To understand why people go hungry

To understand why people go hungry you must stop thinking about food as something farmers grow for others to eat, and begin thinking about it as something companies produce for other people to buy.

Food is a commodity. …
Much of the best agricultural land in the world is used to grow commodities such as cotton, sisal, tea, tobacco, sugar cane, and cocoa, items which are non-food products or are marginally nutritious, but for which there is a large market.
Millions of acres of potentially productive farmland is used to pasture cattle, an extremely inefficient use of land, water and energy, but one for which there is a market in wealthy countries.
More than half the grain grown in the United States (requiring half the water used in the U.S.) is fed to livestock, grain that would feed far more people than would the livestock to which it is fed. …
The problem, of course, is that people who don’t have enough money to buy food (and more than one billion people earn less than $1.00 a day), simply don’t count in the food equation.

In other words, if you don’t have the money to buy food, no one is going to grow it for you.
Put yet another way, you would not expect The Gap to manufacture clothes, Adidas to manufacture sneakers, or IBM to provide computers for those people earning $1.00 a day or less; likewise, you would not expect ADM (“Supermarket to the World”) to produce food for them.
What this means is that ending hunger requires doing away with poverty, or, at the very least, ensuring that people have enough money or the means to acquire it, to buy, and hence create a market demand for food.

— Richard H. Robbins, Readings on Poverty, Hunger, and Economic Development

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เข้าใจว่าทำไมคนไปหิว คุณต้องหยุดคิดเรื่องอาหารเป็นสิ่งที่เกษตรกรเติบโตให้กินคนอื่น และเริ่มคิดเกี่ยวกับมันเป็นสิ่งที่บริษัทผลิตสำหรับคนซื้ออาหารมีสินค้า …ของที่ดินทางการเกษตรที่ดีที่สุดในโลกใช้ในการขยายสินค้าเช่นสินค้าผ้าฝ้าย ศรนารายณ์ ชา ยาสูบ อ้อย และ โกโก้ ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่อาหาร หรือ โภชนาการเล็กน้อย แต่ สำหรับซึ่งมีตลาดขนาดใหญ่ล้านไร่ของพื้นที่เพาะปลูกผลผลิตอาจใช้ทุ่งหญ้าปศุสัตว์ การใช้ที่ดิน น้ำ และพลังงานต่ำมาก แต่อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งมีตลาดในประเทศที่ร่ำรวยกว่าครึ่งเมล็ดที่ปลูกในสหรัฐอเมริกา (ต้องน้ำครึ่งหนึ่งที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา) เป็นอาหารให้สัตว์ เมล็ดพืชที่จะเลี้ยงคนมากกว่าจะปศุสัตว์ที่เลี้ยง …ปัญหา แน่นอน เป็นคนที่ไม่มีเงินเพียงพอซื้ออาหาร (และมากกว่าหนึ่งล้านคนได้รับน้อยกว่า $1.00 ต่อวัน), ก็ไม่นับในสมการอาหารในคำอื่น ๆ ถ้าคุณไม่มีเงินซื้ออาหาร ไม่มีใครจะไปเติบโตสำหรับคุณใส่ได้อีกวิธีหนึ่ง ไม่คาดช่องว่างในการผลิตเสื้อผ้า อาดิดาสในการผลิตผ้าใบ หรือ IBM คอมพิวเตอร์ให้ผู้คนได้ $1.00 ต่อวัน หรือน้อย กว่า ในทำนองเดียวกัน คุณก็คาดหวังว่า ADM ("ซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อโลก") จะผลิตอาหารสำหรับพวกเขาไม่สิ่งนี้หมายความ ว่า สิ้นสุดความหิวต้องทำไป ด้วยความยากจน หรือ อย่างน้อย มั่นใจว่า คนที่มีเงินพอหรือวิธีการซื้อ การซื้อ และจึง สร้างตลาดสำหรับอาหาร— ร็อบบินส์ H. ริชาร์ด อ่านบนความยากจน ความหิว และการพัฒนาเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้เข้าใจว่าทำไมคนไปหิวคุณต้องหยุดคิดเกี่ยวกับอาหารเป็นสิ่งที่เกษตรกรเติบโตสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะกินและเริ่มคิดเกี่ยวกับมันเป็นสิ่งที่ บริษัท ผลิตสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะซื้อ. อาหารเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ ... มากของที่ดินเพื่อการเกษตรที่ดีที่สุดในโลกที่มีการใช้ในการปลูกสินค้าโภคภัณฑ์เช่นผ้าฝ้าย, ซีเมนต์, ชา, ยาสูบอ้อยและโกโก้รายการซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่อาหารหรือมีคุณค่าทางโภชนาการเล็กน้อย แต่สำหรับที่มีขนาดใหญ่ ตลาด. ล้านไร่ของพื้นที่เพาะปลูกการผลิตที่อาจจะใช้ในการปศุสัตว์ทุ่งหญ้า, การใช้งานที่ไม่มีประสิทธิภาพมากที่ดินน้ำและพลังงาน แต่อย่างหนึ่งที่มีตลาดในประเทศที่ร่ำรวย. มากกว่าครึ่งหนึ่งของเมล็ดข้าวที่ปลูกในสหรัฐอเมริกา (ที่กำหนดให้ ครึ่งหนึ่งของน้ำที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา) เป็นอาหารสัตว์เมล็ดพืชที่จะเลี้ยงคนมากเกินกว่าที่จะปศุสัตว์ที่มันจะถูกป้อน ... ปัญหาของหลักสูตรคือคนที่ไม่ได้มีเงินมากพอที่จะซื้ออาหาร (และมากกว่าหนึ่งพันล้านคนมีรายได้ต่ำกว่า $ 1.00 ต่อวัน) ก็จะไม่นับรวมในสมอาหาร. ในคำอื่น ๆ ถ้า คุณไม่ได้มีเงินที่จะซื้ออาหารไม่มีใครจะไปจะเติบโตมันสำหรับคุณ. ใส่อีกทางที่คุณจะไม่คาดหวังว่าช่องว่างในการผลิตเสื้อผ้าอาดิดาสในการผลิตรองเท้าผ้าใบหรือ IBM เพื่อให้คอมพิวเตอร์สำหรับผู้มีรายได้ $ 1.00 วันหรือน้อยกว่า เช่นเดียวกันคุณจะไม่คาดหวัง ADM ( "ซูเปอร์มาร์เก็ตไปทั่วโลก") การผลิตอาหารสำหรับพวกเขา. สิ่งนี้หมายความว่าสิ้นสุดความหิวต้องทำไปด้วยความยากจนหรืออย่างน้อยที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าคนมีเงินมากพอหรือหมายถึง ที่จะได้รับมันจะซื้อและด้วยเหตุนี้สร้างความต้องการของตลาดสำหรับอาหาร. - ริชาร์ดเอชร็อบบินส์อ่านบนความยากจน, ความหิวและการพัฒนาเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่เข้าใจทำไมคนหิว คุณต้องเลิกคิดเรื่องอาหารเป็นสิ่งที่เกษตรกรที่ปลูกให้คนอื่นกิน และเริ่มคิดเกี่ยวกับสิ่งที่มันเป็น บริษัท ผลิตสำหรับคนอื่น ๆที่จะซื้ออาหารเป็นชุด . . . . . . .มากของที่ดินเพื่อการเกษตรที่ดีที่สุดในโลกใช้ในการเติบโตของสินค้าเช่น ฝ้าย ป่าน ชา ยาสูบ อ้อย น้ำตาล โกโก้ และ สินค้าที่ไม่ใช่อาหารหรือผลิตภัณฑ์ที่จะลดเล็กน้อย แต่ที่มีตลาดขนาดใหญ่ล้านไร่ ผลผลิตเกษตรอาจใช้ทุ่งหญ้าปศุสัตว์ การใช้มากไม่มีประสิทธิภาพ ที่ดิน น้ำ และพลังงาน แต่อย่างหนึ่งที่ไม่มีตลาดในประเทศที่ร่ำรวยมากกว่าครึ่งหนึ่งของข้าวที่ปลูกในสหรัฐอเมริกา ต้องการครึ่งหนึ่ง น้ำที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา ) เป็นอาหารปศุสัตว์ ข้าวที่จะเลี้ยงคนมากกว่าจะปศุสัตว์ที่เป็นอาหาร . . . . . . .ปัญหาของหลักสูตรคือว่า คนที่ไม่มีเงินพอที่จะซื้ออาหาร ( และมากกว่าหนึ่งพันล้านคนรายได้น้อยกว่า $ 1.00 ต่อวัน ก็ไม่นับในรูปอาหารในคำอื่น ๆถ้าคุณไม่มีเงินจะซื้ออาหาร ไม่มีใครไปปลูกมันเพื่อคุณใส่อีกวิธี คุณจะไม่คาดหวัง GAP ผลิตเสื้อผ้า , Adidas ผลิตรองเท้าผ้าใบ หรือ IBM เพื่อให้คอมพิวเตอร์สำหรับคนรายได้ $ 1.00 ต่อวันหรือน้อยกว่า เช่นเดียวกัน คุณคงไม่คาดหวัง ADM ( " ซุปเปอร์มาร์เก็ต " โลก ) เพื่อผลิตอาหารสำหรับพวกเขาสิ่งนี้หมายความว่าสิ้นสุดความหิวต้องทำห่างกับความยากจน หรืออย่างน้อยก็เพื่อให้มั่นใจว่าประชาชนมีเงินเพียงพอหรือวิธีการที่จะได้รับมัน , ซื้อ , และด้วยเหตุนี้การสร้างความต้องการของตลาดอาหารริชาร์ดเอช. Robbins , อ่านเกี่ยวกับความยากจน หิวโหย และการพัฒนาเศรษฐกิจ