Polytheism refers to the worship of

Polytheism refers to the worship of or belief in multiple deities usually assembled into a pantheon of gods and goddesses, along with their own religions and rituals. In most religions which accept polytheism, the different gods and goddesses are representations of forces of nature or ancestral principles, and can be viewed either as autonomous or as aspects or emanations of a creator God or transcendental absolute principle (monistic theologies), which manifests immanently in nature (panentheistic and pantheistic theologies).[1]
It is a type of theism. Within theism, it contrasts with monotheism, the belief in a singular God, in most cases transcendent. Polytheists do not always worship all the gods equally, but can be henotheists, specializing in the worship of one particular deity. Other polytheists can be kathenotheists, worshiping different deities at different times.
Polytheism was the typical form of religion during the Bronze Age and Iron Age, up to the Axial Age and the development of Abrahamic religions which enforced strict monotheism. It is well documented in historical religions of Classical antiquity, especially ancient Greek religion and ancient Roman religion, and after the decline of Greco-Roman polytheism in tribal religions such as Germanic paganism or Slavic paganism. Important polytheistic religions practiced today include Chinese traditional religion, Hinduism, Japanese Shinto, and the neopagan context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเจ้าหมายถึงการบูชาหรือความเชื่อในเทพหลายประกอบมักจะเข้าไปในวิหารของเทพและเทพธิดาพร้อมกับศาสนาของตัวเองและพิธีกรรม ในศาสนามากที่สุดที่ยอมรับพระเจ้า, พระเจ้าที่แตกต่างกันและเทพธิดาเป็นตัวแทนของกองกำลังของธรรมชาติหรือหลักการบรรพบุรุษและสามารถดูได้ไม่ว่าจะเป็นอิสระหรือเป็นแง่มุมหรือการกระจายพลังงานของผู้สร้างพระเจ้าหรือเยี่ยมหลักการที่แน่นอน (theologies มาตรฐานเดียว) ซึ่งปรากฏ immanently ในธรรมชาติ (panentheistic และ theologies pantheistic). [1]
มันเป็นประเภทของเทวนิยม ภายในเทวนิยมมันแตกต่างกับ monotheism ความเชื่อในพระเจ้าเอกพจน์ในกรณีส่วนใหญ่พ้น polytheists ไม่เคยบูชาพระทั้งปวงอย่างเท่าเทียมกัน แต่สามารถ henotheists ความเชี่ยวชาญในการบูชาเทพโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่ง polytheists อื่น ๆ สามารถ kathenotheists บูชาเทพที่แตกต่างกันในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน.
พระเจ้าเป็นรูปแบบทั่วไปของศาสนาในช่วงยุคสำริดและยุคเหล็กถึงยุค Axial และการพัฒนาของศาสนาอับราฮัมซึ่งมีผลบังคับใช้อย่างเข้มงวด monotheism มันเป็นเอกสารที่ดีในศาสนาประวัติศาสตร์ของสมัยโบราณคลาสสิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสนากรีกโบราณและศาสนาโรมันโบราณและหลังจากที่ลดลงของพระเจ้ากรีกโรมันในศาสนาของชนเผ่าดั้งเดิมเช่นพระเจ้าหรือพระเจ้าสลาฟ ศาสนา polytheistic ที่สำคัญมีประสบการณ์ในวันนี้รวมถึงศาสนาประเพณีจีนฮินดูศาสนาชินโตญี่ปุ่นและบริบท neopagan

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลัทธิหลายพระเจ้า หมายถึง การบูชา หรือความเชื่อในเทพเจ้าหลายมักจะประกอบเป็นเทพเจ้าทั้งหลายของพระเจ้าและ goddesses , พร้อมกับศาสนาของพวกเขาเอง และพิธีกรรม ในส่วนศาสนาไหนยอมรับลัทธิหลายพระเจ้า พระเจ้าที่แตกต่างกันและเทพธิดาเป็นตัวแทนของพลังของธรรมชาติหรือบรรพบุรุษ หลักการและสามารถดูเป็นอิสระหรือเป็นด้านหรือ emanations ของผู้สร้างพระเจ้าหรือดีกว่าแน่นอน หลักการ ( เกี่ยวกับการมีมาตรฐานเดียวเทววิทยา ) ซึ่งปรากฏ immanently ในธรรมชาติ ( ตามทรรศนะของฮาร์ตชอร์น และ pantheistic เทววิทยา ) [ 1 ]
มันเป็นประเภทเทวนิยม . ภายในเทวนิยมเอกเทวนิยม มันขัดแย้งกับความเชื่อในพระเจ้า , เอกพจน์ , ในกรณีส่วนใหญ่ดีกว่า .polytheists ไม่เสมอกราบไหว้พระทั้งหมดเท่า ๆ กัน แต่สามารถ henotheists , ที่เชี่ยวชาญในการบูชาเทพแห่งหนึ่งโดยเฉพาะ . polytheists อื่นๆสามารถ kathenotheists นมัสการเทพเจ้าที่แตกต่างกันในเวลาที่แตกต่างกัน .
พอลีธี มเป็นรูปแบบทั่วไปของศาสนาในช่วงยุคสำริดและยุคเหล็กถึงอายุของแกนและการพัฒนาของอับราฮัมซึ่งบังคับใช้อย่างเข้มงวดศาสนาเอกเทวนิยม . มันเป็นเอกสารที่ดีในศาสนาประวัติศาสตร์สมัยกรีกโรมันโบราณโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรีกโบราณศาสนาและศาสนาโรมันโบราณและหลังจากการลดลงของเกรโกโรมัน ลัทธิหลายพระเจ้าในศาสนา เช่น ลัทธิดั้งเดิม หรือชนเผ่าสลาฟพระเจ้า .ศาสนาลัทธิพหุเทวนิยมสำคัญท่าวันนี้รวมภาษาจีนแบบดั้งเดิมในศาสนา ฮินดู ญี่ปุ่นชินโต และ neopagan บริบท