watthakarongWat Tha or the "Monaste

watthakarong
Wat Tha or the "Monastery of the Landing" was located off the city island in the western area in Ban Pom sub-district. The monastery stood on the south bank of the present Chao Phraya River and in the immediate vicinity of Wat Ka Rong. Its former site is now the location of the present-day Tha Ka Rong monastery.Depending of which version of the Ayutthayan chronicles is consulted, sources speak about Wat Ka Rong or Wat Tha Ka Rong or the "Monastery of the Landing of the Crying Crow"; Phraya Boran Rachathanin's map of 1926 indicates clearly two monastic structures being Wat Tha (the Monastery of the Landing) and Wat Ka Rong (the Monastery of the Crying Crow). The two temples were eventually merged to establish the present Wat Tha Ka Rong or the "Monastery of the Landing of the Crying Crow". The Chronicles of Ayutthaya mention the temple's existence for the first time in the mid-sixteenth century, but the monastery has been likely established much earlier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

watthakarong วัดท่าหรือ "อารามเชื่อมโยงไปถึง" ถูกตั้งอยู่นอกเกาะเมืองในพื้นที่ทางตะวันตกในบ้านป้อม ต. พระอารามยืนอยู่บนฝั่งใต้ของปัจจุบันแม่น้ำเจ้าพระยาและในบริเวณใกล้เคียงของวัดการ้อง เว็บไซต์เดิมคือตอนนี้สถานที่ตั้งของวันปัจจุบันท่าการ้อง monastery.depending ซึ่งรุ่นของอยุธยาไว้เป็นที่ปรึกษา,แหล่งที่มาพูดเกี่ยวกับวัดการ้องหรือวัดท่าการ้องหรือ "อารามเชื่อมโยงไปถึงของอีการ้องไห้"; แผนที่พระยาโบราณ rachathanin ของปี 1926 แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเค้าสองวัดเป็นวัดท่า (อารามเชื่อมโยงไปถึง) และวัดการ้อง ( อารามอีการ้องไห้)สองวัดถูกรวมในที่สุดก็จะสร้างปัจจุบันวัดท่าการ้องหรือ "อารามเชื่อมโยงไปถึงของอีการ้องไห้" พงศาวดารแห่งอยุธยากล่าวถึงการดำรงอยู่ของวัดเป็นครั้งแรกในช่วงกลางศตวรรษที่สิบหก แต่วัดที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นมีแนวโน้มที่มากก่อนหน้านี้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

watthakarong
Wat Tha หรือเชื่อมโยงไปที่ "วัดของที่ถึง" ถูกตั้งปิดเกาะเมืองในพื้นที่ตะวันตกในอำเภอบ้านป้อม อารามยืนอยู่บนฝั่งใต้ ของแม่น้ำเจ้าพระยาปัจจุบัน และ ในบริเวณใกล้เคียงวัดการ้อง ไซต์ของอดีตเป็นที่ตั้งของวัดท่าการ้องเหตุการณ์ขึ้นอยู่กับรุ่นใดของ Ayutthayan ที่พงศาวดารจะขอคำปรึกษา แหล่งพูดคุยเกี่ยวกับวัดการ้อง หรือวัดท่าการ้อง หรือ "อารามของเชื่อมโยงไปถึงของร้องไห้ ขัน" แผนที่ของพระยาโบราณ Rachathanin 1926 บ่งชี้อย่างชัดเจนสองสงฆ์โครงวัดท่า (อารามของการขนย้ายสินค้า) และวัดการ้อง (อารามของอีการ้องไห้) วัดสองก็ถูกผสานสร้างใน "อารามของเชื่อมโยงไปถึงของร้องไห้ขัน" หรือปัจจุบันวัดท่าการ้อง พงศาวดารอยุธยากล่าวถึงการดำรงอยู่ของวัดเป็นครั้งแรกในศตวรรษ sixteenth กลาง แต่การบูรณะอาจก่อตั้งขึ้นมากก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

watthakarong ท่าวัดหรือ"วัดได้มีการร่อนลงที่"ตั้งอยู่ถัดจากเกาะเมืองในพื้นที่ ภาค ตะวันตกของในบ้านป้อม Sub - เขตพื้นที่ วัดที่ยืนอยู่บนฝั่งด้านทิศใต้ของแม่น้ำเจ้าพระยาในปัจจุบันและในเขตพื้นที่ใกล้เคียงวัดกาหลงรอง เว็บไซต์เดิมคือในตอนนี้ที่ตั้งของวัดท่ากาหลงรองวันในปัจจุบันที่ได้ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับรุ่นของ ayutthayan พงศาวดารคือปรึกษาแหล่งพูดเกี่ยวกับวัดกาหลงรองหรือวัดท่ากาหลงรองหรือที่"วัดของที่ลงจอดที่ร้องไห้กา",ท่าสี่พระยา ภาษา เขมร rachathanin ของแผนที่ของปี 1926 ระบุว่าทั้งสองได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับวัดโครงสร้างการวัดท่า(ที่วัดของลงสู่พื้น)และวัดกาหลงรอง(ที่วัดของร้องไห้กา)ทั้งสองวัดที่ได้ถูกรวมเข้าไว้ด้วยกันเพื่อสร้างวัดท่ากาหลงรองปัจจุบันหรือ"วัดได้มีการร่อนลงของการ้องไห้ได้ในท้ายที่สุด" พงศาวดารของอยุธยากล่าวถึงการมีอยู่ของวัดที่เป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ขนาดกลางที่สิบหกที่แต่วัดที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นเร็วขึ้นมาก.