A central claim of Putnam’s work (1

A central claim of Putnam’s work (1993) was that social capital provided a mechanism for resolving otherwise pervasive collective action problems—namely, those situations where private individuals, rationally following what is best for them, leads to suboptimal public outcomes. The canonical case is the management of common pool resources (such as water and forests), wherein what is rational for the individual user (i.e., “appropriate as much as possible”) has harmful aggregate con- sequences (such as depletion and inadequate maintenance). The most celebrated work on this topic is Ostrom’s (1991), who at the time did not use the term social capital but later came to embrace it enthusiastically (Ostrom 2000). It is safe to say that Ostrom’s work enjoyed much wider impact as a result, thereby embodying one of the central themes of this chapter: in and of itself, social capital was not really necessary to make a core claim about a pervasive empirical and policy problem, but casting such problems in social capital terms enabled them to be amenable to a vastly larger audience. Research on collective action problems with respect to the environment (Pretty and Ward 2001), community governance (Bowles and Gintis 2002), and climate change (Adger 2003) have all gainfully deployed the terminology of social capital to draw attention to important collective action problems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียกร้องกลางของการทำงานพัท (1993) ก็คือว่าทุนทางสังคมให้กลไกสำหรับการแก้ปัญหาอย่างอื่นดำเนินการร่วมกันแพร่หลายคือปัญหา-เป็นสถานการณ์ที่เอกชนมีเหตุผลดังต่อไปนี้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาที่จะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่นำไปสู่​​ผลลัพธ์ที่สาธารณะ กรณีที่เป็นที่ยอมรับคือการจัดการทรัพยากรของสระว่ายน้ำร่วมกัน (เช่นน้ำและป่าไม้) นั้นสิ่งที่เป็นเหตุผลสำหรับผู้ใช้แต่ละคน (เช่น "เหมาะสมมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้") มีอันตรายลำดับทำารวม (เช่นการสูญเสียและการบำรุงรักษาที่ไม่เพียงพอ ) งานที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในหัวข้อนี้เป็นของ Ostrom (1991) ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ไม่ได้ใช้คำว่าทุนทางสังคม แต่ต่อมาโอบกอดมันอย่างกระตือรือร้น (Ostrom 2000) มันมีความปลอดภัยที่จะบอกว่าการทำงาน Ostrom สนุกผลกระทบมากยิ่งขึ้นเป็นผลจึงเชิงหนึ่งในรูปแบบกลางของบทนี้ในตัวของมันเองทุนทางสังคมไม่ได้จริงๆสิ่งจำเป็นที่จะทำให้การเรียกร้องหลักเกี่ยวกับการทดลองและแพร่หลายปัญหานโยบาย แต่หล่อปัญหาดังกล่าวในแง่ทุนทางสังคมที่เปิดใช้งานพวกเขาจะคล้อยตามผู้ชมกลุ่มใหญ่อย่างมากมาย งานวิจัยเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินการร่วมกันด้วยความเคารพต่อสิ่งแวดล้อม (สวยและวอร์ด 2001) การกำกับดูแลชุมชน (โบว์ลส์และ Gintis 2002) และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Adger 2003) มีทั้งหมดนำไปใช้ทำเป็นเรื่องเป็นราวศัพท์ของทุนทางสังคมเพื่อดึงดูดความสนใจในการแก้ไขปัญหาดำเนินการร่วมกันที่สำคัญ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้องกลางพัทงาน ( 1993 ) คือว่าทุนทางสังคมให้กลไกสำหรับการแก้ไขปัญหาการกระทำร่วมกันอย่างแพร่หลายคือ สถานการณ์ที่บุคคลส่วนตัว เหตุผลต่อไปนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา ที่จะนำไปสู่ผลลัพธ์ suboptimal สาธารณะ กรณีมาตรฐานคือการจัดการทรัพยากรสระทั่วไป ( เช่น น้ำ และป่าไม้ )นั้นอะไรคือเหตุผลสำหรับผู้ใช้แต่ละราย ( เช่น " เหมาะสมมากที่สุด " ) มีอันตรายรวม con - ลำดับ ( เช่นการรักษาไม่เพียงพอ ) ผลงานที่โด่งดังที่สุดในหัวข้อนี้คือที่ตั้งของ ( 1991 ) ซึ่งในเวลาที่ไม่ใช้เงื่อนไขสังคมเมืองหลวง แต่ต่อมาโอบกอดมันอย่างกระตือรือร้น ( ที่ตั้ง 2000 )มันปลอดภัยที่จะพูดได้ว่า ที่ตั้งของงานเพลิดเพลินกับผลกระทบที่กว้างมาก ผลจึงเต็มไปด้วยหนึ่งแก่นกลางของบทนี้ ใน และ ของตัวเอง ทุนทางสังคม คือไม่จำเป็นจริงๆที่จะทำให้การเรียกร้องหลักเกี่ยวกับเส้นแบ่งพรมแดนเชิงประจักษ์ และปัญหาด้านนโยบาย แต่หล่อ เช่นปัญหาในแง่ต้นทุนทางสังคมที่ช่วยให้พวกเขาเป็น ซูฮกให้กับผู้ชมเป็นอย่างมาก ขนาดใหญ่กลุ่มปฏิบัติการวิจัยปัญหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ( สวย และประสบการณ์กับชุมชน ( 2001 ) และท gintis 2002 ) , และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( แอดเจอร์ 2003 ) มีทั้งหมด gainfully ใช้ศัพท์ของทุนทางสังคมเพื่อดึงดูดความสนใจให้กลุ่มปฏิบัติการ
ปัญหาสำคัญ