Exaggeration and understatement can

Exaggeration and understatement can both be the forms of false speech. We can exaggerate in order to make ourselves be more interesting and to make our fairly ordinary lives seem very exciting. We exaggerate, because we want to be loved, but don’t think of ourselves as ourselves as interesting and attractive enough to be loved. Not only the exaggeration is unskillful, but the lack of self-esteem is to. Understatement can have the same root cause. The English people are especially prone to this. It can be a sort of exaggerated politeness and niceness leading to falseness. So, you will hear the people say things link, “no, no, I wans’t upset” when clearly they were and still are, or “oh no, it’s of no inconvenience” when again it very clearly is and so on. In wanting to be pleased, to be nice, to be polite, the people can sometimes end up being quite false. You see this sometimes in the people’s faces; endlessly smiling in a sort of desperation to be like and from fear if being disapproved. So, there is false speech of commission such as lies, exaggeration and understatement. There is also a false speech of omission. This is when what we say is strictly true but because of what we leave out, it is not the whole truth. In fact, it may even convey a completely wrong impression. That can be the intention. For instance. If we don’t like someone, we may describe him or her in such a one-sided way as to give the impression that they are monstrous, because we are blind to their good qualities or we don’t want to believe that they any redeeming features. On describing particular events, we may eat to show ourselves in a good light. So, we leave out what is unfavorable or embarrassing to us. The truth suffers, the truth suffers, the communication suffers and inevitably that means that we suffer and others suffer.
Behind false speech lies egotism in one form or another. Whether we simply want to get our own way want to control people and events or we are frightened or we are out for revenge, it all comes back to me, me, me - the ‘I’ at the center of the Universe. So one important step on the way to more truthfulness is an honest self-appraisal, to see how much we are motivated by fears, or by a desire to control people and events which may be just another spicy off ear or how much we are motivated by revenge or how much it is just a question of childishly wanting to get our own ways. So, truthfulness or honesty can begin with ourselves can be built up from there. If we are honesty with ourselves, then we will more be living in an honest world, a world or truthfulness. Moreover, our honesty with ourselves is not just confined to our faults or weaknesses or murky motivations. An honest self-appraisal also takes into account quite fully our better qualities and our aspirations and efforts to grow. One sided views, whether of other people or of oneself, are rarely the honest appraisals. So, by being honest, we create a world of honesty and also by being untruthful, we create a world of dishonesty which is an unpleasant and tiring place to live.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดและพูดทั้งสองได้ในรูปแบบของการพูดเท็จ เราสามารถพูดเกินจริง เพื่อทำให้ตัวเองได้น่าสนใจมากขึ้น และทำให้ชีวิตของเราค่อนข้างธรรมดาดูเหมือนจะน่าตื่นเต้นมาก เราพูดเกินจริง เพราะเราต้องการรัก แต่ไม่คิดว่า ตัวเองเป็นตัวเราน่าสนใจ และน่ารัก ไม่เพียงแต่การพูดเป็น unskillful แต่จะขาดความนับถือตนเอง พูดสามารถมีสาเหตุเดียวกัน คนอังกฤษที่มีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้ การเรียงลำดับของสุภาพพูดเกินจริงและ niceness นำไป falseness ได้ ดังนั้น คุณจะได้ยินคนพูดว่า สิ่งที่เชื่อมโยง, "ไม่ ไม่ ฉัน wans't อารมณ์เสีย" เมื่อชัดเจนพวกเขา และยังคง อยู่ หรือ "โอ้ ไม่ มันเป็นของความไม่สะดวก" เมื่ออีกครั้งอย่างชัดเจนก็เป็น ในอยากมายินดี จะดี สุภาพ ผู้คนสามารถบางครั้งท้ายการเท็จค่อนข้าง คุณเห็นนี้บางครั้งในใบหน้าของคน รอยยิ้มไม่รู้จบในการเรียงลำดับถูกลืมจะเหมือน และ จากความกลัวถ้าการไม่อนุมัติ ดังนั้น เป็นคำพูดเท็จคณะเช่นโกหก พูด และพูด มีคำพูดเท็จผล เมื่อสิ่งที่เราพูดเป็นความจริงเด็ดขาด แต่เนื่องจากสิ่งที่เราปล่อยออกมา มันไม่จริงทั้งหมดได้ ในความเป็นจริง มันอาจจะถ่ายทอดความประทับใจที่ถูกต้องสมบูรณ์ ที่สามารถความตั้งใจ ตัวอย่างเช่น ถ้าเราไม่ชอบคน เราอาจอธิบายเขาหรือเธอในทางที่ด้านเดียวจะให้ความรู้สึกว่าพวกเขาจะมหึมา เนื่องจากเราเป็นคนตาบอดเพื่อคุณภาพที่ดีของพวกเขา หรือเราไม่อยากเชื่อว่า พวกเขาคุณลักษณะใด ๆ เหมือนกัน ในการอธิบายกิจกรรม เราอาจกินเพื่อแสดงตนเองในแง่ดี ดังนั้น เราออกเสียเปรียบ หรือน่าอายให้กับเราคือ ความจริงทนทุกข์ทรมาน ความจริงทนทุกข์ทรมาน ทนทุกข์ทรมานการสื่อสาร และย่อมหมายความ ว่า ที่ เราทุกข์ และคนอื่นประสบ เบื้องหลังคำพูดเท็จอยู่ egotism ในรูปแบบเดียวหรืออื่น ว่าเราต้องการได้รับวิธีการของเราเองก็ ต้องการควบคุมบุคคลและเหตุการณ์ หรือเราจะกลัว หรือเราจะแก้แค้น มันทั้งหมดกลับมาฉัน ฉัน ฉัน - 'ฉัน' ที่ศูนย์กลางของจักรวาล ดังนั้นขั้นตอนหนึ่งที่สำคัญบนวิธีการเพิ่มเติมความจริงเป็นการประเมินผลตนเองซื่อสัตย์ เพื่อดูว่าเรามีแรงจูงใจ โดยความกลัว หรือความปรารถนาที่จะควบคุมคนและเหตุการณ์ซึ่งอาจเป็นเพียง อีกเผ็ดปิดหูหรือว่าเรามีแรงจูงใจ โดยการแก้แค้น หรือเท่าใดเป็นเพียงคำถาม childishly ต้องวิธีของเราเอง ดังนั้น ความจริงหรือความซื่อสัตย์สามารถเริ่มต้นด้วยตนเองที่สามารถสร้างขึ้นจากที่นั่น ถ้าเราซื่อสัตย์กับตัวเอง แล้วเราจะยิ่งมีชีวิตอยู่ในโลกซื่อสัตย์ โลกหรือความจริง นอกจากนี้ เราซื่อสัตย์กับตัวเองจะไม่เพียงแค่จำกัดการข้อบกพร่อง หรือจุดอ่อนของเรา หรือแรงจูงใจที่ชัดเจน การประเมินผลตนเองซื่อสัตย์ยังจะพิจารณาค่อนข้างเต็มของเราคุณภาพดีกว่า และแรงบันดาลใจของเรา และความพยายามที่จะเติบโต หนึ่งมุมมองสองด้าน ว่า ของคนอื่น หรือตัว เอง จะไม่ค่อยประเมินความซื่อสัตย์ ดังนั้น โดยความซื่อ เราสร้างโลก ของความซื่อสัตย์สุจริต และ โดยเป็นเท็จ เราสร้างโลกของซื่อสัตย์ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่พึงประสงค์ และเหน็ดเหนื่อยอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดเกินจริงและพูดทั้งสามารถเป็นรูปแบบของการพูดเท็จ เราสามารถพูดเกินจริงเพื่อที่จะทำให้ตัวเองเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นและจะทำให้ชีวิตของเราค่อนข้างสามัญดูเหมือนน่าตื่นเต้นมาก เราพูดเกินจริงเพราะเราต้องการที่จะได้รับความรัก แต่ไม่คิดว่าตัวเองเป็นตัวเองเป็นที่น่าสนใจและน่าสนใจพอที่จะได้รับความรัก ไม่เพียง แต่การพูดเกินจริงคือไม่ชำนาญ แต่ขาดความภาคภูมิใจในตนเองคือการ พูดสามารถมีสาเหตุเดียวกัน คนอังกฤษโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะนี้ มันอาจจะเรียงลำดับของความสุภาพอ่อนโยนพูดเกินจริงและนำไปสู่การพลาด ดังนั้นคุณจะได้ยินคนพูดสิ่งที่เชื่อมโยง "ไม่มีผม wans't อารมณ์เสีย" เมื่อเห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่และยังคงเป็นหรือ "โอ้ไม่ก็ไม่มีความไม่สะดวก" เมื่ออีกครั้งก็เป็นได้อย่างชัดเจนและอื่น ๆ ในอยากจะยินดีที่จะมีความสุขที่จะสุภาพคนบางครั้งก็สามารถจบลงได้ค่อนข้างเท็จ คุณจะเห็นนี้ในบางครั้งใบหน้าของผู้คนนั้น อย่างไม่มีที่สิ้นสุดยิ้มในการเรียงลำดับของความสิ้นหวังที่จะเป็นเหมือนและจากความกลัวถ้าได้รับการอนุมัติ จึงมีการพูดเท็จของคณะกรรมการเช่นโกหกพูดเกินจริงและการพูด นอกจากนี้ยังมีคำพูดที่ผิดพลาดของการละเลย นี่คือเมื่อสิ่งที่เราพูดเป็นอย่างเคร่งครัดจริง แต่เพราะสิ่งที่เราปล่อยออกมาก็ไม่ได้เป็นความจริงทั้งหมด ในความเป็นจริงก็อาจถ่ายทอดความประทับใจที่ถูกต้องสมบูรณ์ ที่สามารถเป็นความตั้งใจ เช่น ถ้าเราไม่ได้ชอบใครสักคนเราอาจจะบอกว่าเขาหรือเธอในลักษณะด้านเดียวที่จะให้ความรู้สึกว่าพวกเขาเป็นมหึมาเพราะเราเป็นคนตาบอดเพื่อคุณภาพที่ดีของพวกเขาหรือเราไม่ต้องการที่จะเชื่อว่าพวกเขาใด ๆ คุณสมบัติไถ่ ในการอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เราจะได้รับประทานอาหารที่จะแสดงตัวเองในแง่ที่ดี ดังนั้นเราออกจากสิ่งที่จะเสียเปรียบหรือน่าอายกับเรา ความจริงที่ได้รับความทุกข์, ความจริงก็ทนทุกข์ทรมานสื่อสารทนทุกข์ทรมานและหลีกเลี่ยงไม่ได้หมายความว่าเราต้องทนทุกข์ทรมานและอื่น ๆ ต้องทนทุกข์ทรมาน.
เบื้องหลังการพูดเท็จการพูดถึงตนเองอยู่ในรูปแบบเดียวหรืออื่น ไม่ว่าเราเพียงแค่ต้องการที่จะได้รับทางของเราเองต้องการที่จะควบคุมคนและเหตุการณ์หรือเราจะกลัวหรือเราจะออกมาเพื่อแก้แค้นมันทั้งหมดกลับมาให้ฉันฉันฉัน - 'I' ที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล ดังนั้นหนึ่งขั้นตอนที่สำคัญในทางที่จะเป็นจริงมากขึ้นคือความซื่อสัตย์ประเมินตนเองเพื่อที่จะเห็นว่าเรามีแรงจูงใจจากความกลัวหรือความปรารถนาที่จะควบคุมคนและเหตุการณ์ซึ่งอาจจะเป็นเพียงอีกหนึ่งหูปิดเผ็ดหรือเท่าใดเราจะมีแรงจูงใจ แก้แค้นหรือเท่าใดก็เป็นเพียงคำถามของ childishly ต้องการที่จะได้รับวิธีการของเราเอง ดังนั้นความจริงหรือความซื่อสัตย์สุจริตสามารถเริ่มต้นด้วยตัวเองสามารถสร้างขึ้นมาจากที่นั่น ถ้าเรามีความซื่อสัตย์กับตัวเองแล้วเราจะมากขึ้นจะมีชีวิตอยู่ในโลกที่เที่ยงตรง, โลกจริงหรือ นอกจากนี้ยังมีความซื่อสัตย์สุจริตของเรากับตัวเองไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงความผิดพลาดหรือความอ่อนแอของเราหรือแรงจูงใจที่มืด ซื่อสัตย์ประเมินตนเองยังคำนึงถึงค่อนข้างเต็มที่คุณภาพดีกว่าของเราและแรงบันดาลใจของเราและความพยายามที่จะเติบโต มุมมองด้านเดียวไม่ว่าจะเป็นของคนอื่น ๆ หรือของตัวเองไม่ค่อยมีการประเมินความซื่อสัตย์ ดังนั้นโดยความซื่อสัตย์เราสร้างโลกของความซื่อสัตย์สุจริตและยังเป็นโดยการอันเป็นเท็จเราจะสร้างโลกของการทุจริตซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่พึงประสงค์และน่าเบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องเพ้อฝันและการพูดทั้งสองสามารถเป็นรูปแบบของการพูดโกหก . เราสามารถโม้เพื่อให้ตัวเราเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นและเพื่อให้ชีวิตที่ค่อนข้างสามัญของเราดูเหมือนจะตื่นเต้นมาก เราโม้ เพราะเราต้องการที่จะรัก แต่ไม่คิดว่าตนเองเป็นตนเองเป็นที่น่าสนใจและมีเสน่ห์พอที่จะรัก ไม่เพียง แต่พูดมันเชื่องช้า แต่ขาดการเห็นคุณค่าในตนเองคือ . การพูดก็มีสาเหตุเดียวกัน คนอังกฤษมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้ มันสามารถจัดเรียงของความสุภาพที่โอ้อวดและความดีทำให้พลาด . ดังนั้นคุณจะได้ยินผู้คนพูดเรื่องลิงค์ " ไม่ ไม่ ฉัน WANs ไม่อารมณ์เสียเมื่อชัดเจนว่าพวกเขาและยังคงเป็นหรือ " โอ้ไม่นะ มันไม่ลำบาก " อีกครั้งเมื่อมันชัดเจนมากคือ และอื่น ๆ ที่ ต้องการจะยินดีที่จะเป็นคนดี สุภาพ ผู้คนสามารถบางครั้งท้ายค่อนข้างเท็จ คุณเห็นนี้บางครั้งในใบหน้าของผู้คน ; ไม่รู้จบยิ้มในการจัดเรียงของความสิ้นคิดจะชอบและ จากความกลัว ถ้าเป็นฝ่ายชายไม่ยอมรับ ดังนั้น มีการพูดเท็จของคณะกรรมการ เช่น การโกหก และพูดให้น้อยลง นอกจากนี้ยังมีการพูดเท็จของการละเลย นี่คือเมื่อเราพูดอย่างเคร่งครัดจริง แต่เพราะสิ่งที่เราปล่อยออกไป มันก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ในความเป็นจริง มันอาจจะถ่ายทอดความประทับใจที่ไม่ถูกต้องสมบูรณ์ ที่สามารถ ความตั้งใจ สำหรับอินสแตนซ์ ถ้าเราไม่ชอบใครสักคน เราอาจจะอธิบายให้เขาหรือเธอในวิธีเดียวที่จะให้ความประทับใจที่พวกเขาจะน่ากลัว เพราะเราเป็นคนตาบอด เพื่อคุณภาพที่ดีของพวกเขาหรือเราไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเขาใด redeeming คุณสมบัติ ในการบรรยายเหตุการณ์พิเศษ เราอาจจะกินเพื่อให้ตัวเองในแสงที่ดี ดังนั้น เราทิ้งอะไรที่เสียเปรียบ หรือน่าอายเพื่อเรา ความจริง ทุกข์ ความจริง ทุกข์ ทุกข์ และ การสื่อสาร ย่อมหมายความว่า เราได้ประสบ และผู้อื่นเดือดร้อนเบื้องหลังการพูดเท็จโกหกความทะนงตัวในรูปแบบเดียวหรืออื่น ว่าเราเพียงแค่ต้องการที่จะได้รับวิธีการที่เราเองต้องการที่จะควบคุมคนและเหตุการณ์ หรือเรากลัว หรือเราจะไปแก้แค้นมันทั้งหมดกลับมาให้ฉัน ฉัน ฉัน " ฉัน " ที่ศูนย์กลางของจักรวาล ดังนั้นขั้นตอนหนึ่งในทางความจริงมากขึ้นคือการประเมินตนเอง ซื่อสัตย์ เพื่อดูว่าเรามีแรงจูงใจจากความกลัวหรือความปรารถนาที่จะควบคุมคนและเหตุการณ์ ซึ่งอาจเป็นแค่เผ็ดออกหูหรือเท่าใดเรามีแรงจูงใจจากแก้แค้นหรือวิธีการมากมันเป็นเพียงคำถามของเด็กที่ต้องการได้รับ วิธีของเราเอง ดังนั้น ความจริง หรือ ความซื่อสัตย์ สามารถเริ่มต้นด้วยตนเองสามารถสร้างขึ้นจากที่นั่น ถ้าเราซื่อสัตย์กับตัวเอง เราก็จะอยู่ในโลกความจริง โลก หรือ สัต และความซื่อสัตย์ของเรา กับตัวเรา ไม่ใช่แค่คับผิดของเราหรือจุดอ่อนหรือด้านมืด การประเมินตนเอง เที่ยงตรงก็จะเข้าบัญชีค่อนข้างเต็มที่ของเราดีกว่า คุณภาพและแรงบันดาลใจและความพยายามเพื่อการเติบโตของเรา ด้านหนึ่งมุมมอง ไม่ว่าจะของคนหรือของตนเอง ไม่ค่อยการประเมินผลซื่อสัตย์ ดังนั้นโดยการซื่อสัตย์ เราสร้างโลกของความซื่อสัตย์และยังเป็นเท็จ เราสร้างโลกของการทุจริตคอรัปชั่น ซึ่งเป็นสิ่งไม่ดีและเหนื่อยที่จะมีชีวิตอยู่