีบกลับไปซูลที่จะทำให้แน่ใจว่าเมืองที่มีความปลอดภัยเพื่อให้ฉันให้เขาเสื้อผ้าใหม่และดีที่สุดของฉันม้า ขี่ออกไปเขากล่าวว่า "ผมไม่เคยลืมความช่วยเหลือของคุณและจะเสมอจะเป็นเพื่อนแท้ให้กับคุณและครอบครัวของคุณ. ' 'สิ่งที่เป็นม้าเหมือนพ่อ? ถามซุฟ. 'สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับการเป็นม้ายูซุฟ' รานชาห์กล่าวว่า. "เขาเป็นพี่ชายของลม มันเป็นเรื่องดีที่จะให้เปิดด้วยมือ Zengi ได้รับเพื่อนของเราตั้งแต่นั้นมา ผมว่าการรัฐบาแอลเบและเราปลอดภัยและสะดวกสบายที่นี่เพราะเขา. ' 'ซุฟ! คุณจะต้องมาในขณะนี้ ถึงเวลาที่จะไปโรงเรียน. ' 'โอ้อัลดิล, ฉันไม่ต้องการที่จะไป! มองไปที่ม้าของฉัน, Aneed! ผมไม่ทราบว่าทำไมรานชาห์บอกว่าเขาไม่ดี เขาจะเป็นสิ่งที่ดีมากที่โปโล เขามักจะรู้ว่าสิ่งที่จะทำ! ' เด็กสิบสี่ขี่ม้าได้อย่างรวดเร็วถึงลูกด้วย stickThe ครูเก่าเงยหน้าขึ้นมองด้วยความโกรธเมื่อซุรีบเข้าไปในห้องพัก เขาเป็นคนที่ดึกมาก 'คุณจะต้องอยู่ที่ช่วงบ่ายวันนี้ที่จะทำทุกงานที่คุณได้พลาดเด็ก! ' ซุนั่งถัดจากรานชาห์ 'เราอยู่ที่ไหน? เขาถาม. รานอิหร่านแสดงให้เห็นซุคำในอัลกุรอานศักดิ์สิทธิ์ที่เด็กชายกำลังอ่าน 'มันเป็นเรื่องของท่านศาสดายูซุฟและวิธีการที่พี่น้องของเขาทิ้งเขาไปในทะเลทรายเพราะพวกเขาไม่ชอบเขาว่า 'เขายิ้มไม่มากกรุณา. 'หยุดพูดและเรียนรู้! ติดของครูตีทั้งเด็กชาย มันเจ็บ รานชาห์ร้องออกมา แต่ซุฟกล่าวว่าไม่มีอะไร. 'สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรกับคุณซุฟ? กล่าวว่าพ่อของเขาต่อมาในวันนั้น 'ครูของคุณบอกว่าคุณฉลาดและรวดเร็วในการเรียนรู้ แต่ที่คุณไม่เคยที่โรงเรียน ฉันรู้ว่าคุณอยู่เสมอกับม้า แต่คุณไม่ได้เด็ก ๆ มากขึ้น คุณต้องเรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์และทหาร ผมจะไปส่งคุณไปยังพี่ชายของฉันShirkuh คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เขาอยู่ทั่วไปที่สำคัญที่ทำงานให้กับลูกชายของ Zengi, Nuradin สูงสุดใน Aleppo. ' 'ฉันสามารถใช้ Aneed กับผมได้ไหม' 'ไม่! เนื่องจากเรามายังดามัสกัสคุณได้เล่นเท่านั้น ตอนนี้คุณจะต้องทำงาน เตรียมตัวให้พร้อม เราจะปล่อยในชั่วโมง '. บทที่ 2 - โอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเองอาเลปโปประเทศซีเรีย - 1152 ซุรู้สึกเศร้าใจบอกลากับแม่และน้องสาวของเขาก่อนที่เขาจะออกจากดามัสกัสกับพ่อของเขา ตอนแรกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่หลังจากวันที่สี่ของการเดินทางอย่างหนักในร้อนแห้งถนนเขาเป็นห่วง เขาถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก, 'ฉันจะเป็นทหารที่ดี?' 'ยูซุฟดู! นั่นคือสิ่งที่คุณจะมีชีวิตอยู่ 'พ่อของเขากล่าวว่าในขณะที่พวกเขาขี่ม้าผ่านบางหมู่บ้านเล็ก ๆ นอกเลปโป. บนเนินเขาสูงในช่วงกลางของเมืองเด็กเห็นสูงกำแพงของปราสาทปีนขึ้นไปบนท้องฟ้า พวกเขาทำให้ซุรู้สึกขนาดเล็กมากและไม่สำคัญ อาคารดูเหมือนว่ามันได้รับการเจริญเติบโตสูงแม้ในขณะที่เขาขี่ม้าผ่านเมืองไปทางมัน. ซุฟต้องการที่จะกลับไปที่บ้าน แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถพูดอะไรกับพ่อของเขา Ayyub ขึ้นขี่ม้าเข้าไปในปราสาทและซุตามมาอย่างเงียบ ๆ พวกเขาพบว่าโดยทั่วไปการพูดคุยกับคนของเขาในห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยดาบ Shirkuh เป็นคนน่าเกลียดมีเพียงตาข้างหนึ่ง ไม่มีใครสามารถบอกว่าเขาเหมือนทั่วไป แต่เขาก็กล้าหาญและเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดที่จะต่อสู้และชนะ. หลังจากที่ทหารซ้ายทั่วไปหันไปเด็ก. 'ดียูซุฟได้รับคุณแน่ใจหรือว่า ต้องการที่จะเป็นทหารหรือไม่? ' 'ฉันจะทำของฉันดีที่สุดลุง.' 'ถ้าคุณต้องการที่จะเป็นหนึ่งในทหารของฉันคุณจะได้ทำในสิ่งที่ผมบอกคุณ. คุณเข้าใจไหม? ' 'ใช่ลุง.' Shirkuh หันตอนนี้พี่ชายของเขา. 'Ayyub ผมจะพาเด็ก แต่เพียงเพราะคุณและฉันมีพี่น้อง ผมไม่คิดว่าเขาจะเป็นนักมวยที่ดีหรือทหารแต่เราจะเห็น ถ้าเขามีปัญหาใด ๆ ที่เขากลับบ้าน - ในครั้งเดียว! ซุฟอยากจะทำดี แต่มันเป็นเรื่องยาก เขาพยายามอย่างหนักที่จะเรียนรู้ แต่เขาก็ยังคงมีขนาดเล็กและอ่อนแอและเขาพบศึกหนัก. ดาบของเขาเป็นหนัก. ทหารคนอื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็วและแข็งแรง ลุงของเขาก็มักจะโกรธ. 'สวัสดีซุฟ! คุณจะไม่เคยเป็นทหารถ้าคุณได้ต่อสู้อย่างนี้! ฉันไม่สามารถใช้คุณในขณะที่คุณมี ไปและพยายามที่จะเข้าใจวิธีการทำงานกฎหมายจากผู้ว่าราชการ Nuradin ฉันไม่ต้องการที่จะเห็นคุณที่นี่อีกครั้งจนกว่าคุณจะสามารถทำสิ่งที่ดีกว่านี้! ทำงานหนักหรือคุณจะกลับไปที่บ้าน. ' ซุทำในสิ่งที่เขากล่าวว่าลุง เขาคิดว่า'ฉันไม่เคยจะเป็นทหาร. พ่อของฉันจะพูดว่าอะไรถ้าผมต้องไปที่บ้าน? การเรียนรู้กฎหมายเป็นที่น่าเบื่อมาก แต่ลุงShirkuh คิดว่าฉันไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่น โอ้ฉันต้องการที่จะมีความแข็งแรงเหมือนเด็กคนอื่น ๆ ! ' ตอนนี้เขายืนอยู่เป็นเวลานานในห้องพักราชการในปราสาทดูคนถาม Nuradin เพื่อขอความช่วยเหลือ ตอนแรกทุกอย่างเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ แต่เร็ว ๆ นี้ซุฟเห็นว่าNuradin เป็นคนที่ดี ผู้ว่าราชการมักจะได้ฟังทุกคน - คนยากจนและผู้หญิงและเด็กเกินไป - ไม่เพียงแค่คนที่อุดมสมบูรณ์และแข็งแรง ผู้ว่าการศึกษากฎหมายและพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาที่ยากกับคนฉลาด เขาคิดเกี่ยวกับคำพูดและเอาเวลาที่จะหาคำตอบที่เหมาะสมของพวกเขา. หลังจากสามเดือนผู้ว่าราชการจังหวัดเห็นว่ายูซุฟได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว คนชอบเด็กเพราะเขาเป็นมิตรกับทุกคน บาง ๆ ทั่วใบหน้าของเขามักจะมองที่น่าเศร้าเมื่อเขาเป็นคนเดียวแต่เมื่อเขาได้พูดคุยกับคนที่เขามีชนิดและรอยยิ้มที่มีความสุข. นอกจากนี้เขายังพยายามเสมอที่จะช่วยให้ทุกคนที่มีปัญหา Nuradin เริ่มที่จะพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับปัญหาของปราสาทเมืองและกองทัพ ผู้ว่าราชการจังหวัดยังได้พูดคุยกับยูซุฟเกี่ยวกับความหวังดีของเขา: 'วันหนึ่งเร็ว ๆ นี้ผมต้องการที่จะทำให้ทุกคนมุสลิมหยุดต่อสู้กัน เราจะต้องทำงานร่วมกันเพื่อนำเยรูซาเล็มกลับมาจากแฟรงค์ ปาเลสไตน์ไม่ได้เป็นที่ดินของพวกเขาหลังจากทั้งหมด. ไม่มีอะไรที่เป็นสิ่งที่สำคัญมากไปกว่านี้และเราทุกคนต้องต่อสู้เพื่อทำให้มันเกิดขึ้น! ' ตอนนี้ซุฟต้องการที่จะต่อสู้กับแฟรงค์เกินไป มันเป็นความผิดที่พวกเขาจัดสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้เขายังเข้าใจว่าแฟรงค์บางครั้งเป็นเพื่อนกับชาวมุสลิมบางอย่างและพวกเขาช่วยกันต่อสู้กับชาวมุสลิมอื่น ๆ และเอาบ้านของพวกเขาที่ดินและสัตว์ ไม่มีอะไรที่มีความปลอดภัย มันก็เป็นเรื่องยากมากสำหรับชาวมุสลิมที่จะไปแสวงบุญไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์ของนครเมกกะห์ ถนนก็เป็นอันตรายเพราะทุกปราสาทส่งใกล้มัน. 'ฉันจะต้องได้รับในกองทัพ Nuradin ของ! แต่วิธีการที่ฉันสามารถทำมันได้เมื่อลุง Shirkuh คิดว่าฉันอ่อนแอเกินไป? ฉันจะต้องเรียนรู้ฉลาดวิธีที่จะชนะกับคนที่แข็งแกร่ง ฉันรู้ว่าแฟรงค์เป็นนักสู้ที่ดี ม้าของพวกเขามีขนาดใหญ่ทหารของพวกเขาสวมใส่จำนวนมากของชุดเกราะและพวกเขามีปราสาทหลาย แต่ผมรู้ว่าเราจะชนะถ้าเราทำงานร่วมกันและทำให้แผนการที่ดี. ' จากวันนั้นเขายืมม้าและเรียนรู้ที่จะใช้ของเขาวันดาบและกลางคืนเมื่อเขาไม่ได้ทำงานให้กับ Nuradin เขาอยากจะแสดงให้ลุงของเขาว่าเขาไม่ได้เพียงแค่เป็นนักเรียนที่ดีของกฎหมาย แต่ยังเป็นทหารจริง. วันหนึ่ง Nuradin ถามซุฟในการเล่นโปโลกับเขา เด็กวิ่งไปหาม้า เขาตื่นเต้นมากและเขาลืมเรื่องทุกอย่าง! - ลุงของกฎหมายและแม้กระทั่งการต่อสู้แฟรงค์พวกเขาเล่นอยู่ภายในกำแพงปราสาท ทุกคนเฝ้าดูซุฟและม้าของเขาต่อไปนี้ลูกอย่างใกล้ชิดโดยไม่ผิดพลาด. โปโลเป็นเหมือนการต่อสู้ที่รวดเร็วและอันตราย ม้าหลายคนลดลงคนได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตเมื่อม้าวิ่ง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

'help ! ช่วยด้วย ! ! ! ! เขากำลังจะฆ่าฉัน '
ได้ยินเสียงกรีดร้อง เชอร์คูวิ่งผ่านถนนมืดของ
เมือง ก็เขามาที่มุมตึก
ทหารถือมีดจะเชือดคอของผู้หญิง เธอหลับตา
ป่าและกลัว เชอร์คูไม่ได้หยุดที่จะคิด ในนาที ,
2 คนสู้มีด อีกนาทีเดียว ,
ทหารตายเลือดสีแดงสดบนพื้น

ดึกคืนนั้น ayyub ได้ยินเสียงเคาะเบาๆ ที่ประตู มันเป็น
พี่เชอร์คูขอข่าว .
' ลูกยังไม่มา แม่เขามีช่วงเวลาที่เลวร้าย '
คุณพ่อมองพี่ชายของเขา ทำไมคุณถึงรีบนักล่ะ '
'ayyub . ฉันเพิ่งฆ่าคนโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ผมโกรธ '
'shirkuh ! ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ ? มันคงยากสำหรับเราที่นี่ใน
ติกรีต .ครอบครัวของมนุษย์จะสร้างปัญหา '
" หยุดตัวเองไม่ได้ ในขณะที่ฉันกำลังจะกลับบ้าน ผู้หญิง
เรียกหาความช่วยเหลือ ทหารกำลังจะฆ่าเธอ ฉันไม่ต้องการ
จะทำร้ายเขา มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้เจ้าเมืองเซนกีกล่าวว่าครอบครัวของเรา
ต้องรีบไปเดี๋ยวนี้ หรือจะให้เราอยู่ในอันตราย '
' โอ เชอร์คู ! คุณเป็นนักสู้ คุณแข็งแรงกว่าผู้ชายส่วนใหญ่ .
แต่เวลาที่เธอโกรธคุณเลิกคิด มันเป็นแบบนี้เสมอ
, แต่ฉันไปไม่ได้ จนกว่าเด็กจะมาถึง '
จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงร้อง ayyub รีบเก็บข้างของผู้หญิง
ของบ้าน ข่าวอะไร ? " เขาถามน้องสาวของเขา
ข่าวความดีขอบคุณพระเจ้า ! เด็กเกิดมา แต่ดูเขาสิ
เขาขนาดเล็กมากและอ่อนแอ ผมไม่คิดว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ผ่าน
ตอนกลางคืน แม่ก็ป่วยมาก , ' เธอกล่าว .
' ไม่มีอะไรจะทำ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ ' ayyub อุ้มลูกชายของเขาใหม่

ผมจะโทรหาคุณยูซุฟ เพราะคุณต้องหา
ชีวิตใหม่ห่างจากที่คุณเกิดมา เหมือนศาสดายูซุฟได้ใน
อียิปต์นานมาแล้ว '
-
'please บาอาลเบคดิ้ง กรุณาเล่าอีกครั้ง ได้โปรด ! ' สามพี่น้อง
กับบิดาของตนเอง ayyub ในสวนของบ้านดีของเขาใน
เมืองเก่า ท่องเที่ยว , Shah ,คนโต อยู่ข้างๆพ่อของเขา
ยูซุฟ ตอนนี้ 7 ขวบ ถืออัลดิล ทารกในอ้อมแขนของเขา
นั่งอยู่ใกล้ที่สุดเท่าที่เขาจะฟัง . . .
ayyub ยิ้มและเริ่ม :
6 ปีก่อนยูซุฟนี่เกิดมา ฉันก็อยู่ใกล้แม่น้ำ
เสือกจับบาง นกแม่จะทำอาหารมื้อเย็น
ทันใดนั้นผมเห็นผู้ชายในด้านอื่น ๆของน้ำ เขามีปัญหา
วิ่งเขามีเลือดทั่วใบหน้าและเสื้อผ้า แต่เขายังคง
ถือดาบของเขา หลังเขา ผมเห็นทหารหลายคน ขี่เร็ว
ม้า ผมคิดอย่างรวดเร็ว ใกล้ฉันเป็นเรือประมงขนาดเล็ก ฉันกระโดด
และผลักมันข้ามแม่น้ำด้วยไม้นาน .
จากนั้น ทหารเริ่มใกล้น้ำ ฉันโทรไปที่
ผู้ชายและช่วยให้เขาเข้าไปในเรือ ฉันผลักเข้าไป
เรือเร็วแม่น้ำ ขณะที่ทหารเริ่มยิงเรา ลูกศรกด
เรือ แต่ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า เราไม่บาดเจ็บ ! ในที่สุดเราก็ได้
ด้านอื่น ๆ สกปรก เปียก และ เหนื่อย เราวิ่งกลับบ้าน แม่และพี่สาวเรา
สุกอาหารวิเศษที่เราชอบอย่างเงียบๆ เช้าวันรุ่งขึ้น
ผมได้เรียนรู้ชื่อของแขก มันเป็นดีเซนกี
ตัวเอง !

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.