Hello!I thought about how I shall l

Hello!
I thought about how I shall let you know more about me and I decided to tell you a little about my lifetime story. Different from the way you told me about you but this is my way! If I should give you all details I would have to write a book but here I will tell you what I have done, how I think and what I like. Maybe I am not doing the right thing writing to you like this? Excuse me for talking only about myself but I would be very glad if you as well could tell me more about your life and your thoughts. If you do not like the way I write, please tell me. I will also tell you more if you want and I am sure that I can tell you a lot more if we meet and after that. I think that I have nothing to hide, what has happened has happened and the opinions and thoughts I write about are something I stand for.
My family is rather small, my mother is 89 years old, she is living by herself and moved to a small town some 100 km from Stockholm when my father passed away in the age of 86, 12 years ago. My younger brother is also living in that town; he used to be a high ranking military officer and is now working at Uppsala University where he also got his M.Sc. in Engineering during his military career. He is married and has two children in their late teen ages. My son Philip, 19 years old, is living by himself and is studying to become a Medical Doctor. Sad to say I do not have as much contact with him as I would like to have. I lived with his mother for about 25 years but then we realized that our relation was over.
My parents, my father was an Engineer and my mother a housewife, were not rich but they gave me and my brother a good childhood, living in a small apartment. My father wanted to give us things but had not the financial resources to do it. He promised us things but could some time not fulfil his promises. When I was a kid that hurt me but later I understood why.
To get some money I started to work early in parallel with school and I continued to do so during all my studying time. As soon as I could, when I was 19, I took a Taxi license and I drove taxi extra to finance my studies and to buy things. I did not have much time for girls as I was studying and working hard but I had a few relations.
My grandmother, my mother’s mother, was very dear to me but she passed away 18 years ago, 90 years old. My mother had great problems with pain in her back when I was a kid and I lived with my grandparents on and off for several years so she could rest. When my grandfather passed away I moved to grandma permanently and came to live with her during my first university years, before I bought my own condo.
My first sport was swimming and later I competed in downhill skiing but my main interest in my teen years was motorcycles and later cars. Today I enjoy swimming, downhill skiing, gym exercising and I also like to walk long distances.
Even though I thought that school was boring when I was a young kid, I started to study intensively later. I started to study Medicine but changed my mind, thinking that I would be a bad Doctor but a good Engineer, after a while and my first degree was in Mechanical Engineering. I loved to learn about the different engineering subjects but my real favourite was mathematics, this is the tool you need to understand engineering so I was successful in all the other subjects thanks to that. After my first exam I studied Engineering Physics at the Royal Swedish Institute of Technology in Stockholm and Uppsala University. Later I got my B.Sc. in Economics, Business Administration and Business Law from Stockholm University. I also studied for an Executive International MBA from Uppsala University and Northwestern University in Chicago, USA. Most of my studies after Engineering School were done in parallel with working.
After graduation in Engineering I had to do the mandatory military service for a year, I was ordered to be a Military Policeman in traffic duty. This because I am rather tall, about 190 cm, but mainly because I know how to calculate, we were calculating strength of roads and bridges so we could plan for movements of military units and also directing the traffic flows. I continued to drive taxi extra during my military service.
I have been interested in flying aircraft for many years; I started to study for a pilot’s license before my first real job. During the last 3 years of flying I flew 200 hours and that is a lot for a private pilot. I had a European Private Pilot’s License (PPL) and that was validated in Thailand so I could fly myself by hiring aircraft at my club, Thai Flying Club in Bang Phra.
In Sweden qualified pilots can be appointed to fly for the Swedish Armed Forces in the Army flight wing and I had a contract to fly for them not less than 34 hours per year. We were organized in Airborne Intelligence Units and I flew surveillance missions. We also had to do ordinary military training apart from flying. My contract with the Army expired 4 years ago and I decided not to renew it as it forced me to be in Sweden for a certain time every year and I did not want to restrict my freedom to go to other countries when I wanted.
Now I have given up flying, I have flown my hours and look back at many good memories. It was a great time with many good friends, a kind of friendship that is hard to find from other people than from those you sometimes have to trust to put your life in their hands…
After military service I got my first job as a Trainee with one of the then largest Swedish companies, Alfa-Laval, after the traineeship I got a position as a Research and Development (R&D) Engineer working with heat engineering design and calculations. Apart from R&D I also had a role as technical support to marketing departments and that meant that I travelled all over the world. I came to work more and more in marketing and after a while I was appointed Product Manager for Heat Exchangers, responsible for worldwide technical sales and marketing within a business segment. In parallel with that I studied for my B.Sc. at the University of Stockholm, sponsored by the company. After graduating I was appointed as Division Controller and thus went from engineering into administration.
I have always wanted to live in other countries and so far I have lived in Sweden, England, Austria, Singapore, the USA, Sri Lanka, Bolivia and Thailand. I have also travelled worldwide frequently for many years.
I am an Engineer, and will always be, so I quit from Alfa-Laval and started to work in the Telecommunication Industry instead, with Swedish Telecom, there I was a Business Controller working mostly with engineering related business problems in the company’s about 50 foreign subsidiaries. I was also involved in the development of the GSM mobile telephone system which is the international standard today.
After a few years in the area I got an offer to work as Business Developer for a Saudi Arabian oil company. I was travelling around the world buying other oil companies to spread the company’s risks. There were big money around and I also earned some money but I only worked and worked, had no free time. The company sponsored an Executive International MBA program at Uppsala University and Northwestern University in Chicago, USA for me so I did that I parallel with work.
One of the company’s former vice presidents asked me if I wanted to join his Management Consulting Company as a Senior Partner and I did that for almost a year, working mainly as consultant for major oil companies.
Then an old colleague from the Telecom Industry called me and asked if I wanted to work to start up a new telecom company in Sri Lanka, I looked at it and the job was so interesting that I could not say no. I spent almost 2 years at Sri Lanka as Vice President of Telecom Systems and IT of Suntel Ltd. and then I moved back to work with Ericsson (the largest supplier of telecom equipment in the world), in Sweden. I had an appointment as Business Area Manager for Telecom Support Systems and was responsible for many employees around the world. This was again administrative work so when a customer in Bolivia had severe technical problems I volunteered to go there as a Systems Consultant to solve the problems. After about two years the job was finished and I moved back to Sweden again. Now I got a job as Ericsson’s Global Liaison Director, a job with good salary but it also meant long hours and a lot of travelling.
I have sacrificed a lot when working as hard as I did but I liked it and no one forced me, it was my own choice… I had only a few friends as I spent most of the time working but the ones I have were dear. I had no problem at all to learn to know new people but it was difficult to maintain relations due to my work situation. One day I sat down and asked myself “what are you doing?” and I decided to quit Ericsson and to start to live a little, not only work…
First I got some consultancy jobs for development companies; among other things I was Vice President and Chief Operating Officer of the company that developed Bluetooth Wireless Communication. After that I started an engineering company together with some friends. We were developing electronic equipment and my role was to be President of the company which meant mainly management of projects. We got some good patents and one of these was attractive to the Danish Bang&Olufsen (B&O) company, they bought my share of the company and as a part of the deal I got full salary for 3 years without any requirement to work, they just were afraid that I should start a competing company so in return for the salary I promised not to work in Europe for that time.
So what should I do? I travelled to Thailand to look for a condo to buy and at the airport on the way back I met an old friend, he is president of an American multinational company, and he asked me if I wanted to take care of their business in Asia. I said that I think about it but after some time I decided to sta

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี!ฉันคิดว่า เกี่ยวกับวิธีฉันจะให้คุณทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฉัน และฉันตัดสินใจบอกคุณเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องชีวิตของฉัน แตกต่างจากวิธีคุณบอกฉันเกี่ยวกับคุณ แต่นี้เป็นวิธีของฉัน ถ้าผมจะให้รายละเอียดทั้งหมด ผมจะต้องเขียนหนังสือ แต่ที่นี่ผมจะบอกคุณสิ่งที่ฉันได้กระทำ วิธีคิด และสิ่งที่ชอบ บางทีฉันไม่ทำในสิ่งที่ดีที่คุณเขียนเช่นนี้ ขอโทษสำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง แต่ฉันจะดีใจมากถ้าคุณเป็นอย่างดีสามารถบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตของคุณและความคิดของคุณ ถ้าคุณไม่ชอบวิธีเขียน โปรดบอกฉัน ฉันจะยังบอกคุณมาก ถ้าคุณต้องการ และฉันแน่ใจว่า ฉันสามารถบอกคุณมากถ้าเราตอบสนอง และหลัง จากนั้น คิดว่า ไม่มีอะไรที่ซ่อน สิ่งที่เกิดเกิดขึ้น และความคิดเห็นและเขียนเกี่ยวกับความคิดบางสิ่งบางอย่างที่ฉันยืนสำหรับการครอบครัวค่อนข้างเล็ก แม่ของฉันมีอายุ 89 ปี เธออาศัยอยู่ ด้วยตนเอง และย้ายไปเมืองเล็ก ๆ บาง 100 กิโลเมตรจากสตอกโฮล์มเมื่อพ่อสวรรคตใน 86 อายุ 12 ปีที่ผ่านมา น้องชายของฉันยังอาศัยอยู่ในเมือง เขาเคยเป็นทหารอันดับสูง และขณะนี้ทำงานที่มหาวิทยาลัย Uppsala ซึ่งเขามีของเขาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิตวิศวกรรมระหว่างกอง เขาจะแต่งงาน และมีเด็กสองคนอายุวัยปลายของพวกเขา ลูกฟิลิป 19 ปี อาศัยอยู่เอง และเรียนเพื่อเป็น หมอ เศร้าบอกได้มากติดต่อกับเขาเป็นอยากจะได้ ผมอยู่กับแม่ของเขาประมาณ 25 ปี แต่แล้ว เรารู้ว่า ความสัมพันธ์ของเราได้พ่อ พ่อเป็นวิศวกรและแม่เป็นแม่บ้าน ไม่รวย แต่เขาให้ผมและพี่เด็กดี อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์เล็ก ๆ พ่ออยากให้เราสิ่ง แต่ก็ไม่ทรัพยากรทางการเงินได้ เขาสัญญาว่า เราสิ่ง แต่อาจบางครั้งไม่ตอบสนองคำสัญญาของเขา เมื่อผมเป็นเด็กที่ทำให้ฉันเจ็บแต่ภายหลัง ฉันเข้าใจว่าทำไมรับเงินบางอย่าง ที่ผมเริ่มทำงานเร็วไปพร้อม ๆ กับโรงเรียน และฉันยังคงทำงานในระหว่างเวลาเรียนทั้งหมด เป็นสามารถ เมื่อ 19 ฉันเอาใบอนุญาตแท็กซี่ และฉันขับรถแท็กซี่ที่เสริม การเงินเรียน และซื้อ ฉันไม่ได้มีเวลาสำหรับหญิงเป็นที่เรียน และทำงานหนักแต่มีความสัมพันธ์น้อยยายของฉัน แม่ของแม่ ถูกมากที่รักฉัน แต่เธอผ่านไป 18 ปี 90 ปี แม่ของฉันมีปัญหามาก มีอาการปวดในเธอกลับเมื่อผมเป็นเด็ก และผมอาศัยอยู่กับปู่ย่าตายายของฉัน และปิดหลายปีเพื่อให้เธอสามารถ ปู่ของฉันผ่านไป ฉันย้ายไปคุณยายอย่างถาวร และมาอยู่กับเธอในช่วงของฉันแรกมหาวิทยาลัยปี ก่อนผมซื้อคอนโดของตัวเองกีฬาครั้งแรกของฉันคือว่ายน้ำ และภายหลังผมร่วมแข่งขันในการเล่นสกีลงเนิน แต่สนใจหลักของฉันในปีวัยรุ่นของฉันถูกรถจักรยานยนต์และรถยนต์ภายหลัง วันนี้ผมสนุกกับการว่ายน้ำ ลานสกี ห้องออกกำลังกาย และยังต้องเดินทางระยะไกลแม้คิดว่า โรงเรียนไม่น่าเบื่อเมื่อเด็กหนุ่ม ผมเริ่มศึกษา intensively ในภายหลัง ฉันเริ่มที่จะเรียนแพทย์ แต่เปลี่ยนใจ ความคิดที่ จะเป็นหมอดี แต่วิศวกรที่ดี หลังครู่และระดับแรกของฉันในวิศวกรรมเครื่องกล ฉันรักการเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องวิศวกรรมแตกต่างกัน แต่ชื่นชอบจริงคือ คณิตศาสตร์ นี้เป็นเครื่องมือที่คุณจำเป็นต้องเข้าใจวิศวกรรมดังนั้นฉันไม่ประสบความสำเร็จในทั้งหมดอื่น ๆ เรื่องด้วยที่ หลังจากสอบครั้งแรกของฉัน ฉันเรียนฟิสิกส์วิศวกรรมศาสตร์ที่ สถาบันเทคโนโลยีในสตอกโฮล์มและมหาวิทยาลัย Uppsala รอยัลที่สวีเดน ภายหลังฉันได้ฉันบัณฑิตสาขาเศรษฐศาสตร์ บริหารธุรกิจ และ กฎหมายธุรกิจจากมหาวิทยาลัยสตอกโฮล์ม ฉันยังเรียนใน MBA นานาชาติมีผู้บริหารจากมหาวิทยาลัย Uppsala และตะวันตกเฉียงเหนือมหาวิทยาลัยชิคาโก สหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่เรียนโรงเรียนวิศวกรรมได้ทำไปพร้อม ๆ กับทำงานหลังจากจบการศึกษาวิศวกรรมค่อนทหารบังคับสำหรับปี ฉันถูกสั่งให้ ทหารตำรวจในหน้าที่จราจร นี้เนื่องจากผมค่อนข้างสูง ประมาณ 190 ซม. แต่ เพราะฉันรู้วิธีการคำนวณ เราได้คำนวณความแข็งแรงของถนนและสะพานเพื่อให้เราสามารถวางแผนการย้ายหน่วยทหาร และยัง กำหนดขั้นตอนการจราจร ฉันยังคงขับรถแท็กซี่พิเศษระหว่างรับราชการทหารของฉันI have been interested in flying aircraft for many years; I started to study for a pilot’s license before my first real job. During the last 3 years of flying I flew 200 hours and that is a lot for a private pilot. I had a European Private Pilot’s License (PPL) and that was validated in Thailand so I could fly myself by hiring aircraft at my club, Thai Flying Club in Bang Phra.In Sweden qualified pilots can be appointed to fly for the Swedish Armed Forces in the Army flight wing and I had a contract to fly for them not less than 34 hours per year. We were organized in Airborne Intelligence Units and I flew surveillance missions. We also had to do ordinary military training apart from flying. My contract with the Army expired 4 years ago and I decided not to renew it as it forced me to be in Sweden for a certain time every year and I did not want to restrict my freedom to go to other countries when I wanted.Now I have given up flying, I have flown my hours and look back at many good memories. It was a great time with many good friends, a kind of friendship that is hard to find from other people than from those you sometimes have to trust to put your life in their hands…After military service I got my first job as a Trainee with one of the then largest Swedish companies, Alfa-Laval, after the traineeship I got a position as a Research and Development (R&D) Engineer working with heat engineering design and calculations. Apart from R&D I also had a role as technical support to marketing departments and that meant that I travelled all over the world. I came to work more and more in marketing and after a while I was appointed Product Manager for Heat Exchangers, responsible for worldwide technical sales and marketing within a business segment. In parallel with that I studied for my B.Sc. at the University of Stockholm, sponsored by the company. After graduating I was appointed as Division Controller and thus went from engineering into administration. I have always wanted to live in other countries and so far I have lived in Sweden, England, Austria, Singapore, the USA, Sri Lanka, Bolivia and Thailand. I have also travelled worldwide frequently for many years.I am an Engineer, and will always be, so I quit from Alfa-Laval and started to work in the Telecommunication Industry instead, with Swedish Telecom, there I was a Business Controller working mostly with engineering related business problems in the company’s about 50 foreign subsidiaries. I was also involved in the development of the GSM mobile telephone system which is the international standard today.After a few years in the area I got an offer to work as Business Developer for a Saudi Arabian oil company. I was travelling around the world buying other oil companies to spread the company’s risks. There were big money around and I also earned some money but I only worked and worked, had no free time. The company sponsored an Executive International MBA program at Uppsala University and Northwestern University in Chicago, USA for me so I did that I parallel with work.
One of the company’s former vice presidents asked me if I wanted to join his Management Consulting Company as a Senior Partner and I did that for almost a year, working mainly as consultant for major oil companies.
Then an old colleague from the Telecom Industry called me and asked if I wanted to work to start up a new telecom company in Sri Lanka, I looked at it and the job was so interesting that I could not say no. I spent almost 2 years at Sri Lanka as Vice President of Telecom Systems and IT of Suntel Ltd. and then I moved back to work with Ericsson (the largest supplier of telecom equipment in the world), in Sweden. I had an appointment as Business Area Manager for Telecom Support Systems and was responsible for many employees around the world. This was again administrative work so when a customer in Bolivia had severe technical problems I volunteered to go there as a Systems Consultant to solve the problems. After about two years the job was finished and I moved back to Sweden again. Now I got a job as Ericsson’s Global Liaison Director, a job with good salary but it also meant long hours and a lot of travelling.
I have sacrificed a lot when working as hard as I did but I liked it and no one forced me, it was my own choice… I had only a few friends as I spent most of the time working but the ones I have were dear. I had no problem at all to learn to know new people but it was difficult to maintain relations due to my work situation. One day I sat down and asked myself “what are you doing?” and I decided to quit Ericsson and to start to live a little, not only work…
First I got some consultancy jobs for development companies; among other things I was Vice President and Chief Operating Officer of the company that developed Bluetooth Wireless Communication. After that I started an engineering company together with some friends. We were developing electronic equipment and my role was to be President of the company which meant mainly management of projects. We got some good patents and one of these was attractive to the Danish Bang&Olufsen (B&O) company, they bought my share of the company and as a part of the deal I got full salary for 3 years without any requirement to work, they just were afraid that I should start a competing company so in return for the salary I promised not to work in Europe for that time.
So what should I do? I travelled to Thailand to look for a condo to buy and at the airport on the way back I met an old friend, he is president of an American multinational company, and he asked me if I wanted to take care of their business in Asia. I said that I think about it but after some time I decided to sta

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hello!
ฉันคิดเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันจะแจ้งให้คุณทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฉันและฉันตัดสินใจที่จะบอกคุณเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องราวชีวิตของฉัน แตกต่างจากวิธีการที่คุณบอกผมเกี่ยวกับคุณ แต่นี้เป็นวิธีของฉัน! ถ้าฉันควรจะให้รายละเอียดทั้งหมดที่ฉันจะต้องมีการเขียนหนังสือ แต่ที่นี่ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันได้ทำวิธีที่ผมคิดและสิ่งที่ผมชอบ บางทีผมไม่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องเขียนกับคุณเช่นนี้หรือไม่ ขอโทษสำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับตัวเองเพียง แต่ผมจะดีใจมากถ้าคุณได้เช่นกันสามารถบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตของคุณและความคิดของคุณ ถ้าคุณไม่ชอบวิธีการที่ผมเขียนโปรดบอกฉัน ฉันยังจะบอกคุณมากขึ้นถ้าคุณต้องการและผมแน่ใจว่าผมสามารถบอกคุณมากขึ้นถ้าเราตอบสนองความต้องการและหลังจากนั้น ผมคิดว่าผมมีอะไรจะซ่อนสิ่งที่เกิดขึ้นที่เกิดขึ้นและความคิดเห็นและความคิดที่ผมเขียนเกี่ยวกับการเป็นสิ่งที่ฉันยืน.
ครอบครัวของฉันมีขนาดเล็ก แต่แม่ของฉันคือ 89 ขวบเธออาศัยอยู่ด้วยตัวเองและย้ายไปอยู่ที่ เมืองเล็ก ๆ 100 กม. จากสตอกโฮล์มเมื่อพ่อของฉันผ่านไปในอายุ 86, 12 ปีที่ผ่านมา น้องชายของฉันยังเป็นที่อาศัยอยู่ในเมืองที่มิ เขาเคยเป็นนายทหารระดับสูงและตอนนี้กำลังทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัย Uppsala ที่เขายังมีของเขา วท.ม. วิศวกรรมในอาชีพทหาร เขาแต่งงานและมีลูกสองคนในทุกเพศทุกวัยวัยรุ่นปลายของพวกเขา ลูกชายของฉันฟิลิปอายุ 19 ปีอาศัยอยู่ด้วยตัวเองและมีการศึกษาที่จะเป็นแพทย์ น่าเศร้าที่จะบอกว่าผมไม่ได้มีการติดต่อกับเขามากที่สุดเท่าที่ฉันต้องการที่จะมี ฉันอาศัยอยู่กับแม่ของเขาประมาณ 25 ปี แต่แล้วเราตระหนักว่าความสัมพันธ์ของเราถูกกว่า.
พ่อแม่ของฉันพ่อของฉันเป็นวิศวกรและแม่ของฉันเป็นแม่บ้านอยู่ไม่รวย แต่พวกเขาให้ผมและน้องชายของฉันในวัยเด็กที่ดีที่อาศัยอยู่ใน อพาร์ทเม้นเล็ก ๆ พ่อของฉันอยากจะให้เรา แต่สิ่งที่ไม่ได้ทรัพยากรทางการเงินที่จะทำมัน เขาสัญญาว่าเราจะได้สิ่งที่ แต่บางครั้งไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาของเขา เมื่อฉันเป็นเด็กที่เจ็บ แต่ต่อมาผมเข้าใจว่าทำไม.
เพื่อให้ได้เงินผมเริ่มต้นที่จะทำงานควบคู่ไปกับการเรียนและฉันยังคงทำเช่นนั้นในช่วงเวลาการศึกษาของฉัน เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เมื่อผมอายุ 19 ผมเอาใบอนุญาตรถแท็กซี่และรถแท็กซี่ผมขับรถเป็นพิเศษเพื่อเป็นเงินทุนการศึกษาของฉันและสิ่งที่จะซื้อ ผมไม่ได้มีเวลามากสำหรับสาว ๆ ขณะที่ผมกำลังเรียนและการทำงานอย่างหนัก แต่ฉันมีความสัมพันธ์ที่ไม่กี่.
ยายของฉันแม่ของแม่ของฉันเป็นที่รักมากกับผม แต่เธอก็ผ่านไป 18 ปีที่ผ่านมา 90 ปี แม่ของฉันมีปัญหาที่ดีกับอาการปวดหลังของเธอเมื่อผมยังเป็นเด็กและฉันอาศัยอยู่กับปู่ย่าตายายของฉันและปิดเป็นเวลาหลายปีเพื่อที่เธอจะได้พักผ่อน เมื่อคุณปู่ของฉันผ่านไปฉันย้ายไปยายอย่างถาวรและมาอยู่กับเธอในช่วงปีที่ผ่านมามหาวิทยาลัยแห่งแรกของฉันก่อนที่จะซื้อคอนโดของตัวเอง.
กีฬาครั้งแรกของฉันได้รับการว่ายน้ำและต่อมาผมในการแข่งขันเล่นสกีลงเขา แต่ความสนใจหลักของฉันในปีวัยรุ่นของฉันคือ รถจักรยานยนต์และรถยนต์ในภายหลัง วันนี้ผมสนุกกับการว่ายน้ำเล่นสกีลงเขา, ห้องฟิตเนสออกกำลังกายและฉันยังต้องการที่จะเดินในระยะทางไกล.
แม้ว่าฉันคิดว่าโรงเรียนน่าเบื่อเมื่อผมยังเป็นเด็กหนุ่มผมเริ่มที่จะศึกษาอย่างละเอียดในภายหลัง ผมเริ่มที่จะเรียนแพทย์ แต่เปลี่ยนความคิดของฉันคิดว่าฉันจะเป็นหมอที่ไม่ดี แต่วิศวกรที่ดีหลังจากที่ในขณะและระดับแรกของฉันคือวิศวกรรมเครื่องกล ฉันรักที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิชาวิศวกรรมที่แตกต่างกัน แต่ที่ชื่นชอบจริงของฉันเป็นคณิตศาสตร์นี้เป็นเครื่องมือที่คุณจำเป็นต้องเข้าใจวิศวกรรมดังนั้นฉันก็ประสบความสำเร็จในทุกวิชาอื่น ๆ ขอบคุณที่ หลังจากการสอบครั้งแรกของฉันฉันเรียนฟิสิกส์วิศวกรรมที่สวีเดน Royal สถาบันเทคโนโลยีในสตอกโฮล์มและมหาวิทยาลัย Uppsala ต่อมาผมได้ วท.บ. ของฉัน เศรษฐศาสตร์บริหารธุรกิจและกฎหมายธุรกิจจากมหาวิทยาลัยสตอกโฮล์ม ผมยังศึกษาสำหรับผู้บริหารนานาชาติปริญญาโทจากมหาวิทยาลัย Uppsala และมหาวิทยาลัยเวสเทิร์ในชิคาโก, สหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่ของการศึกษาของฉันหลังจากที่โรงเรียนวิศวกรรมได้ทำควบคู่ไปกับการทำงาน.
หลังจากสำเร็จการศึกษาในสาขาวิศวกรรมที่ผมต้องทำรับราชการทหารได้รับคำสั่งให้ปีผมได้รับคำสั่งให้เป็นทหารตำรวจในการปฏิบัติหน้าที่การจราจร นี้เพราะผมค่อนข้างสูงประมาณ 190 ซม. แต่ส่วนใหญ่เป็นเพราะฉันรู้ว่าวิธีการคำนวณเราได้คำนวณความแข็งแรงของถนนและสะพานเพื่อให้เราสามารถวางแผนสำหรับความเคลื่อนไหวของหน่วยทหารและการอำนวยการจราจรไหล .
ฉันยังคงขับรถแท็กซี่เป็นพิเศษในระหว่างการรับราชการทหารของฉันฉันได้รับความสนใจในการบินเครื่องบินเป็นเวลาหลายปี; ผมเริ่มที่จะศึกษาสำหรับใบอนุญาตนักบินก่อนงานจริงครั้งแรกของฉัน ในช่วง 3 ปีของการบินผมบิน 200 ชั่วโมงและที่เป็นจำนวนมากสำหรับนักบินส่วนตัว ผมมีใบอนุญาตนักบินส่วนตัวยุโรป (PPL) และที่ได้รับการตรวจสอบในประเทศไทยดังนั้นฉันสามารถบินได้ด้วยตัวเองโดยการจ้างเครื่องบินที่สโมสรของผมไทยบินคลับบางพระ.
ในสวีเดนนักบินที่มีคุณสมบัติสามารถรับการแต่งตั้งให้บินสวีเดนกองกำลังติดอาวุธใน ปีกบินกองทัพและผมก็มีสัญญาที่จะบินสำหรับพวกเขาไม่น้อยกว่า 34 ชั่วโมงต่อปี เราถูกจัดอยู่ในอากาศหน่วยข่าวกรองและฉันบินภารกิจการเฝ้าระวัง นอกจากนี้เรายังมีการดำเนินการฝึกอบรมทางทหารนอกเหนือจากสามัญบิน สัญญาของฉันกับกองทัพหมดอายุ 4 ปีที่แล้วและผมก็ตัดสินใจที่จะไม่ต่ออายุมันเป็นมันบังคับให้ฉันที่จะอยู่ในประเทศสวีเดนเป็นเวลาที่แน่นอนทุกปีและผมไม่ต้องการที่จะ จำกัด เสรีภาพของฉันที่จะไปยังประเทศอื่น ๆ เมื่อฉันต้องการ.
ตอนนี้ฉัน ได้รับค่าบินผมได้บินชั่วโมงของฉันและมองกลับไปที่ความทรงจำที่ดีมาก มันเป็นช่วงเวลาที่ดีกับเพื่อนที่ดีหลายชนิดของมิตรภาพที่ยากที่จะหาได้จากคนอื่น ๆ นอกเหนือจากที่คุณบางครั้งต้องให้ความไว้วางใจที่จะนำชีวิตของคุณในมือของพวกเขา ...
หลังจากที่รับราชการทหารผมได้งานแรกของฉันเป็นนักศึกษาฝึกงานที่มี หนึ่งใน บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดแล้วสวีเดน, Alfa-Laval หลังจากฝึกงานผมได้ตำแหน่งเป็นวิจัยและพัฒนา (R & D) การทำงานร่วมกับวิศวกรออกแบบทางวิศวกรรมความร้อนและการคำนวณ นอกเหนือจาก R & D ฉันยังมีบทบาทในการสนับสนุนทางเทคนิคในการฝ่ายการตลาดและนั่นหมายความว่าผมเดินทางทั่วทุกมุมโลก ฉันเข้ามาทำงานมากขึ้นและมากขึ้นในการตลาดและหลังจากที่ในขณะที่ฉันได้รับการแต่งตั้งผู้จัดการผลิตภัณฑ์สำหรับแลกเปลี่ยนความร้อนความรับผิดชอบในการขายทางเทคนิคและการตลาดทั่วโลกที่อยู่ในส่วนของธุรกิจ ควบคู่ไปกับการที่ผมศึกษา วท.บ. ของฉัน ที่มหาวิทยาลัยสตอกโฮล์มรับการสนับสนุนจาก บริษัท หลังจากจบการศึกษาที่ฉันได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ควบคุมกองและเดินจากวิศวกรรมจึงเข้ามาบริหาร.
ฉันได้เสมอต้องการที่จะอาศัยอยู่ในประเทศอื่น ๆ และจนถึงขณะนี้ผมยังมีชีวิตอยู่ในสวีเดน, อังกฤษ, ออสเตรีย, สิงคโปร์, สหรัฐอเมริกา, ประเทศศรีลังกา, โบลิเวียและไทย ฉันได้เดินทางไปทั่วโลกบ่อยครั้งเป็นเวลาหลายปี.
ผมเป็นวิศวกรและจะเสมอดังนั้นผมเลิกจากอัลฟาลาวาลและเริ่มที่จะทำงานในอุตสาหกรรมโทรคมนาคมแทนกับสวีเดนเทเลคอมมีผมเป็นผู้ควบคุมธุรกิจการทำงานส่วนใหญ่ วิศวกรรมที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางธุรกิจใน บริษัท ประมาณ 50 บริษัท ย่อยในต่างประเทศ ฉันยังมีส่วนร่วมในการพัฒนาระบบโทรศัพท์มือถือระบบ GSM ซึ่งเป็นมาตรฐานสากลในวันนี้.
หลังจากนั้นไม่กี่ปีที่ผ่านมาในพื้นที่ที่ผมได้รับข้อเสนอที่จะทำงานเป็นผู้พัฒนาธุรกิจซาอุดิอาระเบีย บริษัท น้ำมัน ผมได้เดินทางไปรอบโลกซื้อ บริษัท น้ำมันอื่น ๆ เพื่อกระจายความเสี่ยงของ บริษัท ฯ มีเงินขนาดใหญ่รอบ ๆ และผมยังได้รับเงิน แต่ฉันเท่านั้นที่ทำงานและทำงานไม่มีเวลาว่าง บริษัท ได้รับการสนับสนุนโปรแกรมบริหารนานาชาติ MBA ที่มหาวิทยาลัย Uppsala และมหาวิทยาลัยเวสเทิร์ในชิคาโก, สหรัฐอเมริกาสำหรับฉันดังนั้นฉันไม่ว่าผมขนานกับการทำงาน.
หนึ่งในรองประธานาธิบดีในอดีตของ บริษัท ฯ ถามฉันว่าฉันต้องการที่จะเข้าร่วม บริษัท ให้คำปรึกษาด้านการบริหารจัดการของเขาในฐานะอาวุโส หุ้นส่วนและผมว่าเกือบหนึ่งปีที่ทำงานส่วนใหญ่เป็นที่ปรึกษาให้กับ บริษัท น้ำมันรายใหญ่.
จากนั้นเพื่อนร่วมงานเก่าจากอุตสาหกรรมโทรคมนาคมเรียกฉันและถามว่าผมต้องการที่จะทำงานจะเริ่มต้นขึ้น บริษัท โทรคมนาคมใหม่ในศรีลังกาที่ผมมอง และงานที่เป็นที่น่าสนใจว่าฉันไม่สามารถบอกว่าไม่มี ผมใช้เวลาเกือบ 2 ปีที่ศรีลังกาในฐานะรองประธานของเทเลคอมซิสเต็มส์และไอทีของ Suntel จำกัด และแล้วผมย้ายกลับไปทำงานร่วมกับอีริคสัน (ผู้จัดจำหน่ายที่ใหญ่ที่สุดของอุปกรณ์โทรคมนาคมในโลก) ในสวีเดน ฉันได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการเขตธุรกิจสำหรับระบบสนับสนุนเทเลคอมและเป็นความรับผิดชอบของพนักงานจำนวนมากทั่วโลก นี่เป็นอีกครั้งที่การบริหารงานดังนั้นเมื่อลูกค้าในโบลิเวียมีปัญหาทางเทคนิคที่รุนแรงผมอาสาที่จะไปที่นั่นเป็นที่ปรึกษาด้านระบบการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น หลังจากนั้นประมาณสองปีที่งานเสร็จและผมย้ายกลับไปยังประเทศสวีเดนอีกครั้ง ตอนนี้ผมได้งานเป็นอีริคสันทั่วโลกผู้อำนวยการประสานงานเป็นงานที่มีเงินเดือนที่ดี แต่มันยังหมายถึงเป็นเวลานานและจำนวนมากของการเดินทาง.
ฉันได้เสียสละมากเมื่อทำงานหนักที่สุดเท่าที่ฉันได้ แต่ฉันชอบมันและไม่มีใครบังคับให้ฉัน, มันเป็นทางเลือกของฉันเอง ... ฉันมีเพียงเพื่อนสนิทขณะที่ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาในการทำงาน แต่คนที่ผมมีเป็นที่รัก ผมมีปัญหาที่ทุกคนไม่เรียนรู้ที่จะรู้ว่าผู้คนใหม่ ๆ แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะรักษาความสัมพันธ์เนื่องจากสถานการณ์การทำงานของฉัน วันหนึ่งผมนั่งลงและถามตัวเองว่า "สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร?" และฉันตัดสินใจที่จะเลิก Ericsson และการเริ่มต้นที่จะมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการทำงานไม่เพียง แต่ ...
ครั้งแรกที่ฉันได้งานให้คำปรึกษาบางอย่างสำหรับ บริษัท พัฒนา; เหนือสิ่งอื่นใดผมก็รองประธานและประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการของ บริษัท ที่พัฒนาบลูทู ธ การสื่อสารไร้สาย หลังจากนั้นผมเริ่มเป็น บริษัท วิศวกรรมร่วมกับเพื่อนบางคน เรามีการพัฒนาอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และบทบาทของฉันคือการเป็นประธานของ บริษัท ซึ่งหมายความว่าส่วนใหญ่การจัดการของโครงการ เรามีสิทธิบัตรที่ดีบางอย่างและหนึ่งในนี้เป็นที่น่าสนใจเดนมาร์ก Bang & Olufsen (B & O) ของ บริษัท ที่พวกเขาซื้อในส่วนของฉันของ บริษัท และเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงที่ผมได้รับเงินเดือนเต็มเวลา 3 ปีโดยไม่มีความต้องการใด ๆ ในการทำงานพวกเขาก็มี กลัวว่าฉันควรเริ่มต้น บริษัท เพื่อให้การแข่งขันในการตอบแทนสำหรับเงินเดือนที่ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำงานในยุโรปในช่วงเวลานั้น.
ดังนั้นสิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร? ผมเดินทางไปประเทศไทยจะมองหาคอนโดที่จะซื้อและที่สนามบินในทางกลับผมได้พบกับเพื่อนเก่าเขาเป็นประธานของ บริษัท ข้ามชาติอเมริกันและเขาถามฉันว่าฉันต้องการที่จะดูแลธุรกิจของพวกเขาในเอเชีย ผมบอกว่าผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่หลังจากที่บางครั้งฉันตัดสินใจที่จะ STA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดี !
ผมคิดว่าผมจะให้คุณรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับฉันและฉันตัดสินใจที่จะบอกคุณเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องราวชีวิต แตกต่างจากที่คุณเคยบอกผมเกี่ยวกับคุณ แต่นี้เป็นวิธีของฉัน ถ้าฉันควรให้รายละเอียดผมจะเขียนหนังสือ แต่ที่นี่ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันทำ ฉันคิด และสิ่งที่ผมชอบ บางทีผมอาจจะไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้องเขียนอย่างนี้ขอโทษครับ ที่พูดแต่เรื่องตัวเอง แต่ผมจะดีใจมากถ้าคุณเป็นอย่างดีสามารถบอกเพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตของคุณและความคิดของคุณ ถ้าคุณไม่ชอบวิธีที่ผมเขียน กรุณาบอกด้วย ผมจะบอกคุณถ้าคุณต้องการและฉันแน่ใจว่าฉันสามารถบอกคุณได้มากขึ้นถ้าเราเจอกัน และหลังจากนั้น ฉันคิดว่า ฉันมีอะไรต้องปิดบังเกิดอะไรขึ้น เกิด ขึ้น และ ความคิดเห็น และความคิดที่ผมเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันยืน .
ครอบครัวผมค่อนข้างเล็ก แม่ของฉันเป็น 89 ปี เธออาศัยอยู่คนเดียว และย้ายไปอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ ประมาณ 100 กม. จาก Stockholm เมื่อพ่อของฉันเสียชีวิตในวัย 86 เมื่อ 12 ปีก่อน น้องชายของฉันก็อยู่ในเมืองนั้นเขาเคยเป็นนายทหารระดับสูง และตอนนี้ทำงานที่มหาวิทยาลัยอัปซาลาซึ่งเขายังได้ ) ของเขา ในงานวิศวกรรมในอาชีพทหารของเขา เขาแต่งงานและมีลูกสองคนอายุช่วงวัยรุ่น ลูกชายของฉัน ฟิลิป อายุ 19 ปี อาศัยอยู่คนเดียว และจะเรียนเป็นหมอ น่าเศร้าที่จะพูดผมไม่ได้มีการติดต่อมากกับเขาตามที่ฉันต้องการผมอาศัยอยู่กับแม่ของเขา ประมาณ 25 ปี แต่เราก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของเราจบลงแล้ว
พ่อแม่ พ่อเป็นวิศวกร และ แม่เป็นแม่บ้านของผม ไม่ได้รวย แต่พวกเขาให้ฉันและน้องชายฉัน เป็นเด็กดี อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ พ่ออยากให้เรา แต่สิ่งที่ไม่ได้มีทรัพยากรทางการเงินเพื่อทำมัน เขาสัญญากับเรา แต่สิ่งที่สามารถใช้เวลาไม่ปฏิบัติตามสัญญาเมื่อฉันเป็นเด็กที่ทำร้ายผม แต่ผมเข้าใจดีว่าทำไม
เพื่อหาเงิน ผมเริ่มทำงานในขนานกับโรงเรียนและฉันยังคงทำเช่นนั้นในระหว่างทั้งหมดของฉันเรียนเวลา ทันทีที่ฉันได้ ตอนอายุ 19 ผมเอารถแท็กซี่ใบอนุญาตและฉันขับรถแท็กซี่พิเศษ การเงิน การศึกษา และซื้อของ ฉันไม่ได้มีเวลามากสำหรับสาว ๆที่เคยเรียน และทำงานอย่างหนัก แต่ผมมีไม่กี่ความสัมพันธ์ .