Geology The Grand Canyon is part of

Geology

The Grand Canyon is part of the Colorado River basin which has developed over the past 40 million years. A recent study places the origins of the canyon beginning about 17M years ago.
The major geologic exposures in the Grand Canyon range in age from the 2-billion-year-old Vishnu Schist at the bottom of the Inner Gorge to the 230M-year-old Kaibab Limestone on the Rim. There is a gap of about a billion years between the 500M-year-old stratum and the level below it, which dates to about 1.5 billion years ago. This large unconformity indicates a period of erosion between two periods of deposition.
Many of the formations were deposited in warm shallow seas, near-shore environments (such as beaches), and swamps as the seashore repeatedly advanced and retreated over the edge of a proto-North America. Major exceptions include the Permian Coconino Sandstone, which contains abundant geological evidence of aeolian sand dune deposition. Several parts of the Supai Group also were deposited in non–marine environments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรณีวิทยา แกรนด์แคนยอนเป็นส่วนหนึ่งของลุ่มแม่น้ำโคโลราโดซึ่งได้พัฒนากว่า 40 ล้านปี การศึกษาล่าสุดสถานกำเนิดของแคนยอนประมาณ 17 M เริ่มต้นปีที่ผ่านมา สำคัญธรณีวิทยาภาพในช่วงแกรนด์แคนยอนในยุคจาก 2 พันล้านปีหินดินดานนารายณ์ที่ด้านล่างของท้าทายภายในไป 230M ปี Kaibab หินปูนในการ มีช่องว่างประมาณพันล้านปีระหว่าง stratum ปี 500M และระดับต่ำ ซึ่งวันประมาณ 1.5 พันล้านปีที่ผ่านมา Unconformity นี้ใหญ่บ่งชี้ว่า รอบระยะเวลาของการกัดเซาะระหว่างสองรอบระยะเวลาของการสะสมก่อตัวที่มายได้ฝากในทะเลตื้นอบอุ่น สภาพแวดล้อมใกล้ฝั่ง (เช่นชายหาด), และหนองน้ำนั้นเป็นขั้นสูง และถอยกรูดอย่างเหนือขอบของอเมริกาโปรโตซ้ำ ๆ ข้อยกเว้นที่สำคัญได้แก่หินทราย Permian Coconino ซึ่งประกอบด้วยหลักฐานธรณีวิทยามากมายสะสม aeolian โขด หลายส่วนของ กลุ่ม Supai ยังได้ฝากในสภาพแวดล้อมทางทะเล – การไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธรณีวิทยาแกรนแคนยอนเป็นส่วนหนึ่งของลุ่มแม่น้ำโคโลราโดซึ่งได้มีการพัฒนาที่ผ่านมา 40 ล้านปีที่ผ่านมา ผลการศึกษาล่าสุดสถานที่กำเนิดของหุบเขาลึกเกี่ยวกับการเริ่มต้นปีที่ผ่านมา 17M. เสี่ยงทางธรณีวิทยาที่สำคัญในช่วงที่แกรนด์แคนยอนในยุคพระนารายณ์จาก 2 พันล้านปีเชสท์ที่ด้านล่างของกินภายในเพื่อ 230m ปีได้ เก่า Kaibab หินปูนบนริม มีช่องว่างประมาณพันล้านปีระหว่างชั้น 500M ปีและระดับล่างซึ่งเป็นวันที่ประมาณ 1.5 พันล้านปีที่ผ่านมา นี้ไม่สอดคล้องขนาดใหญ่แสดงให้เห็นช่วงเวลาของการกัดเซาะระหว่างสองช่วงเวลาของการสะสม. จำนวนมากของการก่อวางในทะเลตื้นสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นใกล้ชายฝั่ง (เช่นชายหาด) และเป็นหนองน้ำชายทะเลซ้ำขั้นสูงและถอยเหนือขอบของโปรโต -North อเมริกา ข้อยกเว้นที่สำคัญ ได้แก่ Permian Coconino หินทรายซึ่งมีหลักฐานทางธรณีวิทยาที่อุดมสมบูรณ์ของการสะสมเนินทรายลม หลายส่วนของ Supai กลุ่มนอกจากนี้ยังได้ฝากไว้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ใช่ทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธรณีวิทยา

แกรนด์แคนยอนเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำโคโลราโดลุ่มน้ำซึ่งได้มีการพัฒนาตลอด 40 ล้านปี การศึกษาล่าสุดสถานที่ต้นกำเนิดของแคนยอนเริ่มต้นเกี่ยวกับ 17M ปีก่อน
ที่สำคัญทางธรณีวิทยา เปิดรับในช่วงแกรนด์แคนยอนในอายุจากหิน 2-billion-year-old พระนารายณ์ที่ด้านล่างของหุบเขาด้านในเพื่อ 230m ปี kaibab หินปูนบนขอบมีช่องว่างประมาณพันล้านปี ระหว่างปีเก่าและทุกชนชั้นระดับล่าง ซึ่งวันที่ไปประมาณ 1.5 พันล้านปีที่ผ่านมา ความไม่สอดคล้องกันขนาดใหญ่นี้บ่งชี้ว่า ระยะเวลาของการพังทลายของระหว่างสองช่วงเวลาของการสะสม .
หลายของการก่อตัวเป็นฝากในทะเลใกล้ชายฝั่งตื้นที่อบอุ่น , สภาพแวดล้อม ( เช่นชายหาด )หนองน้ำและตามฝั่งทะเลซ้ำขั้นสูงและล่าถอยไปเหนือขอบของก่อนอเมริกาเหนือ ข้อยกเว้นหลักรวมถึง Permian Coconino หินทรายซึ่งมีหลักฐานทางธรณีวิทยามากมายของ Aeolian ทรายเคลือบ หลายส่วนของกลุ่ม supai ยังฝากไม่และสภาพแวดล้อมทางทะเล .