The ratio hypothesis is obtained di

The ratio hypothesis is obtained directly from the linear hypothesis by
division by 2,; hence if the linear model (3) is true and the ratio model (4) is
fitted, the assumption of homoscedasticity of the residuals from the correct
model implies that the residuals from the incorrectly specified model cannot
be homoscedastic. To distinguish between (3) and (4) it appears natural to test
both models for homoscedasticity. The following possibilities arise : (a) we
cannot reject the hypothesis of homoscedasticity in either case. We shall then
suspend judgment as to which model is preferable. (b) We reject the hypothesis
of homoscedasticity for one but not the other case. We shall then accept the
formulation leading to homoscedastic residuals as the true one. (c) We reject

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานอัตราส่วนจะได้รับโดยตรงจากสมมติฐานเชิงเส้นโดยหาร ด้วย 2,; ดังนั้น รูปแบบจำลองเชิงเส้น (3) เป็นความจริงและแบบอัตราส่วน (4) ว่าติดตั้ง สมมติฐานของ homoscedasticity ของเหลือจากการถูกต้องรูปแบบหมายถึงว่า ไม่เหลือจากแบบจำลองที่ระบุไม่ถูกต้องสามารถ homoscedastic แยกแยะ (3) และ (4) จะปรากฏธรรมชาติเพื่อทดสอบทั้งสองรุ่นสำหรับ homoscedasticity เพื่อต่อไปนี้เกิดขึ้น: (a) เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานของ homoscedasticity กรณีใด เราต้องจากนั้นระงับการตัดสินใจว่ารุ่นใดเป็นที่นิยม (ข) เราปฏิเสธสมมติฐานของ homoscedasticity หนึ่งแต่ไม่อื่น ๆ กรณี เราจะยอมรับการสูตรที่นำไปสู่การ homoscedastic ค่าคงเหลือที่แท้จริง (ค) เราปฏิเสธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานอัตราส่วนจะได้รับโดยตรงจากสมมติฐานเชิงเส้นโดย
การหารด้วย 2 ,; ด้วยเหตุนี้ถ้าโมเดลเชิงเส้นตรง (3) เป็นความจริงและรูปแบบอัตราส่วน (4) มีการ
ติดตั้งสมมติฐานของ homoscedasticity ของเหลือจากการที่ถูกต้องใน
รูปแบบการแสดงให้เห็นว่าสิ่งตกค้างจากรูปแบบที่ระบุไม่ถูกต้องไม่สามารถ
จะ homoscedastic ที่จะแยกแยะระหว่าง (3) และ (4) ก็จะปรากฏขึ้นตามธรรมชาติในการทดสอบ
ทั้งสองรุ่นสำหรับ homoscedasticity ความเป็นไปได้ดังต่อไปนี้เกิดขึ้น (ก) เรา
ไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานของการ homoscedasticity ในทั้งสองกรณี แล้วเราจะ
ระงับการตัดสินซึ่งเป็นรูปแบบที่เป็นที่นิยม (ข) เราปฏิเสธสมมติฐาน
ของ homoscedasticity หนึ่ง แต่ไม่ใช่กรณีอื่น ๆ แล้วเราจะยอมรับ
สูตรที่นำไปสู่เหลือ homoscedastic เป็นหนึ่งจริง (ค) เราปฏิเสธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนสมมติฐานได้รับโดยตรงจากสมมติฐานเชิงเส้นโดยการหารด้วย 2 ; ดังนั้นถ้าโมเดลเชิงเส้น ( 3 ) จริง และอัตราส่วนแบบ ( 4 )เข็มขัด แบบ homoscedasticity ของความคลาดเคลื่อนจากการแก้ไขแบบจำลองแสดงให้เห็นว่าไม่ถูกต้องคลาดเคลื่อนจากกำหนดรูปแบบไม่ได้เป็น homoscedastic . ที่จะแยกแยะระหว่าง ( 3 ) และ ( 4 ) ปรากฏธรรมชาติเพื่อทดสอบทั้งแบบ homoscedasticity . โอกาสที่ต่อไปนี้เกิดขึ้น : ( ) เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานของ homoscedasticity ในทั้งสองกรณี พวกเราจะระงับการพิพากษาเป็นรุ่นที่เป็นที่นิยม ( ข ) เราปฏิเสธสมมติฐานของ homoscedasticity หนึ่งแต่ไม่ได้กรณีอื่น ๆ พวกเราจะยอมรับสูตรสู่ homoscedastic ซึ่งเป็นจริงหนึ่ง ( c ) เราปฏิเสธ