Bleaching or BrighteningSince the r

Bleaching or Brightening
Since the raw pulp (brown stock) still contains an
appreciable amount of lignin and other discoloration,
it must be bleached to produce light colored or
white papers preferred for many products. Bleaching
is normally done in several stages (multistage
bleaching). Through chlorination and oxidation the
fibers are further “delignified” by solubilizing
additional lignin from the cellulose.
A number of bleaching agents may be used and
are applied in a stepwise fashion within a bleaching
sequence. These include chlorine gas, chlorine
dioxide, sodium hypochlorite, hydrogen peroxide,
and oxygen. Between bleaching treatments, a strong
alkali (usually sodium hydroxide) is used to extract
the dissolved lignin from the surface of the fibers.
The bleaching agents and the sequence in which they
are used depend on a number of factors, such as the
relative cost of the bleaching chemicals, type and
condition of the pulp, desired brightness of the paper
to be produced, and sometimes in response to
environmental guidelines and regulations.
Bleaching of mechanical pulp is much different
than that for chemical pulp. Mechanical pulping
leaves the lignin and the cellulose intact, whereas the
purpose of chemical pulping is to chemically separate
the lignin from the cellulose fibers and remove
it from the pulp. A major advantage of mechanical
pulping is the high yields of pulp that can be
achieved from a given volume of wood. Therefore,
bleaching or brightening of mechanical pulps is
designed to minimize the removal of the lignin that
would reduce fiber yields.
Chemicals used for bleaching mechanical pulps
selectively destroy coloring impurities but leave the
lignin and cellulosic materials intact, These include
sodium bisulfite, sodium or zinc hydrosulfite (no
longer used in the United States), calcium or sodium hypochlorite, hydrogen or sodium peroxide, and the
Sulfur Dioxide-Borol Process (a variation of the
sodium hydrosulfite method). Originally, much of
the mechanical pulp was not bleached, but the
bleaching of groundwood has increased and improved
technology now enables bleached groundwood
pulp to be used for printing papers, tissues, and
towelling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟอกหรือทำความสะอาดเนื่องจากเนื้อดิบ (สต็อกน้ำตาล) ยังคงประกอบด้วยการเห็นปริมาณลิกนินและเปลี่ยนสีอื่น ๆมันต้องฟอกขาวในการผลิตแสงสี หรือเอกสารที่ต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์จำนวนมาก ฟอกสีโดยปกติจะกระทำในหลายขั้นตอน (หลายใบพัดฟอกสีฟัน คลอรีนและออกซิเดชันเส้นใยมีการ "delignified" โดย solubilizingลิกนิที่เพิ่มเติมจากเซลลูโลสอาจใช้หมายเลขของตัวแทนการฟอกสี และใช้ในแฟชั่นศภายในการฟอกสีลำดับนั้น เหล่านี้รวมถึงก๊าซคลอรีน คลอรีนไดออกไซด์ โซเดียมไฮโปคลอไรต์ ไฮโดรเจนเปอร์ ออกไซด์และออกซิเจน ระหว่างฟอกรักษา แข็งแกร่งด่าง (ปกติโซเดียมไฮดรอกไซด์) ใช้ดึงลิกนิละลายจากพื้นผิวของเส้นใยบริษัทตัวแทนการฟอกสีและลำดับในพวกเขาใช้ขึ้นกับจำนวนของปัจจัย เช่นการต้นทุนเปรียบเทียบสารเคมีฟอกสี ชนิด และสภาพของเนื้อเยื่อ ต้องการความสว่างของกระดาษการผลิต และบางครั้ง ในการตอบสนองแนวทางด้านสิ่งแวดล้อมและกฎระเบียบฟอกสีของเยื่อเชิงกลจะแตกต่างกันมากที่สำหรับเยื่อเคมี Pulping กลใบของลิกนินและเซลลูโลสเหมือนเดิม ในขณะวัตถุประสงค์ของ pulping เคมีจะแบ่งสารเคมีลิกนิจากเส้นใยเซลลูโลสและลบมันจากเยื่อกระดาษ ประโยชน์ที่สำคัญของเครื่องจักรกลpulping คือ อัตราผลตอบแทนสูงของเยื่อกระดาษที่สามารถประสบความสำเร็จจากปริมาณที่กำหนดของไม้ ดังนั้นฟอกสี หรือผิวของกล pulpsออกแบบมาเพื่อกำจัดการลิกนิที่จะช่วยลดผลผลิตเส้นใยสารเคมีที่ใช้สำหรับฟอกสีกล pulpsเลือกที่จะทำลายสิ่งสกปรกสี แต่ปล่อยให้ลิกนินและไลต์วัสดุเหมือนเดิม เหล่านี้รวมถึงไบซัลไฟต์ โซเดียม หรือสังกะสีโซเดี่ยม (noต่อไปใช้ในสหรัฐอเมริกา), แคลเซียม หรือโซเดียมไฮโปคลอไรต์ ไฮโดรเจน หรือโซเดียมเปอร์ ออกไซด์ และกระบวนการ Borol ก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (รูปแบบของการวิธีโซเดี่ยม) แต่เดิม มากเยื่อเชิงกลคือฟอกขาว แต่ฟอกสีของ groundwood มีเพิ่มขึ้น และดีขึ้นเทคโนโลยีตอนนี้ช่วยฟอก groundwoodเยื่อกระดาษที่จะใช้สำหรับพิมพ์เอกสาร เนื้อเยื่อ และtowelling

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอกขาวหรือใส
ตั้งแต่เยื่อดิบ (หุ้นบราวน์) ยังคงมี
จำนวนเงินที่เห็นของลิกนินและการเปลี่ยนสีอื่น ๆ
จะต้องมีการฟอกขาวในการผลิตแสงสีหรือ
กระดาษสีขาวที่แนะนำสำหรับสินค้าจำนวนมาก ฟอกสีฟัน
จะทำตามปกติในหลายขั้นตอน (แบบหลายขั้นตอน
การฟอกสี) ผ่านการฆ่าเชื้อโรคด้วยคลอรีนและการเกิดออกซิเดชัน
เส้นใยต่อไป "delignified" โดยละลาย
ลิกนินเพิ่มขึ้นจากเซลลูโลส.
จำนวนของตัวแทนการฟอกสีอาจนำไปใช้และ
ถูกนำมาใช้ในแฟชั่นแบบขั้นตอนภายในฟอกสี
ลำดับ เหล่านี้รวมถึงก๊าซคลอรีนคลอรีน
ไดออกไซด์โซเดียมไฮโปคลอไรไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์
และออกซิเจน ระหว่างการรักษาฟอกสีที่แข็งแกร่ง
ด่าง (ปกติโซเดียมไฮดรอกไซ) จะถูกใช้ในการสกัด
ลิกนินที่ละลายในน้ำจากพื้นผิวของเส้นใย.
ตัวแทนฟอกและลำดับที่พวกเขา
จะใช้ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการเช่น
ค่าใช้จ่ายญาติของ สารเคมีฟอกขาวชนิดและ
สภาพของเยื่อกระดาษ, ความสว่างที่ต้องการของกระดาษ
ที่จะผลิตและบางครั้งในการตอบสนองต่อ
แนวทางด้านสิ่งแวดล้อมและกฎระเบียบ.
ฟอกเยื่อกระดาษกลแตกต่างกันมาก
ไปกว่านั้นสำหรับการผลิตเยื่อกระดาษเคมี การผลิตเยื่อกระดาษวิศวกรรม
ใบและลิกนินเซลลูโลสเหมือนเดิมขณะที่
วัตถุประสงค์ของการผลิตเยื่อกระดาษเคมีทางเคมีคือการแยก
ลิกนินจากเส้นใยเซลลูโลสและลบ
ได้จากเยื่อกระดาษ ประโยชน์ที่สำคัญของเครื่องจักรกล
การผลิตเยื่อกระดาษเป็นอัตราผลตอบแทนที่สูงของเยื่อกระดาษที่สามารถ
ประสบความสำเร็จจากปริมาณที่กำหนดของไม้ ดังนั้น
การฟอกสีหรือสดใสของเยื่อกล
การออกแบบเพื่อลดการกำจัดของลิกนินที่
จะช่วยลดอัตราผลตอบแทนใย.
สารเคมีที่ใช้สำหรับฟอกเยื่อกล
การคัดเลือกทำลายสิ่งสกปรกสี แต่ออกจาก
ลิกนินและวัสดุเซลลูโลสเหมือนเดิมเหล่านี้รวมถึง
โซเดียม bisulfite โซเดียมหรือสังกะสี ไฮโดรซั (ไม่
ได้ใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกา), แคลเซียมไฮโปคลอไรต์หรือโซเดียมไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์หรือโซเดียมและ
ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ในกระบวนการ-Borol (รูปแบบของ
วิธีการโซเดียมไฮโดรซั) แต่เดิมมากของ
การผลิตเยื่อกระดาษกลไม่ได้ฟอกขาว แต่
ฟอก groundwood ได้เพิ่มขึ้นและการปรับปรุง
เทคโนโลยีในขณะนี้ช่วย groundwood ฟอก
เยื่อกระดาษที่จะใช้สำหรับการพิมพ์เอกสารเนื้อเยื่อและ
toweling

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอกสีฟัน หรือ หน้าใสเนื่องจากผลิตวัตถุดิบ ( Brown Stock ) ยังคงมียอดเงินชดช้อยของลิกนินและกระ อื่น ๆมันต้องอ่อน ผลิตสี หรือสีขาวเอกสารที่ต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์หลาย ฟอกโดยปกติแล้วในหลายขั้นตอน ( multistageฟอกขาว ) ผ่านการเกิดออกซิเดชันคลอรีนและใย " delignified " โดยการศึกษาเพิ่มเติมเพิ่มปริมาณจากเซลลูโลสจำนวนของตัวแทนฟอกและอาจจะใช้จะใช้ในแฟชั่นแบบภายในฟอกลำดับ เหล่านี้รวมถึงก๊าซคลอรีน , คลอรีนไดออกไซด์ โซเดียมไฮโปคลอไรท์ , ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และออกซิเจน ระหว่างการรักษา , แข็งแรงด่าง ( โดยปกติโซดาไฟ ) ใช้สารสกัดละลายน้ำจากผิวของเส้นใยการฟอกสีและลำดับในการที่พวกเขาที่ใช้ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่นค่าใช้จ่ายสัมพัทธ์ของการฟอกสารเคมี ชนิด และสภาพของเยื่อ ความสว่างของกระดาษที่ต้องการจะผลิต และบางครั้งในการตอบสนองแนวทางด้านสิ่งแวดล้อมและกฎระเบียบการฟอกเยื่อเชิงกลแตกต่างกันมากกว่าเยื่อเคมี เยื่อเชิงกลใบของลิกนินและเซลลูโลสเหมือนเดิม ขณะที่วัตถุประสงค์ของการแยกเยื่อกระดาษเคมีเคมีการลดสีจากเส้นใยเซลลูโลส และ ลบจากเยื่อกระดาษ ข้อได้เปรียบที่สำคัญของเครื่องจักรกลเยื่อกระดาษ คือ ผลผลิตสูง เยื่อกระดาษที่สามารถได้จากการได้รับปริมาณของไม้ ดังนั้นการฟอกเยื่อเชิงกล หรือหน้าใสคือออกแบบมาเพื่อลดการใช้น้ำที่จะลดผลผลิตเส้นใยสารเคมีที่ใช้ฟอกขาวเยื่อเชิงกลเลือกทำลายสีปลอม แต่ออกจากลิกนินและวัสดุเซลลูโลสครบถ้วน ได้แก่โซเดียมไบซัลไฟท์ , โซเดียมไฮโดรซัลไฟต์ ( หรือสังกะสียาวที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา ) , แคลเซียม หรือโซเดียมไฮโปคลอไรต์ ไฮโดรเจน หรือโซเดียมเปอร์ออกไซด์ และก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ borol กระบวนการ ( การเปลี่ยนแปลงของวิธีโซเดียมไฮโดรซัลไฟต์ ) เดิมมากเยื่อเชิงกลไม่ฟอกขาว แต่การฟอกขาวของ groundwood ได้เพิ่มขึ้น และปรับปรุงเทคโนโลยีตอนนี้ช่วยให้ groundwood ฟอกเยื่อกระดาษเพื่อใช้สำหรับเอกสารการพิมพ์ เนื้อเยื่อ และtowelling .