Finkel (1985,1987),for instance fin

Finkel (1985,1987),for instance finds that voting and working on a campaign have different effects on individual satisfaction with democracy, but many other studies have opted to collapse different types of political participation into a single index (e.g., Nadeau and Blais, 1993; Espinal, Hartlyn and Kelly, 2006), masking potentially important distinctions between these.
The simultaneity bias issue is again significant here.There is serious reason to believe that individuals dissatisfied with some part of their lives might be more likely to take certain types of political action (such as participating in a protest against a deleterious policy) as compared to individuals with otherwise similar observable characteristics. To the extent that life dissatisfaction goes undetected in a mass survey of the type we analyze here, we will be unable to "control" for it in statistical analysis. This again points to the fact that an experimental design might be necessary to truly identify the causal effect of political participation on life satisfaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Finkel (1985,1987), เช่นพบว่า คะแนนเสียง และทำงานในการรณรงค์มีผลแตกต่างกันในแต่ละความพึงพอใจกับประชาธิปไตย แต่หลายศึกษาเลือกไม่ยุบแตกต่างของการมีส่วนร่วมทางการเมืองเป็นดัชนีเดียว (เช่น Nadeau และ Blais, 1993 Espinal, Hartlyn และ เคลลี่ 2006), กาวอาจสำคัญความแตกต่างระหว่างเหล่านี้ ปัญหาเกิด bias เป็นอีกครั้งสำคัญที่นี่ มีเหตุผลจริงจังเชื่อว่าการที่บุคคลพอใจเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอาจน่าจะบางชนิดของการดำเนินการทางการเมือง (เช่นการเข้าร่วมในการประท้วงนโยบายร้าย) เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีลักษณะ observable มิฉะนั้นคล้าย เท่าที่พอใจชีวิตไปตรวจไม่พบในการสำรวจขนาดใหญ่ชนิดที่เราวิเคราะห์ที่นี่ เราจะไม่สามารถ "ควบคุม" มันในการวิเคราะห์ทางสถิติ นี้อีกจุดความจริงที่ว่า การออกแบบการทดลองอาจจำเป็นต้องระบุสาเหตุผลของการมีส่วนร่วมทางการเมืองชีวิตความพึงพอใจอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Finkel (1985,1987) เช่นพบว่าการออกเสียงลงคะแนนที่และทำงานเกี่ยวกับการส่งเสริมการขายที่แตกต่างกันมีผลต่อความพึงพอใจของแต่ละบุคคลที่มีการปกครองระบอบประชาธิปไตย แต่การศึกษาอื่น ๆ อีกมากมายได้เลือกที่จะยุบแตกต่างกันของการมีส่วนร่วมทางการเมืองเป็นดัชนีเดียว (เช่น Nadeau และ Blais, 1993. Espinal, Hartlyn และเคลลี่ 2006) กำบังแตกต่างที่สำคัญที่อาจเกิดขึ้นระหว่างทั้ง
ปัญหาพร้อมกันอคติที่มีความสำคัญอีกครั้ง here.There คือเหตุผลที่ร้ายแรงที่จะเชื่อว่าบุคคลที่ไม่พอใจกับการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขาบางคนอาจจะมีแนวโน้มที่จะใช้บางประเภท ของการดำเนินการทางการเมือง (เช่นมีส่วนร่วมในการประท้วงต่อต้านนโยบายอันตรายก) เมื่อเทียบกับบุคคลที่มีลักษณะที่สังเกตได้อย่างอื่นที่คล้ายกัน ในกรณีที่ไม่พอใจชีวิตไปตรวจไม่พบในการสำรวจมวลของประเภทที่เราวิเคราะห์ที่นี่เราจะไม่สามารถ "ควบคุม" มันในการวิเคราะห์ทางสถิติ ครั้งนี้ชี้ให้เห็นถึงความจริงที่ว่าการออกแบบการทดลองอาจจะจำเป็นอย่างแท้จริงระบุผลกระทบเชิงสาเหตุของการมีส่วนร่วมทางการเมืองกับความพึงพอใจในชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

（1985 Finkel为实例，1987），是一个finds voting活动和工作满意度有不同的影响，在individual与许多其他研究，但democracy有不同的政治opted B collapse举行考量到一个单一的指数为（例如，Nadeau和Blais，1993；Espinal，Hartlyn和凯利，2006之间），这些区别potentially、掩蔽。但是问题是：simultaneity偏置到严重的原因是最小显著here.There相信这dissatisfied感触。他们有一些部分会把更多的对某种政治likely B of action（如在一个作为参赛a）对deleterious protest个人决策相比，类似的观察与otherwise characteristics的。“这dissatisfaction extent生活质量调查，被发现在一个goes type的我们这里，我们会unable analyze”控制。在分析做获得的。这是一个事实又分到实验设计necessary identify真正会到该院在政治生活causal举行考量影响满意度。