``Hey, you two! I just heard on the

``Hey, you two! I just heard on the radio that this snow is supposed to turn into a blizzard around dinnertime, Are you sure you should go now?"
Gran glanced at her watch and said exactly what Callie expected she would. That's three hours from now! We'll be fine and dandy.
The best snow hill in town was at the city park, and that was where Callie and her grandmother headed. When they arrived, the hillside was dotted with sledders of all ages. Callie and her grandmother took turns sledding down the hill. Callie had just zoomed down the hill in twenty‐ five seconds, which was a record! A sledding trip with Gran wouldn’t be the same without keeping track of their sledding times. Callie grinned at Gran but noticed she looked worried. “What’s wrong, Gran?” she asked. “Look around, Honey,” she said “Just about everyone else has left, and it's snowing so hard that I can't see my hand in front of my face”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'' ผม คุณสอง ผมได้ยินทางวิทยุที่หิมะนี้ควรจะเปลี่ยนเป็นพายุหิมะรอบระหว่างทานอาหารเย็น คุณควรไปตอนนี้แน่ใจ? " Gran glanced ที่ดูของเธอ และกล่าวว่า แคลลี่คาดอะไรเธอจะ นั่นคือสามชั่วโมงนี้ เราจะดี และแดนดี้เขาหิมะที่ดีที่สุดในเมืองในเมืองพาร์ค และที่ที่แคลลี่และยายของเธอหัว เมื่อไปถึง เนินเขาเป็นจุดที่ มี sledders ทุกเพศทุกวัย แคลลี่และยายเอาจะดาวลงเขา แคลลี่มีเพียงย่อลงเขาใน twenty‐ ห้าวินาที ซึ่งบันทึก แกรนทริโบจะไม่เป็นเดียวกัน โดยติดตามของเวลาทางโบ แคลลี่ grinned ที่แกรน แต่พบเธอดูกังวล "มีอะไรผิดปกติ แกรน? " เธอถาม "ตา น้ำผึ้ง เธอกล่าวว่า "เพียงเกี่ยวกับทุกคนซ้าย และหิมะตกอย่างหนักว่า ไม่เห็นมือหน้าใบหน้าของฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

`` เดี๋ยวก่อนคุณสอง! ฉันเพียงแค่ได้ยินทางวิทยุว่าหิมะนี้ควรจะกลายเป็นพายุหิมะรอบ ๆ มื้อค่ำที่คุณแน่ใจว่าควรจะไปตอนนี้หรือไม่ "
Gran เหลือบมองไปที่นาฬิกาของเธอและกล่าวว่าสิ่งที่แคลลี่คาดว่าเธอจะ. ที่สามชั่วโมงจากนี้เรา ' จะถูกปรับและสำรวย.
เนินหิมะดีที่สุดในเมืองอยู่ที่สวนสาธารณะในเมืองและที่เป็นที่แคลลี่และคุณยายของเธอมุ่งหน้าไป. เมื่อพวกเขามาถึงเนินเขาที่ถูกแต่งแต้มด้วย sledders ทุกเพศทุกวัย. แคลลี่และคุณยายของเธอผลัด sledding ลง ฮิลล์. แคลลี่ได้ซูมเพียงลงเนินเขาในยี่สิบห้าวินาทีซึ่งเป็นบันทึก! ลากเลื่อนการเดินทางกับ Gran จะไม่เหมือนกันโดยไม่ต้องติดตามความเคลื่อนไหวของรถเลื่อนหิมะครั้งของพวกเขา. แคลลี่ยิ้มที่ Gran แต่สังเกตเห็นเธอมองความกังวลใจ "มีอะไรผิด Gran?" เธอถาม. "มองไปรอบ ๆ ฮันนี่" เธอกล่าว "เพียงเกี่ยวกับคนอื่น ๆ ได้ทิ้งและก็หิมะตกอย่างหนักเพื่อที่ฉันไม่สามารถมองเห็นมือของฉันในด้านหน้าของใบหน้าของฉัน"