…All magicians possessed the abilit

…All magicians possessed the ability to resist magic. Using one’s own mana, a mage was able to repel the effects of magic. As a magician, coming under the effect of another’s magic was to be expected, and carefully studying methods for opposing their magic was a necessity.
However, one’s defensive capabilities were naturally inextricably tied with the condition of one’s body and mind.
What did this imply for Enmarph, drained dry as he was?
“It’s just a forceful suggestion, really. Don’t worry, there aren’t any side effects. You’ll just go to sleep, and when you awake, it’ll all be as I just declared. I have no plans on hurting any of you.”
…Suimei was a magician. As such, were he to battle the mages of this world, it would inevitably become a contest of magic. However, as someone who both wished to disguise himself as someone normal, all the while obtaining an accurate measure of his strength, he’d found himself in something of a conundrum.
However, were he to avoid magic battles, and restrict himself to fighting warriors only, then he’d lose the opportunity to learn about their world’s magic.
For this purpose, once the battle was over, he needed a way to keep their mouths shut. Instead, draining the mana that provided a mage an opportunity to resist provided the perfect opportunity.
And so.
“So that’s how it is… Wait, then earlier, you—”
Indeed.
“Exactly. That’s why I needed to fight the two of you at the same time.”
—With a chilling gaze of absolute zero, Suimei’s hand covered Enmarph’s head.
☆
…Sunset. At this time, the crimson red of the sun melted into the dark blue of the dusky night.
His test finished, Suimei made his way back from the Twilight Pavilion to his room in the inn, before plopping down heavily on his bed.
Although there had been some unexpected twists prior to his test, everything from that point forward had proceeded just as planned, whether it be finding somewhere to stay, or the successful obtaining of his guild identification, and so he’d found his way back here.
Being able to resolve everything without problem was lucky indeed.
The only thing that had been beyond his expectations was finding out that he and Lefille were lodged in the same inn.
“A fortuitous meeting indeed…” Suimei muttered, as he remembered the circumstances of their meeting earlier.
Lefille Gurakis. A swordswoman with long, red hair. The figure she created when standing couldn’t be described as anything but gorgeous. He wasn’t sure how strong she was, but considering how unruffled she’d been after witnessing his battle, strong was definitely the word.
Moreover, although she was definitely capable of taking care of herself, there was something about her that made him worry. After the battle, when she’d been staring at him, he’d noticed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

… นักมายากลทุกสิงความมหัศจรรย์ ใช้มานาตัวเอง mage ก็สามารถที่จะกำจัดผลกระทบของมายากล เป็นนักมายากล มาภายใต้ผลของเวทมนตร์ของผู้อื่นที่คาดหวัง และศึกษาวิธีการมหัศจรรย์ของฝ่ายตรงข้ามเป็นสิ่งจำเป็นอย่างไรก็ตาม สามารถป้องกันได้ตามธรรมชาติตลอดไปผูกกับสภาพของร่างกายและจิตใจอะไรไม่นี้นัยสำหรับ Enmarph ระบายน้ำแห้ง ตามเขา"มันเป็นเพียงคำแนะนำพลัง จริง ๆ ไม่ต้องกังวล ไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ คุณเพียงแค่จะไปนอน และเมื่อคุณตื่นขึ้นมา มันจะทั้งหมดเป็นเพียงประกาศ ผมมีแผนในการทำร้ายของคุณ"… Suimei เล่นได้ เช่นนี้ ได้เขาจะต่อสู้ผู้วิเศษของโลกนี้ มันย่อมเป็นการประกวดของมายากล อย่างไรก็ตาม เป็นคนที่ทั้งสองต้องปลอมตัวเองเป็นคนปกติ ในขณะได้รับการวัดความถูกต้องของความแข็งแรงของเขา เขาจะพบตัวเองในสิ่งที่เป็นปริศนาอย่างไรก็ตาม ถูกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการรบเวทมนตร์ และจำกัดตัวเองเพื่อต่อสู้กับนักรบเท่านั้น แล้วเขาจะสูญเสียโอกาสในการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกของพวกเขาวิเศษสำหรับวัตถุประสงค์นี้ เมื่อการต่อสู้ผ่าน เขาต้องการปิดปากทาง แทน เปลืองมานาที่มีการต้าน mage ให้เป็นโอกาสที่ดีและดังนั้น"เพื่อให้เป็นอย่างไรก็... รอสักครู่ แล้วก่อนหน้า นี้ คุณ — "แน่นอน"แน่นอน จึงต้องต่อสู้สองคนในเวลาเดียวกัน "— กับสายตาที่หนาวศูนย์สัมบูรณ์ มือของ Suimei คลุมหัวของ Enmarph☆… พระอาทิตย์ตก ตอนนี้ สีแดงเข้มของดวงอาทิตย์ละลายเป็นสีน้ำเงินเข้มของเร็นเขาทดสอบเสร็จ Suimei ทำทางของเขากลับมาจากศาลากลางไปห้องของเขาในอินน์ ก่อน plopping ลงมาอย่างหนักบนเตียงของเขาแม้ว่ามีการบิดที่ไม่คาดคิดบางอย่างก่อนทดสอบของเขา จากจุดนั้นไปข้างหน้าได้ดำเนินการได้ตามที่วางแผนไว้ ว่ามันหาซื้อได้ที่ใดที่หนึ่งในการเข้าพัก หรือได้รับความสำเร็จของรหัสกิลด์ของเขา และเขาจะพบทางของเขากลับมาที่นี่ความสามารถในการแก้ไขทุกอย่างไม่ มีปัญหาก็โชคดีจริง ๆสิ่งเดียวที่ได้รับเกินความคาดหมายของเขาคือการหาข้อมูลว่า เขาและ Lefille ถูกยื่นในโรงแรมเดียวกัน" Fortuitous ประชุมแน่นอน..." Suimei ญี่ปุ่น ตามสถานการณ์ของการประชุมก่อนหน้านี้ว่าเขาจำได้Lefille Gurakis Swordswoman แบบผมยาว สีแดง รูปเธอสร้างขึ้นเมื่อยืนไม่สามารถอธิบายเป็นอะไรแต่งดงาม ไม่แน่ใจว่าความแข็งแกร่งเธอ แต่พิจารณาวิธี unruffled เธอเคยเป็น ๆ ต่อสู้ของเขา แข็งแกร่งแน่นอนคำนอกจากนี้ แม้ว่าเธอมีความสามารถในการดูแลของตัวเองแน่นอน ได้บางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เขาต้องกังวล หลังจากการต่อสู้ เมื่อเธอได้รับการจ้องมองที่เขา เขาได้สังเกตเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . . ทั้งหมดผู้วิเศษ มีความสามารถในการต้านทานเวทมนตร์ ใช้หนึ่งของมานะ เป็นนักเวทย์ก็สามารถขับไล่ผลของเวทมนตร์ เป็นนักมายากล , มาภายใต้อิทธิพลของอีกมายากลที่ถูกคาดหวัง และรอบคอบ ศึกษาวิธีการต่อต้านเวทมนตร์ของพวกเขาเป็นสิ่งจำเป็นอย่างไรก็ตาม หนึ่งคือความสามารถในการป้องกันตามธรรมชาติ inextricably เชื่อมโยงกับสภาพของร่างกายและจิตใจแล้วนี้หมายความสำหรับ enmarph , เนื้อแห้งเป็นเขา ?" มันก็แค่พลังแนะนำจริงๆ ไม่ต้องห่วง ไม่มีผลข้างเคียง คุณจะแค่ไปนอนและเมื่อคุณตื่น มันก็จะเป็นแค่ประกาศ ผมไม่มีแผนการร้าย ๆของนาย ". . . . . . . suimei เป็นผู้วิเศษ เช่น เขาต่อสู้กับจอมเวทย์แห่งโลกนี้ มันก็ย่อมกลายเป็นการประกวดมายากล อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่ทั้งสองอยากจะปลอมตัวเป็นคนปกติ , ทั้งหมดในขณะที่ได้รับการวัดความถูกต้องของความแข็งแรงของเขา เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในเรื่องของปริศนาแต่เขาหลีกเลี่ยงเวทมนตร์ต่อสู้และ จำกัด ตัวเองเพื่อต่อสู้นักรบเท่านั้น แล้วเขาจะสูญเสียโอกาสที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับโลกเวทมนตร์สำหรับวัตถุประสงค์นี้ เมื่อการต่อสู้จบลง เขาต้องหาวิธีที่จะเก็บปากเงียบ แทน ดูด mana ให้ mage โอกาสที่จะขัดขืนให้โอกาสที่สมบูรณ์แบบดังนั้น" แล้วมันเป็นยังไง . . . . . . . รอ แล้วก่อนหน้านี้ คุณ "แน่นอน" แน่นอน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการที่จะต่อสู้กับคุณสองคนในเวลาเดียวกัน . "- ด้วยการจ้องมองหนาวแบบสัมบูรณ์ ศูนย์ suimei มือคลุมศีรษะ enmarph .☆. . . . . . . พระอาทิตย์ตก ในเวลานี้ แสงสีแดงของดวงอาทิตย์ละลายสู่ฟ้าคืนเดือนมืดขมุกขมัว .สอบเสร็จแล้ว suimei ทำทางของเขากลับมาจากทไวไลท์ พาวิลเลี่ยน ห้องพักของเขาในโรงแรม ก่อนทิ้งตัวลงอย่างแรงบนเตียงของเขาถึงแม้ว่ามีบางอย่างที่ไม่คาดคิดไปมาก่อนสอบ ทุกอย่างจากจุดนั้นเป็นต้นไป มีการดำเนินการอย่างที่วางแผนไว้ ไม่ว่าจะเป็น การหาที่พัก หรือได้รับการประสบความสำเร็จของเขา กิลด์ และเขาก็พบว่าเขากลับมาที่นี่สามารถแก้ปัญหาทุกอย่างได้โดยปราศจากปัญหา โชคดีจริงๆสิ่งเดียวที่ได้รับเกินความคาดหมายของเขาก็พบว่าเขาและ lefille ถูกฝังอยู่ในโรงแรมเดียวกัน" บังเอิญเจอแน่นอน . . . . . . . " suimei พึมพำ เขาจำเหตุการณ์ของการประชุมของพวกเขาก่อนหน้านี้lefille gurakis . เป็น swordswoman ผมยาวสีแดง รูปที่เธอสร้างขึ้นเมื่อยืนอยู่ไม่สามารถจะอธิบายอะไร แต่สวยงาม เขาไม่แน่ใจว่าเธอแข็งแรงแค่ไหน แต่พิจารณาแล้วสงบเธอได้ หลังจากเห็นการต่อสู้ของเขา แข็งแรง คือคำว่าแน่นอนอย่างไรก็ตาม เธอต้องดูแลตัวเธอ มีบางอย่างเกี่ยวกับเธอ ที่ทำให้เขาเป็นห่วง หลังจากการต่อสู้เมื่อเธอถูกจ้องมองที่เขา เขาก็สังเกตเห็น