การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสง

การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ในเครือข่ายสุวรรณคีรี เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ตามความคิดเห็นของนักเรียนพักนอน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 และระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3
ประชากรที่ใช้ในการศึกษาเป็น นักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรี เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 อำเภออมก๋อย 3 แห่ง จำนวน 172 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) ผู้วิจัยได้สร้างขึ้นเองซึ่ง แบบสอบถามแบ่งออกเป็น 2 ตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบเป็นแบบสอบถามแบบปลายปิด (Close-ended Form)
ตอนที่ 2 ความคิดเห็นของนักเรียนหอพักที่มีต่อการบริหารจัดการหอพักเป็นแบบสอบถาม ชนิดมาตราส่วนประเมินค่า (Rating Scale) ชนิด 5 ระดับ ตามวิธีการของ เรนซิสลิเคอร์ท (Rensis Likert) ใช้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรตาม (ความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักโรงเรียนทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านการบริหารจัดการที่พัก ด้านสุขลักษณะของที่พัก ด้านสภาพแวดล้อมของที่พัก และด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและ ค่าที (t - test)



ผลการศึกษาพบว่า
1. สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบแบบสอบถามของนักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาเครือข่ายสุวรรณคีรี สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุช่วง 13-15 ปี เรียนในระดับชั้น ม.1-3 ส่วนมากเป็นชนเผ่ากะเหรี่ยง นับถือศาสนาคริสต์ ส่วนใหญ่ไม่มีพี่น้องที่โรงเรียนเดียวกับตน การประกอบอาชีพส่วนใหญ่ของบิดา มารดาคืออาชีพเกษตรกร
2. ระดับความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีด้านการบริหารจัดการหอพักโรงเรียนทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านการบริหารจัดการที่พัก ด้านสุขลักษณะของที่พัก ด้านสภาพแวดล้อมของที่พัก และ ด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนจำแนกตามระดับประถมศึกษา 4-6 อยู่ในระดับน้อยที่สุดพบว่า ด้านสุขลักษณะของที่พัก มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนด้านสภาพแวดล้อมของที่พัก มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ส่วนในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 อยู่ในระดับน้อยพบว่า ด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนมีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนด้านการบริหารจัดการที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด
3. เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรี ตามระดับชั้นแสดงให้เห็นว่า ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 และ ระดับชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1-3 มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริหารจัดการหอพักทั้ง 4 ด้าน คือ การบริหารจัดการที่พัก สุขลักษณะของที่พัก สภาพแวดล้อมของที่พัก และ กิจกรรมของนักเรียนพักนอน ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ α = .05 ทุกด้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ตามความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 6 และระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 ประชากรที่ใช้ในการศึกษาเป็นนักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 อำเภออมก๋อย 3 แห่งจำนวน 172 คนเครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบสอบถามเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม (สอบถาม) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม (สอบถาม) ผู้วิจัยได้สร้างขึ้นเองซึ่งแบบสอบถามแบ่งออกเป็น 2 ตอนดังนี้สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบเป็นแบบสอบถามแบบปลายปิดตอนที่ 1 (สิ้นสุดการปิดแบบฟอร์ม)ตอนที่ 2 ความคิดเห็นของนักเรียนหอพักที่มีต่อการบริหารจัดการหอพักเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประเมินค่า (การจัดอันดับระดับ) สิ่ง 5 ระดับตามวิธีการของเรนซิสลิเคอร์ท (Rensis Likert) ใช้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรตาม (ความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักโรงเรียนทั้ง 4 ด้านคือด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสุขลักษณะของที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าที (t - ทดสอบ) ผลการศึกษาพบว่า1. สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบแบบสอบถามของนักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาเครือข่ายสุวรรณคีรีสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงอายุช่วง 13-15 ปีเรียนในระดับชั้น ม.1 3 ส่วนมากเป็นชนเผ่ากะเหรี่ยงนับถือศาสนาคริสต์ส่วนใหญ่ไม่มีพี่น้องที่โรงเรียนเดียวกับตนการประกอบอาชีพส่วนใหญ่ของบิดามารดาคืออาชีพเกษตรกร2. ระดับความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีด้านการบริหารจัดการหอพักโรงเรียนทั้ง 4 ด้านคือด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสุขลักษณะของที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนจำแนกตามระดับประถมศึกษา 4-6 อยู่ในระดับน้อยที่สุดพบว่าด้านสุขลักษณะของที่พักมีค่าเฉลี่ยสูงสุดส่วนด้านสภาพแวดล้อมของที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุดส่วนในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 อยู่ในระดับน้อยพบว่าด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนมีค่าเฉลี่ยสูงสุดส่วนด้านการบริหารจัดการที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด3. เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีตามระดับชั้นแสดงให้เห็นว่าระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 และระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริหารจัดการหอพักทั้ง 4 ด้านคือการบริหารจัดการที่พักสุขลักษณะของที่พักสภาพแวดล้อมของที่พักและกิจกรรมของนักเรียนพักนอนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับด้วยกองทัพ =.05 ทุกด้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเครือข่ายสุวรรณคีรี 5 ตามความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 และระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3
ประชากรที่ใช้ในการศึกษาเป็น 5 อำเภออมก๋อย 3 แห่งจำนวน 172 คนเครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ (แบบสอบถาม) (แบบสอบถาม) ผู้วิจัยได้สร้างขึ้นเองซึ่งแบบสอบถามแบ่งออกเป็น 2 ตอนดังนี้
ตอนที่ 1 (แบบปิดปลาย)
ตอนที่ 2 ชนิดมาตราส่วนประเมินค่า (มาตราส่วนการจัดอันดับ) ชนิด 5 ระดับตามวิธีการของเรนซิสลิเคอร์ท (Rensis Likert) ใช้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรตาม 4 ด้านคือด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสุขลักษณะของที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอน ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าที (t - test) ผลการศึกษาพบว่า1 5 ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงอายุช่วง 13-15 ปีเรียนในระดับชั้นม. 1-3 ส่วนมากเป็นชนเผ่ากะเหรี่ยงนับถือศาสนาคริสต์ การประกอบอาชีพส่วนใหญ่ของบิดามารดาคืออาชีพเกษตรกร2 4 ด้านคือด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสุขลักษณะของที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและ 4-6 อยู่ในระดับน้อยที่สุดพบว่าด้านสุขลักษณะของที่พักมีค่าเฉลี่ยสูงสุดส่วนด้านสภาพแวดล้อมของที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุดส่วนในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 อยู่ในระดับน้อยพบว่า ตามระดับชั้นแสดงให้เห็นว่าระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 และระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 4 ด้านคือการบริหารจัดการที่พักสุขลักษณะของที่พักสภาพแวดล้อมของที่พักและกิจกรรมของนักเรียนพักนอน α = 0.05 ทุกด้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ตามความคิดเห็นของนักเรียนพักนอน4-6 และระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3
ประชากรที่ใช้ในการศึกษาเป็นนักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 อำเภออมก๋อย 3 แห่งจำนวน 172 คนเครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลแบบสอบถามเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม ( แบบสอบถาม ) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม ( แบบสอบถาม ) ผู้วิจัยได้สร้างขึ้นเองซึ่งแบบสอบถามแบ่งออกเป็นตอนดังนี้
2ตอนที่ 1 สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบเป็นแบบสอบถามแบบปลายปิด ( แบบฟอร์ม ) ปลายปิด
ตอนที่ 2 ความคิดเห็นของนักเรียนหอพักที่มีต่อการบริหารจัดการหอพักเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประเมินค่า ( Rating Scale ) ชนิด 5 ระดับตามวิธีการของเรนซิสลิเคอร์ท ( เรนซิส ไลเคิร์ต ) ใช้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรตาม4 ด้านความด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสุขลักษณะของที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าที ( T -



ผลการศึกษาพบว่า
1สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบแบบสอบถามของนักเรียนพักนอนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาเครือข่ายสุวรรณคีรีสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 5 ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงอายุช่วงเรียนในระดับชั้น 13-15 .1-3 ส่วนมากเป็นชนเผ่ากะเหรี่ยงนับถือศาสนาคริสต์ส่วนใหญ่ไม่มีพี่น้องที่โรงเรียนเดียวกับตนการประกอบอาชีพส่วนใหญ่ของบิดามารดาคืออาชีพเกษตรกร
2ระดับความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีด้านการบริหารจัดการหอพักโรงเรียนทั้ง 4 ด้านความด้านการบริหารจัดการที่พักด้านสภาพแวดล้อมของที่พักและด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนจำแนกตามระดับประถมศึกษา 4-6 อยู่ในระดับน้อยที่สุดพบว่าด้านสุขลักษณะของที่พักมีค่าเฉลี่ยสูงสุดส่วนด้านสภาพแวดล้อมของที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด1-3 อยู่ในระดับน้อยพบว่าด้านกิจกรรมของนักเรียนพักนอนมีค่าเฉลี่ยสูงสุดส่วนด้านการบริหารจัดการที่พักมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด
3 .เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักเรียนพักนอนต่อการบริหารจัดการหอพักของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายสุวรรณคีรีตามระดับชั้นแสดงให้เห็นว่าระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 และระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-34 ด้านความการบริหารจัดการที่พักสุขลักษณะของที่พักสภาพแวดล้อมของที่พักและกิจกรรมของนักเรียนพักนอนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับα = .ทุกด้าน
05