in a population remains controversi

in a population remains controversial.
Classical duplication-degeneration-complementation/
subfunctionalization models do
not invoke positive selection, but stipulate
a higher retention rate of duplicate genes in
small rather than larger populations. Considerably
more retentions and fewer losses of
duplicate genes in rodents as compared with
humans indicate that positive selection may
play a more important role than originally
anticipated (91). If two redundant gene copies
were retained in the genome without significant
functional divergence, the organism may
acquire increased genetic robustness against
harmful mutations (Figure 1c). In multigene
families descended from a common ancestor,
individual genes in the group exert similar
functions and have similar DNA sequences
(67, 68). One concept, concerted evolution,
applies particularly to localized and typically
tandem copies of a gene. The concept
posits that all genes in a given group evolve
coordinately, and that homogenization is
the result of gene conversion (Figure 1d ).
For most multigene families, the currently
favored model is birth-and-death evolution

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประชากรยังคงถกเถียงกันคลาสสิกทำซ้ำเสื่อม-complementation /ทำรุ่น subfunctionalizationไม่สามารถเรียกใช้ตัวเลือกที่ดี แต่ถืออัตราการซ้ำยีนในเก็บข้อมูลสูงขึ้นประชากรขนาดเล็ก มากกว่าขนาดใหญ่ อย่างมากเติมเงินและสูญเสียน้อยกว่าของยีนซ้ำในหนูที่เป็น compared มีมนุษย์บ่งชี้ว่า อาจเลือกบวกมีบทบาทสำคัญมากขึ้นกว่าเดิมคาด (91) ถ้าย่อย ๆ ซ้อนสองถูกเก็บไว้ในพันธุไม่สำคัญทำ divergence ชีวิตอาจได้รับความแข็งแรงทางพันธุกรรมเพิ่มกับอันตรายกลายพันธุ์ (รูปที่ 1c) ใน multigeneครอบครัวที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษทั่วไปแต่ละยีนในกลุ่มออกแรงคล้ายหน้าที่ และมีลำดับดีเอ็นเอคล้ายกัน(67, 68) แนวคิดหนึ่ง วิวัฒนาการร่วมกันใช้ภาษาท้องถิ่นโดยเฉพาะ และโดยทั่วไปสำเนายีนควบคู่ แนวความคิดposits ที่ พัฒนายีนทั้งหมดในกลุ่มที่กำหนดcoordinately, homogenization ที่เป็นผลของการแปลงยีน (รูปที่ 1d)สำหรับ multigene สุดครอบครัว อยู่รุ่นที่ชื่นชอบคือ วิวัฒนาการเกิด และตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกลุ่มประชากรยังคงเป็นที่ถกเถียงกัน.
คลาสสิกการทำสำเนา-เสื่อม-complementation /
รุ่น subfunctionalization จะ
ไม่ก่อให้เกิดการเลือกบวก แต่กำหนด
อัตราการรักษาที่สูงขึ้นของยีนที่ซ้ำกันใน
ขนาดเล็กมากกว่าประชากรที่มีขนาดใหญ่ มาก
คงทนมากขึ้นและมีการสูญเสียน้อยลงของ
ยีนที่ซ้ำกันในหนูเมื่อเทียบกับ
มนุษย์ระบุว่าการเลือกในเชิงบวกอาจ
มีบทบาทสำคัญมากขึ้นกว่าเดิม
ที่คาดการณ์ไว้ (91) หากทั้งสองยีนซ้ำซ้อน
ถูกเก็บไว้ในจีโนมโดยไม่ต้องมีนัยสำคัญ
แตกต่างทำงานมีชีวิตที่อาจจะ
ควบรวมกิจการเพิ่มขึ้นความแข็งแรงทางพันธุกรรมกับ
การกลายพันธุ์ที่เป็นอันตราย (รูปที่ 1C) ใน multigene
ครอบครัวที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกัน,
ยีนของแต่ละบุคคลในกลุ่มที่ออกกำลังกายที่คล้ายกัน
ฟังก์ชั่นและมีลำดับดีเอ็นเอที่คล้ายกัน
(67, 68) หนึ่งแนวคิดวิวัฒนาการร่วมกัน,
ใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีการแปลและมักจะ
สำเนาตีคู่ของยีน แนวคิด
posits ว่ายีนทั้งหมดในกลุ่มได้รับการพัฒนาขึ้น
coordinately และเป็นเนื้อเดียวกันที่เป็น
ผลมาจากการแปลงยีน (รูปที่ 1D) ได้.
สำหรับครอบครัว multigene มากที่สุดในปัจจุบัน
รูปแบบการได้รับการสนับสนุนเป็นวิวัฒนาการการเกิดและความตาย