We opened this chapter by posing th

We opened this chapter by posing the paradox of wanting to simultaneously teach for academic learning and creativity, but feeling caught between the dual tensions of fearing curricular chaos when teaching for creativity and worrying about stifling creativity when teaching for academic learning. In further elaborating on Sawyer’s (2004) concept of disciplined improvisation, our goal was to describe how teachers can start to resolve these tensions. We provided a few examples of how teachers might approach the planning and teaching of their academic curricula with a disciplined improvisational approach. Although we feel there are no sure-fire recipes for navigating the uncertainties that emerge
when the curriculum-as-planned meets the curriculum-as-lived, we believe that teachers can (with experience and practice) start to find ways to meaningful blend and rework fixed and fluid aspects of their curriculum to simultaneously support student learning and creative expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเปิดบทนี้ โดยวางตัว paradox อยากสอนให้พร้อมสำหรับการเรียนรู้ทางวิชาการและความคิดสร้างสรรค์ แต่รู้สึกจับระหว่างความตึงเครียดที่สองของกลัววุ่นวายเสริมสอนสำหรับความคิดสร้างสรรค์ และกังวลเกี่ยวกับการยับยั้งความคิดสร้างสรรค์เมื่อสอนวิชาการเรียน ในเพิ่มเติม elaborating บน Sawyer ของแนวคิด (2004) ก่อสามัคคี เป้าหมายของเราคือการ อธิบายว่า ครูสามารถเริ่มต้นการแก้ไขความตึงเครียดเหล่านี้ เรามีตัวอย่างของวิธีครูอาจวิธีการวางแผนและการสอนของหลักสูตรการศึกษาด้วยวิธี improvisational ความมีระเบียบวินัย ถึงแม้ว่าเรา มีสูตรไม่แน่นอนในการนำทางไม่แน่นอนนั้นเมื่อตัวหลักสูตรเป็นวางแผนตรงตามหลักสูตรเป็นอยู่ เราเชื่อว่า ครูสามารถ (ด้วยประสบการณ์และการฝึก) เริ่มต้น การค้นหาวิธีการผสมผสานความหมายตามปกติลักษณะคงที่ และของเหลวของหลักสูตรของพวกเขาเพื่อสนับสนุนนักเรียนที่เรียนรู้และการสร้างสรรค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเปิดบทนี้โดยวางตัวขัดแย้งของที่ต้องการพร้อมสอนการเรียนรู้ทางวิชาการและความคิดสร้างสรรค์ แต่ความรู้สึกติดระหว่างความตึงเครียดสองของการกลัวความวุ่นวายหลักสูตรการเรียนการสอนสำหรับความคิดสร้างสรรค์และกังวลเกี่ยวกับการยับยั้งความคิดสร้างสรรค์เมื่อการเรียนการสอนสำหรับการเรียนรู้ทางวิชาการ ใน elaborating เพิ่มเติมเกี่ยวกับเลื่อย (2004) แนวคิดของการปรับวินัยเป้าหมายของเราคือเพื่ออธิบายวิธีการที่ครูสามารถเริ่มต้นที่จะแก้ปัญหาความตึงเครียดเหล่านี้ เราให้เป็นตัวอย่างของวิธีการที่ครูอาจวิธีการวางแผนและการเรียนการสอนหลักสูตรทางวิชาการของพวกเขาด้วยวิธีการที่มีระเบียบวินัยยิ่ง ถึงแม้ว่าเราจะรู้สึกว่าไม่มีสูตรที่แน่นอนสำหรับการนำความไม่แน่นอนที่เกิด
เมื่อหลักสูตรตามที่วางแผนไว้ตามหลักสูตรเป็นชีวิตเราเชื่อว่าครูสามารถ (ที่มีประสบการณ์และการปฏิบัติ) เริ่มต้นที่จะหาวิธีที่จะผสมผสานความหมายและ ปรับปรุงแก้ไขและด้านน้ำของหลักสูตรของพวกเขาไปพร้อม ๆ กันสนับสนุนการเรียนรู้ของนักเรียนและการแสดงออกที่สร้างสรรค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเปิดบทนี้ โดยวางตัวบุคคลที่ผิดธรรมดาของที่ต้องการพร้อมสอนการเรียนรู้ทางวิชาการและความคิดสร้างสรรค์ แต่รู้สึกติดระหว่างความตึงเครียด คู่ ของหลักสูตรการสอนความคิดสร้างสรรค์ความกลัวและกังวลเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ที่ยับยั้งเมื่อสอนการเรียนรู้ทางวิชาการ ในเพิ่มเติม elaborating ในซอว์เยอร์ ( 2004 ) แนวคิดของวินัยก่อน ,เป้าหมายของเราคือเพื่ออธิบายวิธีครูสามารถเริ่มแก้ไขปัญหาความตึงเครียดเหล่านี้ เราให้ตัวอย่างของวิธีการที่ครูอาจจะสอนการวางแผนการสอนของวิชาหลักสูตรที่มีวินัย improvisational ) ถึงแม้ว่าเรารู้สึกไม่มีไฟแน่ใจสูตรสําหรับการนําความไม่แน่นอนที่โผล่
เมื่อหลักสูตรตามที่วางแผนไว้ตรงตามหลักสูตร คือ ชีวิตเราเชื่อว่าครูสามารถ ( ด้วยประสบการณ์และการปฏิบัติ ) เริ่มที่จะหาวิธีแก้ไขและมีความหมายกลมกลืนและแก้ไขด้านของไหลของหลักสูตรของพวกเขาไปพร้อมกัน สนับสนุนการเรียนรู้ของนักเรียน และการแสดงออกที่สร้างสรรค์