In front of Prince Jin, he was scar

In front of Prince Jin, he was scared to even exhale audibly. He lowered his eyelids, very quickly bowed and retreat out of the room. He also very mindfully closed the door after himself.

Behind him there were people who did not recognize Prince Jin. They still hot-bloodedly wanted to rush in but were restrained by Liu Weiming’s firm death grip.

Because Liu Weiming quite clearly understood, if the action was taken by Prince Jin, then he was afraid that Liu Ruohua’s wrist was severed in vain. Even if her own father personally sought out redress, he would also return without success.

Besides, having offended his highness Prince Jin but to only lose one arm. That should be considered getting off lightly, no? Liu Ruohua had no other choice than to take this as a lesson in demanding too much good fortune for oneself.

Out of all the people she could have offended… against all expectations! Who told her to go and rile up the living version of the Hell King, Yama, his highness Prince Jin?

Seeing Liu Weiming straight away retreat out with deference, Su Luo was somewhat surprised.

She knows that Prince Jin’s reputation was quite great. It had even, at some times, appeared to be quite scary. However, she could never have believed that he would actually be terrifying to such a degree.

The other side had their wrist chopped off and was so afraid that they couldn’t even breath heavily, so where would they find the courage to dare to demand justice?

Was Nangong Liuyun’s reputation always this frightful? Su Luo, with one hand supporting her bright and cleanly tapered chin, curiously looked at Nangong Liuyun from top to bottom. She carefully took his measure, as if it was the first time that she meet him.

“You want to look at me that much? Want a more in-depth look?” Nangong Liuyun laugh was really infuriating. He pulled Su Luo’s hand to touch inside the cloth covering his chest.

No… it was the exact same. Not even a tiny bit terrifying. Su Luo subconsciously shooked her head.

“Are you shocked,” said Nangong Liuyun as he ruminatively rubbed her head.

He knew what she was thinking about. His tender and gentle side was only displayed in front of her, so how could she ever possibly imagine his savage side in front of others.

“In the end which side your is real self? Su Luo’s face held a quiet, content, and untroubled smiling expression, like the dewy pear blossom: refreshingly clean and alluringly beautiful.

“Which side do you like?” Nangong’s thin, pink lips, with a quisitive demeanor raised somewhat slightly. A serious expression flashed past the depths of his eyes, so fast that normal men and women wouldn’t have been able to catch it.

This question was very difficult to answer. Regardless of which side you picked to answer, both included the word like. Nangong Liuyun, this cunning old fox, would be so bold as to use innocent words as a trap for her to jump into.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านหน้าโรงแรมปริ๊นซ์ เขาก็กลัวแม้แต่หายใจออกเสียง เขาลดลงอย่างรวดเร็ว ขอบตาและพักผ่อนออกไปจากห้องของเขา นอกจากนี้เขายัง mindfully มากปิดประตูหลังตัวเองหลังเขา มีคนที่ไม่รู้จักเจ้าชาย Jin พวกเขายังคง hot-bloodedly อยากจะรีบ แต่ถูกยับยั้ง โดย Liu Weiming ยึดมั่นเนื่องจาก Liu Weiming ค่อนข้างชัดเจนเข้าใจ ถ้าการดำเนินการ โดยเจ้าชาย Jin แล้วเขาก็กลัวว่า Liu Ruohua ข้อมือถูกตัดขาดเปล่า ๆ แม้ว่าพ่อของเธอเองตนขอออกดำเนิน เขาจะยังกลับไม่ประสบความสำเร็จนอกจาก นี้ มีเคืองเขาพระเจ้า Jin แต่เพียงเสียแขนข้างหนึ่ง ที่ควรพิจารณาการปิดเบา ๆ ไม่มี Liu Ruohua มีตัวเลือกอื่น ๆ มากกว่าการใช้เวลานี้เป็นบทเรียนในการเรียกร้องมากเกินไปโชคดีสำหรับตัวเองจากทุกคน เธออาจมีเคือง...กับความคาดหวังทั้งหมด ใครบอกเธอไป และมหาเศรษฐีขึ้นรุ่นชีวิตของนรกพระ ยามา เขาพระเจ้า Jinเห็น Liu Weiming เลยถอยออกมา ด้วยแสดง Su ลูรู้สึกประหลาดใจค่อนข้างเธอรู้ว่า ชื่อเสียงเจ้าชาย Jin ได้ค่อนข้างดี มันมีแม้กระทั่ง ที่บางครั้ง ปรากฏว่าค่อนข้างน่ากลัว อย่างไรก็ตาม เธออาจไม่เคยมีความเชื่อว่า จริง ๆ แล้วเขาจะน่ากลัวในระดับด้านอื่น ๆ มีข้อมือของพวกเขาเตรียมการปิด และกลัวว่า พวกเขาไม่สามารถแม้แต่ลมหายใจหนัก ดังนั้นที่พวกเขาอยากกล้ากล้าเพื่อความเป็นธรรมหรือไม่มีชื่อเสียง Nangong Liuyun เสมอ frightful นี้หรือไม่ Su Luo มือสนับสนุนคางของเธอสดใส และเรียวสตรี ซอกแซกมองที่ Nangong Liuyun จากบนลงล่าง เธออย่างเอาวัดเขา ว่ามันเป็นครั้งแรกที่เธอพบเขา"คุณต้องการดูฉันที่มาก ต้องดูเชิงลึกเพิ่มเติม" Nangong Liuyun หัวเราะได้จริง ๆ infuriating เขาดึงมือ Su ลูสัมผัสภายในผ้าครอบคลุมอกหมายเลข... ก็แน่เหมือนกัน ไม่ได้กลัวนิด Su ลู shooked สำนึกหัวของเธอ"มีคุณตกใจ กล่าวว่า Nangong Liuyun เป็นเขา ruminatively ลูบหัวของเธอเขารู้ว่าเธอมีความคิดเกี่ยวกับ ด้านข้างของเขาอ่อนโยน และนุ่มนวลถูกเพียงแสดงหน้าเธอ ดังนั้นวิธีการที่สามารถเธอเคยจินตนาการเคียงข้างเขาอำมหิตหน้าบุคคลอื่น"ในสุดที่ด้านข้างของคุณคือตัวจริง Su ลูหน้าจัดเงียบสงบ เนื้อหา และ untroubled ยิ้ม นิพจน์เช่นดอกแพร์สดชื่น: alluringly สวย และสะอาดสดชื่น"ด้านที่คุณชอบ" ของ Nangong บาง สีชมพูริมฝีปาก กับ quisitive demeanor ยกบ้างเล็กน้อย นิพจน์ที่มีความร้ายแรงประกายความลึกของดวงตาของเขา ที่ผ่านมาอย่างรวดเร็วว่า ปกติผู้ชายและผู้หญิงจะไม่ได้จับมันคำถามนี้ก็ยากที่จะตอบ ไม่ว่าด้านที่คุณเลือกตอบ ทั้งรวมคำเช่น Nangong Liuyun จิ้งจอกเก่านี้ไหวพริบ จะเป็นตัวหนาให้ใช้คำที่ไม่รู้เรื่องเป็นกับดักเธอเข้าสู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในด้านหน้าของเจ้าชายจินเขาก็กลัวที่จะได้หายใจออกได้ยินเสียง เขาลดลงเปลือกตาของเขาโค้งคำนับอย่างรวดเร็วและล่าถอยออกไปจากห้อง นอกจากนี้เขายังมีสติมากปิดประตูหลังจากที่ตัวเอง. หลังเขามีคนที่ไม่รู้จักเจ้าชายจิน พวกเขายังคงร้อน bloodedly อยากจะรีบเร่งใน แต่ถูกยับยั้งโดยจับตาย บริษัท หลิว Weiming ของ. เพราะหลิว Weiming เข้าใจค่อนข้างชัดเจนถ้าการกระทำที่ถูกนำโดยเจ้าชายจินแล้วเขาก็กลัวว่าข้อมือหลิว Ruohua ถูกตัดขาดในไร้สาระ แม้ว่าพ่อของเธอเองโดยส่วนตัวขอออกชดใช้เขาก็จะกลับมาไม่ประสบความสำเร็จ. นอกจากนี้ยังมีการกระทำผิดกฎหมายเสด็จเจ้าชายจิน แต่เพียงสูญเสียแขนข้างหนึ่ง ที่ควรได้รับการพิจารณาการปิดเบา ๆ หรือไม่? หลิว Ruohua ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ กว่าจะใช้เวลานี้เป็นบทเรียนในการเรียกร้องความโชคดีมากเกินไปสำหรับตัวเอง. ออกจากทุกคนที่เธอจะได้โกรธเคือง ... กับความคาดหวังของทุกคน! ใครบอกให้เธอไปและทำให้ระคายเคืองขึ้นรุ่นที่อาศัยอยู่ในนรกคิงยมราชเสด็จเจ้าชายจิน? เห็นหลิว Weiming ตรงไปถอยออกมาด้วยความเคารพซู Luo รู้สึกประหลาดใจบ้าง. เธอรู้ว่าชื่อเสียงของเจ้าชายของจินได้ดีมากทีเดียว มันได้แม้ในบางครั้งที่ดูเหมือนจะน่ากลัวมาก แต่เธอไม่เคยมีความเชื่อว่าเขาจะเป็นจริงที่น่ากลัวไปเช่นการศึกษาระดับปริญญา. ด้านอื่น ๆ ได้ข้อมือของพวกเขาตัดออกไปและก็กลัวว่าพวกเขาจะไม่ได้หายใจอย่างหนักเพื่อที่พวกเขาจะพบความกล้าที่จะกล้าที่จะเรียกร้อง ความยุติธรรม? เป็นชื่อเสียง Nangong Liuyun เสมอที่น่าตกใจนี้หรือไม่? ซู Luo ด้วยมือข้างหนึ่งสนับสนุนคางเรียวสดใสและสะอาดของเธอมองอยากรู้อยากเห็นที่ Nangong Liuyun จากบนลงล่าง เธออย่างระมัดระวังเอามาตรการของเขาราวกับว่ามันเป็นครั้งแรกที่เธอพบเขา. "คุณต้องการที่จะมองผมว่ามาก? ต้องการดูเพิ่มเติมในเชิงลึก? "Nangong Liuyun หัวเราะเป็นโกรธจริงๆ เขาดึงมือซู Luo เพื่อสัมผัสภายในผ้าปิดหน้าอกของเขา. ไม่มี ... มันเป็นเหมือนกัน ไม่ได้น่ากลัวเล็กน้อย ซู Luo คื shooked หัวของเธอ. "คุณตกใจ" Nangong Liuyun กล่าวว่าในขณะที่เขา ruminatively ลูบหัวของเธอ. เขารู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับ นุ่มและด้านที่อ่อนโยนของเขาก็ปรากฏเฉพาะในด้านหน้าของเธอดังนั้นวิธีการที่อาจเป็นไปได้ที่เธอเคยจินตนาการด้านโหดของเขาในด้านหน้าของผู้อื่น. "ในที่สุดที่ด้านข้างของคุณเป็นตัวจริง? ใบหน้าซู Luo ฯ เมื่อวันที่เงียบสงบเนื้อหาและไม่ถูกรบกวนยิ้มแสดงออกเช่นดอกแพร์สดชื่น: สดชื่นสะอาดและสวยงามหลงใหล. "ด้านใดที่คุณชอบ?" บางริมฝีปากสีชมพู Nangong ด้วยท่าทาง quisitive ยกบ้างเล็กน้อย นิพจน์ร้ายแรงผ่านมาประกายความลึกของดวงตาของเขาอย่างรวดเร็วว่าผู้ชายและผู้หญิงปกติจะไม่ได้รับสามารถที่จะจับมัน. คำถามนี้เป็นเรื่องยากมากที่จะตอบ โดยไม่คำนึงถึงด้านที่คุณเลือกที่จะตอบทั้งสองรวมคำเช่น Nangong Liuyun นี้ฟ็อกซ์เก่าไหวพริบจะเป็นตัวหนาเพื่อที่จะใช้คำพูดที่ไร้เดียงสาเป็นกับดักสำหรับเธอที่จะกระโดดลงไปใน