They turn away so quickly that Aoba

They turn away so quickly that Aoba hears a bone in one of their necks crack. Aoba swallows and suddenly feels like laughing rather than crying. He hasn't felt this sort of freedom for a long time, and it takes him a moment to realise that he doesn't know exactly how long he's been with them.

"Virus."

"Yes, Aoba-san?"

Aoba almost jumps out of his skin; it's the first time either of them has made a sound since he took control, but he can tell he hasn't lost his grip on their minds.

"... tell me how long you've kept me here."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วว่า โอบะได้ยินกระดูกในคอของพวกเขาแตก โอบะ swallows และก็รู้สึกเหมือนหัวเราะ แทนที่ร้องไห้ เขาไม่รู้สึกเสรีภาพประเภทนี้มาเป็นเวลานาน และก็เขาครู่ตระหนักถึงที่เขาไม่รู้ว่าระยะได้ด้วย"ไวรัส""ใช่ โอบะซัง? "โอบะเกือบกระโดดออกจากผิวหนังของเขา เป็นครั้งแรกของพวกเขาได้ทำเสียงเนื่องจากเขาได้ควบคุม แต่เขาบอกเขาไม่แพ้เขาจับในจิตใจของพวกเขา"...บอกเวลาคุณได้เก็บผมที่นี่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจน Aoba ได้ยินกระดูกในหนึ่งในคอของพวกเขาแตก Aoba กลืนและก็รู้สึกเหมือนหัวเราะร้องไห้มากกว่า เขาไม่ได้รู้สึกว่าการจัดเรียงของเสรีภาพเป็นเวลานานนี้และจะใช้เวลาสักครู่เขาตระหนักว่าเขาไม่ทราบว่าวิธีการระยะเวลาที่เขาอยู่กับพวกเขา. "ไวรัส." "ใช่ Aoba ซัง?" Aoba เกือบ กระโดดออกจากผิวของเขา; มันเป็นครั้งแรกที่ทั้งของพวกเขาได้ทำเสียงตั้งแต่เขาเข้ามา แต่เขาสามารถบอกเขาไม่ได้หายไปจับของเขาในจิตใจของพวกเขา. "... บอกฉันว่าระยะเวลาที่คุณได้เก็บไว้ฉันที่นี่."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาหันไปอย่างรวดเร็วว่า โอบะ ได้ยินเสียงกระดูกในคอของพวกเขาแตก โอบะ กลืนและก็รู้สึกเหมือนหัวเราะมากกว่าร้องไห้ เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้เสรีภาพมานาน และเขาใช้เวลาสักครู่ที่จะตระหนักว่าเขาไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เขาได้รับกับพวกเขา .

" ไวรัส "

" ใช่ โอบะซัง ? "

โอบะ เกือบกระโดดออกจากผิวหนังมันเป็นครั้งแรกของพวกเขาทำให้เสียงตั้งแต่เขาเข้ามามีอำนาจ แต่เขาสามารถบอกได้ว่าเขาไม่ได้สูญเสียความมั่นใจของเขาในจิตใจของพวกเขา .

" . . . . . . . บอกระยะเวลาที่คุณได้เก็บฉันไว้ที่นี่ "
.