AbstractOBJECTIVES:The main objecti

Abstract
OBJECTIVES:
The main objectives of this cross-sectional descriptive study were to identify the prevalence of musculoskeletal symptoms and workstation biomechanical risk levels for garment workers in Kandal Province, Cambodia.
METHODS:
This cross-sectional descriptive study used multistage sampling techniques to select 714 workers from three garment factories among 22 medium-size factories (250-1,000 workers). Face-to-face interviews and direct observation using the rapid upper limb assessment scale (RULA) were used to collect data.
RESULTS:
The response rate was 98.3% (702/714), and the majority (89.3%) of the respondents were female. Ninety-two percent (95% CI=90.0-94.0) of the workers reported musculoskeletal symptoms in at least one body region in the previous 12 months and 89.0% (95% CI=86.7-91.3) of the workers reported such symptoms in the past seven-day period. The neck, shoulder, and lower back were the most affected body regions. In addition, the RULA data showed that 81.2% of the workers' postures were rated as action level 3, indicating that investigation and change were required soon, and that 7.5% their postures were rated as action level 4, indicating that investigation and change were required immediately.
CONCLUSIONS:
Cambodian garment workers reported a high prevalence of musculoskeletal symptoms in upper body regions, and their workplaces were rated as high risk ergonomically.(J Occup Health 2016; 58: 107-117).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาเชิงพรรณนานี้โรงพยาบาลมีการ ระบุความชุกของอาการกล้ามเนื้อและระดับความเสี่ยงทางชีวกลศาสตร์สเตแรงงานเสื้อในจังหวัดกันดาล กัมพูชาวิธีการ:ศึกษาคำอธิบายหน้าตัดนี้ใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างพัดเลือก 714 คนงานจากโรงงานสิ่งทอที่สามในบรรดาโรงงานขนาดกลาง 22 (250-1,000 คน) การสัมภาษณ์แบบเผชิญหน้าและการสังเกตโดยตรงโดยใช้มาตราส่วนประเมินรยางค์บนอย่างรวดเร็ว (RULA) ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลผลลัพธ์:อัตราการตอบสนอง 98.3% (702/714), และส่วนใหญ่ (89.3%) ของผู้ตอบเพศหญิง ร้อยละเก้าสิบสอง (95% CI = 90.0-94.0) ผู้ปฏิบัติงานรายงานอาการที่กล้ามเนื้อในร่างกายน้อยหนึ่งใน 12 เดือนก่อนหน้าและ 89.0% (95% CI = 86.7-91.3) ผู้ปฏิบัติงานรายงานอาการดังกล่าวในรอบระยะเวลาเจ็ดวันที่ผ่านมา คอ ไหล่ และหลังส่วนล่างได้ในภูมิภาคได้รับผลกระทบมากที่สุดของร่างกาย นอกจากนี้ ข้อมูล RULA พบว่า 81.2% ของท่าที่ผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับคะแนนเป็นบ่งชี้ว่า ระดับการดำเนินการ 3 และการเปลี่ยนแปลงถูกต้องเร็ว ๆ นี้ และ 7.5% ที่ท่าของพวกเขาที่ได้รับคะแนนระดับการดำเนินการ 4 ระบุว่า การตรวจสอบและการเปลี่ยนแปลงที่ถูกต้องทันทีสรุป:แรงงานกัมพูชาภูษารายงานความชุกที่สูงอาการกล้ามเนื้อในร่างกายส่วนบนภูมิภาค และทำงานที่ได้รับคะแนนเป็นความเสี่ยงที่สูงตามหลักสรีรศาสตร์อีกด้วย (J Occup สุขภาพ 2016; 58:107-117)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์:
วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้ตัดขวางมีการระบุความชุกของอาการกล้ามเนื้อและเวิร์คสเตชั่ชีวกลศาสตร์ระดับความเสี่ยงสำหรับคนงานตัดเย็บเสื้อผ้าใน Kandal จังหวัดกัมพูชา.
วิธีการ:
การศึกษานี้พรรณนาใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนเพื่อเลือก 714 คนงานจากโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าสามหมู่ 22 โรงงานขนาดกลาง (250-1,000 คนงาน) ใบหน้าเพื่อใบหน้าสัมภาษณ์และการสังเกตโดยตรงโดยใช้การประเมินอย่างรวดเร็วบนกิ่งไม้ขนาด (RULA) ถูกนำมาใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล.
ผลการศึกษา:
อัตราการตอบสนองเป็น 98.3% (702/714) และส่วนใหญ่ (89.3%) ของผู้ตอบแบบสอบถาม หญิง. เก้าสิบสองเปอร์เซ็นต์ (95% CI = 90.0-94.0) ของแรงงานที่มีการรายงานอาการกล้ามเนื้อในบริเวณของร่างกายอย่างน้อยหนึ่งใน 12 เดือนก่อนหน้าและ 89.0% (95% CI = 86.7-91.3) ของแรงงานที่มีการรายงานอาการดังกล่าวใน เจ็ดวันที่ผ่านมา คอไหล่และหลังส่วนล่างเป็นภูมิภาคที่ร่างกายได้รับผลกระทบมากที่สุด นอกจากนี้ข้อมูล RULA พบว่า 81.2% ของท่าของคนงานได้รับการจัดอันดับให้เป็นระดับ Action 3 แสดงให้เห็นการสืบสวนและการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นในเร็ว ๆ นี้และ 7.5% ท่าของพวกเขาถูกจัดอันดับให้เป็นระดับการดำเนินการ 4 แสดงให้เห็นการสืบสวนและการเปลี่ยนแปลงได้ . จำเป็นต้องใช้ทันที
โดยสรุป
คนงานตัดเย็บเสื้อผ้ากัมพูชารายงานความชุกสูงของอาการกล้ามเนื้อและกระดูกในภูมิภาคร่างกายส่วนบนและสถานที่ทำงานของพวกเขาถูกจัดอันดับให้เป็นความเสี่ยงสูงตามหลักสรีรศาสตร์ (J Occup สุขภาพ 2016; 58: 107-117).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์ :วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาเชิงพรรณนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของอาการกล้ามเนื้อและเวิร์กสเตชันระดับความเสี่ยงสำหรับค่าเสื้อผ้าคนงานในสดับลมขับขาน , กัมพูชาวิธีการ :การศึกษาเชิงพรรณนานี้ ใช้เทคนิคในการเลือกสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนแล้ว แรงงานจาก 3 โรงงานตัดเย็บในโรงงานขนาดกลาง ( 250-1000 22 คน ) หน้าการสัมภาษณ์และการสังเกตโดยตรงโดยใช้อย่างรวดเร็วแขนแบบประเมิน ( า ) ถูกใช้เพื่อเก็บข้อมูลผลลัพธ์ :อัตราการตอบสนองอยู่ที่บันทึก % ( 702 / 714 ) , และส่วนใหญ่ ( เร็วกว่า ) ของกลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิง เก้าสิบสองเปอร์เซ็นต์ ( 95% CI = 90.0-94.0 ) ของแรงงานรายงานอาการกล้ามเนื้อในร่างกายอย่างน้อยหนึ่งเขต ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา และผลเท่า ( 95% CI = 86.7-91.3 ) ของแรงงานรายงานอาการดังกล่าวในช่วงเจ็ดวัน ระยะเวลา คอ บ่า ไหล่ และหลังล่างคือร่างกายได้รับผลกระทบมากที่สุด ภูมิภาค นอกจากนี้ อาการข้อมูล พบว่า ร้อยละ 81.2 ท่าคนงานอยู่ในระดับปฏิบัติการ ระดับที่ 3 บ่งชี้ว่า การสอบสวน และเปลี่ยนเป็นเร็ว ๆ นี้ และ 7.5 % ท่าของพวกเขาอยู่ที่การกระทำ ระดับ 4 ระบุว่า การสอบสวนและการเปลี่ยนแปลงที่ถูกต้องทันทีสรุปคนงานเสื้อผ้ากัมพูชารายงานความชุกของอาการกล้ามเนื้อในภูมิภาคร่างกายส่วนบนและสถานที่ทำงานของพวกเขาอยู่ในระดับความเสี่ยงสูงตาม ( J occup สุขภาพ 2016 ; 58 : 107-117 )