The restoration of the death penalt

The restoration of the death penalty for serious crimes is an issue of debate in the UK because of the recent rise in violent crime. The causes, effects and solutions to the problems of violent crime throw up a number of complex issues which are further complicated by the way that crime is reported. Newspapers often sensationalise crime in order to increase circulation and this makes objective discussion more difficult. This essay will examine this topic firstly by considering the arguments put forward by those in favour of the death penalty and then by looking at the arguments opposed to the idea.
The main arguments in favour of restoring the death penalty are those of deterrence and retribution: the theory is that people will be dissuaded from violent crime if they know they will face the ultimate punishment and that people should face the same treatment that they gave out to others. Statistics show that when the death penalty was temporarily withdrawn in Britain between 1965 and 1969 the murder rate increased by 125% (Clark, 2005). However, we need to consider the possibility that other reasons might have lead to this rise. Amnesty International (1996) claims that it is impossible to prove that capital punishment is a greater deterrent than being given a life sentence in prison and that “evidence….gives no support to the evidence hypothesis theory.” It seems at best that the deterrence theory is yet to be proven. The concept of ‘retribution’ is an interesting one: there is a basic appeal in the simple phrase ‘the punishment should fit the crime’. Calder (2003) neatly summarises this argument when he says that killers give up their rights when they kill and that if punishments are too lenient then it shows that we undervalue the right to live. There are other points too in support of the death penalty, one of these being cost. It is obviously far cheaper to execute prisoners promply rather than feed and house them for years on end.
The arguments against the death penalty are mainly ethical in their nature, that it is basically wrong to kill and that when the state kills it sends out the wrong message to the rest of the country. Webber (2005) claims that the death penalty makes people believe that ‘killing people is morally permissable’. This is an interesting argument – would you teach children not to hit by hitting them? Wouldn’t this instead show them that hitting was indeed ‘permissable’? There is also the fact that you might execute innocent people. Innocent people can always be released from prison, but they can never be brought back from the dead. When people have been killed there is no chance of rehabilitation or criminals trying to make up for crimes. For this reason capital punishment has been called ‘the bluntest of blunt instruments’ (Clark, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนของโทษประหารชีวิตสำหรับอาชญากรรมร้ายแรงเป็นประเด็นอภิปรายสหราชอาณาจักรเนื่องจากเพิ่มขึ้นล่าสุดในอาชญากรรมที่รุนแรง สาเหตุ ผลกระทบและแก้ไขปัญหาของอาชญากรรมรุนแรงโยนค่าจำนวนของปัญหาที่ซับซ้อนซึ่งมีการซับซ้อนโดยวิธีการที่มีรายงานอาชญากรรม หนังสือพิมพ์มักจะ sensationalise อาชญากรรมเพื่อเพิ่มการไหลเวียน และทำให้สนทนาประสงค์ยาก บทความครั้งนี้จะตรวจสอบหัวข้อนี้ก่อน โดยพิจารณาอาร์กิวเมนต์ที่นำ โดยผู้ที่ลงโทษประหารชีวิต แล้ว โดยดูที่อาร์กิวเมนต์ที่ตรงข้ามกับความคิดอาร์กิวเมนต์หลักลงโทษประหารชีวิตคืนมีผู้คนและภาวะ: ทฤษฎีเป็นที่คนจะมี dissuaded จากอาชญากรรมรุนแรงถ้าพวกเขารู้ว่า พวกเขาจะเผชิญกับโทษที่ดีที่สุด และคนควรเผชิญการรักษาเดียวที่พวกเขาให้ผู้อื่น สถิติแสดงว่า เมื่อโทษประหารชีวิตถูกชั่วคราวถอนในสหราชอาณาจักรระหว่าง 1965 และ 1969 ฆาตกรรมอัตราเพิ่มขึ้น 125% (Clark, 2005) อย่างไรก็ตาม เราจำเป็นต้องพิจารณาความเป็นไปได้ว่า เหตุผลอื่นอาจนำไปเพิ่มขึ้นนี้ ประโยคนิรโทษกรรมนานาชาติ (1996) ร้องเรียนว่าไม่สามารถพิสูจน์ว่าโทษประหารชีวิตมากเกิดกว่าจะให้ชีวิต ในคุกและ "หลักฐาน...ไม่มีการสนับสนุนให้ทฤษฎีสมมติฐานหลักฐาน" ดีที่สุดเหมือนคนทฤษฎียังต้องพิสูจน์ แนวคิดของ 'ลงโทษ' เป็นน่าสนใจ: มีอุทธรณ์พื้นฐานในวลีอย่าง 'โทษควรพอดีอาชญากรรม' คาลเดอ (2003) summarises อาร์กิวเมนต์นี้อย่างเมื่อเขาบอกว่า ยาให้สิทธิของพวกเขาเมื่อพวกเขาฆ่า และว่า หากลงโทษเกินไปผ่อน แล้วแสดงว่า เรา undervalue ขวาอยู่ มีจุดอื่น ๆ เกินไปสนับสนุนโทษประหาร หนึ่งต้นทุนเหล่านี้ มันถูกกว่าชัดไกลดำเนิน promply นักโทษแทนอาหาร และบ้านพวกเขาสำหรับปีสิ้นสุดอาร์กิวเมนต์กับโทษประหารชีวิตเป็นจริยธรรมส่วนใหญ่ในธรรมชาติของพวกเขา ที่เป็นพื้นไม่ถูกต้องฆ่าและว่า เมื่อรัฐฆ่า นั้นส่งข้อความส่วนเหลือของประเทศที่ไม่ถูกต้อง เวบเบอร์ (2005) ร้องเรียนว่าโทษประหารชีวิตทำให้คนเชื่อว่า 'ฆ่าคนคุณธรรม ยินยอม' นี่คืออาร์กิวเมนต์ที่น่าสนใจ – จะคุณสอนเด็ก ๆ ไม่ให้ตี โดยกดปุ่มพวกเขา ไม่นี้แทนแสดงว่า ตีได้แน่นอน "ยินยอม" นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่า คุณอาจดำเนินการคนผู้บริสุทธิ์ ผู้บริสุทธิ์สามารถจะออกจากคุก แต่พวกเขาสามารถไม่นำกลับมาจากความตาย เมื่อมีการฆ่าคน จะมีโอกาสฟื้นฟูหรือพยายามจัดทำขึ้นสำหรับอาชญากรรมอาชญากร ด้วยเหตุนี้ โทษประหารชีวิตถูกเรียก 'bluntest ตราทื่อ' (Clark, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟื้นฟูโทษประหารชีวิตสำหรับอาชญากรรมร้ายแรงเป็นปัญหาของการอภิปรายในสหราชอาณาจักรเพราะการเพิ่มขึ้นล่าสุดในการเกิดอาชญากรรมรุนแรง สาเหตุผลกระทบและแนวทางการแก้ไขปัญหาของการเกิดอาชญากรรมรุนแรงโยนขึ้นจำนวนของปัญหาที่ซับซ้อนที่มีความซับซ้อนมากขึ้นโดยวิธีการที่มีรายงานการเกิดอาชญากรรม หนังสือพิมพ์มักจะ sensationalise อาชญากรรมเพื่อเพิ่มการไหลเวียนและสิ่งนี้ทำให้การอภิปรายวัตถุประสงค์ยากขึ้น . บทความนี้จะตรวจสอบเรื่องนี้ในตอนแรกโดยพิจารณาข้อโต้แย้งการประกวดราคาโดยผู้ที่อยู่ในความโปรดปรานของโทษประหารชีวิตแล้วโดยดูที่ข้อโต้แย้งที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดที่
ขัดแย้งหลักในความโปรดปรานของการฟื้นฟูโทษประหารชีวิตเป็นของผู้ต่อต้านและการลงโทษ: ทฤษฎีคือคนที่จะได้รับการเกลี้ยกล่อมจากอาชญากรรมรุนแรงหากพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะต้องเผชิญกับการลงโทษที่ดีที่สุดและที่ทุกคนควรจะต้องเผชิญกับการรักษาเดียวกันว่าพวกเขาให้ออกไปให้ผู้อื่น สถิติแสดงให้เห็นว่าเมื่อโทษประหารชีวิตก็ถอนตัวชั่วคราวในสหราชอาณาจักรระหว่างปี 1965 และ 1969 อัตราการฆาตกรรมเพิ่มขึ้น 125% (คลาร์ก, 2005) แต่เราจำเป็นต้องพิจารณาความเป็นไปได้ว่าเหตุผลอื่น ๆ อาจจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นนี้ องค์การนิรโทษกรรมสากล (1996) อ้างว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์ว่าโทษประหารที่เป็นอุปสรรคมากกว่าที่จะได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตในคุกและว่า "หลักฐาน ... .gives หลักฐานสนับสนุนทฤษฎีสมมติฐานที่ไม่มี." มันดูเหมือนว่าที่ดีที่สุดที่ต่อต้าน ทฤษฎีก็ยังไม่ได้รับการพิสูจน์แล้ว แนวคิดของ 'กรรม' เป็นหนึ่งที่น่าสนใจ: มีการอุทธรณ์พื้นฐานในวลีง่าย 'การลงโทษควรจะพอดีกับอาชญากรรม' คาลเดอ (2003) เรียบร้อยสรุปเรื่องนี้เมื่อเขาบอกว่าฆาตกรให้สิทธิของพวกเขาเมื่อพวกเขาฆ่าและว่าหากมีการลงโทษผ่อนปรนเกินไปแล้วมันแสดงให้เห็นว่าเราเบาสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ มีจุดอื่น ๆ ด้วยในการสนับสนุนของโทษประหารชีวิตหนึ่งในจำนวนนี้เป็นค่าใช้จ่ายเป็น จะเห็นได้ชัดไกลกว่าที่จะดำเนินการนักโทษ promply มากกว่าอาหารสัตว์และบ้านพวกเขาสำหรับปีที่สิ้นสุด.
ขัดแย้งกับโทษประหารชีวิตส่วนใหญ่จะเป็นทางจริยธรรมในธรรมชาติของพวกเขาว่ามันเป็นพื้นผิดที่จะฆ่าและเมื่อรัฐฆ่าจะส่งออก ข้อความที่ผิดกับส่วนที่เหลือของประเทศ เว็บเบอร์ (2005) อ้างว่าโทษประหารชีวิตทำให้คนเชื่อว่า 'ฆ่าคนเป็นศีลธรรม permissable' นี้เป็นข้อโต้แย้งที่น่าสนใจ - คุณจะสอนเด็กไม่ได้ที่จะตีโดยการกดปุ่มพวกเขา? จะไม่นี้แทนแสดงให้พวกเขาที่ตีได้แน่นอน 'permissable'? นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าคุณอาจดำเนินการประชาชนผู้บริสุทธิ์ คนบริสุทธิ์ก็สามารถได้รับการปล่อยตัวจากคุก แต่พวกเขาไม่สามารถนำกลับมาจากความตาย เมื่อคนถูกฆ่าตายมีโอกาสของการฟื้นฟูสมรรถภาพหรืออาชญากรพยายามที่จะทำขึ้นสำหรับการก่ออาชญากรรมไม่ สำหรับโทษประหารด้วยเหตุผลนี้ได้รับการเรียกว่า 'โศกนาฏกรรมของเครื่องมือทื่อ' (คลาร์ก, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฟื้นฟูโทษประหารชีวิตสำหรับความผิดที่ร้ายแรงคือ ปัญหาของการอภิปรายใน UK เพราะการเพิ่มขึ้นล่าสุดในอาชญากรรมที่รุนแรง สาเหตุ ผลกระทบ และแนวทางแก้ไขปัญหาอาชญากรรม โยนขึ้นจำนวนของปัญหาที่ซับซ้อนซึ่งมีความซับซ้อนมากขึ้นโดยวิธีการที่ อาชญากรรม รายงานหนังสือพิมพ์มักจะ sensationalise อาชญากรรมเพื่อเพิ่มการหมุนเวียนและทำให้การอภิปรายครั้งนี้ยากขึ้น บทความนี้จะตรวจสอบหัวข้อนี้ก่อน โดยพิจารณาการย้ายไปข้างหน้า โดยในความโปรดปรานของโทษประหารแล้ว โดยดูที่การคัดค้านความคิด
อาร์กิวเมนต์หลักในความโปรดปรานของการฟื้นฟูโทษประหารชีวิตเป็นผู้ออกแบบและผลกรรม : ทฤษฎีคือ ว่า ประชาชนจะถูกห้ามปรามจากอาชญากรรมรุนแรง ถ้าพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะเผชิญกับการลงโทษที่ดีที่สุดและที่คนควรจะเผชิญการรักษาเดียวกันที่พวกเขาให้กับคนอื่นสถิติแสดงให้เห็นว่าเมื่อโทษประหารชั่วคราวถอนในอังกฤษระหว่าง 1965 และ 1967 อัตราการฆาตกรรมเพิ่มขึ้น 125% ( Clark , 2005 ) อย่างไรก็ตาม เราต้องพิจารณาความเป็นไปได้ว่า สาเหตุอื่น ๆอาจนำไปสู่การเพิ่มขึ้นนี้องค์การนิรโทษกรรมสากล ( 1996 ) อ้างว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์ว่า การลงโทษประหารชีวิตเป็นการป้องปรามมากกว่าได้รับประโยคชีวิตในคุกแล้ว " . . . . . . . หลักฐานไม่สนับสนุนหลักฐานสมมติฐาน ทฤษฎี “ดูเหมือนว่าที่ดีที่สุดว่าทฤษฎีการป้องปรามยังต้องพิสูจน์ แนวคิดของ ' กรรม ' เป็นหนึ่งที่น่าสนใจ :มีพื้นฐานการอุทธรณ์ในวลีง่ายๆ การลงโทษควรจะพอดีกับอาชญากรรม " คาลเดอร์ ( 2003 ) บรรจง summarises อาร์กิวเมนต์นี้เมื่อเขากล่าวว่านักฆ่าให้สิทธิของพวกเขาเมื่อพวกเขาฆ่า และถ้าลงโทษปราณีแล้ว แสดงว่า เราตีราคาที่ถูกต้องอยู่ มีจุดอื่น ๆด้วยการสนับสนุนของโทษประหาร หนึ่งเหล่านี้เป็นค่าใช้จ่ายมันอยู่ไกลถูกกว่าประหารนักโทษ promply มากกว่าอาหารและบ้านพวกเขาสำหรับปีที่สิ้นสุด .
คัดค้านโทษประหารชีวิตเป็นหลักจริยธรรมในธรรมชาติของพวกเขา มันผิด โดยทั่วไปการฆ่า และเมื่อรัฐฆ่ามันส่งออกข้อความผิดในส่วนที่เหลือของประเทศเว็บเบอร์ ( 2548 ) กล่าวว่า การลงโทษประหารชีวิตทำให้คนเชื่อว่าการฆ่าคนในทางศีลธรรม permissable ' นี่คืออาร์กิวเมนต์ที่น่าสนใจและจะสอนเด็กไม่ได้ที่จะตีโดยตีพวกเขา ไม่นี้แทน แสดงให้พวกเขาเห็นว่าตี permissable แน่นอน ' ' นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าคุณอาจจะประหารคนบริสุทธิ์ คนบริสุทธิ์ก็ถูกปล่อยตัวจากคุกแต่พวกเขาไม่สามารถนำกลับมาจากความตาย เมื่อมีคนถูกฆ่าตายจะไม่มีโอกาสฟื้นฟูหรืออาชญากรพยายามชดเชยความผิด เหตุผลที่ลงโทษได้ถูกเรียกว่า " bluntest เครื่องมือทื่อๆ ( คลาร์ก , 2005 ) .