In a remarkably short period of tim

In a remarkably short period of time, Jeremy Lipking has emerged as one of the country's premier realist artists. His talent, which rivals that of the late nineteenth century painterly realists such as John Singer Sargent, Joaquin Sorolla and Anders Zorn, is outstanding for a painter of any age. It is all the more remarkable since he is only thirty years old. Like these great painters of the past, Lipking is a virtuoso artist. His canvases convey the magical aura of convincing imagery emerging out of a field of paint.

Realism has been misunderstood through most of the twentieth century as an art of imitation. In truth, when practiced by a painter like Jeremy Lipking, realist painting is a powerful creative force. Many viewers are drawn to his art thinking that it looks just like a photograph. Actually Lipking's vision is the opposite of what a camera does. A photograph tends to flatten an image, reducing all relationships of color and shade to a stiff mechanical pattern. Lipking's skill lies in his ability to probe in and around his subject. With a highly sensitive eye, he sees nuances of value and hue that the camera and most people can never see. More incredibly, he is able to translate his highly nuanced vision into a painted image. Lipking's true subject is his pictorial fluency. Seeing one of his paintings involves entering into the pictorial world he has created. Like all great realists, he has the ability to generate powerful fictions.

I have had the pleasure to watch Lipking paint on a number of occasions. The experience is both exhilarating and baffling. Lipking begins his paintings in a surprisingly loose, painterly manner-something I never would have expected. He makes initial marks to find the scale and proportions of his subject. Then he applies a broad underpainting of color to capture the desired hue and value. At this stage his paintings look almost abstract, consisting of a pattern of large color shapes.

Lipking's characteristic brushwork or gesture is what I like to call the "open touch." What I mean by this phrase is that Lipking applies paint in broad, loose facets, often leaving areas of bare canvas in between. In subsequent additions the open areas are gradually filled in, creating a breathing lattice-like structure of paint. In a curious way, the method is somewhat like Cezanne's manner. But whereas Cezanne emphasized the discontinuity of his touches, Lipking works with close values, so that the result is a seamless veil of color.

The magic occurs in the finish. As he progresses, he gradually refines each area, adjusting relationships of color and adding deft touches to define select elements. He brings certain forms to a razor sharp level of finish. Other passages are left vague and undefined. In this interplay of sharp and loose, the painting literally opens up and breathes. This is what makes his art seem so lifelike. Instead of resting as static images, his canvases pulse with the subtle energy of a living thing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระยะไข้แต่สั้นของเวลา เจเรมี Lipking ได้ผงาดขึ้นเป็นหนึ่งในศิลปิน realist เมียร์ของประเทศ ความสามารถพิเศษของเขา ที่ที่ realists painterly ปลายศตวรรษเช่นจอห์นซิงเกอร์ซาร์เจนท์ ชุมชนมาเดโร Sorolla และ Anders Zorn rivals โดดเด่นสำหรับจิตรกรอายุใด ๆ ได้ มันคือทั้งหมดที่ขึ้นโดดเด่นตั้งแต่เขามีอายุเพียงสามสิบปี เช่นชื่อจิตรกรเหล่านี้มากในอดีต Lipking เป็นศิลปินมากความสามารถ ผืนผ้าใบของเขาถ่ายทอด aura ขลังของภาพน่าเชื่อถือที่เกิดขึ้นนอกเขตของสีสมจริงมีการ misunderstood ผ่านมากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นศิลปะของเทียม ในความจริง เมื่อโดยจิตรกรเช่นเจเรมี Lipking, realist ที่วาดภาพได้แรงสร้างสรรค์มีประสิทธิภาพ ผู้ชมจะวาดเพื่อศิลปะของเขาคิดว่า มันดูเหมือนรูปถ่าย จริง ของ Lipking วิสัยทัศน์เป็นตรงข้ามของกล้องที่ไม่ รูปถ่ายมีแนวโน้มการ แผ่ภาพ ลดความสัมพันธ์ทั้งหมดของสีและเฉดสีรูปแบบเชิงกลแข็ง ทักษะของ Lipking อยู่ในความสามารถของเขาหยั่งใน และ รอบ ๆ เรื่องของเขา มีตามีความไวสูง เขาเห็นความแตกต่างของค่าและเว้ที่กล้องและคนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็น มากขึ้นอย่างเหลือเชื่อ เขาจะสามารถแปลวิสัยทัศน์ของเขาสูงฉับเป็นรูปทาสี เรื่องจริงของ Lipking แคล่วเขาจำได้ เห็นภาพวาดของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวข้องกับการเข้าโลกจำเขาได้สร้างขึ้น เช่น realists ดีทั้งหมด เขามีความสามารถในการสร้างประสิทธิภาพ fictionsมีความสุขในการชม Lipking สีในจำนวนครั้ง ประสบการณ์ถูกต้อง และ baffling Lipking เริ่มต้นภาพวาดของเขาอย่างน่าแปลกใจหลวม painterly-บางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยจะได้คิด เขาทำให้เครื่องหมายเริ่มต้นขนาดและสัดส่วนของเรื่องของเขา แล้ว เขาใช้ underpainting กว้างสีต้องเว้และค่า ในขั้นตอนนี้ ภาพวาดของเขาดูนามธรรมเกือบ ประกอบด้วยรูปแบบของรูปร่างสีขนาดใหญ่Brushwork ลักษณะหรือรูปแบบของ Lipking คือ สิ่งที่เราชอบเรียก "เปิดสัมผัส" ไงจากวลีนี้ได้ที่ Lipking ใช้'ระบายสี'ในแง่มุมกว้าง หลวม มักจะออกจากพื้นที่ของผืนผ้าใบเปล่าระหว่าง ในภายหลังเพิ่ม พื้นที่เปิดจะค่อย ๆ กรอกข้อมูล สร้างโครงสร้างแบบโครงตาข่ายประกอบเหมือนหายใจสี แบบอยากรู้อยากเห็น วิธีการจะเหมือนลักษณะของเซอซานน แต่ในขณะที่เซอซานนเน้นโฮของเขาสัมผัส Lipking การทำงานกับค่าปิด เพื่อให้ผลที่ได้คือ ผิวไม่มีรอยต่อของสีมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในการเสร็จสิ้น เป็นเขาคืบ เขาค่อย ๆ ปรุงแต่ละพื้นที่ การปรับความสัมพันธ์ของสี และเพิ่มสัมผัสมือดีเพื่อกำหนดองค์ประกอบที่เลือก เขานำฟอร์มบางคมระดับมีดโกนของเสร็จสิ้น ทางเดินอื่น ๆ ที่เหลือคลุมเครือ และไม่ได้กำหนด ในนี้ล้อ ของชาร์ป และ loose ภาพอย่างแท้จริงเปิดขึ้น แล้วเซ็ท อะไรทำให้งานศิลปะของเขาดูเหมือน lifelike ดังนั้น แทนที่จะวางตัวเป็นรูปสแตติก ผืนผ้าใบของเขาหมุน ด้วยพลังงานของสิ่งมีชีวิตลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาสั้น ๆ อย่างน่าทึ่งของเวลา, เจเรมี Lipking ได้กลายเป็นหนึ่งในศิลปินที่จริงชั้นนำของประเทศ ความสามารถของเขาซึ่งคู่แข่งที่ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า painterly แง่เช่นจอห์นซิงเกอร์ซาร์เจนท์ Joaquin Sorolla และเดส Zorn เป็นที่โดดเด่นสำหรับจิตรกรวัยใด มันคือทั้งหมดที่น่าทึ่งมากเพราะเขาเป็นเพียงสามสิบปี เช่นเดียวกับจิตรกรที่ดีเหล่านี้ที่ผ่านมา Lipking เป็นศิลปินอัจฉริยะ ภาพของเขาถ่ายทอดกลิ่นอายมนต์ขลังของภาพที่น่าเชื่อที่เกิดขึ้นใหม่ออกจากสนามของสี. นิยมได้รับการเข้าใจผิดผ่านมากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นศิลปะของการเลียนแบบ ในความเป็นจริงเมื่อปฏิบัติโดยจิตรกรเช่นเจเรมี Lipking, ภาพวาดความจริงเป็นความคิดสร้างสรรค์ที่มีประสิทธิภาพแรง ผู้ชมจำนวนมากจะถูกดึงไปสู่การคิดงานศิลปะของเขาว่ามันมีลักษณะเช่นเดียวถ่ายภาพ ที่จริงวิสัยทัศน์ของ Lipking อยู่ตรงข้ามของสิ่งที่กล้องไม่ ถ่ายภาพมีแนวโน้มที่จะแผ่ภาพลดความสัมพันธ์ทั้งหมดของสีและเฉดสีที่จะเป็นรูปแบบกลแข็ง ทักษะ Lipking ของอยู่ในความสามารถของเขาที่จะแสดงความคิดเห็นในและรอบ ๆ เรื่องของเขา ด้วยตาที่มีความไวสูงที่เขาเห็นความแตกต่างของมูลค่าและสีที่กล้องและคนส่วนใหญ่ไม่สามารถมองเห็น เพิ่มเติมอย่างไม่น่าเชื่อเขาสามารถที่จะแปลวิสัยทัศน์ที่เหมาะสมยิ่งสูงของเขาเป็นภาพวาด เรื่องจริง Lipking เป็นภาพความคล่องแคล่วของเขา เห็นหนึ่งในภาพวาดของเขาเกี่ยวข้องกับการเข้ามาในโลกเป็นภาพที่เขาได้สร้างขึ้น เช่นเดียวกับแง่ดีเขามีความสามารถในการสร้างวรรณกรรมที่มีประสิทธิภาพ. ฉันมีความสุขในการชม Lipking สีอยู่หลายครั้งที่ ประสบการณ์ที่มีทั้งน่าตื่นเต้นและยุ่งเหยิง Lipking ภาพวาดของเขาเริ่มต้นในหลวมน่าแปลกใจ painterly ลักษณะที่บางสิ่งบางอย่างที่ฉันไม่เคยคาดว่าจะมี เขาทำให้เครื่องหมายเริ่มต้นที่จะหาขนาดและสัดส่วนของเรื่องของเขา จากนั้นเขาได้ใช้ underpainting กว้างของสีในการจับภาพสีที่ต้องการและความคุ้มค่า ในขั้นตอนนี้ภาพวาดของเขามีลักษณะนามธรรมเกือบประกอบด้วยรูปแบบของรูปทรงสีขนาดใหญ่. พู่กัน Lipking ลักษณะท่าทางหรือคือสิ่งที่ฉันชอบที่จะเรียกว่า "เปิดสัมผัส." สิ่งที่ผมหมายถึงวลีนี้ก็คือว่า Lipking ใช้สีในวงกว้างแง่มุมหลวมมักจะออกจากพื้นที่ของผ้าใบเปลือยในระหว่าง เพิ่มเติมในภายหลังเปิดพื้นที่ที่เต็มไปเรื่อย ๆ ในการสร้างโครงสร้างหายใจตาข่ายเหมือนของสี ในทางที่อยากรู้อยากเห็นวิธีการที่คล้ายลักษณะของ Cezanne แต่ในขณะที่ Cezanne เน้นต่อเนื่องของสัมผัสของเขา Lipking ทำงานที่มีค่าอย่างใกล้ชิดเพื่อให้ผลที่ได้คือผ้าคลุมที่ไร้รอยต่อสี. ความมหัศจรรย์เกิดขึ้นในเสร็จ ในขณะที่เขาดำเนินไปเขาค่อยๆกลั่นแต่ละพื้นที่ปรับความสัมพันธ์ของสีและเพิ่มสัมผัสคล่องแคล่วในการกำหนดองค์ประกอบเลือก เขาจะนำรูปแบบบางอย่างที่จะมีดโกนระดับความคมชัดของเสร็จ ข้อความอื่น ๆ ที่เหลือและไม่ได้กำหนดที่คลุมเครือ ในกันและกันของที่คมชัดและหลวมนี้ภาพวาดตัวอักษรเปิดขึ้นและหายใจ นี่คือสิ่งที่ทำให้งานศิลปะของเขาดูเหมือนจริงดังนั้น แทนการพักผ่อนเป็นภาพแบบคงที่ภาพของเขาชีพจรกับพลังงานที่ละเอียดอ่อนของสิ่งมีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเวลาที่สั้นมากของเวลา เจเรมี่ lipking มีชุมนุมเป็นหนึ่งในประเทศชั้นนำความจริงศิลปิน ความสามารถพิเศษของเขา คู่แข่งที่ของศตวรรษที่สิบเก้าปลายเกี่ยวกับจิตรกรหรือภาพวาด realists เช่น วิลเลียม เฮอร์เชล ฮัวคิน และ sorolla Zorn , เป็นที่โดดเด่นสำหรับจิตรกรอายุใด มันคือทั้งหมดที่ยิ่งทึ่ง เพราะเขาเป็นเพียงสามสิบปีแบบนี้ดีจิตรกรแห่งอดีต lipking เป็น Virtuoso ศิลปิน ผ้าใบของเขาถ่ายทอดกลิ่นอายเวทมนตร์ให้ภาพใหม่จากสนามสี

ของจริงถูกเข้าใจผิดผ่านที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นศิลปะของการเลียนแบบ ในความจริง เมื่อปฏิบัติโดยจิตรกรชอบเจเรมี่ lipking จิตรกรรมสัจนิยมเป็นพลังสร้างสรรค์ พลังผู้ชมหลายคนจะวาดงานศิลปะของเขาคิดว่ามันเหมือนภาพถ่าย จริงๆแล้ว lipking วิสัยทัศน์เป็นตรงข้ามของสิ่งที่กล้องไม่ ภาพมีแนวโน้มที่จะทำให้ภาพลดความสัมพันธ์ทั้งหมดของเฉดสี และ แข็งกลในรูปแบบ ทักษะ lipking อยู่ในความสามารถของเขาที่จะตรวจสอบใน และ รอบ ๆ เรื่องของเขา ด้วยสายตาที่ความไวสูง ,เขาเห็นคุณค่าและความแตกต่างของสีสันที่กล้อง และคนส่วนใหญ่ก็ไม่เคยเห็น อีกอย่าง เขาจะสามารถแปลของเขาสูงโดยวิสัยทัศน์เป็นวาดภาพ เรื่องจริง lipking มีความสามารถแบบเขา เห็นภาพของเขาเกี่ยวข้องกับการป้อนเข้าสู่โลกของภาพที่เขาได้สร้างขึ้น ชอบ realists ที่ดี เขามีความสามารถในการสร้างวรรณกรรมที่มีประสิทธิภาพ .