INTRODUCTIONThe use of antibiotic g

INTRODUCTION
The use of antibiotic growth promoters (AGPs) in animal production began half a century ago, when
Stokstad and Jukes added residues of chlortetracycline production to chicken feed. They were
added with the objective to serve as a source of vitamin B12, but they caused a growth stimulation
that was far too large to be explained only as a vitamin effect (review by Brezoen et al., 1999). The
almost obvious cause lay in the antibiotic activity of the residues. This observation was quickly
extended to other antibiotics and to other animal species, leading to widespread adoption of AGP
inclusion in feeds.
During the last decades considerable amounts of antibiotics were used in animal production, both as
therapeutic and as growth promoting agents. Therapeutic usage of antibiotics is typically a high
dose-short term one, the substance being either injected, or administered via feed or water. Growthpromoting
usage is typically the opposite, i.e., a low dose-long term administration, usually given in
feed. A certain degree of overlapping exists of course between the two usages. Prophylactic usages,
while intentionally therapeutically, can resemble growth-promoting usages, and the latter can have a
degree of prophylactic action. On the other hand, growth promotion in short-lived species (e.g.
broilers) is necessarily short-term. In the former EU legislation, the two usages were strictly segregated.
AGPs were a small, and lately vanishing, subset of the whole antibiotic arsenal. Still, they more or
less consistently improved the production performances, with most of the economic benefits being
passed to consumers, via lower prices of meat, eggs, and other animal products. AGPs also had
secondary advantages, which are often forgotten. By decreasing feed usage per production unit,128
FALCAO et al.
AGPs can reduce the amount of land needed for feedstuff production, the imports of feedstuffs of
many countries, and the manure volume (manures are a liability in many modern production systems).
Most AGPs used in cattle production can also reduce methane emissions.
Though a lot of research was done on the modes of action of AGPs, less is known about them than
about their practical effects. Dozens of mechanisms were proposed over the years, some of them
specific to ruminants, and it is likely that most, if not all of them, can contribute to the overall result.
The fact that germ-free animals usually do not respond to AGPs strongly suggests that their main
and/or immediate actions occur in the gut microbial ecosystem. It is no wonder then that there is still
no final agreement on the mechanisms of action of AGPs: they are acting in an extraordinarily complex
system, definitely more than thought only few years ago, before the widespread adoption of molecular
techniques of microbiological identification. Furthermore, interactions between the microbes and the
gut immune system, another very complex and incompletely understood one, can only add to the
difficulties of the subject.
Table 1, mostly based on the 1997 Commission on Antimicrobial Feed Additives report (1997), but
also on Barton (2000) and Gaskins et al. (2002), summarizes many of the effects of AGPs, e.g., a
degree of inhibition of pathogenic microorganisms, a reduction in microbial toxic metabolites, a
lowering of the turnover of the epithelium, a nutrient-sparing effect, and a reduction in intestinal
motility. Still another often mentioned mechanism is a reduction in the bacterial deconjugation of bile
salts.
Two of the former mechanisms are worth stressing: the lower epithelial turnover, because a significant
part of the energy and nutrients of the diet is used in the maintenance of the gut; and the inhibition
of pathogens, because it is usually assumed that AGPs are used much below the antibiotic minimum
inhibitory concentrations. It is commonly assumed that AGPs help to reduce the disease burden,
thus improving performances and animal welfare, and a disease-preventing and/or a subclinical
disease reducing effect is partly supported by the common observation that AGPs efficiency is
inversely related to the hygienic conditions of the farm (Barton, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำครึ่งศตวรรษเริ่มใช้ก่อการเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะ (AGPs) ในการผลิตสัตว์ เมื่อStokstad และ Jukes เพิ่มตกคลอร์เตตราไซคลีนผลิตอาหารไก่ พวกเขาเพิ่ม มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นแหล่งของวิตามินบี 12 แต่พวกเขาเกิดจากการกระตุ้นการเจริญเติบโตที่มีขนาดใหญ่เกินไปเพื่อจะอธิบายเท่าผลวิตามิน (ตรวจสอบโดย Brezoen et al., 1999) ที่สาเหตุเกือบชัดวางในกิจกรรมการตกค้างของยาปฏิชีวนะ สังเกตนี้ได้อย่างรวดเร็วขยายยาปฏิชีวนะอื่น ๆ และ พันธุ์สัตว์อื่น ๆ นำไปสู่การยอมรับอย่างแพร่หลายของ AGPรวมในตัวดึงข้อมูลระหว่างช่วง ทศวรรษมากจำนวนยาปฏิชีวนะถูกใช้ในการผลิตสัตว์ ทั้งเป็นรักษาโรค และ เป็นตัวแทนส่งเสริมการเจริญเติบโต การใช้ยาปฏิชีวนะโดยทั่วไปคือสูงยาสั้น ๆ ระยะหนึ่ง สารถูกอย่างใดอย่างหนึ่งฉีด หรือจัดการผ่านทางอาหารหรือน้ำ Growthpromotingการใช้งานโดยทั่วไปคือ ตรงข้าม เช่น เป็นระยะยาวนานปริมาณรังสีต่ำดูแล มักจะกำหนดในฟีด ระดับของการซ้อนทับกันอยู่ระหว่างประเพณีสองแน่นอน ประเพณีทานขณะตั้งใจ therapeutically สามารถคล้ายประเพณีส่งเสริมการเจริญเติบโต และหลังได้ระดับของการกระทำทาน ในทางกลับกัน ส่งเสริมการเติบโตในช่วงสั้น ๆ ชนิด (เช่นไก่เนื้อ) เป็นความจำระยะสั้น ในกฎหมายเดิมของ EU ประเพณีสองได้เคร่งครัดแยกAGPs ได้ย่อยเล็ก และเมื่อเร็ว ๆ นี้หาย สาบสูญ อาร์เซนอยาปฏิชีวนะทั้งหมด ยัง พวกเขาเพิ่มเติม หรือน้อยปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต กับทั้งทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องเป็นประโยชน์ผ่านไปผู้บริโภค ผ่านราคาต่ำกว่าเนื้อสัตว์ ไข่ และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของสัตว์ นอกจากนี้ยังมี AGPsรองข้อดี ซึ่งมักจะลืม โดยการลดอาหารการใช้ต่อหน่วยผลิต 128FALCAO et alAGPs สามารถลดปริมาณของที่ดินที่จำเป็นสำหรับเราผลิต นำเข้าของ feedstuffs ของประเทศ และปริมาณมูล (manures เป็นความรับผิดชอบในระบบการผลิตที่ทันสมัยมาก)AGPs ที่ใช้ในการผลิตปศุสัตว์ส่วนใหญ่ยังสามารถลดการปล่อยก๊าซมีเทนแม้ว่ามากของวิจัยทำในโหมดของการดำเนินการของ AGPs น้อยเรียกว่าเกี่ยวกับพวกเขามากกว่าเกี่ยวกับผลการปฏิบัติของพวกเขา ของกลไกได้เสนอปี บางส่วนของพวกเขาเฉพาะ ruminants และมีแนวโน้มที่มากที่สุด ถ้าไม่ทั้งหมดของพวกเขา สามารถนำไปสู่ผลลัพธ์โดยรวมความจริงที่ว่า จมูกฟรีสัตว์มักจะไม่ตอบสนองกับ AGPs ขอแนะนำที่หลักของตนหรือการดำเนินการทันทีที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศจุลินทรีย์ในลำไส้ มีเสน่ห์ แล้วที่ยังมีไม่มีข้อตกลงขั้นสุดท้ายในกลไกของการดำเนินการของ AGPs: พวกเขาจะทำหน้าที่ในประเด็นซับซ้อนระบบ คิดว่า เพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ก่อนยอมรับอย่างแพร่หลายของโมเลกุลมากกว่าแน่นอนเทคนิคทางจุลชีววิทยารหัส นอกจากนี้ ระหว่างจุลินทรีย์และเท่านั้นสามารถเพิ่มระบบภูมิคุ้มกันลำไส้ ซับซ้อนมาก และสมบูรณ์เข้าใจหนึ่ง การปัญหาของเรื่องตารางที่ 1 ส่วนใหญ่ยึดกรรมาธิการ 1997 รายงานวัตถุเจือปนอาหารจุลินทรีย์ (1997), แต่นอกจากนี้ บาร์ตัน (2000) และ Gaskins et al. (2002), สรุปผลของ AGPs มากมายเช่น การระดับของการยับยั้งจุลินทรีย์ จุลินทรีย์ metabolites พิษ ลดการลดลงของการหมุนเวียนของ epithelium ลักษณะพิเศษ sparing สารอาหาร และลำไส้ลดmotility กลไกอื่นยังคงดังกล่าวมักจะลด deconjugation แบคทีเรียของน้ำดีเกลือสองกลไกเดิมจะเน้นหนัก: ล่าง epithelial การหมุนเวียน เนื่องจากความสำคัญใช้ในการบำรุงรักษาไส้ ส่วนหนึ่งของพลังงานและสารอาหารของอาหาร และยับยั้งการของโรค เนื่องจากมันมักจะสันนิษฐานว่า AGPs ใช้มากต่ำกว่ายาปฏิชีวนะที่ต่ำสุดลิปกลอสไขความเข้มข้น โดยทั่วไปสันนิษฐานว่าวิธีใช้ AGPs เพื่อลดภาระโรคจึง ปรับปรุงประสิทธิภาพ และ สวัสดิการสัตว์ และโรคขัดขวาง หรือเป็น subclinicalโรคลดผลบางส่วนได้รับการสนับสนุน โดยสังเกตทั่วไปที่มีประสิทธิภาพ AGPsinversely ที่เกี่ยวข้องกับสุขลักษณะฟาร์ม (บาร์ตัน 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ใช้ส่งเสริมการเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะ (AGPS) ในการผลิตสัตว์เริ่มครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาเมื่อ
Stokstad และจุกส์เพิ่มตกค้างของการผลิตเพื่อ CHLORTETRACYCLINE อาหารไก่ พวกเขาจะถูก
เพิ่มเข้ามาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นแหล่งที่มาของวิตามินบี 12 แต่พวกเขาก่อให้เกิดการกระตุ้นการเจริญเติบโตของ
ที่อยู่ไกลขนาดใหญ่เกินกว่าที่จะอธิบายได้เป็นผลวิตามิน (ตรวจสอบโดย Brezoen et al., 1999)
สาเหตุที่เห็นได้ชัดเกือบอยู่ในกิจกรรมที่ยาปฏิชีวนะตกค้าง การสังเกตนี้ได้อย่างรวดเร็ว
ขยายไปถึงยาปฏิชีวนะอื่น ๆ และสัตว์ชนิดอื่น ๆ ที่นำไปสู่การยอมรับอย่างกว้างขวางของ AGP
รวมไว้ในฟีด.
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาจำนวนมากของยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการผลิตสัตว์ทั้ง
การรักษาและเป็นตัวแทนในการส่งเสริมการเจริญเติบโต การใช้ยาปฏิชีวนะในการรักษาโดยทั่วไปจะสูง
ระยะสั้นปริมาณหนึ่งซึ่งเป็นสารที่ถูกฉีดอย่างใดอย่างหนึ่งหรือการบริหารงานผ่านทางฟีดหรือน้ำ ส่งเสริมการเจริญเติบโต
การใช้งานตามปกติจะเป็นตรงข้ามคือการบริหารยาระยะยาวต่ำมักจะได้รับใน
อาหารสัตว์ ระดับหนึ่งของการทับซ้อนกันอยู่แน่นอนระหว่างสองประเพณี ประเพณีป้องกันโรค,
ในขณะที่การรักษาจงใจสามารถมีลักษณะคล้ายกับประเพณีการเจริญเติบโตของการส่งเสริมและหลังจะมี
ระดับของการดำเนินการป้องกันโรค ในทางตรงกันข้ามการส่งเสริมการเจริญเติบโตในสายพันธุ์อายุสั้น (เช่น
ไก่เนื้อ) จำเป็นต้องเป็นระยะสั้น ในอดีตกฎหมายของสหภาพยุโรปทั้งสองได้แยกประเพณีอย่างเคร่งครัด.
AGPS มีขนาดเล็กและเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่หายไป, ส่วนหนึ่งของคลังแสงทั้งยาปฏิชีวนะ ยังจะมากหรือ
น้อยดีขึ้นอย่างต่อเนื่องแสดงการผลิตที่มีมากที่สุดของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่จะถูก
ส่งผ่านไปยังผู้บริโภคผ่านทางราคาที่ต่ำกว่าของเนื้อสัตว์ไข่และผลิตภัณฑ์จากสัตว์อื่น ๆ AGPS ยังมี
ข้อได้เปรียบที่สองซึ่งเป็นที่มักจะลืม โดยการลดการใช้อาหารต่อหน่วยการผลิต 128
FALCAO et al.
AGPS สามารถลดปริมาณของที่ดินที่จำเป็นสำหรับการผลิตวัตถุดิบอาหารสัตว์นำเข้าวัตถุดิบอาหารสัตว์ของ
หลายประเทศและปริมาณปุ๋ยคอก (มูลสัตว์เป็นหนี้สินในระบบการผลิตที่ทันสมัยมากมาย).
ส่วนใหญ่ AGPS ใช้ในการผลิตโคยังสามารถลดการปล่อยก๊าซมีเทน.
แม้ว่าการวิจัยจำนวนมากได้รับการทำในรูปแบบของการดำเนินการของ AGPS น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับพวกเขามากกว่าที่
เกี่ยวกับผลการปฏิบัติของพวกเขา นับสิบของกลไกที่ถูกเสนอปีที่ผ่านมาบางส่วนของพวกเขา
ที่เฉพาะเจาะจงกับสัตว์เคี้ยวเอื้องและมันก็เป็นไปได้ว่าส่วนใหญ่ถ้าไม่ทั้งหมดของพวกเขาสามารถนำไปสู่ผลการดำเนินงาน.
ความจริงที่ว่าสัตว์ที่ปลอดเชื้อโรคมักจะไม่ตอบสนองต่อการ AGPS อย่างยิ่ง แสดงให้เห็นว่าหลักของพวกเขา
และ / หรือการกระทำที่เกิดขึ้นในทันทีระบบนิเวศของจุลินทรีย์ในลำไส้ มันไม่น่าแปลกใจแล้วว่ายัง
ไม่มีข้อตกลงขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับกลไกการออกฤทธิ์ของ AGPS: พวกเขาจะทำหน้าที่ในการที่ซับซ้อนเป็นพิเศษ
ระบบแน่นอนมากกว่าความคิดไม่กี่ปีที่ผ่านมาเท่านั้นก่อนที่จะยอมรับอย่างกว้างขวางของโมเลกุล
เทคนิคของประชาชนทางจุลชีววิทยา นอกจากนี้การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์และ
ทางเดินอาหารระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายอื่นที่ซับซ้อนมากและเข้าใจไม่สมบูรณ์อย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้นที่สามารถเพิ่ม
ความยากลำบากของเรื่อง.
ตารางที่ 1 ตามส่วนใหญ่ในปี 1997 สำนักงานคณะกรรมการวัตถุเจือปนอาหารต้านจุลชีพรายงาน (1997) แต่
ยัง ในบาร์ตัน (2000) และ Gaskins และคณะ (2002) สรุปจำนวนมากของผลกระทบของ AGPS เช่น
ระดับของการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคในการลดสารพิษของเชื้อจุลินทรีย์ที่
ลดลงของผลประกอบการของเยื่อบุผิว, ผลกระทบสารอาหารที่ประหยัดและลดลงในลำไส้
เคลื่อนที่ . ยังอีกกลไกมักจะกล่าวถึงคือการลด deconjugation แบคทีเรียของน้ำดี
เกลือ.
สองของกลไกอดีตที่มีมูลค่าการเน้นหนัก: ผลประกอบการที่ต่ำกว่าเยื่อบุผิวเพราะที่สำคัญ
ส่วนหนึ่งของพลังงานและสารอาหารของอาหารที่ถูกนำมาใช้ในการบำรุงรักษาของลำไส้ ; และยับยั้งการเจริญ
ของเชื้อโรคเพราะมันมักจะสันนิษฐานว่า AGPS จะใช้ต่ำกว่าขั้นต่ำของยาปฏิชีวนะ
ยับยั้งความเข้มข้น มันจะสันนิษฐานทั่วไปว่า AGPS ช่วยลดภาระโรค
ดังนั้นการปรับปรุงการแสดงและสวัสดิภาพสัตว์และป้องกันโรคและ / หรือไม่แสดงอาการ
ของโรคการลดผลกระทบที่ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากการสังเกตทั่วไปที่มีประสิทธิภาพ AGPS เป็น
ความสัมพันธ์เชิงผกผันกับสุขลักษณะ ของฟาร์ม (บาร์ตัน, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำการใช้โปรโมเตอร์การเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะ
( AGPS ) ในการผลิตสัตว์เริ่มครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาเมื่อ
stokstad จูกส์ตกค้างและเพิ่มการผลิตคลอเตตร้าซัยคลิน เลี้ยงไก่ พวกเขา
เพิ่ม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นแหล่งของวิตามิน แต่เกิดจากการกระตุ้น
ที่อยู่ไกลมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะอธิบายเพียงเป็นวิตามินผล ( ทบทวนโดย brezoen et al . ,1999 )
เกือบชัดเจน เพราะวางในยาปฏิชีวนะกิจกรรมของที่ตกค้าง การตรวจสอบอย่างรวดเร็ว
ขยายยาปฏิชีวนะอื่น และชนิดอื่น ๆของสัตว์ ทำให้เกิดการยอมรับอย่างกว้างขวางของ AGP

รวมไว้ในฟีด ในระหว่างทศวรรษสุดท้ายมากปริมาณของยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการเลี้ยงสัตว์ ทั้งในการรักษาและส่งเสริมการเจริญเติบโต
เป็นตัวแทนการใช้ยาปฏิชีวนะโดยทั่วไปจะมีขนาดสูง
สั้นหนึ่ง สารที่ถูกให้ฉีด หรือบริหารงานผ่านทางอาหารหรือน้ำ growthpromoting
การใช้งานโดยปกติจะเป็นตรงกันข้าม คือ ปริมาณต่ำ ระยะยาว การบริหาร มักจะได้รับใน
อาหาร ระดับหนึ่งของที่ทับซ้อนกันอยู่แล้วแน่นอน ระหว่างการใช้งาน ปัญหาการใช้
ในขณะที่เจตนาในทางทฤษฏี จะคล้ายกับการส่งเสริมการเจริญเติบโต และหลังได้
- ป้องกันการกระทำ บนมืออื่น ๆ , การส่งเสริมการเจริญเติบโตในช่วงสั้น ๆชนิด ( เช่น
ไก่ ) จะต้องสั้น ในอดีตกฎหมายสหภาพยุโรป , สองการใช้อย่างเคร่งครัดที่แยก
AGPS มีขนาดเล็ก และเมื่อเร็วๆ นี้ หายไปบางส่วนของ อาร์เซน่อล , ยาปฏิชีวนะทั้งหมด ยัง , พวกเขามากขึ้นหรือ
น้อยกว่าการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง การแสดง การผลิต กับที่สุดของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจถูก
ส่งผ่านไปยังผู้บริโภค ผ่านราคาเนื้อสัตว์ ไข่ และผลิตภัณฑ์จากสัตว์อื่น ๆ AGPS ยังมี
ข้อดีทุติยภูมิ ซึ่งมักจะถูกลืม โดยลดการใช้อาหารต่อหน่วยการผลิต , 128
ฟัลเกา et al .
AGPS สามารถลดปริมาณของที่ดินที่จำเป็นสำหรับการผลิตวัตถุดิบอาหารสัตว์ ,การนำเข้าของวัตถุดิบอาหารสัตว์ของ
หลายประเทศ และปุ๋ย ( ปุ๋ยคอกมีปริมาณหนี้สินในระบบการผลิตที่ทันสมัยมาก )
ที่สุด AGPS ที่ใช้ในการผลิตปศุสัตว์ ยังสามารถลดการปล่อยก๊าซมีเทน .
ถึงแม้ว่ามากของการวิจัยทดลองในโหมดของการกระทำของ AGPS น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับพวกเขามากกว่า
เรื่องผลประโยชน์ ของพวกเขา นับสิบของกลไกการเสนอมานานหลายปี บางส่วนของพวกเขา
เฉพาะในสัตว์เคี้ยวเอื้อง และมีแนวโน้มว่า ส่วนใหญ่ ถ้าไม่ทั้งหมดของพวกเขาสามารถมีส่วนร่วมกับผลโดยรวม .
ที่ว่าเชื้อโรคสัตว์ฟรีมักจะไม่ตอบสนองต่อ AGPS ขอแนะนําว่า
หลักของพวกเขาและ / หรือการกระทำได้เกิดขึ้นในลำไส้ของจุลินทรีย์ระบบนิเวศ มันไม่น่าแปลกใจแล้วที่ยังมี
ไม่สุดท้ายข้อตกลงเกี่ยวกับกลไกของการกระทำของ AGPS :พวกเขาจะแสดงในระบบโคตรซับซ้อน
แน่นอนกว่าคิดเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ก่อนที่การยอมรับอย่างกว้างขวางของเทคนิคโมเลกุล
รหัสจุลชีววิทยา นอกจากนี้ การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์และ
อุทร ระบบภูมิคุ้มกัน ระบบอื่นที่ซับซ้อนมากและไม่สมบูรณ์เข้าใจหนึ่งเท่านั้นที่สามารถเพิ่มความยากของเรื่องนี้
.
โต๊ะ 1ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ 1997 คณะกรรมการอาหารยารายงาน ( 1997 ) แต่
นอกจากนี้ บาร์ตัน ( 2000 ) และแก็สกิ้นส์ et al . ( 2002 ) , สรุปหลายผลของ AGPS , เช่น ,
: การยับยั้งเชื้อโรคจุลินทรีย์ ลดพิษสารจุลินทรีย์ ,
ลดการหมุนเวียนของเยื่อบุเป็นสารอาหาร ที่ผล และการลดลงของลำไส้
การเคลื่อนที่ .ยังอื่นมักจะกล่าวถึงคือกลไกการลดแบคทีเรียใน deconjugation ของเกลือน้ำดี
.
2 กลไก อดีตที่น่าเครียด : ลดการหมุนเวียนเหล่านี้ เพราะเป็นส่วนสําคัญ
ของพลังงานและสารอาหารของอาหารที่ใช้ในการรักษาลำไส้ และยับยั้ง
ของเชื้อโรค ,เพราะมันมักจะสันนิษฐานว่า AGPS ใช้มากด้านล่าง
ขั้นต่ำยาปฏิชีวนะยับยั้งเข้มข้น มันเป็นโดยทั่วไปถือว่า AGPS ช่วยลดภาระโรค , ดังนั้นจึง ปรับปรุงการแสดง
และสวัสดิภาพสัตว์ และโรคการป้องกันและ / หรือลดผลกระทบซับคลินิเคิล
โรคเป็นสำคัญ สนับสนุนโดยทั่วไปสังเกตว่าประสิทธิภาพ AGPS คือ
ตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับสุขลักษณะของฟาร์ม ( บาร์ตัน , 2000 )