Data from inpatients (usually DHF)

Data from inpatients (usually DHF) are more reliable, have more detail, and are therefore less biased when compared to outpatients (usually DF and UF). However, among the subjects who were given diary cards, the 100% return rate of diary cards and verification of the diary card data with parent/caretaker on the day of convalescent blood drawing would decrease the bias in outpatient data. Because of the lower proportion of viral syndrome presented in the UF cases without diary card, we feel there was a conservative bias for the UF cases, i.e. the illness profile was likely even milder in this UF group than seen in the data we were able to collect.

It is not surprising that the more severe disease spectrum (i.e. DHF) had higher prevalence and longer duration of symptoms. The exceptions were found in headache and drowsiness/lethargy. We do not have an explanation for this finding. Further studies are needed to clarify this issue. It is interesting that rhinorrhea was commonly found in this study. Whether this symptom is one manifestation of dengue infection or is caused by co-incidental respiratory infection is still unclear. However, it has been suggested that dengue infection should be included in the differential diagnosis of acute infection of the upper respiratory tract [14]. Facial flushing was also commonly found. This distinct clinical feature was used as an enrolment criterion for suspected dengue infection in one study [5]. It is worth noting that some clinical manifestations (e.g. rash, positive tourniquet test) were considered as more specific to DF/DHF and are included in clinical diagnostic criteria for DF. This can explain why these clinical manifestations were more common in DF/DHF. The same reason is also applicable to the finding that hepatomegaly was more common in DHF.

Mild dengue infection is quite similar to many other infections in that the prevalence of most of the symptoms was highest during the first few days of illness and then slowly declined. On the other hand, in severe dengue infection (i.e. DHF), the prevalence of anorexia, nausea/vomiting, abdominal pain and diarrhea during day 3–5 of illness was found to increase instead of decrease and it will indicate the risk for more severe disease.

The presence of diarrhea in dengue infection has been mentioned in many previous studies [3], [12]–[14]. However, there has been no study on its mechanism. This study, to the best of our knowledge, is the first study suggesting that diarrhea may be a predictor for DHF. Its highest prevalence just before the stage of shock suggests that it may be related to plasma leakage that may cause malabsorption. Further study to clearly define the association between diarrhea and DHF and its mechanism is warranted.

This study shows that a decrease in peripheral platelet count occurs not only in DHF, but also in DF and UF, with a respectively less degree. It confirms that the cut off level for platelet count of 100,000/mm3 is appropriate for differentiation between DHF and non-DHF. Nevertheless, complete blood counts were done selectively by clinicians based on clinical need and may not be accurately extrapolated to all patients with UF and DF. In addition, there were variations around this median value and may reduce predictive value for individual patient.

Infecting dengue virus serotype has been postulated as a risk factor for severe disease. For example, DEN2 and 3 have been shown to be associated with more severe disease [16], [17] and DEN4 with mild disease [18]. This study also found that DEN4 did not cause severe disease. However, we could not show the statistically significant association between specific virus serotypes and disease severity.

While the WHO's new guidelines for dengue diagnosis [19] classifies dengue infection into severe and non-severe infection and has a potential for being of practical use in the clinicians' decision and management, this new guideline as well as the earlier WHO classification [2] may easily miss the UF cases because the clinician will not diagnose dengue when seeing patients who present in the fashion of the UF group described here, and therefore confirmatory diagnostic tests for dengue will not be done. These UF cases may have important role in spreading of infection and may explain the failure of disease control in some endemic area where vector control is implemented only around the house of index DF and DHF, but not UF patients.

It is stated in the WHO's new guideline for dengue diagnosis [19] that the presence of abdominal pain or tenderness, persistent vomiting, clinical fluid accumulation, mucosal bleed, lethargy, restlessness, liver enlargement are clinical warning signs of severe dengue disease. The finding in this study that DHF cases had higher prevalence of nausea/vomiting and abdominal pain supports this guideline. On the other hand, we found that the presence of lethargy or drowsiness in the first few days of illness may not necessarily indicate severe dengue infection. The significance of drowsiness/lethargy needs to be further defined.

In conclusion, this study describes the clinical manifestations of all spectra of symptomatic dengue infection as well as some possible early clinical predictors for DHF. It also reveals the epidemiological importance of UF as the most common spectrum of symptomatic dengue infection. This study presents additional information in the clinical spectra of symptomatic dengue infection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลจาก inpatients (ปกติ DHF) เชื่อถือได้มากขึ้น มีรายละเอียดเพิ่มเติม และดังนั้น ลำเอียงน้อยเมื่อเทียบกับ outpatients (ปกติ DF และ UF) อย่างไรก็ตาม ในหัวข้อที่ได้รับบัตรบันทึกประจำวัน 100% กลับอัตราของบัตรบันทึก และตรวจสอบข้อมูลบัตรไดอารี่กับแม่/ผู้ดูแลในวันพักฟื้นเลือดวาดจะลดอคติในข้อมูลผู้ป่วยนอก เนื่องจากสัดส่วนล่างของกลุ่มอาการไวรัสที่นำเสนอในกรณีไม่มีบัตรไดอารี่ UF เรารู้สึกมีความโน้มเอียงหัวเก่าสำหรับกรณี UF เช่นโพรไฟล์การเจ็บป่วยมีแนวโน้มพะแนงแม้ในกลุ่ม UF นี้กว่าที่เห็นในข้อมูลเราไม่สามารถรวบรวมจึงไม่น่าแปลกใจว่า สเปกตรัมโรครุนแรงมากขึ้น (เช่น DHF) มีชุกสูงและระยะเวลานานของอาการ ข้อยกเว้นที่พบในอาการปวดหัวและอาการง่วงนอน/ถูกกระตุ้น เราไม่มีคำอธิบายการค้นหานี้ ศึกษาเพิ่มเติมจะต้องชี้แจงเรื่องนี้ เป็นที่น่าสนใจที่ rhinorrhea มักพบในการศึกษานี้ ว่าอาการนี้เป็นยามหนึ่งติดเชื้อไข้เลือดออก หรือเกิดจากทางเดินหายใจร่วมผาดเผินๆ ติดเชื้อจะยังไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม มันได้ถูกแนะนำว่า ติดเชื้อไข้เลือดออกควรรวมอยู่ในการวินิจฉัยที่แตกต่างของการติดเชื้อเฉียบพลันของระบบทางเดินหายใจด้านบน [14] ลบหน้ายังมักพบ ลักษณะทางคลินิกแตกต่างกันนี้ถูกใช้เป็นเงื่อนไขการลงทะเบียนสำหรับป่วยต้องสงสัยติดเชื้อในหนึ่งการศึกษา [5] ได้เร็ว ๆ นี้ว่า ลักษณะทางคลินิกบางอย่าง (การทดสอบสายรัดเช่นผื่น บวก) ได้ถือเป็นจะ DF/DHF และรวมอยู่ในเกณฑ์การวินิจฉัยทางคลินิกสำหรับ DF นี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไมลักษณะทางคลินิกเหล่านี้ได้ทั่วไปใน DF/DHF เหตุผลเดียวกันก็สามารถใช้ได้กับการค้นหาตับที่มีทั่วไปใน DHFติดเชื้อไข้เลือดออกที่ไม่รุนแรงจะคล้ายกับการติดเชื้ออื่น ๆ หลายที่ความชุกของอาการได้สูงสุดในช่วงสองสามวันแรกของการเจ็บป่วยแล้ว ช้าปฏิเสธ บนมืออื่น ๆ ในการติดเชื้อไข้เลือดออกอย่างรุนแรง (เช่น DHF), ชุก anorexia คลื่นไส้/อาเจียน ปวดท้อง และท้องเสียในช่วง 3 – 5 วันเจ็บป่วยพบเพิ่มขึ้นแทนที่จะลดลง และมันจะเข้าข่ายเสี่ยงต่อโรครุนแรงมากขึ้นของโรคท้องร่วงในเชื้อไข้เลือดออกได้รับการกล่าวในจำนวนมากก่อนหน้านี้ศึกษา [3], [12] – [14] อย่างไรก็ตาม มีกลไกการศึกษาไม่ การศึกษานี้ กับความรู้ของเรา เป็นการศึกษาแรกที่แนะนำโรคอุจจาระร่วงที่อาจ predictor สำหรับ DHF ความชุกสูงสุดก่อนระยะช็อกแนะนำว่า มันอาจเกี่ยวข้องกับการรั่วของพลาสมาที่อาจทำให้ malabsorption ศึกษาต่อเพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างโรคท้องร่วง และ DHF และกลไกที่ชัดเจนคือ warrantedการศึกษานี้แสดงว่า ลดลงจำนวนเกล็ดเลือดต่อพ่วงเกิดขึ้นไม่เพียงแต่ ใน DHF แต่ยังอยู่ ใน DF และ UF ระดับน้อยตามลำดับ จะยืนยันว่า เหมาะสำหรับสร้างความแตกต่างระหว่าง DHF และ DHF ไม่ตัดออกระดับเกล็ดเลือดจำนวน 100000/mm3 อย่างไรก็ตาม นับเลือดสมบูรณ์ได้โดยการเลือก clinicians ตามความต้องการทางคลินิก และอาจ extrapolated สินค้าได้อย่างถูกต้องให้แก่ผู้ป่วยทั้งหมด UF และ DF ไม่ นอกจากนี้ มีรูปรอบนี้ค่ามัธยฐานค่า และอาจลดค่าคาดการณ์สำหรับผู้ป่วยแต่ละรายติด serotype ของไวรัสไข้เลือดออกมีการ postulated เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรครุนแรง ตัวอย่าง DEN2 และ 3 มีการแสดงที่สัมพันธ์กับโรครุนแรงมากขึ้น [16], [17] และ DEN4 มีโรคไม่รุนแรง [18] การศึกษานี้พบว่า DEN4 ได้ไม่ทำให้เกิดโรครุนแรง อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างไวรัสเฉพาะ serotypes และความรุนแรงของโรคในขณะคนของแนวทางใหม่สำหรับวินิจฉัยไข้เลือดออก [19] แบ่งประเภทของการติดเชื้อไข้เลือดออกเป็นการติดเชื้ออย่างรุนแรง และไม่รุนแรง และมีศักยภาพสำหรับการใช้จริงในการตัดสินใจของ clinicians และจัดการ แนวใหม่นี้ เป็นประเภทที่ก่อนหน้านี้ [2] อาจเดินพลาด UF ในกรณีเนื่องจาก clinician ที่จะวินิจฉัยไข้เลือดออกเมื่อเห็นผู้ป่วยที่อยู่ในแฟชั่นของกลุ่ม UF อธิบายไว้ที่นี่ และดังนั้น การทดสอบเพื่อวินิจฉัยเสร็จป่วยจะไม่สามารถทำ UF กรณีเหล่านี้อาจมีบทบาทสำคัญในการติดเชื้อ และอาจอธิบายความล้มเหลวของการควบคุมและป้องกันโรคในบางพื้นที่ยุงที่ดำเนินการควบคุมเวกเตอร์เฉพาะรอบ ๆ บ้านของดัชนี DF และ DHF แต่ผู้ป่วยไม่ UFระบุในคนของหลักเกณฑ์การวินิจฉัยไข้เลือดออก [19] แสดงอาการปวดท้อง หรือเจ็บ อาเจียนแบบ สะสมของเหลวทางคลินิก บลี mucosal ถูกกระตุ้น อาการ ตับขยายอาการทางคลินิกของโรคไข้เลือดออกอย่างรุนแรง ค้นหาในการศึกษานี้ว่า DHF กรณีมีคลื่นไส้/อาเจียนและปวดท้องส่วนสูงสนับสนุนแนวทางนี้ บนมืออื่น ๆ เราพบว่า สถานะถูกกระตุ้นหรือมีในสองสามวันแรกของการเจ็บป่วยอาจไม่ได้หมายความว่า ติดเชื้อไข้เลือดออกอย่างรุนแรง ความสำคัญของการมี/ถูกกระตุ้นต้องกำหนดเพิ่มเติมเบียดเบียน การศึกษานี้อธิบายถึงลักษณะทางคลินิกของแรมสเป็คตราทั้งหมดของการติดเชื้อไข้เลือดออกอาการ predictors ต้นทางคลินิกบางอย่างได้สำหรับ DHF ยังพบว่า ความความสำคัญ UF เป็นจำนวนมากติดเชื้อไข้เลือดออกอาการมากที่สุด การศึกษานี้นำเสนอข้อมูลเพิ่มเติมในแรมสเป็คตราทางคลินิกของการติดเชื้อไข้เลือดออกอาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลจากผู้ป่วยใน (ปกติ DHF) มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นมีรายละเอียดมากขึ้นและมีความลำเอียงจึงน้อยลงเมื่อเทียบกับผู้ป่วยนอก (ปกติ DF และ UF) แต่ในเรื่องที่ได้รับบัตรไดอารี่, ผลตอบแทนในอัตรา 100% ของบัตรไดอารี่และการตรวจสอบข้อมูลบัตรไดอารี่กับผู้ปกครอง / ผู้ดูแลในวันของการวาดภาพพักฟื้นเลือดจะลดลงทำให้มีความลำเอียงในข้อมูลผู้ป่วยนอก เนื่องจากสัดส่วนที่ลดลงของโรคไวรัสที่นำเสนอในกรณี UF ไม่มีบัตรไดอารี่เรารู้สึกมีอคติอนุรักษ์นิยมสำหรับกรณี UF เช่นรายละเอียดการเจ็บป่วยก็น่าจะเป็นแม้กระทั่งรุนแรงน้อยลงในกลุ่มนี้ UF กว่าที่เห็นในข้อมูลที่เราก็สามารถที่จะ เก็บรวบรวม. มันไม่น่าแปลกใจที่สเปกตรัมโรครุนแรงมากขึ้น (เช่นโรคไข้เลือดออก) มีความชุกสูงขึ้นและระยะเวลานานของอาการ ยกเว้นถูกพบอยู่ในอาการปวดศีรษะและเกิดอาการง่วงนอน / ง่วง เราไม่ได้มีคำอธิบายสำหรับการค้นพบนี้ การศึกษาต่อไปมีความจำเป็นที่จะชี้แจงเรื่องนี้ เป็นที่น่าสนใจ rhinorrhea ได้พบในการศึกษาครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นอาการนี้เป็นหนึ่งในการรวมตัวกันของการติดเชื้อไข้เลือดออกหรือเกิดการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจโดยร่วมอื่น ๆ ยังไม่ชัดเจน แต่ก็มีคนแนะนำว่าการติดเชื้อไข้เลือดออกควรจะรวมอยู่ในการวินิจฉัยความแตกต่างของการติดเชื้อเฉียบพลันของระบบทางเดินหายใจส่วนบน [14] ล้างใบหน้าก็ยังพบได้ทั่วไป คุณลักษณะที่แตกต่างกันทางคลินิกที่ใช้เป็นเกณฑ์ในการลงทะเบียนการติดเชื้อไข้เลือดออกสำหรับผู้ต้องสงสัยในการศึกษา [5] มันเป็นที่น่าสังเกตว่าบางอาการทางคลินิก (เช่นผื่นทดสอบสายรัดบวก) ได้รับการพิจารณาเป็นเฉพาะเจาะจงมากขึ้นที่จะ DF / DHF และจะรวมอยู่ในเกณฑ์การวินิจฉัยทางคลินิกสำหรับ DF นี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไมอาการทางคลินิกเหล่านี้พบมากใน DF / DHF ด้วยเหตุผลเดียวกันยังใช้กับการค้นพบว่าตับเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในโรคไข้เลือดออก. the ติดเชื้อไข้เลือดออกอ่อนค่อนข้างคล้ายกับการติดเชื้ออื่น ๆ อีกมากมายในการที่ความชุกของที่สุดของอาการสูงสุดในช่วงสองสามวันแรกของการเจ็บป่วยและจากนั้นลดลงอย่างช้าๆ บนมืออื่น ๆ , การติดเชื้อไข้เลือดออกในอย่างรุนแรง (เช่นโรคไข้เลือดออก) ความชุกของอาการเบื่ออาหารคลื่นไส้ / อาเจียนปวดท้องและท้องเสียในระหว่างวันที่ 3-5 ของการเจ็บป่วยก็จะพบว่าเพิ่มขึ้นแทนที่จะลดลงและมันจะบ่งบอกถึงความเสี่ยงในการที่รุนแรงมากขึ้น . โรคการปรากฏตัวของโรคอุจจาระร่วงในการติดเชื้อไข้เลือดออกที่ได้รับการกล่าวถึงในการศึกษาก่อนหน้านี้หลายคน[3] [12] - [14] อย่างไรก็ตามได้มีการศึกษาเกี่ยวกับกลไกของมันไม่ การศึกษาครั้งนี้ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราคือการศึกษาแรกบอกโรคอุจจาระร่วงที่อาจจะทำนายสำหรับโรคไข้เลือดออก ความชุกสูงสุดก่อนขั้นตอนของการช็อตที่แสดงให้เห็นว่ามันอาจจะเกี่ยวข้องกับการรั่วไหลของพลาสม่าที่อาจทำให้เกิด malabsorption การศึกษาต่ออย่างชัดเจนกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างโรคท้องร่วงและโรคไข้เลือดออกและกลไกการรับประกัน. การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการลดลงของเกล็ดเลือดต่อพ่วงเกิดขึ้นไม่เพียง แต่ในโรคไข้เลือดออก แต่ยังอยู่ใน DF และ UF มีระดับน้อยตามลำดับ มันยืนยันว่าระดับตัดสำหรับการนับเกล็ดเลือด 100,000 / mm3 มีความเหมาะสมสำหรับความแตกต่างระหว่างโรคไข้เลือดออกและไม่ใช่โรคไข้เลือดออก อย่างไรก็ตามค่าเลือดสมบูรณ์ได้กระทำการคัดเลือกโดยแพทย์ตามความต้องการทางคลินิกและไม่สามารถคาดเดาได้อย่างถูกต้องให้กับผู้ป่วยทั้งหมดที่มี UF และ DF นอกจากนี้ยังมีรูปแบบที่เป็นค่าเฉลี่ยรอบนี้และอาจจะลดค่าพยากรณ์สำหรับผู้ป่วยแต่ละราย. ติดไวรัส serotype ไวรัสไข้เลือดออกได้รับการกล่าวอ้างว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคที่รุนแรง ยกตัวอย่างเช่น DEN2 และ 3 ได้รับการแสดงที่จะเกี่ยวข้องกับโรคที่รุนแรงมากขึ้น [16] [17] และ DEN4 ที่มีโรคที่ไม่รุนแรง [18] การศึกษาครั้งนี้ยังพบว่า DEN4 ไม่ก่อให้เกิดความรุนแรงของโรค อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสายพันธุ์เฉพาะของไวรัสและความรุนแรงของโรค. ในขณะที่แนวทางใหม่ขององค์การอนามัยโลกในการวินิจฉัยโรคไข้เลือดออก [19] จัดประเภทการติดเชื้อไข้เลือดออกเข้าสู่การติดเชื้อที่รุนแรงและไม่รุนแรงและมีศักยภาพในการเป็นการใช้งานจริงใน การตัดสินใจของแพทย์และการจัดการแนวทางใหม่นี้เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้การจัดหมวดหมู่ขององค์การอนามัยโลก [2] ได้อย่างง่ายดายอาจพลาดกรณี UF เพราะแพทย์จะได้วินิจฉัยไข้เลือดออกเมื่อเห็นผู้ป่วยที่นำเสนอในรูปแบบของกลุ่ม UF ที่อธิบายที่นี่และดังนั้นจึงยืนยัน การตรวจวินิจฉัยโรคไข้เลือดออกจะไม่สามารถทำได้ กรณี UF เหล่านี้อาจมีบทบาทสำคัญในการแพร่กระจายของการติดเชื้อและอาจอธิบายความล้มเหลวของการควบคุมโรคในบางพื้นที่ถิ่นที่ควบคุมเวกเตอร์จะดำเนินการเฉพาะรอบ ๆ บ้านของดัชนี DF และโรคไข้เลือดออก แต่ไม่ได้ผู้ป่วย UF. มันเป็นที่ที่ระบุไว้ในองค์การอนามัยโลกใหม่ แนวทางในการวินิจฉัยโรคไข้เลือดออก [19] ว่าการปรากฏตัวของอาการปวดท้องหรืออ่อนโยนอาเจียนถาวรสะสมของของเหลวทางคลินิกเยื่อเมือกเลือดออกซึมกระสับกระส่ายขยายตับเป็นสัญญาณเตือนทางคลินิกของโรคไข้เลือดออกที่รุนแรง การค้นพบในการศึกษานี้ว่ากรณีโรคไข้เลือดออกมีความชุกสูงขึ้นของอาการคลื่นไส้ / อาเจียนและปวดท้องสนับสนุนแนวทางนี้ ในทางกลับกันเราพบว่าการปรากฏตัวของความเกียจคร้านหรือง่วงนอนในสองสามวันแรกของการเจ็บป่วยที่อาจจะไม่จำเป็นต้องระบุการติดเชื้อไข้เลือดออกอย่างรุนแรง ความสำคัญของการง่วงนอน / ง่วงจะต้องมีการกำหนดต่อไป. โดยสรุปการศึกษาครั้งนี้อธิบายถึงอาการทางคลินิกของสเปกตรัมทั้งหมดของการติดเชื้อไข้เลือดออกที่มีอาการเช่นเดียวกับบางพยากรณ์ทางคลินิกที่เป็นไปได้สำหรับโรคไข้เลือดออกในช่วงต้น นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญทางระบาดวิทยาของ UF เป็นคลื่นความถี่ที่พบบ่อยที่สุดของการติดเชื้อไข้เลือดออกที่มีอาการ การศึกษาครั้งนี้นำเสนอข้อมูลเพิ่มเติมในสเปกตรัมทางคลินิกของการติดเชื้อไข้เลือดออกที่มีอาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลจากผู้ป่วยใน ( โดยปกติไข้เลือดออก ) มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นมีรายละเอียดมากขึ้นและดังนั้นจึงไม่ลำเอียง เมื่อเทียบกับผู้ป่วยนอก ( โดยปกติ DF กับ UF ) อย่างไรก็ตาม ระหว่างกลุ่มที่ได้รับบัตรไดอารี่ , 100% อัตราผลตอบแทนของไดอารี่ของบัตร และการตรวจสอบบันทึกข้อมูลบัตรกับผู้ปกครอง / ผู้ดูแล ในวันพักฟื้นเลือดวาดจะลดอคติในข้อมูลผู้ป่วยนอกเพราะการลดสัดส่วนของไวรัสโรคนำเสนอใน UF กรณีไม่มีไดอารี่ การ์ด ที่เรารู้สึกว่ามี อคติ อนุลักษณ์สำหรับ UF กรณี ได้แก่ เจ็บป่วย โปรไฟล์อาจแม้แต่ในกลุ่ม UF milder กว่าที่เห็นในข้อมูลที่เราสามารถเก็บรวบรวมได้

มันไม่น่าแปลกใจว่าสเปกตรัมโรครุนแรงมากขึ้น ( เช่น โรคไข้เลือดออก ) มีความชุก และระยะเวลาของอาการข้อยกเว้นที่พบในอาการปวดหัวและอาการง่วงนอน / ซึมลง เราไม่มีคำอธิบายสำหรับการค้นหานี้ การศึกษาเพิ่มเติมจะต้องชี้แจงประเด็นนี้ว่า เป็นที่น่าสนใจว่า มีน้ํามูกก็มักพบในการศึกษานี้ ว่าอาการนี้เป็นหนึ่งในอาการของการติดเชื้อไข้เลือดออก หรือเกิดจากการติดเชื้อทางเดินหายใจร่วมโดยบังเอิญ ยังไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตามจะได้รับการชี้ให้เห็นว่า การติดเชื้อไข้เลือดออกควรอยู่ในการวินิจฉัยการติดเชื้อเฉียบพลันในระบบทางเดินหายใจส่วนบน [ 14 ] ล้างหน้าที่พบโดยทั่วไป ลักษณะทางคลินิกที่แตกต่างนี้ถูกใช้เป็นเกณฑ์สำหรับผู้สงสัยโรคไข้เลือดออกในการศึกษาหนึ่ง [ 5 ] เป็นมูลค่า noting ว่าบางอาการทางคลินิก เช่น ผื่นคันการทดสอบทูนิเกต์บวก ) ก็ถือเป็นอีกเฉพาะ DF / โรคและจะรวมอยู่ในเกณฑ์การวินิจฉัยทางคลินิกสำหรับเส้นใย นี้สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมอาการทางคลินิกเหล่านี้มีทั่วไปใน DF / โรคไข้เลือดออก เหตุผลเดียวกันยังสามารถใช้ได้กับการหาที่ต่างกันเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้น

ในโรคไข้เลือดออกการติดเชื้อไข้เลือดออกอ่อนค่อนข้างคล้ายคลึงกับเชื้ออื่น ๆอีกมากมายในที่ชุกที่สุดของอาการสูงสุดในช่วงสองสามวันแรกของการเจ็บป่วย และค่อยๆ ลดลง บนมืออื่น ๆที่รุนแรง ( เช่น โรคไข้เลือดออกโรคไข้เลือดออก ) ความชุกของอาการเบื่ออาหาร คลื่นไส้ / อาเจียนอาการปวดท้องและท้องเสียระหว่างวันที่ 3 – 5 ของการเจ็บป่วย พบว่าเพิ่มขึ้น แทนที่จะลดลง และจะระบุความเสี่ยงสำหรับโรคที่รุนแรงมากขึ้น

สถานะของโรคอุจจาระร่วงในการติดเชื้อไข้เลือดออกได้รับการกล่าวถึงในหลายการศึกษาก่อนหน้านี้ [ 3 ] , [ 12 ] - [ 14 ] อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการศึกษาในระบบ การศึกษานี้ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราคือการศึกษาแรกบอกว่าอาจจะท้องเสีย ) สำหรับโรคไข้เลือดออก สูงสุดของความชุกก่อนระยะช็อก ชี้ว่ามันอาจจะเกี่ยวข้องกับพลาสมารั่วที่อาจทำให้เกิดความโง่ . ศึกษาเพิ่มเติมให้ชัดเจน กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างโรคท้องร่วงและโรคและกลไกของมันคือการรับประกัน .

ผลการศึกษาพบว่า การลดลงของปริมาณเกล็ดเลือดต่อพ่วงเกิดขึ้นไม่เฉพาะในโรคไข้เลือดออกแต่ยังใน DF กับองศา ตามลำดับ และ UF ได้น้อยลง มันยืนยันว่าตัดระดับเกล็ดเลือดของ 100000 / มม. เหมาะสำหรับความแตกต่างระหว่างโรคและปลอดโรคไข้เลือดออก แต่เลือดนับเสร็จสมบูรณ์ เลือก โดยแพทย์ตามความต้องการทางคลินิกและอาจจะถูกต้องคาดเพื่อผู้ป่วย UF และ DF . นอกจากนี้มีการเปลี่ยนแปลงรอบ ค่ามัธยฐาน และอาจลดค่าพยากรณ์สำหรับผู้ป่วยแต่ละคน

ติดไวรัสไข้เลือดออกโดยได้รับการ postulated เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคที่รุนแรง ตัวอย่างเช่น den2 และ 3 ได้รับการแสดงที่จะเกี่ยวข้องกับโรครุนแรงมากขึ้น [ 16 ] [ 17 ] และ den4 ไม่รุนแรง โรค [ 18 ] การศึกษานี้ยังพบว่า den4 ไม่ก่อให้เกิดโรครุนแรง อย่างไรก็ตามเราไม่อาจแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างภูมิไวรัสที่เฉพาะเจาะจงและความรุนแรง ของโรค

ส่วนใครเป็นแนวทางใหม่สำหรับการวินิจฉัยการติดเชื้อไข้เลือดออก [ 19 ] จัดเป็นรุนแรงและไม่มีการติดเชื้อรุนแรง และมีศักยภาพสำหรับการใช้งานจริงในด้านการตัดสินใจ และการจัดการแนวทางใหม่นี้ เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ที่จัด [ 2 ] ได้อย่างง่ายดายอาจพลาด UF คดีเพราะ แพทย์จะวินิจฉัยไข้เลือดออก เมื่อเห็นผู้ป่วยที่นำเสนอในแฟชั่นของกลุ่ม UF อธิบายไว้ที่นี่ ดังนั้นการตรวจวินิจฉัยที่ยืนยันแนวทาง จะได้ไม่ต้องทำกรณี UF เหล่านี้อาจจะมีบทบาทสำคัญในการแพร่กระจายของการติดเชื้อและอาจอธิบายถึงความล้มเหลวของการควบคุมโรคในพื้นที่ระบาด บางอย่างที่ควบคุมเวกเตอร์ที่ใช้เพียงรอบ ๆบ้านของ DF ดัชนี และโรคไข้เลือดออก แต่ไม่ UF ผู้ป่วย

มันระบุในที่แนวใหม่สำหรับการวินิจฉัย [ 19 ] ว่าต่อหน้า ปวดท้องหรืออาเจียน อ่อนโยน , ถาวร ,คลินิกการสะสมของเหลวเยื่อเมือก เลือดออก , ความง่วง , กระสับกระส่าย , ความหงุดหงิดเป็นสัญญาณเตือนของอาการไข้เลือดออกคลินิกโรค ผลการศึกษานี้ว่า กรณีโรคไข้เลือดออกสูงกว่าความชุกของอาการคลื่นไส้ / อาเจียน และปวดท้อง สนับสนุนแนวทางนี้ บนมืออื่น ๆเราพบว่ามีความเซื่องซึมหรือง่วงนอนในสองสามวันแรกของการเจ็บป่วย อาจไม่พบการติดเชื้อไข้เลือดออกรุนแรง . ความสำคัญของระบบ / ยางแตกต้องกําหนดเพิ่มเติมไว้

สรุปการศึกษานี้อธิบายลักษณะอาการทางคลินิกของสเปกตรัมทั้งหมดของอาการไข้เลือดออกการติดเชื้อรวมทั้งบางอย่างที่เป็นไปได้ก่อนคลินิกพยากรณ์โรคไข้เลือดออกนอกจากนี้ยังให้ความสำคัญด้านระบาดวิทยาของ UF เป็นสเปกตรัมที่พบมากที่สุดของอาการไข้เลือดออกการติดเชื้อ การศึกษานี้ได้นำเสนอข้อมูลเพิ่มเติมในสเปกตรัมของอาการทางคลินิกและการติดเชื้อ