Riveted construction continued unti

Riveted construction continued until WWII. The technique of making welded joints in such heavy plate by arc welding developed in the USA. As in the shipbuilding industry, welding was adopted only rather slowly in the UK. Welding has the obvious advantage that a lighter construction is possible, without the extra weight of the straps. Kiln suppliers began to use welding after WWII, but on-site assembly continued using rivets because of the lack of the required skill at cement plants. Typically sections of length up to about 10 m - the longest that could be moved by road - were welded, then riveted together when in place.

Finally, from the late 1950s, all-welded kilns were installed. Although welded construction reduced the weight of kilns, it had the distinct disadvantage that the shell, without the reinforcement of thick straps, became somewhat less rigid, despite the adoption of thicker plate (25-35 mm).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Riveted ก่อสร้างต่อเนื่องจนถึงสงครามโลกครั้ง พัฒนาเทคนิคการทำรอยต่อในแผ่นดังกล่าวหนักโดยเชื่อมอาร์ในสหรัฐอเมริกา ในอุตสาหกรรมต่อเรือ งานเชื่อมถึงเฉพาะค่อนข้างช้าใน UK เชื่อมมีประโยชน์ชัดเจนว่าสร้างเบาได้ โดยไม่ต้องเพิ่มน้ำหนักของสายสะพาย จำหน่ายเตาเผาเริ่มใช้เชื่อมหลังสงครามโลกครั้ง แต่สิ่งประกอบยังคงใช้ rivets เนื่องจากขาดทักษะจำเป็นที่โรงปูนซีเมนต์ โดยทั่วไปส่วนความยาวสูงสุดประมาณ 10 เมตร -ยาวที่สุดที่สามารถเคลื่อนย้าย โดยถนน - มีรอย นั้น riveted กันในสถานที่สุดท้าย จากมินิปลาย เตาเผารอยทั้งหมดถูกติดตั้ง แม้ว่าการก่อสร้างรอยลดน้ำหนักลอย มันมีข้อเสียแตกต่างกันที่เปลือก โดยไม่มีการเสริมของสายหนา กลายเป็นแข็งค่อนข้างน้อย แม้จะยอมรับจานหนา (25-35 มิลลิเมตร)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อสร้างตรึงต่อไปจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง เทคนิคของการทำข้อต่อเชื่อมในแผ่นหนักเช่นโดยการเชื่อมอาร์ที่พัฒนาขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา ในขณะที่อุตสาหกรรมการต่อเรือ, เชื่อมถูกนำมาใช้เพียงค่อนข้างช้าในสหราชอาณาจักร การเชื่อมมีข้อได้เปรียบที่เห็นได้ชัดว่าการก่อสร้างที่มีน้ำหนักเบาเป็นไปได้โดยไม่ต้องมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นของสาย ซัพพลายเออร์เตาเผาเริ่มที่จะใช้เชื่อมหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง แต่การชุมนุมในสถานที่เดียวกันอย่างต่อเนื่องโดยใช้หมุดเพราะขาดทักษะที่จำเป็นต้องใช้ในโรงงานปูนซีเมนต์ โดยปกติส่วนของความยาวถึงประมาณ 10 เมตร - ที่ยาวที่สุดที่อาจจะย้ายไปตามถนน - ถูกเชื่อมตรึงแล้วด้วยกันเมื่ออยู่ในสถานที่. สุดท้ายจากปลายปี 1950 เผาทุกรอยถูกติดตั้ง แม้ว่าการก่อสร้างรอยลดน้ำหนักของเตาเผาก็มีข้อเสียที่แตกต่างกันที่เปลือกโดยไม่ต้องเสริมแรงของสายรัดหนากลายเป็นค่อนข้างเข้มงวดน้อยแม้จะมีการยอมรับของแผ่นหนา (25-35 มิลลิเมตร)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อสร้างตรึงต่อไปจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง เทคนิคของการทำข้อต่อเชื่อมในการเชื่อมแผ่นหนา โดยพัฒนาในสหรัฐอเมริกา ขณะที่ในอุตสาหกรรมการต่อเรืออาร์คเชื่อมเป็นลูกบุญธรรมเท่านั้นค่อนข้างช้าใน UK เครื่องเชื่อมมีข้อดีชัดเจนสร้างนั้นเบาจะเป็นไปได้โดยไม่ต้องเพิ่มน้ําหนักของ straps เตาเผาซัพพลายเออร์เริ่มใช้เชื่อมหลังจากสงครามโลกครั้งที่แต่ในการชุมนุมยังคงใช้ rivets เพราะขาดทักษะที่ต้องการในโรงงานปูนซีเมนต์ โดยทั่วไปแล้วในส่วนของความยาวถึง 10 เมตร - ความยาวที่สามารถเคลื่อนย้ายได้สะดวก โดยถนนเป็นรอย แล้วตรึงด้วยกันเมื่ออยู่ในสถานที่ .

ในที่สุด จากปลายปี 1950 , อุปกรณ์เตาเผาได้ถูกติดตั้ง แม้ว่าการก่อสร้างเชื่อมลดน้ำหนักของเตาเผามันมีข้อเสียที่แตกต่างกันที่เปลือก โดยไม่มีการเสริมแรงสายหนาแข็งเป็นค่อนข้างน้อย แม้ยอมรับแผ่นหนา ( 35 มม. )