and experience of Indonesia and Ace

and experience of Indonesia and Aceh than the Japanese. But what they had was the
tenacity and boldness of former Finnish President Martti Ahtisaari to nudge both sides
to an agreement. Japan simply lacks a top politician of that caliber and drive.
Moreover, that peace negotiation had the support of Finland and the European Union.
Not surprising, Ahtisaari won the 2008 Nobel Peace Prize.
After the conclusion of a peace accord, the EU and Switzerland, and five
ASEAN countries sent their troops for peace-monitoring but Japan did not. The
peace-monitors were unarmed and were there for confidence-building. Again, Japan
was not prepared to participate in this international peace-monitoring mission. In the
post-conflict consolidation of peace phase in Aceh, Japan basically pursued human
security measures like DDR (Disarmament, demobilization, and reintegration) of
former combatants, humanitarian assistance and infrastructural development. But
Japan was extremely weak as a mediator and fearful to be a peace-monitor. One
wonders whether ODA in the guise of “human security” is a clutch or an alibi for
Japanese peace-building while not dealing with the critical issues of peacemaking and
peace-monitoring.
At the time of writing, Tokyo still has a golden opportunity to pursue peacebuilding
in Mindanao, the Southern Philippines. This ethnic conflict between the
Government of the Republic of the Philippines and the separatist Moro Islamic
Liberation Front (MILF) had already cost around 120,000 lives.xii Then Prime
Minister Koizumi committed Japan to play a larger role to prevent conflict in
Mindanao. When it appeared that a ceasefire between Manila and the MILF would
hold, Japan decided to join the IMT (International Monitoring Team) comprising OIC
(Organization of Islamic Conference) countries of Malaysia, Brunei and Libya for
peace-monitoring. Malaysia and Brunei committed unarmed troops while Libya
dispatched civilians. Tokyo seconded a JICA developmental expert to MOFA who
then joined the IMT. In theory, the JICA developmental expert in the IMT is backed
up by a Mindanao Task Force based in Manila but he is an isolated figure in the field
compared to the contingents dispatched by the OIC countries. This Japanese
developmental expert is supposed to come up with a developmental blueprint for
Mindanao as an incentive for peace. The Japanese embassy in Manila and JICA tried
to come up with a dozen “high impact” human security projects for the civilians in
Muslim Mindanao as an incentive for peace but made no impact on the peace talks.
The peace negotiations led by Malaysia were almost clinched in 2008 when a
compromise was made between the two protagonists: the Government of the Republic
of the Philippines would accept that the MILF would be granted an ‘ancestral
domain” and that villages and areas with a Muslim majority have a right to a later
referendum to decide whether they will join this political entity with considerable
autonomy; and the MILF would abandon separatism. However, the Supreme Court of
the Philippines struck down the deal as unconstitutional and political violence erupted
again. This setback poignantly shows that the fundamental problem in Mindanao is
political --- the politicization of ethnic cleavages and the Moros feeling that their
political rights and cultural identity are ignored by the Filipino state and the
mainstream Catholic society. While Japanese ODA framed as human security can be
helpful to civilians, it is neither necessary nor sufficient to clinch a peace accord.
Simply put, a political problem requires a political solution.
With the advent of the new Aquino Administration, there are hopes that a fresh
start to the peacekeeping process will resume. Just one month after the new

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และประสบการณ์ของอาเจะห์มากกว่าญี่ปุ่น แต่สิ่งที่พวกเขาได้tenacity และ boldness ของอดีตประธานาธิบดีฟินแลนด์ Martti Ahtisaari ดุนทั้งสองด้านข้อตกลง ญี่ปุ่นก็ขาดนักการเมืองที่ด้านบนของ caliber และไดรฟ์นั้นนอกจากนี้ การเจรจาสันติภาพที่มีการสนับสนุนของสหภาพยุโรปและฟินแลนด์ไม่น่าแปลกใจ Ahtisaari ชนะ 2008 โนเบลสันติภาพหลังจากบทสรุปของแอคคอร์ดเป็นสันติภาพ EU และประเทศสวิสเซอร์แลนด์ และ 5ประเทศอาเซียนส่งกองทัพเพื่อตรวจสอบความสงบ แต่ญี่ปุ่นไม่ ที่สันติภาพจอภาพมีอาวุธ และได้มีการสร้างความมั่นใจ อีก ญี่ปุ่นไม่เตรียมพร้อมที่จะเข้าร่วมในภารกิจตรวจสอบความสงบนี้นานาชาติ ในรวมความขัดแย้งหลังขั้นตอนสันติภาพในอาเจะห์ ญี่ปุ่นติดตามบุคคลทั่วไปมาตรการรักษาความปลอดภัยเช่น DDR (เพื่อการลดอาวุธ demobilization และ reintegration) ของพลรบอดีต ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม และรัฐมนตรีพัฒนา แต่ญี่ปุ่นอ่อนแอเป็นผู้ไกล่เกลี่ยที่มาก และน่ากลัวเป็น สันติภาพจอภาพ หนึ่งสิ่งมหัศจรรย์ลโอะดะในครอบ "มนุษย์ความปลอดภัย" ว่าการไขว่คว้าหรือเอลิบิการในสันติภาพญี่ปุ่นสร้างขณะกับประเด็นสำคัญของ peacemaking และสันติภาพตรวจสอบในขณะเขียน โตเกียวยังได้โอกาสทองไล่ peacebuildingในมินดาเนา ตอนใต้ของฟิลิปปินส์ นี้ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ระหว่างการรัฐบาลของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์และแบ่งแยกแนวอิสลามปลดปล่อย Front (MILF) แล้วมีต้นทุนประมาณ 120000 lives.xii นายกแล้วโคอิซึมิรัฐมนตรีกำหนดที่ญี่ปุ่นมีบทบาทใหญ่เพื่อป้องกันความขัดแย้งในมินดาเนา เมื่อมันปรากฏว่า หยิงมะนิลาและ MILF จะค้าง ญี่ปุ่นตัดสินใจเข้า IMT (นานาชาติตรวจสอบทีม) สำนักงานประกอบด้วยประเทศมาเลเซีย บรูไน และลิเบียสำหรับ (องค์กรประชุมอิสลาม)สันติภาพตรวจสอบ มาเลเซียและบรูไนมุ่งมั่นกองกำลังอาวุธในขณะที่ลิเบียส่งพลเรือน เชี่ยวชาญการพัฒนาคณะ jica เยี่ยมไป MOFA seconded โตเกียวที่แล้ว ร่วม IMT ในทางทฤษฎี ผู้เชี่ยวชาญพัฒนาคณะ jica เยี่ยมใน IMT สำรองไว้ขึ้นโดยมินดาเนางานบังคับในมะนิลา แต่เขาจะมีรูปแยกในฟิลด์เมื่อเทียบกับติดส่ง โดยประเทศ OIC ญี่ปุ่นนี้ผู้เชี่ยวชาญพัฒนาควรจะเกิดขึ้นกับการพัฒนาพิมพ์เขียวของมินดาเนาเป็นสิ่งจูงใจเพื่อสันติภาพ สถานเอกอัครราชทูตญี่ปุ่นในมะนิลาและคณะ jica เยี่ยมพยายามจะเกิดขึ้นกับโครงการรักษาความปลอดภัยที่มนุษย์ "สูงผลกระทบ" โหลสำหรับพลเรือนในมุสลิมมินดาเนาเป็นสิ่งจูงใจเพื่อสันติภาพแต่ทำไม่ผลกระทบต่อความสงบพูดเจรจาสันติภาพนำ โดยมาเลเซียได้เกือบนั้นในปี 2008 เมื่อความทำการประนีประนอมระหว่างสองพระเอก: รัฐบาลสาธารณรัฐฟิลิปปินส์จะยอมรับว่า MILF ที่จะได้รับการ ' โบราณโดเมน"และหมู่บ้านและพื้นที่ที่ส่วนใหญ่เป็นมุสลิมมีสิทธิที่จะเป็นในภายหลังการลงประชามติเพื่อตัดสินใจว่า พวกเขาจะรวมเอนทิตีนี้การเมือง มีมากอิสระ และ MILF จะละทิ้งขบวนการแบ่งแยกดินแดน อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกาของฟิลิปปินส์หลงลงข้อตกลงเป็นความรุนแรงทางการเมือง และ unconstitutional ปะทุอีกครั้ง พิจารณานี้ poignantly แสดงให้เห็นว่า ปัญหาพื้นฐานในมินดาเนาการเมือง-politicization ของชนเผ่า cleavages และ Moros รู้สึกที่ของพวกเขาสิทธิทางการเมืองและวัฒนธรรมจะถูกละเว้น โดยรัฐฟิลิปปินส์และสังคมคาทอลิกจอแจ ในขณะที่กรอบลโอะดะญี่ปุ่นเป็นมนุษย์ ได้อย่างปลอดภัยการพลเรือนดี มันจะไม่จำเป็น หรือพอ clinch สอดคล้องกับความเพียงแค่ใส่ ปัญหาทางการเมืองต้องการแก้ปัญหาทางการเมืองมีมายดูแล Aquino ใหม่ มีความหวังที่สดเริ่มต้นกระบวนการ peacekeeping จะดำเนินต่อไป เพียงหนึ่งเดือนหลังใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และประสบการณ์ของอาเจะห์อินโดนีเซียและกว่าญี่ปุ่น แต่สิ่งที่พวกเขามีคือ
ความดื้อรั้นและความกล้าหาญของอดีตประธานาธิบดีฟินแลนด์ Martti Ahtisaari เพื่อดุนทั้งสองฝ่าย
จะตกลงกันได้ ญี่ปุ่นก็ขาดนักการเมืองที่ด้านบนของที่มีความสามารถและไดรฟ์.
นอกจากนี้การเจรจาสันติภาพที่ได้รับการสนับสนุนจากฟินแลนด์และสหภาพยุโรป.
ไม่น่าแปลกใจ Ahtisaari ได้รับรางวัล 2008 รางวัลโนเบล.
หลังจากที่ข้อสรุปของการตกลงสันติภาพ, สหภาพยุโรปและวิตเซอร์แลนด์ และห้า
ประเทศในกลุ่มอาเซียนส่งกองกำลังของพวกเขาสำหรับการตรวจสอบความสงบสุข แต่ญี่ปุ่นไม่ได้
สันติภาพจอภาพมีอาวุธและอยู่ที่นั่นเพื่อสร้างความเชื่อมั่น อีกครั้งที่ประเทศญี่ปุ่น
ก็ไม่ได้เตรียมที่จะมีส่วนร่วมในการปฏิบัติภารกิจสันติภาพระหว่างประเทศการตรวจสอบนี้ ใน
งบการเงินรวมหลังความขัดแย้งของเฟสสันติภาพในอาเจะห์ประเทศญี่ปุ่นโดยทั่วไปมนุษย์ไล่ตาม
มาตรการรักษาความปลอดภัยเช่น DDR (อาวุธ, อาวุธและคืนสู่สังคม) ของ
พลเรือนอดีตความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน แต่
ญี่ปุ่นอ่อนแอมากเป็นคนกลางและหวาดกลัวที่จะมีความสงบสุขจอ หนึ่ง
สงสัยว่า ODA ในหน้ากากของ "ความมั่นคงของมนุษย์" เป็นคลัทช์หรือข้อแก้ตัวสำหรับการ
สร้างสันติภาพของญี่ปุ่นในขณะที่ไม่ได้ติดต่อกับประเด็นสำคัญของการยุติและ
ความสงบสุขการตรวจสอบ.
ในขณะที่เขียนโตเกียวยังคงมีโอกาสทองที่จะ ติดตามการสร้างสันติภาพ
ในมินดาเนาทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์ นี้ความขัดแย้งทางเชื้อชาติระหว่าง
รัฐบาลแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์และดินแดนอิสลามโมโร
หน้าปลดปล่อย (MILF) แล้วมีค่าใช้จ่ายประมาณ 120,000 lives.xii จากนั้นนายกรัฐมนตรี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโคอิซึมิญี่ปุ่นมุ่งมั่นที่จะเล่นบทบาทขนาดใหญ่เพื่อป้องกันความขัดแย้งใน
มินดาเนา เมื่อปรากฏว่าการหยุดยิงระหว่างกรุงมะนิลาและ MILF จะ
ถือ, ญี่ปุ่นตัดสินใจที่จะเข้าร่วม IMT (ทีมเฝ้าตรวจระหว่างประเทศ) ประกอบด้วย OIC
(องค์การการประชุมอิสลาม) ประเทศมาเลเซียบรูไนและลิเบียสำหรับ
การตรวจสอบความสงบสุข มาเลเซียและบรูไนมุ่งมั่นกองกำลังอาวุธในขณะที่ลิเบีย
ส่งพลเรือน โตเกียวหนุนผู้เชี่ยวชาญพัฒนาการ JICA การกระทรวงการต่างประเทศที่
แล้วเข้าร่วม IMT ในทางทฤษฎี JICA ผู้เชี่ยวชาญในการพัฒนาเขตเศรษฐกิจสามฝ่ายได้รับการสนับสนุน
โดยกองเรือรบมินดาเนาอยู่ในกรุงมะนิลา แต่เขาเป็นร่างแยกในสนาม
เมื่อเทียบกับกระบวนส่งโดยประเทศ OIC นี้ญี่ปุ่น
ผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาที่ควรจะเกิดขึ้นกับพิมพ์เขียวการพัฒนาสำหรับ
มินดาเนาเป็นแรงจูงใจเพื่อความสงบสุข สถานทูตญี่ปุ่นในกรุงมะนิลาและ JICA พยายามที่
จะเกิดขึ้นกับโหล "ผลกระทบสูง" โครงการความมั่นคงของมนุษย์สำหรับพลเรือนใน
มุสลิมมินดาเนาเป็นแรงจูงใจเพื่อความสงบสุข แต่ทำไม่มีผลกระทบต่อการเจรจาสันติภาพ.
การเจรจาสันติภาพที่นำโดยประเทศมาเลเซียถูกเหตุเกือบ ในปี 2008 เมื่อ
การประนีประนอมที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างสองตัวละครเอก: รัฐบาลแห่งสาธารณรัฐ
ฟิลิปปินส์จะยอมรับว่า MILF จะได้รับ 'บรรพบุรุษ
โดเมน "และหมู่บ้านและพื้นที่ที่มีมุสลิมส่วนใหญ่มีสิทธิที่จะต่อมา
ในการลงประชามติ ตัดสินใจว่าพวกเขาจะเข้าร่วมนิติบุคคลทางการเมืองนี้ด้วยมาก
เอกราช; และ MILF จะละทิ้งการแบ่งแยกดินแดน อย่างไรก็ตามศาลฎีกาของ
ฟิลิปปินส์ฟาดลงมาจัดการเป็นรัฐธรรมนูญและความรุนแรงทางการเมืองปะทุขึ้น
อีกครั้ง ความพ่ายแพ้นี้ปวดร้าวแสดงให้เห็นว่าปัญหาพื้นฐานในมินดาเนาเป็น
การเมือง --- การเมืองของปริเชื้อชาติและรอความรู้สึกว่าพวกเขา
สิทธิและวัฒนธรรมทางการเมืองจะถูกละเลยโดยรัฐฟิลิปปินส์และ
สังคมคาทอลิกหลัก ในขณะที่ญี่ปุ่นเป็นกรอบความร่วมมือทางเศรษฐกิจความมั่นคงของมนุษย์สามารถ
เป็นประโยชน์ให้กับพลเรือนก็ไม่มีความจำเป็นและไม่เพียงพอที่จะกอดตกลงสันติภาพ.
ใส่เพียงแค่ปัญหาทางการเมืองต้องแก้ปัญหาทางการเมือง.
กับการถือกำเนิดของใหม่กับริหารมีความหวังว่าจะมี สด
เริ่มต้นกระบวนการรักษาสันติภาพจะกลับมาทำงาน เพียงหนึ่งเดือนหลังจากที่ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และประสบการณ์ของอินโดนีเซีย และอาเจะห์กว่าญี่ปุ่น แต่สิ่งที่พวกเขาได้
มานะและความกล้าหาญของอดีตฟินแลนด์ประธานาธิบดีมาร์ตติ อะห์ติซาริดุนทั้งสองฝ่าย
มีข้อตกลง ญี่ปุ่นก็ขาดนักการเมืองที่ด้านบนของเส้นผ่าศูนย์กลางและไดรฟ์ .
นอกจากนี้ ว่า การเจรจาสันติภาพ ได้รับการสนับสนุนจาก ฟินแลนด์ และ สหภาพยุโรป
ไม่น่าแปลกใจ ahtisaari รางวัล 2008 รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ .
หลังจากที่ข้อสรุปของข้อตกลงสร้างสันติภาพ , สหภาพยุโรปและประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และห้าประเทศที่ส่งทหารของพวกเขาสำหรับการตรวจสอบ
อาเซียนสันติภาพ แต่ญี่ปุ่นไม่ได้
ความสงบปราศจากอาวุธ และมีจอภาพเพื่อสร้างความมั่นใจ อีกครั้ง , ญี่ปุ่น
ไม่ได้เตรียมที่จะเข้าร่วมในสันติภาพนานาชาติตรวจสอบภารกิจ ใน
โพสต์ความขัดแย้งรวมสันติภาพในอาเจะห์ ) ,ญี่ปุ่นโดยทั่วไปตามมาตรการรักษาความปลอดภัยของมนุษย์
ชอบ DDR ( อาวุธการปลดอาวุธ และสังคม )
อดีตพลรบ , การช่วยเหลือมนุษยธรรมและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน . แต่
ญี่ปุ่นอ่อนแออย่างมาก เป็นสื่อกลาง และกลัวจะเป็นสันติภาพจอภาพ หนึ่ง
สงสัยว่า โอดะในหน้ากากของ " ความปลอดภัย " ของมนุษย์เป็นคลัทช์หรือข้อแก้ตัว
ญี่ปุ่นสร้างสันติภาพในขณะที่ไม่เผชิญกับปัญหาที่สำคัญของการทำให้เกิดสันติ และสงบสุข
.
ที่เวลาของการเขียน โตเกียวยังได้โอกาสทองที่จะไล่ตามผม
ในมินดาเนา , ฟิลิปปินส์ภาคใต้ นี้ชาติ ความขัดแย้งระหว่าง
รัฐบาลแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ และของกลุ่มแนวร่วมปลดปล่อยอิสลามโมโร ( MILF )
มีต้นทุนประมาณ 120000 lives.xii จากนั้นนายกรัฐมนตรีโคอิซูมิกระทำ
รัฐมนตรีญี่ปุ่นมีบทบาทขนาดใหญ่เพื่อป้องกันความขัดแย้งในมินดาเนา
. เมื่อปรากฎว่า การหยุดยิงระหว่างกรุงมะนิลาและ MILF จะ
ถือ ญี่ปุ่นตัดสินใจเข้าร่วมแสดงให้เห็น ( ทีมตรวจสอบระหว่างประเทศ ) ประกอบด้วย โอไอซี
( องค์การการประชุมอิสลาม ) ประเทศมาเลเซีย บรูไน และลิเบียสำหรับ
ดูแลความสงบมาเลเซียและบรูไนยืนยันทหารไม่มีอาวุธ ขณะที่ลิเบีย
ส่งพลเรือน โตเกียวเห็นชอบ JICA พัฒนาการเป็นผู้เชี่ยวชาญผู้ที่
จากนั้นได้เข้าร่วมแสดงให้เห็น . ในทางทฤษฎี เพื่อพัฒนาผู้เชี่ยวชาญในที่ก้าวหน้าขึ้น โดยมีการสนับสนุน
กองกำลังมินดาเนาในมะนิลา แต่เขาเป็นแยกรูปนาม
เมื่อเทียบกับ contingents มาจากประเทศโอไอซี .
ญี่ปุ่นนี้ผู้เชี่ยวชาญการพัฒนาควรจะมากับการพัฒนาพิมพ์เขียวสำหรับ
มินดาเนาเป็นแรงจูงใจเพื่อสันติภาพ สถานทูตญี่ปุ่นในมะนิลา และ JICA พยายาม
มากับโหล " ผลกระทบสูง " ความมั่นคงของมนุษย์โครงการสำหรับพลเรือนใน
มุสลิมมินดาเนาเป็นแรงจูงใจเพื่อสันติภาพ แต่ไม่มีผลกระทบต่อการเจรจาสันติภาพ .
การเจรจาสันติภาพที่นำโดยมาเลเซียเกือบถูกตัดสินในปี 2008 เมื่อ
ประนีประนอมได้ระหว่างสองตัวเอก : รัฐบาลของสาธารณรัฐ
ของฟิลิปปินส์จะยอมรับว่าแก่จะได้รับ ' บรรพบุรุษ
โดเมน " และหมู่บ้านและพื้นที่กับมุสลิมส่วนใหญ่มีสิทธิที่จะมีในภายหลัง
ประชามติเพื่อตัดสินใจว่าพวกเขาจะเข้าร่วมกับองค์กรทางการเมืองกับตนเองมาก
; และ MILF จะละทิ้งดินแดน . อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกา
ฟิลิปปินส์หลงลงข้อตกลงตามที่รัฐธรรมนูญและการเมืองที่ความรุนแรงปะทุขึ้น
อีกครั้ง นี้ขึ้น poignantly แสดงให้เห็นว่าปัญหาพื้นฐานในมินดาเนาคือ
การอภิปรายเรื่องการเมืองของกลุ่มชาติพันธุ์โมโรรอยร้าวและรู้สึกว่าสิทธิและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมทางการเมือง
จะถูกละเว้นโดยชาวฟิลิปปินส์รัฐ และกระแสสังคมการเมืองคาทอลิก
--- . ในขณะที่ญี่ปุ่น โอดะ ใส่ความเป็นความมั่นคงของมนุษย์สามารถ
ช่วยพลเรือน มันไม่จำเป็นหรือเพียงพอเพื่อสันติภาพให้กอด .
เอาง่ายๆ ปัญหาการเมืองต้องแก้ไขปัญหาทางการเมือง .
กับการมาถึงของใหม่กัวการบริหาร มีความหวังว่าสด
เริ่มต้นการรักษากระบวนการสมัครงาน เพียงหนึ่งเดือนหลังใหม่