The chemico-physical and composite

The chemico-physical and composite characteristics of food and food products make them susceptible to microbial spoilage. Additives of CO2 in food products such as soft drinks can reduce growth of some microorganisms and induce others. Thermal treatments, to which ingredients and intermediate and final products can be subjected, affect the stability of these products. Since polyethylene terephthalate packaging cannot be thermally treated due the susceptibility of plastic material to heating, food and beverage stability relies upon the addition of preservatives, generally weak acids, such as sorbic and benzoic acids. New strategies for the stabilization of food free from traditional preservatives are constantly being investigated by the manufacturers. In fact, consumers are inclined to consider these preservatives as extraneous and unsafe because they have no connection with the food matrix. Furthermore preservatives could undergo chemical transformations giving origin to toxic compounds. In this scenario, the search for new strategies and new antimicrobials for stabilization of food and beverages has become a central goal for producers. Aromatic compounds and essential oils are an interesting alternative. However, their organoleptic impact and the variable composition of the essential oils (which can be reflected in their antimicrobial activity) limit the industrial use of these substances as preservatives. Furthermore, a stabilization strategy without the addition of excessive concentrations of the flavoring agent seems to be difficult to be realized. Bitter orange oils are obtained from different parts (peels, leaves, and flowers) of Citrus aurantium species. The most abundant component of the bitter oil is the monoterpene limonene that represents 65–97% of the oil, depending on several factors, mainly the extraction method, harvesting time of the plant material, and mainly the geographic origin of the oil. Bitter oil has been reported to possess various pharmacological properties. In this chapter, the antispoilage, antibacterial, antifungal, antioxidant, and flavoring property of bitter orange oil (C. aurantium species) for food preservation are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะทาง กายภาพ chemico และคอมโพสิตของอาหารและผลิตภัณฑ์อาหารที่ทำให้พวกเขาไวต่อการเน่าเสียของจุลินทรีย์ สารของ CO2 ในผลิตภัณฑ์อาหารเช่นเครื่องดื่มสามารถลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์บางอย่าง และชักจูงผู้อื่น รักษาความร้อน ซึ่งวัตถุดิบและผลิตภัณฑ์ระดับกลาง และสุดท้ายสามารถถูกบังคับ มีผลต่อความเสถียรของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ เนื่องจากเอทิลีนเทเรฟทาเลตบรรจุภัณฑ์ไม่ได้รับความร้อนเนื่องจากความอ่อนแอของพลาสติกวัสดุทำความร้อน ความมั่นคงของอาหารและเครื่องดื่มขึ้นนอกเหนือจากสารกันบูด กรดอ่อนโดยทั่วไป เช่นกรด benzoic และ sorbic กลยุทธ์ใหม่สำหรับเสถียรภาพของอาหารปลอดจากสารกันบูดแบบดั้งเดิมอย่างต่อเนื่องจะถูกตรวจสอบ โดยผู้ผลิต ในความเป็นจริง ผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะพิจารณาสารกันบูดเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้อง และไม่ปลอดภัยเนื่องจากพวกเขาไม่มีการเชื่อมกับเมทริกซ์อาหาร นอกจากนี้ สารกันบูดสามารถรับเคมีแปลงให้แหล่งกำเนิดสารพิษ ในสถานการณ์สมมตินี้ ค้นหากลยุทธ์ใหม่ ๆ และยาต้านจุลชีพใหม่สำหรับเสถียรภาพของอาหารและเครื่องดื่มได้กลายเป็น เป้าหมายศูนย์กลางผู้ผลิต สารหอมระเหยด้วยเป็นทางเลือกที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตาม ผลทางประสาทสัมผัสและตัวแปรองค์ประกอบของน้ำมัน (ซึ่งสามารถสะท้อนกิจกรรมต้านจุลชีพ) จำกัดอุตสาหกรรมใช้สารเหล่านี้เป็นสารกันบูด นอกจากนี้ กลยุทธ์การป้องกันภาพสั่นไหว โดยไม่มีการเพิ่มความเข้มข้นมากเกินไปของตัวแทนเครื่องปรุงน่าจะยากที่จะรับรู้ น้ำมันสีส้มขมได้รับจากส่วนต่าง ๆ (เปลือก ใบ และดอกไม้) aurantium ส้มพันธุ์ ส่วนประกอบของน้ำมันขมสุดคือ limonene monoterpene ที่แสดงถึง 65 – 97% ของน้ำมัน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ส่วนใหญ่สกัดวิธีการ การเก็บเกี่ยวของพืช และเวลาส่วนใหญ่มาทางภูมิศาสตร์ของน้ำมัน น้ำมันได้รับรายงานมีคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาต่าง ๆ ขม ในบทนี้ การ antispoilage ต้านเชื้อแบคทีเรีย เชื้อรา สารต้านอนุมูลอิสระ และเครื่องปรุงคุณสมบัติของน้ำมันส้มขม (C. aurantium ชนิด) สำหรับการถนอมอาหารที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางกายภาพเคมีและคอมโพสิตของผลิตภัณฑ์อาหารและอาหารทำให้พวกเขาอ่อนแอต่อการเน่าเสียของจุลินทรีย์ วัตถุเจือปนของ CO2 ในผลิตภัณฑ์อาหารเช่นน้ำอัดลมสามารถลดการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์บางอย่างและทำให้เกิดคนอื่น ๆ การรักษาความร้อนซึ่งส่วนผสมและสินค้าขั้นกลางและขั้นสุดท้ายสามารถภายใต้ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ ตั้งแต่บรรจุภัณฑ์พลาสติกชนิด Terephthalate ไม่สามารถรักษาความร้อนเนื่องจากความอ่อนแอของวัสดุพลาสติกร้อน, อาหารและเครื่องดื่มที่มีความมั่นคงขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นของสารกันบูดกรดอ่อนแอโดยทั่วไปเช่นกรดซอร์บิกเบนโซอิกและ กลยุทธ์ใหม่เพื่อรักษาเสถียรภาพของอาหารฟรีจากสารกันบูดแบบดั้งเดิมมีอย่างต่อเนื่องการตรวจสอบโดยผู้ผลิต ในความเป็นจริงผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะต้องพิจารณาเหล่านี้เป็นสารกันบูดไม่เกี่ยวข้องและไม่ปลอดภัยเพราะพวกเขามีการเชื่อมต่อกับเมทริกซ์อาหารไม่มี นอกจากนี้สารกันบูดอาจจะได้รับการเปลี่ยนแปลงทางเคมีให้กำเนิดสารประกอบที่เป็นพิษ ในสถานการณ์สมมตินี้การค้นหาสำหรับกลยุทธ์ใหม่และยาต้านจุลชีพใหม่สำหรับการรักษาเสถียรภาพของอาหารและเครื่องดื่มได้กลายเป็นเป้าหมายหลักสำหรับผู้ผลิต สารประกอบอะโรมาติกและน้ำมันหอมระเหยเป็นทางเลือกที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตามผลกระทบทางประสาทสัมผัสของพวกเขาและองค์ประกอบตัวแปรของน้ำมันหอมระเหย (ซึ่งสามารถสะท้อนให้เห็นในฤทธิ์ต้านจุลชีพของพวกเขา) จำกัด ใช้ในอุตสาหกรรมของสารเหล่านี้เป็นสารกันบูด นอกจากนี้กลยุทธ์การรักษาเสถียรภาพโดยไม่ต้องเติมความเข้มข้นมากเกินไปของวัตถุแต่งกลิ่นรสที่น่าจะเป็นเรื่องยากที่จะรับรู้ น้ำมันสีส้มขมจะได้รับจากส่วนต่าง (เปลือกใบและดอกไม้) ของ Citrus aurantium ชนิด องค์ประกอบที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดของน้ำมันขมเป็น limonene monoterpene ที่แสดงถึง 65-97% ของน้ำมันขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการส่วนใหญ่วิธีการสกัดที่เวลาการเก็บเกี่ยวของวัสดุจากพืชและส่วนใหญ่ที่มาทางภูมิศาสตร์ของน้ำมัน น้ำมันขมได้รับรายงานมีคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาต่างๆ ในบทนี้ antispoilage การต้านเชื้อแบคทีเรียต้านเชื้อรา, สารต้านอนุมูลอิสระและคุณสมบัติของน้ำมันปรุงรสขมส้ม ( C. aurantium ชนิด) สำหรับการเก็บรักษาอาหารที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ chemico ทางกายภาพและส่วนประกอบ คุณลักษณะของผลิตภัณฑ์อาหารและทำให้พวกเขาเสี่ยงต่อการเน่าเสียของจุลินทรีย์ สารของ CO2 ในผลิตภัณฑ์อาหารเช่นเครื่องดื่มสามารถลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ และทำให้คนอื่น รักษาความร้อน ซึ่งส่วนผสมและผลิตภัณฑ์ระดับกลาง และสุดท้ายก็ถูกยัดเยียด ส่งผลต่อเสถียรภาพของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ เนื่องจากบรรจุภัณฑ์พลาสติก terephthalate ซึ่งปฏิบัติไม่ได้ เป็นเพราะความไวของวัสดุพลาสติก ความร้อน อาหาร และเครื่องดื่ม ขึ้นอยู่กับความมั่นคงเพิ่มสารกันบูดโดยทั่วไปกรดอ่อน เช่น เบนโซอิก และกรดซอร์บิค . กลยุทธ์ใหม่สำหรับการอาหารฟรีจากสารกันบูดแบบดั้งเดิมมีอย่างต่อเนื่องจะถูกตรวจสอบโดย บริษัท ผู้ผลิต ในความเป็นจริง ผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะพิจารณาเป็นสารกันบูดเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้อง และไม่ปลอดภัย เพราะไม่มีการเชื่อมต่อกับเมทริกซ์อาหาร นอกจากนี้สารกันบูดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางเคมีให้กำเนิดสารเป็นพิษ ในสถานการณ์สมมตินี้ ค้นหากลยุทธ์ใหม่และยาใหม่สำหรับรักษาเสถียรภาพของอาหารและเครื่องดื่มได้กลายเป็นเป้าหมายที่กลางสำหรับผู้ผลิต และสารหอมระเหยเป็นทางเลือกที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบทางประสาทสัมผัสของพวกเขาและตัวแปรองค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหย ( ซึ่งสามารถสะท้อนให้เห็นฤทธิ์ต้านจุลชีพของพวกเขา ) จำกัด อุตสาหกรรมที่ใช้สารเหล่านี้ เช่น สารกันบูด นอกจากนี้ กลยุทธ์ โดยเพิ่มความเข้มข้นการมากเกินไปของกลิ่นรสที่ดูเหมือนว่าจะยากที่จะเป็นจริง น้ำมันส้มหวาน ได้จากส่วนต่าง ๆ ( เปลือก ใบ และดอกส้ม aurantium ชนิด ส่วนประกอบที่มีมากที่สุดของน้ำมันขมเป็น โมโนเทอร์ปีน ไลโมนีนถึง 65 – 97% ของน้ำมัน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ส่วนใหญ่วิธีการสกัด , อายุการเก็บเกี่ยวของวัสดุปลูก และหลักภูมิศาสตร์ที่มาของน้ำมัน มีรายงานว่า มีน้ำมันขมเภสัชวิทยาคุณสมบัติต่าง ๆ ในบทนี้ antispoilage , antibacterial , เชื้อรา , สารต้านอนุมูลอิสระและคุณสมบัติของน้ำมันส้มขมรส ( C . aurantium ชนิด ) สำหรับการเก็บรักษาอาหารได้ถูก