Linguistics is a large field, or se

Linguistics is a large field, or set of fields, involving the scientific study of language. At the interface between the sciences and humanities, linguistics is a battleground for anthropologists, philosophers, philologists, poets, theologians, psychologists, biologists, and neurologists, all of whom seek to describe language and how it works from their own perspective. The ever-receding and highly ambitious goal is a theory of how all aspects of language work.

Linguistics has many sub-fields. This includes comparative linguistics (which compares languages to each other), historical linguistics (history of language), and applied linguistics (putting linguistic theories to practical use). As a whole, linguistics concerns itself with three major problems: how we learn languages, how languages vary, and what is universal to language. Serious progress has been made on these questions during the 20th century, but there is still much more to investigate. Language is probably the most complex form of human behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาศาสตร์เป็นฟิลด์ขนาดใหญ่ หรือชุดของเขตข้อมูล เกี่ยวข้องกับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของภาษา อินเทอร์เฟซระหว่างศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ภาษาศาสตร์คือ battleground มานุษย ปรัชญา philologists กวี นักศาสนศาสตร์ นักจิตวิทยา biologists และ neurologists ทุกคนพยายามอธิบายภาษาและวิธีการทำงานจากมุมมองของตนเอง เหตุเคย และทะเยอทะยานสูงเป้าหมายคือ ทฤษฎีการทุกด้านของภาษาภาษาศาสตร์มีหลายสาขาย่อย ซึ่งรวมถึงภาษาศาสตร์เปรียบเทียบ (การเปรียบเทียบภาษาต่าง ๆ), ภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ (ประวัติศาสตร์ภาษา), และภาษาศาสตร์ประยุกต์ (วางทฤษฎีภาษาศาสตร์ไปใช้ปฏิบัติ) ทั้งหมด ภาษาศาสตร์เกี่ยวข้องกับตัวเอง มีปัญหาสำคัญ 3: วิธีการที่เราเรียนภาษา วิธีการเปลี่ยนแปลงของภาษา และสิ่งสากลของภาษา ความคืบหน้าอย่างจริงจังได้ในคำถามเหล่านี้ในช่วงศตวรรษ 20 แต่มียังคงมากขึ้นการตรวจสอบ ภาษาอาจเป็นแบบฟอร์มที่ซับซ้อนมากที่สุดของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาศาสตร์เป็นสนามขนาดใหญ่หรือชุดของเขตข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของภาษา ที่เชื่อมต่อระหว่างวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์ภาษาศาสตร์เป็นสมรภูมิสำหรับนักมานุษยวิทยาปรัชญา philologists กวีศาสตร์, นักจิตวิทยา, นักชีววิทยาและ neurologists ทุกคนพยายามที่จะอธิบายภาษาและวิธีการทำงานจากมุมมองของตัวเอง เป้าหมายที่เคยถอยและมีความทะเยอทะยานสูงเป็นทฤษฎีของวิธีการทุกแง่มุมของการทำงานของภาษา. ภาษาศาสตร์มีสาขาย่อยจำนวนมาก ซึ่งรวมถึงการเปรียบเทียบภาษาศาสตร์ (ซึ่งเปรียบเทียบภาษาซึ่งกันและกัน) ภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ (ประวัติศาสตร์ของภาษา) และภาษาศาสตร์ประยุกต์ (วางทฤษฎีภาษาศาสตร์เพื่อการใช้งานจริง) ในฐานะที่เป็นทั้งความกังวลภาษาศาสตร์ตัวเองด้วยสามปัญหาที่สำคัญ: วิธีการที่เราเรียนรู้ภาษาวิธีการที่แตกต่างกันภาษาและสิ่งที่เป็นสากลกับภาษา ความคืบหน้าที่จริงจังได้รับการทำในคำถามเหล่านี้ในช่วงศตวรรษที่ 20 แต่ยังคงมีมากขึ้นในการตรวจสอบ ภาษาอาจจะเป็นรูปแบบที่ซับซ้อนที่สุดของพฤติกรรมของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาศาสตร์เป็นสนามขนาดใหญ่ หรือชุดของเขตข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของภาษา ที่เชื่อมต่อระหว่างวิทยาศาสตร์ และมนุษยศาสตร์ ภาษา เป็นสมรภูมิสำหรับนักมานุษยวิทยา นักปรัชญา philologists กวี นักเทววิทยา นักจิตวิทยานักชีววิทยาและนักประสาทวิทยา ทั้งหมดของบุคคลที่แสวงหาการอธิบายภาษาและวิธีการทำงานจากมุมมองของตัวเองเคยถอยห่างและเป้าหมายทะเยอทะยานสูง เป็นทฤษฎีของวิธีการทำงานด้านภาษา ภาษาศาสตร์ มีสาขาย่อยมากมาย

. นี้รวมถึงภาษาศาสตร์เปรียบเทียบ ( ซึ่งเปรียบเทียบภาษากับแต่ละอื่น ๆ ) , ภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ ( ประวัติความเป็นมาของภาษา และภาษาศาสตร์ประยุกต์ ( ใส่ทฤษฎีภาษาศาสตร์ไปใช้ในทางปฏิบัติ ) โดยรวม , ภาษาศาสตร์เกี่ยวกับตัวเองกับปัญหาหลักสาม :วิธีการที่เราเรียนรู้ภาษาว่าภาษาแตกต่างกันไป และสิ่งที่เป็นสากลในภาษา ความคืบหน้าที่ร้ายแรงได้ในคำถามเหล่านี้ในช่วงศตวรรษที่ 20 , แต่ยังคงมีมากขึ้นในการตรวจสอบ ภาษาอาจเป็นรูปแบบที่ซับซ้อนมากที่สุดของพฤติกรรมของมนุษย์