แม้เธอ จะดีแสนดีเท่าไหร่แต่ฉันก็ยัง

แม้เธอ จะดีแสนดีเท่าไหร่
แต่ฉันก็ยังคงไม่แน่ใจ ว่ามันจะนานหรือเปล่า
ฉันกลัว ว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองเรา
อาจจะบางเบาและไม่ยาวนาน หากว่าเรานั้นก้าวเร็วไป

กว่ามันจะกลายเป็นต้นไม้ต้นใหญ่
มันต้องใช้เวลาเอาใจใส่ ก็คงคล้ายกับใจของสองเรา

อยากให้รอเวลา ให้เราได้เรียนรู้กัน
อาจไม่ใช่วันนี้ ที่พูดคำนั้น แต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไป
ปล่อยให้วันเวลา สร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจ
เปลี่ยนจากคำว่าเธอ จากคำว่าฉัน
เปลียนเป็นคำว่าเรา จนกว่าวันนั้น ช่วยรอได้ไหมเธอ

ขอเพียง ให้เธอนั้นยังมั่นคง
และรักที่มีให้กันไม่ลดลง ฉันคงไม่ไปไหนไกล
สัญญา และขอให้เธอนั้นจงมั่นใจ
ต่อให้มันจะนานและทางจะไกล แต่ว่าเราเดินไปด้วยกัน

กว่ามันจะกลายเป็นต้นไม้ต้นใหญ่
มันต้องใช้เวลาเอาใจใส่ ก็คงคล้ายกับใจของสองเรา

อยากให้รอเวลา ให้เราได้เรียนรู้กัน
อาจไม่ใช่วันนี้ ที่พูดคำนั้น แต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไป
ปล่อยให้วันเวลา สร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจ
เปลี่ยนจากคำว่าเธอ จากคำว่าฉัน
เปลียนเป็นคำว่าเรา จนกว่าวันนั้น ช่วยรอได้ไหมเธอ

แล้วเมื่อถึงเวลา มันก็คงจะมีสักวัน
ที่ไม่ท้อไม่ทิ้งกันกลางทาง คงจะไปถึงฝัน

อยากให้รอเวลา ให้เราได้เรียนรู้กัน
อาจไม่ใช่วันนี้ ที่พูดคำนั้น แต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไป
ปล่อยให้วันเวลา สร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจ
เปลี่ยนจากคำว่าเธอ จากคำว่าฉัน
เปลียนเป็นคำว่าเรา จนกว่าวันนั้น ช่วยรอได้ไหมเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้เธอ
ว่าได้มันจะนานหรือเปล่า
ฉันกลัว ที่พูดคำนั้น จากคำว่าได้ฉันเปลียนเป็นคำว่าได้เราจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอขอเพียง ฉันคงไม่ไปไหนไกลสัญญา ที่พูดคำนั้น จากคำว่าได้ฉันเปลียนเป็นคำว่าได้เราจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอแล้วเมื่อถึงเวลา คงจะไปถึงฝันอยากให้รอเวลา ที่พูดคำนั้น จากคำว่าได้ฉันเปลียนเป็นคำว่าได้เราจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้เธอจะดีแสนดีเท่าไหร่

แต่ฉันก็ยังคงไม่แน่ใจว่ามันจะนานหรือเปล่าฉันกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองเรา



อาจจะบางเบาและไม่ยาวนานหากว่าเรานั้นก้าวเร็วไปกว่ามันจะกลายเป็นต้นไม้ต้นใหญ่มันต้องใช้เวลาเอาใจใส่ก็คงคล้ายกับใจของสองเรา

อยากให้รอเวลาให้เราได้เรียนรู้กัน
อาจไม่ใช่วันนี้ที่พูดคำนั้นแต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไปสร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจ

ปล่อยให้วันเวลาเปลี่ยนจากคำว่าเธอจากคำว่าฉัน
เปลียนเป็นคำว่าเราจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอ

ขอเพียงให้เธอนั้นยังมั่นคงฉันคงไม่ไปไหนไกลสัญญาและขอให้เธอนั้นจงมั่นใจ


และรักที่มีให้กันไม่ลดลงต่อให้มันจะนานและทางจะไกลแต่ว่าเราเดินไปด้วยกันกว่ามันจะกลายเป็นต้นไม้ต้นใหญ่





มันต้องใช้เวลาเอาใจใส่ก็คงคล้ายกับใจของสองเราอยากให้รอเวลาให้เราได้เรียนรู้กันอาจไม่ใช่วันนี้ที่พูดคำนั้นแต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไป

ปล่อยให้วันเวลาสร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจเปลี่ยนจากคำว่าเธอจากคำว่าฉัน
เปลียนเป็นคำว่าเราจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอ

แล้วเมื่อถึงเวลามันก็คงจะมีสักวันที่ไม่ท้อไม่ทิ้งกันกลางทางคงจะไปถึงฝัน




อยากให้รอเวลาให้เราได้เรียนรู้กันอาจไม่ใช่วันนี้ที่พูดคำนั้นแต่พรุ่งนี้ก็คงยังไม่สายไปปล่อยให้วันเวลาสร้างทางที่เชื่อมระหว่างสองใจ
เปลี่ยนจากคำว่าเธอจากคำว่าฉันจนกว่าวันนั้นช่วยรอได้ไหมเธอ

เปลียนเป็นคำว่าเรา