Once upon a time, there was an isla

Once upon a time, there was an island where all the feelings lived: Happiness, Sadness, Knowledge, and all of the others, including Love. One day it was announced to the feelings that the island would sink, so all constructed boats and left. Except for Love.

Love was the only one who stayed. Love wanted to hold out until the last possible moment. When the island had almost sunk, Love decided to ask for help.

Richness was passing by Love in a grand boat. Love said, “Richness, can you take me with you?”

Richness answered, “No, I can’t. There is a lot of gold and silver in my boat. There is no place here for you.”

Love decided to ask Vanity who was also passing by in a beautiful vessel. “Vanity, please help me!” “I can’t help you, Love. You are all wet and might damage my boat,” Vanity answered.

Sadness was close by so Love asked, “Sadness, let me go with you.” “Oh . . . Love, I am so sad that I need to be by myself!” Happiness passed by Love, too, but she was so happy that she did not even hear when Love called her.

Suddenly, there was a voice, “Come, Love, I will take you.” It was an elder.
So blessed and overjoyed, Love even forgot to ask the elder where they were going. When they arrived at dry land, the elder went his own way. Realizing how much was owed the elder, Love asked Knowledge, another elder, “Who Helped me?”

“It was Time,” Knowledge answered.

“Time?” asked Love. “But why did Time help me?” Knowledge smiled with deep wisdom and answered, “Because only Time is capable of understanding how valuable Love is.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีเกาะที่ความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่: ความสุข, เศร้า, ความรู้และทุกคนอื่น ๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมันก็บอกความรู้สึกที่เกาะจะจมเรือเพื่อสร้างและซ้าย ยกเว้นสำหรับความรักความรักเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ ความรักต้องการที่จะถือออกจนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะจมเกือบรักตัดสินใจที่จะขอความช่วยเหลือได้รับความร่ำรวยผ่านความรักในเรือแกรนด์ ความรักกล่าวว่า "ความร่ำรวยที่คุณสามารถพาฉันกับคุณ?" ความร่ำรวยตอบว่า "ไม่ฉันไม่สามารถ มีจำนวนมากของทองและเงินในเรือของฉันคือ ไม่มีสถานที่อยู่ที่นี่สำหรับคุณ. " ความรักตัดสินใจที่จะขอความเท็จใครก็ผ่านไปในเรือที่สวยงาม "Vanity, โปรดช่วยฉัน!" "ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณรัก คุณอยู่ที่เปียกและอาจเกิดความเสียหายเรือของฉัน "Vanity ตอบความโศกเศร้าก็ใกล้เคียงเพื่อความรักถามว่า "ความโศกเศร้าให้ฉันไปกับคุณ." "โอ้ . . รักผมเสียใจที่ฉันต้องด้วยตัวเอง! "ความสุขผ่านความรักด้วย แต่เธอก็มีความสุขมากที่เธอไม่ได้ได้ยินเมื่อความรักเรียกเธอทันใดนั้นมีเสียงมา "มารัก ผมจะพาคุณ. "มันเป็นผู้สูงอายุดังนั้นความสุขและความสุขความรักแม้กระทั่งลืมที่จะขอให้ผู้สูงอายุที่พวกเขากำลังจะไป เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินแห้งพี่ก็ไปตามทางของตัวเอง ทราบว่าเท่าไหร่เป็นหนี้พี่รักถามความรู้พี่อีก "ใครช่วยฉัน?" "มันเป็นเวลา" ความรู้ตอบ"เวลา?" ถามความรัก "แต่ทำไมเวลาช่วยฉัน?" ความรู้ยิ้มกับภูมิปัญญาลึกและตอบว่า "เพราะเวลาเท่านั้นที่มีความสามารถในการทำความเข้าใจว่ามีคุณค่าความรักคือ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่ง มีประกาศให้ความรู้สึกว่าเกาะจะจมแล้ว ทั้งหมดขึ้นเรือ และจากไป ยกเว้นความรัก

ความรักเท่านั้นที่ยังอยู่ ความรักต้องการที่จะอยู่จนช่วงเวลาสุดท้าย . เมื่อเกาะเกือบจะจมอยู่ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ

ส่วนผ่านความรักในแกรนด์ เรือ เลิฟ กล่าวว่า " ความ คุณสามารถพาฉันกับคุณ ? "

ส่วนตอบว่า " ไม่ ผมทำไม่ได้ มีมากของทองและเงินในเรือของฉัน ที่นี่ไม่มีที่สำหรับคุณ . "

ความรักตัดสินใจจะถามไร้สาระที่ถูกผ่านโดยในภาชนะที่สวยงาม " ไร้สาระ โปรดช่วยฉัน ! " ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณเปียกหมดแล้ว และอาจเกิดความเสียหายเรือของฉัน " มานตอบ

เศร้า อยู่ ใกล้ ความรักจึงถามว่า " ความเศร้า ให้ผมไปกับคุณ . " " โอ้ . . . . . . . รัก ฉันเศร้า ฉันต้องทำด้วยตัวเอง " ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เธอก็ดีใจที่เธอไม่ได้ยิน เมื่อความรักเรียกหา .

ทันใดนั้นมีเสียง มา รัก ฉันก็จะพาคุณ . " มันเป็นผู้อาวุโส
ดังนั้นความสุข และดีใจมากความรักแม้ลืมถามผู้เฒ่าที่พวกเขาจะไป เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง ผู้เฒ่าไปทางของเขาเอง ตระหนักถึงเท่าไหร่ที่เป็นหนี้พี่รักถามความรู้ อีกท่าน ที่ช่วยฉัน "

" ถึงเวลา " ความรู้ตอบว่า " เวลา

" ? " ขอให้ความรัก " แต่ทำไมเวลาช่วยฉัน ? " ความรู้ยิ้มด้วยปัญญาอย่างลึกซึ้ง และตอบ" ก็เพราะมีแต่เวลาเท่านั้นแหละ เข้าใจว่าความรักมีค่าเพียงใด .