In developing the argument that the

In developing the argument that the Thai cabinet has "had an
effective constituency, the bureaucracy (military and civil) . . .
Riggs makes use of a combination of speculative propositions and
deductions, rather than anything more substantial. He offers "some
guiding norms which might be adopted by any bureaucratic ruling
group" (p. 327). He follows them with some incisive observations on
the Thai administrative system, but the relationship between his speculative
norms and empirical data is loose at best. At any rate, having
a vested interest of my own in drawing certain lines between the Thai
bureaucracy and its political setting (in the form of a book on the
subject), I am inclined to judge that the asserted symbiotic relationship
between political elite and bureaucratic polity is a trifle overstated.
Certainly one should not approach this book expecting to find
a portrait of governance by the bureaucrats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพัฒนาอาร์กิวเมนต์ที่มีคณะรัฐมนตรีของไทย "มีการซึ่งตนมีประสิทธิภาพ ข้าราชการ (ทหาร และพลเรือน) ...Riggs ทำให้ใช้ของชุดเริ่มเก็งกำไร และหัก มากกว่าอะไรที่พบมากขึ้น เขาเสนอ "บางแนะนำบรรทัดฐานซึ่งอาจนำไปใช้ โดยปกครองราชการใด ๆกลุ่ม" (p. 327) เขาตามไป ด้วยสังเกตบาง incisive บนระบบการปกครองไทย แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขาเก็งบรรทัดฐานและข้อมูลประจักษ์ได้หลวมที่สุด ในอัตราใด ๆ มีชอบธรรมของตัวเองในรูปวาดบางบรรทัดระหว่างไทยการตั้งค่าทางการเมืองและระบบราชการ (ในรูปแบบของหนังสือเรื่อง), ฉันต้องตัดสินที่ความสัมพันธ์ symbiotic assertedระหว่างชนชั้นทางการเมืองสูงและอำมาตยาธิปไตยเป็นทรัยเฟิลที่ระบุมากกว่าความจริงแน่นอนหนึ่งไม่ควรเข้าหาหนังสือเล่มนี้คาดหวังว่าจะค้นหาภาพเหมือนของบรรษัทภิบาลโดย bureaucrats การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการพัฒนาอาร์กิวเมนต์ที่คณะรัฐมนตรีไทย
"มีการเลือกตั้งที่มีประสิทธิภาพระบบราชการ(ทหารและพลเรือน)...
ริกส์ทำให้การใช้การรวมกันของข้อเสนอการเก็งกำไรและการหักเงินมากกว่าอะไรมากขึ้น. เขาเสนอ" บางบรรทัดฐานแนวทางที่อาจจะนำมาใช้โดยการพิจารณาคดีราชการใด ๆกลุ่ม "(พี. 327). เขาเดินตามพวกเขาด้วยการสังเกตคมบางอย่างเกี่ยวกับระบบการบริหารไทยแต่ความสัมพันธ์ระหว่างการเก็งกำไรของเขาบรรทัดฐานและข้อมูลเชิงประจักษ์หลวมที่ดีที่สุด. ในอัตราใดมีประโยชน์ที่น่าสนใจของตัวเองในการวาดเส้นบางอย่างระหว่างไทยราชการและการตั้งค่าทางการเมือง(ในรูปแบบของหนังสือที่มีเรื่อง) ผมค่อนข้างที่จะตัดสินว่าความสัมพันธ์ทางชีวภาพกล่าวหาระหว่างชนชั้นสูงทางการเมืองและรัฐธรรมนูญราชการเป็นเรื่องเล็กคุยโวได้. แน่นอน ไม่ควรเข้าใกล้หนังสือเล่มนี้คาดหวังว่าจะได้พบกับภาพของการกำกับดูแลโดยข้าราชการที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการพัฒนาอาร์กิวเมนต์ว่า คณะรัฐมนตรีของไทยได้ " มี
เขตเลือกตั้งที่มีประสิทธิภาพระบบราชการ ( ทหารและพลเรือน ) . . . . . . .
ริกส์ที่ทำให้การใช้งานของการรวมกันของข้อเสนอการเก็งกําไรและ
หัก มากกว่าอะไรที่มากกว่านั้น เขาเสนอ "
แนะนำบรรทัดฐานซึ่งอาจจะรับพิจารณาคดีใด ๆ
ระบบราชการกลุ่ม " ( หน้า 217 ) เขาจะตามด้วยสังเกตแหลมบน
ระบบการบริหารแบบไทย แต่ความสัมพันธ์ระหว่างบรรทัดฐานเก็ง
ของเขาและข้อมูลเชิงประจักษ์ที่หลวมที่สุด ในอัตราใดมี
ได้เสียของตัวเองในการวาดเส้นบางระหว่างไทย
ระบบราชการและการตั้งค่าทางการเมือง ( ในรูปแบบของหนังสือใน
เรื่อง ) ผมมีแนวโน้มที่จะตัดสินว่าอ้างความสัมพันธ์ symbiotic
ระหว่างการเมืองและระบบราชการเป็นยอดจักเล็กน้อยคุยโว .
แน่นอนหนึ่งไม่ควรเข้าใกล้ หนังสือเล่มนี้ คาดหวังว่าจะหา
ภาพเหมือนของการปกครองโดยข้าราชการ .