FindingsThe majority of participant

Findings
The majority of participants were 18 or 19 years of age (58%), Caucasian (59%), single (99%), and living with both parents in a nuclear family. The remaining participants self-identified
as Asian (12.4%), Hispanic (8.8%), Black (6.6%), and Mixed (6.6%). A small number of participants (6.6%) were categorized as “other” based on inscrutable answers to the survey question of “ethnicity.” More than half were female (62%), and the majority had tried smoking at least once in their life (57%). The percentage of study participants’ current smoking (27%) was higher than the national average (see Table 2). For the total sample, scores on the SSE were relatively high. BDI scores, reflecting depressive characteristics, were relatively low. For closer examination, the descriptive statistics were divided into smokers and nonsmokers. Depression, as measured by the BDI, was higher among smokers than non-smokers. Smokers’ scores on the BDI, measuring depression, ranged from 0 to 40 (M = 12.44, SD =9.58). Smoking resistance self-efficacy scores were substantially lower among smokers, ranging from 57 to 270 (M = 169.58, SD = 64.57). The correlational hypotheses were tested using a Pearson Product Moment correlation
coefficient. The mediational model was tested using a series of multiple regression analyses as specified by Baron and Kenny (1986). Hypothesis 1, which stated thereis a negative relationship between SSE and smoking behavior, was supported (r = -0.744, p = 0.01). Findings indicated that the higher SSE the less likely the adolescent is to smoke. Hypothesis 2, which stated there
is a negative relationship between SSE and depression, was supported (r = -0.233, p = 0.000). With higher SSE,there is lower depression. Hypothesis 3, which stated there
is a positive relationship between depression and smoking behavior,was supported (r = 0.122, p = 0.01). Findings showed that with higher depressive symptoms as reflected inthe BDI-II, the adolescent is more likely to smoke. Hypothesis 4 was supported. The mediational model was tested using three regression equations as specified by Baron and Kenny (1986). Therefore, SSE was found to be a strong mediator of the relationship between depression and smoking behavior (see
Figure 2).
Discussion
It can be concluded that a) there is a positive correlation between depression and smoking behavior, b) SSE bears a negative relationship with smoking behavior (i.e., with higher SSE it is less likely the adolescent will smoke), and c) there is a negative relationship between SSE and depression(i.e., with lower SSE, it is more likely the adolescent will be depressed). The
mediation model of the relationship between depression and smoking behavior was supported, identifying SSE as mediator of this relationship. Therefore, based on strong empiric support, SSE helps to explain the relationship between depression and smoking behavior, and SSE is a mediator of this relationship (see Figure 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมได้ 18 หรือ 19 ปี (58%), คอเคซัส (59%), เดี่ยว (99%), และอาศัยอยู่กับทั้งพ่อแม่ในครอบครัวนิวเคลียร์ คนที่เหลือที่ระบุด้วยตนเองเป็นเอเชีย (12.4%), Hispanic (8.8%) ดำ (6.6%), และผสม (6.6%) จำนวนผู้เข้าร่วม (6.6%) ขนาดเล็กถูกแบ่งประเภท "อื่นๆ" ยึดตามคำตอบ inscrutable คำถามในการสำรวจของ "ชาติพันธุ์" มากกว่าครึ่งหนึ่งมีหญิง (62%), และส่วนใหญ่ได้ลองสูบบุหรี่น้อยหนึ่งครั้งในชีวิต (57%) เปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมศึกษาการสูบบุหรี่ปัจจุบัน (27%) สูงกว่าระดับเฉลี่ย (ดูตารางที่ 2) สำหรับตัวอย่างทั้งหมด คะแนน SSE มีค่อนข้างสูง BDI คะแนน สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะ depressive ค่อนข้างต่ำได้ ตรวจสอบใกล้ชิด สถิติพรรณนาถูกแบ่งออกเป็นผู้สูบบุหรี่และสูบบุหรี่ ภาวะซึมเศร้า วัด โดย BDI คือสูงกว่าระหว่างผู้สูบบุหรี่สูบบุหรี่ คะแนนของผู้สูบบุหรี่ BDI วัดภาวะซึมเศร้า อยู่ในช่วงจาก 0 ถึง 40 (M = 12.44, SD = 9.58) บุหรี่ต้านทานตนเองประสิทธิภาพคะแนนคนที่ต่ำมากในหมู่ผู้สูบบุหรี่ ตั้งแต่ 57 ถึง 270 (M = 169.58, SD = 64.57) ทดสอบสมมุติฐาน correlational ใช้ความสัมพันธ์ขณะนี้ผลิตภัณฑ์ของเพียร์สันสัมประสิทธิ์การ รุ่น mediational ถูกทดสอบโดยใช้ชุดของการวิเคราะห์ถดถอยต่าง ๆ ตามที่ระบุโดยบารอนและเคนนี (1986) สมมติฐาน 1 ที่ thereis ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ได้รับการสนับสนุน (r =-0.744, p = 0.01) การ ผลการวิจัยระบุว่า SSE สูงมีแนวโน้มน้อยวัยรุ่นคือการ สูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 2 ที่มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้า ได้รับการสนับสนุน (r =-0.233, p = 0.000) มี SSE สูงกว่า มีภาวะซึมเศร้าต่ำกว่า สมมติฐาน 3 ที่มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ได้รับการสนับสนุน (r = 0.122, p = 0.01) การ ผลการวิจัยพบว่า สูงกว่า depressive อาการเท่า BDI-ทู วัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะสูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 4 ได้รับการสนับสนุน รุ่น mediational ถูกทดสอบโดยใช้สมการถดถอยที่สามระบุโดยบารอนและเคนนี (1986) ดังนั้น มี SSE พบเป็น ผู้ไกล่เกลี่ยที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ (ดูรูปที่ 2)สนทนาสามารถสรุปได้ว่า) มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ข SSE หมีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรมสูบบุหรี่ (เช่น มี SSE สูงก็มีแนวโน้มน้อยกว่าวัยรุ่นจะสูบบุหรี่), และ c) มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้า (เช่น SSE ด้านล่าง จะยิ่งวัยรุ่นจะตก) ที่รูปกาชาดของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ไม่ได้ ระบุ SSE เป็นผู้ไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์นี้ ดังนั้น ตาม empiric แรงสนับสนุน SSE ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ และ SSE เป็นผู้ไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์นี้ (ดูรูปที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการวิจัย
ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม 18 หรือ 19 ปี (58%) คนผิวขาว (59%) เดียว (99%) และอาศัยอยู่กับพ่อแม่ทั้งสองในครอบครัวนิวเคลียร์ ผู้เข้าร่วมที่เหลือด้วยตนเองระบุ
เป็นแห่งเอเชีย (12.4%) สเปน (8.8%), สีดำ (6.6%) และผสม (6.6%) จำนวนเล็ก ๆ ของผู้เข้าร่วม (6.6%) ได้รับการจัดหมวดหมู่เป็น "อื่น ๆ " ขึ้นอยู่กับคำตอบที่ลึกลับคำถามการสำรวจของ "เชื้อชาติ." มากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นเพศหญิง (62%) และส่วนใหญ่ได้พยายามที่สูบบุหรี่อย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิตของพวกเขา (57%) ร้อยละของผู้เข้าร่วมการศึกษา 'การสูบบุหรี่ในปัจจุบัน (27%) สูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ (ดูตารางที่ 2) สำหรับกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดคะแนนใน SSE มีค่อนข้างสูง คะแนน BDI สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะซึมเศร้าเป็นที่ค่อนข้างต่ำ สำหรับการตรวจสอบใกล้ชิดและสถิติเชิงพรรณนาถูกแบ่งออกเป็นผู้สูบบุหรี่และไม่สูบบุหรี่ อาการซึมเศร้าเป็นวัดโดยดัชนีค่าระวางเรือที่สูงในหมู่ผู้สูบบุหรี่มากกว่าผู้ไม่สูบบุหรี่ คะแนนสูบบุหรี่บน BDI วัดภาวะซึมเศร้าตั้งแต่ 0-40 (M = 12.44, SD = 9.58) ต้านทานสูบบุหรี่คะแนนการรับรู้ความสามารถตนเองเป็นอย่างมากในหมู่ผู้สูบบุหรี่ลดลงตั้งแต่ 57-270 (M = 169.58, SD = 64.57) สมมติฐานหาความสัมพันธ์ได้รับการทดสอบโดยใช้ช่วงเวลาที่ความสัมพันธ์เพียร์สัน
สัมประสิทธิ์ รูปแบบ mediational ได้รับการทดสอบโดยใช้ชุดของการถดถอยพหุคูณวิเคราะห์ตามที่ระบุโดยบารอนและเคนนี (1986) สมมติฐานที่ 1 ที่ระบุ thereis ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และพฤติกรรมการสูบบุหรี่ได้รับการสนับสนุน (r = -0.744, p = 0.01) ผลการวิจัยพบว่าสูงกว่า SSE มีโอกาสน้อยกว่าวัยรุ่นคือการสูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 2 ที่ระบุมี
ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้าได้รับการสนับสนุน (r = -0.233, p = 0.000) ด้วยการที่สูงขึ้น SSE มีภาวะซึมเศร้าลดลง สมมติฐานที่ 3 ที่ระบุมี
ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ได้รับการสนับสนุน (r = 0.122, p = 0.01) ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่ามีอาการซึมเศร้าสูงขึ้นสะท้อนให้เห็น inthe BDI-II, วัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะสูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 4 ได้รับการสนับสนุน รูปแบบ mediational ได้รับการทดสอบโดยใช้สมการถดถอยสามตามที่ระบุโดยบารอนและเคนนี (1986) ดังนั้น SSE ถูกพบว่าเป็นคนกลางที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ (ดู
รูปที่ 2).
การอภิปราย
จะสามารถสรุปได้ว่า) มีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ b) SSE หมีความสัมพันธ์เชิงลบ กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ (เช่นกับ SSE ที่สูงขึ้นก็มีโอกาสน้อยวัยรุ่นจะสูบบุหรี่) และค) มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้า (เช่นกับ SSE ที่ต่ำกว่าก็มีโอกาสมากขึ้นในวัยรุ่นจะมีความสุข)
รูปแบบการไกล่เกลี่ยของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ได้รับการสนับสนุนการระบุ SSE เป็นสื่อกลางของความสัมพันธ์นี้ ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับการสนับสนุนการสังเกตุที่แข็งแกร่ง SSE ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่และ SSE เป็นสื่อกลางของความสัมพันธ์นี้ (ดูรูปที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูล
ส่วนใหญ่จำนวน 18 หรือ 19 ปีของอายุ ( ร้อยละ 58 ) ผิวขาว ( 59% ) , เดี่ยว ( 99% ) และอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในครอบครัวนิวเคลียร์ เหลือผู้เข้าร่วมด้วยตนเองระบุ
เป็นเอเชีย ( 12.4% ) , สเปน ( 8.8% ) , ดำ ( 6.6% ) และผสม ( 6.6% ) จำนวนเล็ก ๆของผู้เข้าร่วม ( 6.6% ) จำแนกเป็น " อื่น ๆ " ขึ้นอยู่กับคำตอบที่ลึกลับไปสำรวจคำถามของ " เชื้อชาติ" มากกว่าครึ่งเป็นเพศหญิง ( ร้อยละ 62 ) , และส่วนใหญ่ได้พยายามสูบบุหรี่อย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิตของพวกเขา ( 57 ) ร้อยละของผู้เข้าร่วมการศึกษา " การสูบบุหรี่ปัจจุบัน ( 27 % ) สูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ ( ดูตารางที่ 2 ) สำหรับตัวอย่างรวมคะแนนใน SSE ได้ค่อนข้างสูง BDI คะแนนสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะซึมเศร้า , ต่ำที่สุด เพราะใกล้สอบสถิติแบ่งเป็นผู้สูบบุหรี่และสูบบุหรี่ . ภาวะซึมเศร้าเป็นวัดโดย BDI ที่สูงกว่าของการสูบบุหรี่ , สูบบุหรี่ ผู้สูบบุหรี่มีคะแนนตลาดวัดภาวะซึมเศร้า มีค่าระหว่าง 0 ถึง 40 ( M = 12.44 , SD = 9.58 ) สูบบุหรี่ต้านทานตนเองคะแนนอย่างมากลดลงของการสูบบุหรี่ตั้งแต่ 57 ถึง 270 ( M = 169.58 , SD = 64.57 )สมมติฐานเชิงสหสัมพันธ์ทดสอบโดยใช้ค่า Pearson Product Moment Correlation
โดย รูปแบบ mediational ถูกทดสอบโดยใช้ชุดของสมการถดถอยการวิเคราะห์ตามที่ระบุไว้โดย บารอน และเคนนี่ ( 1986 ) สมมติฐานที่ 1 ที่ระบุไว้และความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และพฤติกรรมการสูบบุหรี่ สนับสนุน ( r = -0.744 , p = 0.01 )ผลการวิจัยพบว่า สูงกว่า SSE มีโอกาสน้อยกว่าวัยรุ่นสูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 2 ซึ่งระบุว่ามี
มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้า , ได้รับการสนับสนุน ( r = -0.233 , p = 0.000 ) เทียบกับ SSE มีภาวะซึมเศร้าที่ลดลง สมมติฐานที่ 3 ซึ่งระบุว่ามี
เป็นความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ สนับสนุน ( r = 0.122 , p = 0.01 )ผลการวิจัยพบว่าระดับภาวะซึมเศร้าเป็นภาษาค bdi-ii , วัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะสูบบุหรี่ สมมติฐานที่ 4 สนับสนุน รูปแบบ mediational ถูกทดสอบโดยใช้สมการที่กำหนดโดยบารอนและเคนนี่ ( 1986 ) ดังนั้น ? พบว่ามีคนกลางที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ( ดู


รูปที่ 2 ) การอภิปรายสรุปได้ว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ , B ) ? มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ เช่น มีสูงกว่า SSE มีแนวโน้มน้อยกว่าวัยรุ่นจะสูบ ) , และ C ) มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง SSE และภาวะซึมเศร้า ( เช่นกับ SSE ลดมันมีแนวโน้มจะซึมเศร้าในวัยรุ่น )
รูปแบบการไกล่เกลี่ยของความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ คือ การสนับสนุนการระบุ SSE เป็นสื่อกลางความสัมพันธ์นี้ ดังนั้น ขึ้นอยู่กับการสนับสนุนเชิงประจักษ์ที่แข็งแกร่ง ? ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการสูบบุหรี่ และ SSE เป็นสื่อกลางความสัมพันธ์นี้ ( ดูรูปที่ 2 )