Experimental infection. For experim

Experimental infection. For experimental infection, 64 juvenile
Japanese amberjack (initial body weight 12.2±1.12 g) were used.
Thefish were divided into six groups each of 10–14 fish. Fish of one group
were intraperitoneally injected with 0.1 ml of supernatant of eight
passages of virus cell culture at 105.3 TCID50 ml21 (measured with the
developed IFAT method). The other four groups were immersed for
1 h in the same supernatant of virus culture diluted at 1022 (group
for mortality observations), 1022 (group for sampling), 1023 and
1024 with sand-filtered seawater. A further group was injected with
culture medium without virus as the negative control. All groups of
fish were kept in 60 l tanks at 25.0 uC and fed commercial diet twice a
day; mortality was observed for 25 days. The ‘sampling’ group of fish
immersed in 1022 diluted RSIV cell culture were sacrificed after
anaesthesia by 2-phenoxyethanol on selected days (initial, 3, 7, 10 and
13 days) following viral exposure by immersion, and the caudal fin,
gill, spleen, kidney, heart and intestine of two or three of the surviving
and all individuals of the dead fish were tested for RSIV DNA by PCR,
The RSIV DNA in each organ was continuously quantified by realtime
PCR as described below. Likewise, these organs of the surviving
fish of the group immersed in 1024 diluted RSIV cell culture were
tested for RSIV DNA and the RSIV DNA was quantified. The spleen
and kidney of all dead fish were pooled for each group for mortality
observations and used for virus reisolation. Details of the experimental
design and fish size of each group are summarized in Table 3.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Experimental infection. For experimental infection, 64 juvenileJapanese amberjack (initial body weight 12.2±1.12 g) were used. Thefish were divided into six groups each of 10–14 fish. Fish of one groupwere intraperitoneally injected with 0.1 ml of supernatant of eightpassages of virus cell culture at 105.3 TCID50 ml21 (measured with thedeveloped IFAT method). The other four groups were immersed for1 h in the same supernatant of virus culture diluted at 1022 (groupfor mortality observations), 1022 (group for sampling), 1023 and1024 with sand-filtered seawater. A further group was injected withculture medium without virus as the negative control. All groups offish were kept in 60 l tanks at 25.0 uC and fed commercial diet twice aday; mortality was observed for 25 days. The ‘sampling’ group of fishimmersed in 1022 diluted RSIV cell culture were sacrificed afteranaesthesia by 2-phenoxyethanol on selected days (initial, 3, 7, 10 and13 days) following viral exposure by immersion, and the caudal fin,gill, spleen, kidney, heart and intestine of two or three of the survivingand all individuals of the dead fish were tested for RSIV DNA by PCR,The RSIV DNA in each organ was continuously quantified by realtimePCR as described below. Likewise, these organs of the survivingfish of the group immersed in 1024 diluted RSIV cell culture weretested for RSIV DNA and the RSIV DNA was quantified. The spleenและไตของปลาทั้งหมดตายถูกพูสำหรับแต่ละกลุ่มสำหรับอัตราการตายสังเกต และใช้สำหรับการ reisolation ไวรัส รายละเอียดของการทดลองออกแบบและปลาขนาดของแต่ละกลุ่มจะถูกสรุปในตารางที่ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การติดเชื้อ สำหรับการติดเชื้อการทดลอง 64 เด็กและเยาวชน
ญี่ปุ่น amberjack (น้ำหนักตัวเริ่มต้น 12.2 ± 1.12 กรัม) ถูกนำมาใช้.
Thefish ถูกแบ่งออกเป็นหกกลุ่มแต่ละ 10-14 ปลา ปลากลุ่มหนึ่ง
ได้รับการเข้า intraperitoneally 0.1 มิลลิลิตรใสแปด
ทางเดินของการเพาะเลี้ยงเซลล์ไวรัสที่ 105.3 TCID50 ml21 (วัดที่มี
การพัฒนาวิธีการ IFAT) อีกสี่กลุ่มแช่
1 ชั่วโมงในสารละลายเดียวกันของวัฒนธรรมไวรัสเจือจางที่ 1022 (กลุ่ม
สังเกตการเสียชีวิต), 1022 (กลุ่มสำหรับการสุ่มตัวอย่าง), 1023 และ
1024 ที่มีน้ำทะเลทรายกรอง กลุ่มต่อไปได้รับการฉีดด้วย
อาหารเลี้ยงเชื้อไวรัสได้โดยไม่ต้องเป็นตัวควบคุมเชิงลบ ทุกกลุ่ม
ปลาที่ถูกเก็บไว้ในถัง 60 ลิตรที่ 25.0 UC และการรับประทานอาหารในเชิงพาณิชย์เฟดสองครั้งต่อ
วัน อัตราการเสียชีวิตพบว่า 25 วัน 'การสุ่มตัวอย่างกลุ่มของปลา
แช่อยู่ใน 1022 ปรับลดการเพาะเลี้ยงเซลล์ RSIV เสียสละหลังจาก
การดมยาสลบโดย 2-Phenoxyethanol ในวันที่เลือก (เริ่มต้น, 3, 7, 10 และ
13 วัน) ต่อไปนี้การสัมผัสเชื้อไวรัสโดยการแช่และครีบหาง
เหงือก ม้าม, ไต, หัวใจและลำไส้ของสองหรือสามของการมีชีวิตรอด
และบุคคลทั้งหมดของปลาตายได้รับการตรวจ RSIV ดีเอ็นเอโดยวิธี PCR
ดีเอ็นเอ RSIV ในแต่ละอวัยวะถูกวัดอย่างต่อเนื่องโดยเรียลไทม์
PCR ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง ในทำนองเดียวกันอวัยวะเหล่านี้มีชีวิตรอดของ
ปลาของกลุ่มแช่อยู่ใน 1024 ปรับลดการเพาะเลี้ยงเซลล์ RSIV ถูก
ทดสอบการ RSIV ดีเอ็นเอและ RSIV ดีเอ็นเอวัด ม้าม
และไตของปลาตายทั้งหมดถูกรวบรวมสำหรับแต่ละกลุ่มการเสียชีวิตจาก
การสังเกตและใช้สำหรับการ reisolation ไวรัส รายละเอียดของการทดลอง
ออกแบบและปลาขนาดของแต่ละกลุ่มมีรายละเอียดในตารางที่ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การติดเชื้อในคน สำหรับการติดเชื้อจำนวน 64 เยาวชนปลาสำลีญี่ปุ่น ( เริ่มต้นน้ำหนัก 12.2 ± 1.12 กรัม ) สถิติที่ใช้thefish แบ่งออกเป็น 6 กลุ่มละ 10 – 14 ปลา ปลาแห่งหนึ่งกลุ่มมีต่อการฉีด 0.1 มิลลิลิตรสูงแปดหัวข้อของการเพาะเลี้ยงเซลล์ไวรัสที่ 105.3 tcid50 ml21 ( วัดด้วยการพัฒนาวิธีการ ifat ) อีกสี่กลุ่มถูกแช่สำหรับ1 H ในแบบวัฒนธรรมนำไวรัสเจือจางที่ 939 ( กลุ่มสำหรับการตายการสังเกต ) , การ์ตูน ( กลุ่ม 2 ) , การ์ตูน และ1024 กับทรายกรองน้ำทะเล กลุ่มต่อไปคือฉีดสื่อวัฒนธรรมไม่มีไวรัสเป็นตัวควบคุมลบ ทั้งหมดกลุ่มปลาที่ถูกเก็บไว้ในถัง 60 ลิตร 60 UC และเลี้ยงอาหารเชิงพาณิชย์แล้ววัน อัตราการตาย พบว่าเป็นเวลา 25 วัน " " ตัวอย่าง " กลุ่มของปลาแช่จนเจือจาง rsiv เซลล์ถูกฆ่าหลังการระงับความรู้สึกโดย 2-phenoxyethanol ที่เลือกวัน ( เริ่มต้นที่ 3 , 7 , 10 และ13 วัน ) ตามแบบการการแช่ด้วยครีบและหาง , ,กิลล์ ม้าม ไต หัวใจ และลำไส้ สองหรือสามที่รอดชีวิตและทุกบุคคลของปลาที่ตาย ทดสอบ DNA โดยวิธี PCR rsiv ,การ rsiv DNA ในแต่ละอวัยวะมี quantified โดยเรียลไทม์อย่างต่อเนื่องพีซีอาร์ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง อนึ่ง อวัยวะที่เหลือเหล่านี้ปลาในกลุ่มแช่ในเซลล์เพาะ rsiv เป็น 1024 เจือจางการทดสอบดีเอ็นเอและดีเอ็นเอ rsiv rsiv วัดได้ ม้ามและไตของปลาที่ตายทั้งหมดรวมของแต่ละกลุ่ม สำหรับการเสียชีวิตการสังเกตและใช้ reisolation ไวรัส รายละเอียดของการทดลองการออกแบบและขนาดของปลาแต่ละกลุ่มสรุปได้ในตารางที่ 3