The reactions of the Gulf states mu

The reactions of the Gulf states must, therefore, be accounted for in American thinking about the future security of the region. And while the United States and its partners have also begun to undertake containment efforts outside of the Arabian Peninsula, for example against Hamas and Hezbollah in the Levant, the core of Iran's military, intelligence, and sub-conventional power projection capabilities remain rooted in the Gulf. Any attempt to significantly limit Iranian influence must be directed at the region in which it maintains its most potent strengths and highly valued assets.

Second, the United States already has a large network of military bases and pre-positioned military equipment in the Gulf, as well as strong pre-existing relationships with Gulf countries, which form the core of current (and future) efforts to contain Iran. This massive extant military infrastructure provides another set of reasons that Gulf states will play an essential role in efforts to contain Iran. Indeed, the United States already makes use of critical base and port facilities for the Army, Navy, and Air Force in Bahrain, Kuwait, Oman, Qatar, and the United Arab Emirates, and has strong military and intelligence relationships with Saudi Arabia. (10) Beyond that, both Bahrain and the UAE have troops fighting with the International Security Assistance Force in Afghanistan. (11) In addition, as noted above, U.S. officials have suggested that the GCC organization itself may supply an embryonic skeleton for any future regional security structure that could be used to contain the threat posed by a potentially nuclear Iran. (12) If, therefore, the United States were to consider constructing a security architecture in the Middle East in order to contain an evolving Iranian threat, the Gulf Cooperation Council would be a logical place to start, since working through an existing multilateral organization rather than relying on new institutions could be more efficient and effective. Some policy analysts, and indeed some government officials, have already gone as far as to suggest that the GCC could serve as the NATO of the Persian Gulf, (13) making an evaluation of the viability of such a possibility important.

Despite the opposition that the American political leadership has voiced to a policy of containment, there is an active debate within the academic and policy commentary communities regarding whether the United States and its allies can contain Iran. (14) But in all of the discussion of these issues, there has been little substantive analysis of what form that containment would take and whether the construction of such a containment regime including the Gulf States is feasible. Two analysts have suggested the formation of a "regional alliance network that would marshal Arab states into a more cohesive grouping," and one has suggested formalizing the GCC as a true military alliance. Others, however, have asserted that credible new alliance commitments in the Gulf are likely to be very difficult to achieve. (15) But the fact that American political leaders have taken high-level discussions of containment off the table has had the consequence of precluding "thinking very hard about how either Iran or its neighbors would behave" if and when a more robust effort in the Gulf becomes necessary. (16)

It is clear that there is an ever-deepening American security interest in the Gulf, and ever-greater interest in whether the United States will be able to stabilize the region. This article seeks to remedy some of the gaps in strategic thinking about the future security architecture of the Gulf by considering the prospects for effective cooperation among the Gulf states to contain Iran. We examine the scenarios in which some form of containment regime against Iran might be employed. We argue that in the continued U.S. standoff with Iran, containment need not denote a "default solution" that is turned to after other attempts to prevent Iran's acquisition of a nuclear capability have failed. (17) Indeed, containment is already under way, and there are several possible futures in which containment will almost certainly be employed even if no decision to "live with" a nuclear Iran has been made.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิกิริยาของสมุทรต้อง ดังนั้น ลงในอเมริกันคิดเกี่ยวกับความปลอดภัยในอนาคตของภูมิภาค และในขณะที่สหรัฐอเมริกาและพันธมิตรได้เริ่มดำเนินความพยายามบรรจุนอกคาบสมุทรอาหรับ เช่น Hamas และฮิลว้าน หลักของอิหร่านทหารความสามารถ สติปัญญา และพลังงานย่อยธรรมดาฉายยังคงฝังรากในอ่าว ต้องนำพยายามมากจำกัดอิทธิพลของอิหร่านในภูมิภาคที่จะรักษาจุดแข็งมีความคุณค่าสินทรัพย์ที่สอง ประเทศสหรัฐอเมริกามีเครือข่ายใหญ่ของฐานทัพและยุทโธปกรณ์ก่อนเอนในอ่าว รวมทั้งสายสัมพันธ์ที่มีอยู่ก่อนกับอ่าวประเทศ ซึ่งฟอร์มหลักของความพยายามในปัจจุบัน (และอนาคต) ประกอบด้วยอิหร่าน โครงสร้างนี้ทหารที่ยังหลงเหลืออยู่มากให้เหตุผลว่า สมุทรจะมีบทบาทสำคัญในความพยายามประกอบด้วยอิหร่านอีกชุด จริง สหรัฐอเมริกาแล้วทำให้ใช้ฐานสำคัญและท่าเรือ สำหรับกองทัพ กองทัพเรือ กองทัพอากาศ ในบาห์เรน คูเวต โอมาน กาตาร์ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และมีทหารที่แข็งแกร่งและข่าวกรองความสัมพันธ์กับประเทศซาอุดิอาระเบีย (10) เกินกว่าที่กำหนด บาห์เรนและสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มีกองกำลังต่อสู้กับกองทัพช่วยเหลือความปลอดภัยนานาชาติในอัฟกานิสถาน (11) นอกจากนี้ ดังที่ระบุไว้ข้างต้น มีเจ้าหน้าที่สหรัฐฯ แนะนำว่า องค์กร GCC เองอาจจัดเป็นโครงกระดูกของตัวอ่อนสำหรับโครงสร้างความปลอดภัยระดับภูมิภาคในอนาคตที่มีการคุกคาม โดยอิหร่านนิวเคลียร์อาจมากขึ้น (12) ถ้า ดังนั้น ประเทศสหรัฐอเมริกาได้พิจารณาก่อสร้างสถาปัตยกรรมความปลอดภัยในตะวันออกกลางมีภัยคุกคามอิหร่านพัฒนา คณะมนตรีความร่วมมืออ่าวจะเป็นจุดเริ่มต้น ทำงานผ่านองค์กรพหุภาคีที่มีอยู่ มากกว่าที่พึ่งสถาบันใหม่สามารถให้มากขึ้น และมีประสิทธิภาพตรรกะ นักวิเคราะห์นโยบายบาง และแน่นอนบางข้าราชการ มีแล้วหายไปเป็นไกลจะแนะนำว่า GCC ที่อาจเป็น NATO ของอ่าวเปอร์เซีย, (13) ทำการประเมินในเชิงความเป็นไปได้ที่สำคัญแม้ฝ่ายที่เป็นผู้นำทางการเมืองชาวอเมริกันมีเสียงออบรรจุ มีการอภิปรายการใช้งานภายในชุมชนบรรยายวิชาการและนโยบายเกี่ยวกับว่าสหรัฐอเมริกาและพันธมิตรสามารถประกอบด้วยอิหร่าน (14) แต่ในการอภิปรายปัญหาเหล่านี้ มีการวิเคราะห์เนื้อหาสาระน้อยสิ่งที่รูปแบบที่จะใช้บรรจุ และ ว่าการก่อสร้างดังกล่าวบรรจุระบอบการปกครองรวมทั้งอเมริกาอ่าวเป็นไป สองนักวิเคราะห์ได้แนะนำการก่อตัวของ "ภูมิภาคพันธมิตรเครือข่ายที่จะ marshal รัฐอาหรับในกลุ่มเหนียวมาก" และหนึ่งได้แนะนำ formalizing GCC เป็นพันธมิตรทางทหารที่แท้จริง อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มียืนยันว่า ผูกพันพันธมิตรใหม่น่าเชื่อถือในอ่าวมักจะยากที่จะบรรลุ (15) แต่ความจริงที่ผู้นำทางการเมืองที่อเมริกาได้ดำเนินการสนทนาระดับสูงการบรรจุออกจากตารางมีผลมาจากการ precluding "คิดหนักเกี่ยวกับวิธีอิหร่านหรือประเทศเพื่อนบ้านจะทำ" ถ้าจำเป็นพยายามอย่างสมบูรณ์ในอ่าวและเมื่อ (16)เป็นที่ชัดเจนว่า มีการเคยลึกปลอดภัยอเมริกันอ่าว และในมากกว่าเคยสนใจในว่าไทยจะสามารถรักษาเสถียรภาพของภูมิภาค บทความนี้พยายามแก้ไขบางส่วนของช่องว่างในการคิดเชิงกลยุทธ์เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมความปลอดภัยในอนาคตของอ่าว โดยพิจารณาโอกาสความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพรัฐอ่าวมีอิหร่าน เราตรวจสอบในสถานการณ์ที่ซึ่งอาจใช้รูปแบบของระบอบการปกครองบรรจุกับอิหร่าน เราเถียงว่า ในต่อสหรัฐอเมริกาขัดแย้งกับอิหร่าน บรรจุต้องไม่แสดงการ "เริ่มต้นแก้ปัญหา" ที่หันไปหลังจากล้มเหลวความพยายามอื่น ๆ เพื่อป้องกันการซื้อความสามารถในการนิวเคลียร์ของอิหร่าน (17) แน่นอน บรรจุอยู่ภายใต้วิธีการ และมีในอนาคตเป็นไปได้หลายที่บรรจุจะเกือบแน่นอนไปทำถ้าไม่ไป "อยู่กับ" อิหร่านนิวเคลียร์การตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิกิริยาของอ่าวรัฐต้องจึงนำมาใช้ในความคิดของชาวอเมริกันเกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยในอนาคตของภูมิภาค และในขณะที่สหรัฐอเมริกาและคู่ค้าได้เริ่มที่จะดำเนินความพยายามที่บรรจุด้านนอกของคาบสมุทรอาหรับเช่นกับฮามาสและบุปผชาติในลิแวนต์หลักของทหารของอิหร่านปัญญาและความสามารถในการใช้พลังงานฉายย่อยทั่วไปยังคงฝังใน อ่าว. ความพยายามใด ๆ ที่จะมีการ จำกัด อำนาจของอิหร่านจะต้องกำกับที่ภูมิภาคในการที่จะรักษาจุดแข็งที่มีศักยภาพมากที่สุดและสินทรัพย์ที่มีมูลค่าสูง. สองประเทศสหรัฐอเมริกาแล้วมีเครือข่ายขนาดใหญ่ของฐานทหารและอุปกรณ์ทางทหารก่อนตำแหน่งในอ่าวไทยเป็น รวมทั้งความสัมพันธ์ที่มีอยู่ก่อนเป็นที่แข็งแกร่งกับประเทศอ่าวซึ่งรูปแบบหลักของความพยายามในปัจจุบัน (และอนาคต) จะมีอิหร่าน นี้โครงสร้างพื้นฐานทางทหารขนาดใหญ่ที่ยังหลงเหลืออยู่ให้อีกชุดหนึ่งในเหตุผลที่อ่าวรัฐจะมีบทบาทสำคัญในความพยายามที่จะประกอบด้วยอิหร่าน อันที่จริงประเทศสหรัฐอเมริกาแล้วทำให้การใช้ฐานและพอร์ตที่สำคัญสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับกองทัพบกกองทัพเรือและกองทัพอากาศในบาห์เรน, คูเวต, โอมาน, กาตาร์และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์และมีทหารและหน่วยสืบราชการลับที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์กับประเทศซาอุดีอาระเบีย (10) นอกเหนือจากนั้นทั้งบาห์เรนและยูเออีมีกองกำลังต่อสู้กับการรักษาความปลอดภัยระหว่างการช่วยเหลือแรงงานในอัฟกานิสถาน (11) นอกจากนี้ยังเป็นที่กล่าวข้างต้นเจ้าหน้าที่สหรัฐได้ชี้ให้เห็นว่าองค์กร GCC ตัวเองอาจจัดหาโครงกระดูกของตัวอ่อนสำหรับโครงสร้างการรักษาความปลอดภัยใด ๆ ในอนาคตในระดับภูมิภาคที่สามารถนำมาใช้เพื่อให้มีภัยคุกคามจากอิหร่านอาจนิวเคลียร์ (12) ถ้าดังนั้นสหรัฐฯจะต้องพิจารณาการสร้างสถาปัตยกรรมความปลอดภัยในตะวันออกกลางในการสั่งซื้อที่จะมีภัยคุกคามอิหร่านพัฒนาความร่วมมืออ่าวสภาจะเป็นสถานที่ที่เป็นตรรกะที่จะเริ่มต้นตั้งแต่การทำงานผ่านองค์กรพหุภาคีที่มีอยู่ค่อนข้าง มากกว่าการพึ่งพาสถาบันใหม่อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพ นักวิเคราะห์นโยบายบางอย่างและแน่นอนบางส่วนเจ้าหน้าที่ของรัฐได้ไปแล้วเท่าที่จะชี้ให้เห็นว่า GCC สามารถใช้เป็นนาโตของอ่าวเปอร์เซีย (13) ทำให้การประเมินศักยภาพในการดังกล่าวเป็นไปได้ที่สำคัญได้. แม้จะมีฝ่ายค้านที่ ผู้นำทางการเมืองอเมริกันได้เปล่งออกมาเพื่อให้นโยบายในการบรรจุให้มีการอภิปรายที่ใช้งานในทางวิชาการและนโยบายชุมชนความเห็นเกี่ยวกับว่าประเทศสหรัฐอเมริกาและพันธมิตรสามารถมีอิหร่าน (14) แต่ในทุกการอภิปรายในประเด็นเหล่านี้ได้มีการวิเคราะห์เนื้อหาสาระเล็ก ๆ น้อย ๆ ของสิ่งที่รูปแบบที่จะใช้บรรจุและไม่ว่าการก่อสร้างดังกล่าวเป็นระบอบการปกครองที่บรรจุรวมทั้งอ่าวสหรัฐอเมริกาเป็นไปได้ สองนักวิเคราะห์ได้ชี้ให้เห็นการก่อตัวของ "เครือข่ายพันธมิตรในระดับภูมิภาคที่จะผนึกกำลังสหรัฐอาหรับเข้าไปในกลุ่มเหนียวมากขึ้น" และหนึ่งได้แนะนำอย่างเป็นทางการจีซีเป็นพันธมิตรทางทหารที่แท้จริง อื่น ๆ แต่ถูกกล่าวหาว่ามีความน่าเชื่อถือภาระผูกพันพันธมิตรใหม่ในอ่าวไทยมีแนวโน้มที่จะเป็นเรื่องยากมากที่จะบรรลุ (15) แต่ความจริงที่ว่าผู้นำทางการเมืองอเมริกันได้นำการอภิปรายระดับสูงจากภาชนะบรรจุปิดตารางมีผลมาจากการ precluding "คิดหนักมากเกี่ยวกับวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งอิหร่านหรือเพื่อนบ้านจะประพฤติ" ถ้าและเมื่อความพยายามที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการที่ อ่าวกลายเป็นสิ่งจำเป็น (16) เป็นที่ชัดเจนว่ามีที่เคยลึกที่น่าสนใจการรักษาความปลอดภัยของชาวอเมริกันในอ่าวไทยและความสนใจที่เคยยิ่งใหญ่ในไม่ว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกาจะสามารถที่จะรักษาเสถียรภาพของภูมิภาค บทความนี้พยายามที่จะแก้ไขบางส่วนของช่องว่างในการคิดเชิงกลยุทธ์เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมความปลอดภัยในอนาคตของอ่าวไทยโดยพิจารณาโอกาสสำหรับความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพในหมู่รัฐอ่าวจะมีอิหร่าน เราตรวจสอบสถานการณ์ที่รูปแบบของระบอบการปกครองบรรจุกับอิหร่านบางคนอาจจะได้รับการว่าจ้าง เรายืนยันว่าในสหรัฐยังคงขัดแย้งกับอิหร่านบรรจุไม่จำเป็นต้องแสดงว่าเป็น "การแก้ปัญหาเริ่มต้น" ที่หันไปหลังจากความพยายามอื่น ๆ เพื่อป้องกันการเข้าซื้อกิจการของอิหร่านความสามารถนิวเคลียร์ได้ล้มเหลว (17) อันที่จริงการบรรจุที่มีอยู่แล้วภายใต้วิธีการและมีฟิวเจอร์สเป็นไปได้หลายที่บรรจุเกือบจะแน่นอนจะได้รับการว่าจ้างแม้ว่าไม่มีการตัดสินใจที่จะ "อยู่กับ" นิวเคลียร์อิหร่านได้รับการทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิกิริยาของรัฐอ่าว ต้อง ดังนั้น ต้องคิดในอเมริกันคิดเกี่ยวกับความปลอดภัยของภูมิภาคในอนาคต และในขณะที่สหรัฐอเมริกาและหุ้นส่วนได้เริ่มดำเนินความพยายามแก้ไขนอกคาบสมุทรอาหรับ ตัวอย่างเช่นกับฮามาสและล่าห์ในเลแวนต์ หลักทางทหารของอิหร่าน สติปัญญา และความสามารถย่อยประมาณการไฟฟ้าแบบยังคงฝังรากในอ่าวไทย ความพยายามใด ๆที่จะมีขอบเขตอิทธิพลอิหร่านต้องกำกับในภูมิภาคซึ่งจะรักษาจุดแข็งที่มีศักยภาพมากที่สุด และมีมูลค่าสินทรัพย์ประการที่สอง สหรัฐอเมริกา ได้มีเครือข่ายขนาดใหญ่ของฐานทหารและก่อนวางอุปกรณ์ทางทหารในอ่าวไทย รวมทั้งความสัมพันธ์กับที่แข็งแกร่งกับประเทศอ่าว ซึ่งรูปแบบหลักของปัจจุบัน ( และอนาคต ) ความพยายามที่จะยับยั้งอิหร่าน ใหญ่นี้ยังให้ทหารโครงสร้างพื้นฐานอีกชุดของเหตุผลที่อ่าวไทยสหรัฐอเมริกาจะเล่นบทบาทสำคัญในความพยายามที่จะมีอิหร่าน แน่นอน สหรัฐอเมริกาได้ใช้วิกฤตฐานและท่าเรือสำหรับกองทัพบก กองทัพเรือ และกองทัพอากาศ ใน บาห์เรน คูเวต โอมาน กาตาร์ และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และมีความสัมพันธ์กับประเทศซาอุดิอารเบีย และทหารหน่วยแรง ( 10 ) นอกเหนือจากนั้น ทั้งบาห์เรนและยูเออีกำลังต่อสู้กับกองกำลังช่วยรักษาความมั่นคงระหว่างประเทศในอัฟกานิสถาน ( 11 ) นอกจากนี้ ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น สหรัฐฯ พบว่า มีองค์กร GCC เองอาจจัดหาโครงกระดูกใด ๆในการรักษาความปลอดภัยในอนาคตของโครงสร้างที่สามารถใช้เพื่อให้มีการคุกคามจากอิหร่านอาจนิวเคลียร์ ( 12 ) ถ้าเกิดว่า สหรัฐอเมริกาจะพิจารณาการสร้างสถาปัตยกรรมความมั่นคงในตะวันออกกลาง เพื่อให้มีการพัฒนาอิหร่านขู่สภาความร่วมมืออ่าวจะเป็นตรรกะเริ่มตั้งแต่การทำงานผ่านที่มีอยู่ในองค์กรพหุภาคีมากกว่าใช้สถาบันใหม่อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพ บางนักวิเคราะห์นโยบายและแน่นอนบางข้าราชการ ได้ไปเท่าที่จะชี้ให้เห็นว่า GCC สามารถเป็นนาโตของอ่าวเปอร์เซีย ( 13 ) ทำให้การประเมินความมีชีวิตของดังกล่าวเป็นไปได้ที่สำคัญแม้จะมีการต่อต้านผู้นำการเมืองอเมริกันได้ระบุถึงนโยบายของการแก้ไข มีการอภิปรายในงานวิชาการและนโยบายความเห็นของชุมชนเกี่ยวกับว่าสหรัฐอเมริกาและพันธมิตรสามารถมีอิหร่าน ( 14 ) แต่ในทั้งหมดของการสนทนาของปัญหาเหล่านี้ได้มีการวิเคราะห์สาระเล็ก ๆน้อย ๆของแบบฟอร์มที่บรรจุจะใช้หรือไม่ และการก่อสร้าง เช่น การควบคุมระบบการปกครองรวมทั้งรัฐอ่าวนี้มีความเป็นไปได้ 2 นักวิเคราะห์มีข้อเสนอแนะการก่อตัวของ " ภูมิภาคพันธมิตรเครือข่ายที่จอมพลรัฐอาหรับในการจัดกลุ่มที่ดูน่าสนใจ และมีข้อเสนอแนะ formalizing GCC เป็นจริงทหารพันธมิตร คนอื่น อย่างไรก็ตาม มีการยืนยันว่าน่าเชื่อถือใหม่พันธมิตรผูกพันในอ่าวไทยมีแนวโน้มที่จะยากมากที่จะบรรลุ ( 15 ) แต่ความจริงที่ว่าผู้นำการเมืองอเมริกันมีพื้นฐานการสนทนาของภาชนะบรรจุออกจากโต๊ะได้ผลเล " คิดอย่างหนักว่า ทั้งอิหร่าน หรือประเทศเพื่อนบ้าน จะทำตัว " ถ้าและเมื่อความพยายามที่แข็งแกร่งมากขึ้นในอ่าวไทยจะกลายเป็นสิ่งจำเป็น ( 16 )มันเป็นที่ชัดเจนว่ามีการรักษาความปลอดภัยอเมริกาเคยสนใจลึกในอ่าว และดอกเบี้ยที่มากกว่าเดิมว่าสหรัฐอเมริกาจะสามารถรักษาเสถียรภาพของภูมิภาค บทความนี้พยายามที่จะแก้ไขบางส่วนของช่องว่างในการคิดเชิงกลยุทธ์เกี่ยวกับอนาคตสถาปัตยกรรมความปลอดภัยของอ่าวโดยพิจารณาจากโอกาสที่มีความร่วมมือระหว่างรัฐอ่าวมีอิหร่าน เราตรวจสอบสถานการณ์ซึ่งในบางรูปแบบของการแก้ไขการปกครองต่ออิหร่านอาจจะใช้ เรายืนยันว่าในสหรัฐฯ อย่างต่อเนื่องขัดแย้งกับอิหร่าน และต้องไม่แสดง " แก้ปัญหา " เริ่มต้นที่เปลี่ยนไปหลังจากความพยายามอื่น ๆเพื่อป้องกันไม่ให้อิหร่านของการเข้าซื้อกิจการของความสามารถนิวเคลียร์ล้มเหลว ( 17 ) แน่นอน บรรจุอยู่ภายใต้วิธี และไม่มีอนาคตที่เป็นไปได้หลายซึ่งบรรจุเกือบจะแน่นอนจะใช้แม้ไม่มีการตัดสินใจที่จะ " ใช้ชีวิตอยู่กับ " นิวเคลียร์อิหร่านได้ด้วย