Penalizing the objective function i

Penalizing the objective function is common practice for estimating parameters in fish stock assessment models (e.g., Butterworth et al., 2003 and Punt et al., 2011). Penalties have been applied to dampen the degree of interannual variation of time varying parameters (e.g., selectivity, catchability, growth), prevent unrealistically large changes in selectivity among ages, and control the degree to which annual recruitments deviate from an underlying stock-recruitment curve (Ianelli, 2002, Parma, 2002, Maunder and Deriso, 2003 and Thorson et al., 2015). At least some applications of penalized likelihood, however, can induce biased parameter estimates (Maunder and Deriso, 2003). Despite the potential for bias, little research has evaluated the performance of stock assessments under various assumptions for the penalty terms.

Perhaps the most ubiquitous application of penalized likelihood in stock assessment is for recruitment parameters (Legault and Restrepo, 1999, Brodziak, 2005, Ebener et al., 2005, Butterworth and Rademeyer, 2008 and Methot and Wetzel, 2013). Fish stock assessment models commonly estimate recruitment parameters with an assumption for annual recruitment deviations based on some variation of a normal distribution:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โทษฟังก์ชันวัตถุประสงค์เป็นหลักปฏิบัติกันสำหรับการประมาณพารามิเตอร์ในโมเดลประเมินหุ้นปลา (เช่น บัตเตอร์เวิร์ทและ al., 2003 และเลื่อน et al., 2011) โทษใช้ชุ่มระดับการเปลี่ยนแปลง interannual ของเวลาที่แตกต่างกันพารามิเตอร์ (เช่น วิธี catchability เจริญเติบโต) ป้องกันการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ unrealistically ในวิธีระหว่างวัย และควบคุมระดับที่ recruitments ประจำปีที่แตกต่างจากเส้นโค้งการสรรหาหุ้นต้น (Ianelli, 2002 ปาร์มา 2002, Maunder และ Deriso, 2003 และ Thorson et al., 2015) โปรแกรมประยุกต์บางอย่างของโอกาสสำเร็จ อย่างไรก็ตาม โปรดประเมินพารามิเตอร์ biased (Maunder และ Deriso, 2003) แม้จะเป็นความโน้มเอียง เพียงเล็กน้อยวิจัยได้ประเมินประสิทธิภาพของการประเมินหุ้นภายใต้สมมติฐานต่าง ๆ สำหรับเงื่อนไขการลงโทษบางทีใช้แพร่หลายมากที่สุดโอกาสสำเร็จในการประเมินหุ้นเป็นพารามิเตอร์การสรรหาบุคลากร (Legault และ Restrepo, 1999, Brodziak, 2005, Ebener et al., 2005 บัตเตอร์เวิร์ท และ Rademeyer, 2008 และ Methot และ Wetzel, 2013) ประเมินแบบประเมินสรรหาพารามิเตอร์กับอัสสัมชัญมีการเบี่ยงเบนการสรรหาบุคลากรประจำปีตามความแตกต่างของการแจกแจงปกติโดยทั่วไปปลาที่ตลาดหลักทรัพย์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังก์ชั่นการลงทัณฑ์วัตถุประสงค์คือการปฏิบัติร่วมกันในการประมาณค่าพารามิเตอร์ในรูปแบบปลาประเมินหุ้น (เช่นบัตเตอร์เวิ et al., 2003 และถ่อ et al., 2011) บทลงโทษได้ถูกนำมาใช้เพื่อรองรับระดับของการเปลี่ยนแปลง Interannual เวลาพารามิเตอร์ที่แตกต่างกัน (เช่นหัวกะทิ catchability การเจริญเติบโต) ป้องกันการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่บวกในการเลือกในกลุ่มทุกเพศทุกวัยและการควบคุมระดับที่ recruitments ประจำปีเบี่ยงเบนไปจากเส้นโค้งหุ้นสรรหาพื้นฐาน (Ianelli 2002 ปาร์มา, ปี 2002 และพูดเพ้อเจ้อ DeRiso, 2003 และ ธ อร์สัน et al., 2015) อย่างน้อยการใช้งานบางส่วนของความน่าจะลงโทษ แต่สามารถทำให้เกิดการประมาณการพารามิเตอร์ลำเอียง (พูดเพ้อเจ้อและ DeRiso, 2003) แม้จะมีศักยภาพในการมีอคติการวิจัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้มีการประเมินผลการดำเนินงานของการประเมินหุ้นภายใต้สมมติฐานต่างๆสำหรับเงื่อนไขโทษ. บางทีโปรแกรมที่แพร่หลายมากที่สุดของความน่าจะลงโทษในการประเมินหุ้นสำหรับพารามิเตอร์การสรรหาบุคลากร (Legault และ Restrepo 1999 Brodziak 2005 Ebener et al., 2005, บัตเตอร์และ Rademeyer, 2008 และ Methot และ Wetzel 2013) ปลารุ่นประเมินหุ้นทั่วไปประมาณค่าพารามิเตอร์การรับสมัครด้วยสมมติฐานสำหรับการเบี่ยงเบนการสรรหาบุคลากรประจำปีขึ้นอยู่กับรูปแบบของการกระจายปกติบางอย่าง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การลงทัณฑ์ฟังก์ชันวัตถุประสงค์คือการปฏิบัติทั่วไปสำหรับการประมาณค่าพารามิเตอร์ในแบบจำลองการประเมินสต็อกปลา ( เช่น บัตเตอร์เวอร์ธ et al . , 2003 และเรือท้องแบน et al . , 2011 ) การลงโทษจะถูกนำมาใช้เพื่อรองรับระดับของการเปลี่ยนแปลงอัตราค่าเวลาที่แตกต่างกัน ( เช่น การ catchability , การเจริญเติบโต , ) , ป้องกันการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในการ unrealistically ระหว่างอายุ และควบคุมระดับที่ recruitments ผิดเพี้ยนจากปีหุ้นพื้นฐานการสรรหา ianelli โค้ง ( 2002 , ปาร์มา , 2002 และ 2003 และ deriso พูดเรื่อยเจื้อย , ทอร์สัน et al . , 2015 ) อย่างน้อยบางโปรแกรมต่างๆโอกาส อย่างไรก็ตาม สามารถเกิดการลำเอียง ( ค่าประมาณ และ deriso พูดเรื่อยเจื้อย , 2003 ) แม้จะเกิดอคติ การวิจัยน้อยได้ประเมินประสิทธิภาพของการประเมินหุ้นภายใต้สมมติฐานต่างๆ สำหรับโทษดังกล่าวบางทีโปรแกรมที่แพร่หลายมากที่สุดของโอกาสในการประเมินหุ้นจริงจังเป็นพารามิเตอร์การสรรหา ( legault และ restrepo , 1999 , brodziak 2005 ebener et al . , 2005 และ 2008 และบัตเตอร์เวอร์ธ rademeyer methot ดาวน์โหลด , และ , 2013 ) รูปแบบการประเมินสต็อกปลาโดยทั่วไปประมาณการรับสมัครพารามิเตอร์กับสมมติฐานสำหรับปีการเบี่ยงเบนจากบางรูปแบบของการกระจายปกติ