Adolf Wagner was probably the first

Adolf Wagner was probably the first scholar to recognize a positive correlation between economic growth and the growth of government activities. As pointed out by Henrekson (1993), Wagner saw three main reasons for the increase in the government’s role. First, industrialization and modernization would lead to a substitution of public for private activities. Expenditures on law and order as well as on contractual enforcement would have to be increased. Second, an increase in real income would lead to an expansion of the income elastic “cultural and welfare” expenditures. Wagner cited education and culture to be two areas in which the government could be a better provider than the private sector. Thus, the public sector would grow after basic needs of the people are satisfied and consumption pattern of people expands towards activities such as education and culture. Third, natural monopolies such as the railroads had to be taken over by the government because private companies would be unable to run these undertakings efficiently because it would be impossible to raise such huge finance that are needed for the development of these natural monopolies. It must be noted that studies of Wagner’s Law have not really dealt much with Wagner’s original propositions. These have been more concerned with the general trend that he predicted. With the increase in data availability for developing countries, the Law has also been increasingly tested for developing countries. Results have been mixed and examination of the Law has been continuing with increasingly sophisticated econometric methodology. The earlier studies such as Martin and Lewis (1956) have used cross section data primarily because time series data for a reasonable length of time was not available for many countries. Most of the recent studies have used time series data sometimes along with cross section data. Bird (1971) strongly argued that cross section studies are not relevant because “there is nothing in any conceivable formulation of Wagner’s “law” which tells us country A must have a higher expenditure ratio than country B simply because the level of average per capita income is higher in A than B at a particular point in time,” (p.10).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อดอล์ฟวากเนอร์แนะนักวิชาการจำแนกความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจและการเติบโตของรัฐบาลกิจกรรมแรก ที่ชี้ให้เห็น โดย Henrekson (1993), วากเนอร์เห็นสาเหตุหลักสามเพิ่มบทบาทของรัฐบาล ครั้งแรก ทวีความรุนแรงมากและทันสมัยจะนำไปทดแทนของสาธารณะสำหรับกิจกรรมส่วนตัว ค่าใช้จ่าย ในกฎหมายและระเบียบรวม ทั้ง ในการบังคับตามสัญญาจะต้องถูกเพิ่มขึ้น สอง การเพิ่มขึ้นของรายได้ที่แท้จริงจะนำไปสู่การขยายตัวของรายได้ที่ยืดหยุ่น "วัฒนธรรม และสวัสดิการ" ค่าใช้จ่าย วากเนอร์เริ่มแรกการศึกษาและวัฒนธรรมเป็น สองพื้นที่ซึ่งรัฐบาลอาจจะเป็นผู้ให้ดีกว่าภาคเอกชน ดังนั้น ภาครัฐจะเติบโตหลังจากพอใจความต้องการพื้นฐานของประชาชน และขยายรูปแบบการบริโภคของคนต่อกิจกรรมการศึกษาและวัฒนธรรม สาม ธรรมชาติ monopolies เช่นรถรางที่จะต้องดำเนินการ โดยรัฐบาลเนื่องจากบริษัทเอกชนจะสามารถเรียกท่านเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเนื่องจากจะไม่เพิ่มเงินขนาดใหญ่ดังกล่าวที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาของ monopolies ธรรมชาติเหล่านี้ ได้ จะต้องบันทึกว่า การศึกษากฎหมายของวากเนอร์ได้ไม่จริง ๆ แจกมากกับของวากเนอร์เริ่มต้นฉบับ เหล่านี้มีความกังวลมากขึ้นกับแนวโน้มทั่วไปที่เขาคาดการณ์ มีการเพิ่มขึ้นของข้อมูลความพร้อมใช้งานสำหรับประเทศกำลังพัฒนา กฎหมายมียังได้ขึ้นทดสอบสำหรับประเทศกำลังพัฒนา มีการผสมผล และตรวจสอบกฎหมายได้ต่อเนื่อง ด้วยวิธี econometric ซับซ้อนมากขึ้น การศึกษาก่อนหน้านี้มาร์ตินและลูอิส (1956) ได้ใช้ข้อมูลข้ามส่วนหลักเนื่องจากไม่มีข้อมูลอนุกรมเวลาสำหรับระยะเวลาเหมาะสมสำหรับประเทศ ส่วนใหญ่การศึกษาล่าสุดได้ใช้ข้อมูลอนุกรมเวลาที่บางครั้งพร้อมกับข้อมูลข้ามส่วน นก (1971) ได้โต้เถียงศึกษาข้ามส่วนไม่เกี่ยวข้องอย่างยิ่งเนื่องจาก "ไม่มีอะไรในใด ๆ ของวากเนอร์"กฎหมาย"ที่บอกประเทศ A ต้องมีอัตราส่วนค่าใช้จ่ายสูงกว่าประเทศ B เพียง กำหนดหลากหลายเนื่องจากระดับรายได้ต่อหัวเฉลี่ยสูงกว่า A มากกว่า B ที่จุดหนึ่ง ๆ ในเวลา, " (p.10)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดอล์ฟแว็กเนอร์อาจจะเป็นนักวิชาการคนแรกที่จะยอมรับความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจและการเติบโตของกิจกรรมรัฐบาล ในฐานะที่เป็นแหลมออกโดย Henrekson (1993), แว็กเนอร์เห็นสามเหตุผลหลักสำหรับการเพิ่มขึ้นในบทบาทของรัฐบาล แรกอุตสาหกรรมและการสร้างสรรค์สิ่งใหม่จะนำไปสู่​​การทดแทนของประชาชนในการทำกิจกรรมส่วนตัว ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับกฎหมายและระเบียบเช่นเดียวกับการบังคับใช้สัญญาจะต้องมีการเพิ่มขึ้น ประการที่สองการเพิ่มขึ้นของรายได้ที่แท้จริงจะนำไปสู่​​การขยายตัวของรายได้ยืดหยุ่น "วัฒนธรรมและสวัสดิการ" ค่าใช้จ่าย แว็กเนอร์อ้างถึงการศึกษาและวัฒนธรรมที่จะเป็นสองพื้นที่ซึ่งรัฐบาลสามารถเป็นผู้ให้บริการที่ดีกว่าภาคเอกชน ดังนั้นภาครัฐจะเติบโตหลังจากที่ความต้องการขั้นพื้นฐานของคนที่มีความพึงพอใจและรูปแบบการบริโภคของประชาชนที่มีต่อการขยายตัวของกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการศึกษาและวัฒนธรรม ประการที่สามการผูกขาดตามธรรมชาติเช่นทางรถไฟจะต้องถูกนำตัวไปจากรัฐบาลเพราะ บริษัท เอกชนจะไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพเเละเหล่านี้เพราะมันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเพิ่มเงินทุนขนาดใหญ่ดังกล่าวที่มีความจำเป็นสำหรับการพัฒนาของการผูกขาดตามธรรมชาติเหล่านี้ จะต้องมีการตั้งข้อสังเกตว่าการศึกษากฎหมายวากเนอร์ยังไม่ได้รับการจัดการจริงๆมากกับข้อเสนอเดิมของวากเนอร์ เหล่านี้ได้รับความกังวลมากขึ้นกับแนวโน้มทั่วไปที่เขาคาดการณ์ ด้วยการเพิ่มความพร้อมใช้งานของข้อมูลสำหรับประเทศกำลังพัฒนากฎหมายยังได้รับการทดสอบมากขึ้นสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนา ผลที่ได้รับการผสมและการตรวจสอบของกฎหมายที่ได้รับการดำเนินการต่อด้วยวิธีการทางเศรษฐมิติความซับซ้อนมากขึ้น การศึกษาก่อนหน้านี้เช่นมาร์ตินลูอิส (1956) มีการใช้ข้อมูลส่วนข้ามหลักเนื่องจากข้อมูลอนุกรมเวลาสำหรับความยาวที่เหมาะสมของเวลาก็ไม่สามารถใช้ได้ในหลายประเทศ ส่วนใหญ่ของการศึกษาที่ผ่านมามีการใช้ข้อมูลอนุกรมเวลาบางครั้งพร้อมกับข้อมูลส่วนข้าม เบิร์ด (1971) เป็นที่ถกเถียงกันอย่างมากว่าการศึกษาข้ามส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องเพราะ "มีอะไรในการกำหนดเป็นไปได้ใด ๆ ของวากเนอร์" กฎหมาย "ที่บอกเราประเทศจะต้องมีอัตราส่วนค่าใช้จ่ายที่สูงกว่าประเทศ B เพียงเพราะระดับของค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัว สูงกว่าใน บริษัท A B ที่จุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่ "(เล่ม 10)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ แวกเนอร์ เป็นนักวิชาการคนแรกที่รู้จักความสัมพันธ์ระหว่างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการเติบโตของกิจกรรมต่างๆของรัฐบาล เป็นแหลมออกโดย henrekson ( 1993 ) , วากเนอร์เห็นสามเหตุผลหลักในการเพิ่มบทบาทของรัฐบาล แรก , อุตสาหกรรมและนวัตกรรมที่นำไปสู่การสาธารณะสำหรับกิจกรรมส่วนตัวค่าใช้จ่ายด้านกฎหมายและระเบียบ ตลอดจนการบังคับใช้สัญญาจะต้องเพิ่มขึ้น ประการที่สอง การเพิ่มขึ้นของรายได้ที่แท้จริง จะนำไปสู่การขยายตัวของรายได้ยืดหยุ่น " วัฒนธรรมและสังคมของบุคคล แว็กเนอร์อ้างการศึกษาและวัฒนธรรมเป็นสองพื้นที่ที่รัฐบาลอาจเป็นผู้ให้บริการที่ดีกว่าภาคเอกชน ดังนั้นภาครัฐจะเติบโตตามความต้องการพื้นฐานของประชาชนมีความพึงพอใจ และรูปแบบการบริโภคของประชาชนที่มีต่อกิจกรรมต่างๆ เช่น การศึกษา และวัฒนธรรม ประการที่สามการผูกขาดโดยธรรมชาติ เช่น ทางรถไฟ ต้องถูกยึดโดยรัฐบาล เพราะบริษัทเอกชนจะไม่สามารถวิ่งเเละเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเพิ่มเช่นการเงินขนาดใหญ่ที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาของการผูกขาดธรรมชาติเหล่านี้ มันต้องเป็นข้อสังเกตว่าการศึกษาของวากเนอร์ของกฎหมายไม่ได้จริงๆแจกมาก ข้อเสนอเดิมเหล่านี้มีความกังวลมากขึ้นกับแนวโน้มทั่วไปที่เขาคาดการณ์ไว้ กับเพิ่มปริมาณข้อมูลเพื่อการพัฒนาประเทศ กฎหมายยังได้รับมากขึ้นการทดสอบเพื่อการพัฒนาประเทศ ผลลัพธ์ที่ได้รับการผสมและการตรวจสอบของกฎหมายที่ได้รับอย่างต่อเนื่องที่มีความซับซ้อนมากขึ้นทางเศรษฐกิจต่อไปในการศึกษาก่อนหน้านี้ เช่น มาร์ตินและลูอิส ( 1956 ) ได้ใช้ข้อมูลภาคตัดขวางเป็นหลัก เพราะข้อมูลอนุกรมเวลาสำหรับความยาวที่เหมาะสมของเวลาที่ไม่สามารถใช้ได้กับหลายประเทศ ส่วนใหญ่ของการศึกษาได้ใช้ข้อมูลอนุกรมเวลา บางครั้ง พร้อมกับข้อมูลการตัดตามขวางนก ( 1971 ) ขอแย้งว่า การศึกษาส่วนข้ามไม่ได้เพราะเกี่ยวข้องกับ " ไม่มีอะไรในสูตรใด ๆที่เป็นไปได้ของ " กฎหมาย " ซึ่งบอกเราว่าประเทศต้องมีรายจ่ายสูงกว่าอัตราส่วนมากกว่าประเทศ B เพียงเพราะระดับของรายได้ต่อหัวเฉลี่ยสูงกว่าในกว่า B ที่จุดใดในเวลา " ( p.10 )