Managing the communication processC

Managing the communication process
Communication is generally recognized as one of the most important factors that influence change outcomes .For example, Hayes (2007) argues that the features of communication networks and the effects of interpersonal relations can have a major influence on the process and outcomes of organizational change. Particular attention is given to the notion of ‘effective communication’ that informs employees, enables feedback and promotes wide-scale consultation. Many writers in this area assume that such action will overcome resistance to change (resistance is often seen to stem from natural anxiety, ignorance and misunderstanding) by stimulating interest and commitment and thereby reducing opposition (e.g., Paton and McCalman, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการการสื่อสาร
การสื่อสารได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่มีอิทธิพลต่อผลการเปลี่ยนแปลงตัวอย่างเช่นเฮย์ส (2007) ระบุว่าคุณสมบัติของเครือข่ายการสื่อสารและผลกระทบของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสามารถมีอิทธิพลสำคัญในกระบวนการและผลลัพธ์ ของการเปลี่ยนแปลงองค์กร ความสนใจเป็นพิเศษที่จะได้รับความคิดของการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ 'ที่แจ้งพนักงานช่วยให้ข้อเสนอแนะและส่งเสริมกว้างขนาดการให้คำปรึกษา นักเขียนหลายคนในพื้นที่นี้คิดว่าการกระทำดังกล่าวจะเอาชนะความต้านทานการเปลี่ยนแปลง (ต้านทานมักจะเห็นว่าจะเกิดจากความวิตกกังวลธรรมชาติความไม่รู้และความเข้าใจผิด) โดยการกระตุ้นความสนใจและความมุ่งมั่นและจะช่วยลดความขัดแย้ง (เช่นปาตันและ McCalman, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการกระบวนการ
การสื่อสารโดยทั่วไปได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่มีผลต่อผลลัพธ์ของการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่น เฮย์ส ( 2007 ) ระบุว่าคุณสมบัติของเครือข่ายการสื่อสารและผลของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสามารถมีอิทธิพลหลักในกระบวนการ และผลลัพธ์ของการเปลี่ยนแปลงขององค์กร .ความสนใจเป็นพิเศษจะได้รับความคิดของ ' สื่อสาร ' ที่แจ้งพนักงานให้ข้อเสนอแนะและส่งเสริมการปรึกษาหารือขนาดกว้าง นักเขียนจำนวนมากในพื้นที่นี้ สันนิษฐานว่า การกระทำดังกล่าวจะเอาชนะการต่อต้านการเปลี่ยนแปลง ( ต้านทานที่มักจะเห็นมีสาเหตุจากความวิตกกังวลธรรมชาติความไม่รู้และเข้าใจผิด ) โดยการกระตุ้นความสนใจและความมุ่งมั่น และการลดความขัดแย้ง เช่น ป่าตัน และ mccalman , 2000 )