Lamplight filled the Immortal’s Cav

Lamplight filled the Immortal’s Cave, illuminating everything with a flickering light that felt both ghastly and horrific.

Patriarch Reliance looked around, and his gaze came to fall on Meng Hao. He gave him a slight nod, and then turned to head back into the large fissure in the ground.

Meng Hao strode forward several paces nervously. Clasping hands, he bowed, and in a loud voice said, “Patriarch, in order to bring those people here, Disciple consumed some poison pills. Patriarch, can you please dispel the poison?”

“It’s just some poison, I can dispel it as easily as taking a breath. Just wait a bit. I need to absorb this Nascent Soul, as well as this guy’s true self. Then I’ll dispel the poison for you. Don’t worry about it. Oh, you did pretty well. I have a reward for you. Take this. This is your prize.” Without so much as looking back, Patriarch Reliance flicked his sleeve, sending a low-grade Spirit Stone shooting toward Meng Hao. His body had already landed on the ground, and he was beginning to step into the fissure.

Meng Hao stared blankly at the completely ordinary low-grade Spirit Stone. He clenched his jaw and then spoke again.

“The reward is a low-grade Spirit Stone?”

“Low-grade Spirit Stone?” he said coolly. “That’s right. It’s a low-grade Spirit Stone. But if you look closely, is it really a low-grade Spirit Stone?” He jumped toward the fissure.

Meng Hao gaped in astonishment, looking back at the Spirit Stone in his hand. As he watched Patriarch Reliance disappearing into the fissure, he spoke again. “Patriarch, you… how long before you can dispel Disciple’s poison?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lamplight เต็มไปด้วยถ้ำของอมตะ ส่องแสงทุกอย่างกับแสงกะพริบที่ส่วน และ horrificพระพึ่งมองไปรอบ ๆ และสายตาของเขามาตกบนเฮาเมง เขาให้เขาพยักหน้าเล็กน้อย แล้วก็ หันหัวกลับเข้าไปในรอยแยกพื้นดินขนาดใหญ่เฮา เมงก้าวไปข้างหน้าก้าวหลายกรุงเทพฯ กุมมือ เขาโค้งคำนับ และเสียงดังกล่าว "ศิษย์ พระ เพื่อให้ผู้คนบริโภคยาพิษบาง พระ สามารถคุณกรุณาปัดยาพิษหรือไม่""มันเป็นเพียงพิษ ฉันสามารถกำจัดความมันได้อย่างง่าย ๆ โดยใช้ลมหายใจ แค่รอสักครู่ ต้องการซึมซับจิตวิญญาณนี้ Nascent เป็นตัวตนที่แท้ของผู้ชายคนนี้ แล้ว ฉันจะกำจัดความยาพิษสำหรับคุณ ไม่ต้องกังวล โอ้ คุณไม่ดี รางวัลสำหรับคุณได้ ใช้เวลานี้ นี่คือรางวัลของคุณ" โดยไม่ต้องดังมากที่มองย้อนกลับไป พึ่งพระ flicked แขนของเขา ส่งหินวิญญาณพละยิงไปทางเมงเฮา ร่างกายของเขามีที่ดินอยู่แล้วบนพื้นดิน และเขาก็เริ่มก้าวสู่รอยแยกบนการเฮา เมงจ้อง blankly ที่หินวิญญาณพละสามัญอย่างสมบูรณ์ เขากัดกรามของเขา และพูดอีกครั้ง"รางวัลคือ หิน วิญญาณพละ"หินวิญญาณพละ" เขากล่าวว่า เฉย "ถูกต้อง มันเป็นหินวิญญาณพละ แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด เป็นหินวิญญาณพละ" เขากระโดดไปรอยแยกบนเมงเฮาดำในเมือ มองย้อนกลับไปที่หินวิญญาณในมือของเขา ตามเขาดูพึ่งพระที่หายไปลงในรอยแยกบน เขาพูดอีกครั้ง "พระ คุณ...นานเท่าไรคุณสามารถ dispel ศิษย์ของพิษ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตะเกียงที่เต็มไปด้วยถ้ำอมตะของการส่องสว่างทุกอย่างที่มีแสงริบหรี่ที่รู้สึกทั้งน่ากลัวและน่ากลัว. พระสังฆราชพึ่งมองไปรอบ ๆ และจ้องมองของเขาก็มาตกอยู่ในเม้งเฮา เขาทำให้เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันไปมุ่งหน้ากลับเข้าไปในรอยแยกขนาดใหญ่ในพื้นดิน. เม้งเฮาก้าวไปข้างหน้าอีกหลายก้าวประหม่า กุมมือเขาโค้งคำนับและเสียงดังกล่าวว่า "พระสังฆราชเพื่อที่จะนำคนเหล่านั้นที่นี่ศิษย์บริโภคยาพิษบางอย่าง พระสังฆราชคุณสามารถโปรดปัดเป่าพิษ? " " มันก็แค่พิษบางอย่างผมสามารถปัดเป่าความมันได้อย่างง่ายดายเช่นการหายใจ เพียงแค่รอสักครู่ ฉันต้องการที่จะดูดซับนี้ตั้งไข่วิญญาณเช่นเดียวกับผู้ชายคนนี้ตัวตนที่แท้จริง แล้วฉันจะปัดเป่าพิษสำหรับคุณ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ โอ้คุณไม่ดีพอ ฉันมีรางวัลสำหรับคุณ ใช้เวลานี้ นี่คือรางวัลของคุณ. "โดยไม่ต้องมากที่สุดเท่าที่มองย้อนกลับไปพึ่งพระสังฆราชสะบัดแขนเสื้อของเขาส่งเกรดต่ำหินวิญญาณไปสู่การถ่ายภาพเม้งเฮา ร่างกายของเขามีที่ดินอยู่บนพื้นดินและเขาก็เริ่มที่จะก้าวเข้าสู่ร่องได้. เม้งเฮาจ้อง blankly ที่สมบูรณ์สามัญเกรดต่ำหินวิญญาณ เขากำแน่นขากรรไกรของเขาแล้วพูดอีกครั้ง. "รางวัลเป็นเกรดต่ำหินวิญญาณ?" "เกรดต่ำหินวิญญาณ?" เขากล่าวว่าเฉย "ถูกตัอง. มันเป็นหินวิญญาณเกรดต่ำ แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดเป็นจริงเกรดต่ำหินวิญญาณ? "เขากระโดดไปยังร่องได้. เม้งเฮาอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจมองย้อนกลับไปที่หินวิญญาณในมือของเขา ในขณะที่เขาเฝ้าดูพระสังฆราชพึ่งหายเข้าไปในร่องเขาพูดอีกครั้ง "พระสังฆราชคุณ ... นานแค่ไหนก่อนที่คุณจะสามารถปัดเป่าพิษศิษย์หรือไม่?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตะเกียงเต็มถ้ำของอมตะ ที่ให้ทุกอย่างกับแสงไฟกระพริบ ที่รู้สึกว่าทั้งน่ากลัวและน่ากลัว .ประมุขหรือมองไปรอบ ๆและสายตาของเขาก็มาตกอยู่กับ เมิ่งฮ่าว เขาให้เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันหลังกลับเข้าไปในรอยแยกขนาดใหญ่ในพื้นเมิ่งเฮ่าสโทร์ดี้ไปข้างหน้าหลายก้าวอย่างหงุดหงิด กระชากมือ เขาจมลง และเสียงดังกล่าวว่า " ประมุข เพื่อนำคนเหล่านั้นมา สาวกบริโภคยาพิษ ประมุข ช่วยขจัดพิษ "" มันเป็นยาพิษ ผมสามารถใช้มันได้อย่างง่ายดายราวกับหายใจ . แค่รอนิดหน่อย ฉันต้องการที่จะดูดซับวิญญาณตั้งไข่นี้เช่นเดียวกับตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ งั้นผมจะปัดเป่าพิษสำหรับคุณ อย่ากังวลเกี่ยวกับมัน โอ้ เธอทำได้ดีทีเดียว ผมมีรางวัลให้ เอานี่ไป นี่คือรางวัลของคุณ . " ไม่ค่อยจะมองกลับมา ประมุขการสะบัดแขนของเขา ส่งหินวิญญาณเกรดต่ำ ยิงต่อ เมิ่งฮ่าว ร่างกายของเขาก็กระแทกลงบนพื้น และเขาก็เริ่มก้าวเข้าไปในรอยแยกเมิ่งเฮ่าจ้องอย่างว่างเปล่าที่สมบูรณ์ปกติหินวิญญาณต่ํา เขากำขากรรไกรของเขา แล้วพูดอีกครั้ง" รางวัลเป็นหินวิญญาณไม่รุนแรง ? "" หินวิญญาณระดับต่ำ " เขาพูดอย่างใจเย็น " ใช่แล้ว มันคือหินวิญญาณต่ํา แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดเป็นหินวิญญาณเกรดต่ำจริงๆ " เขากระโดดเข้าหาครับเมิ่งเฮ่า gaped ในความประหลาดใจมองกลับไปที่หินวิญญาณในมือของเขา เขาเฝ้าดูประมุขพึ่งหายเข้าไปในรอยแยก เขาพูดอีกครั้ง " ท่านประมุข คุณ . . . . . . . นานก่อนที่คุณจะสามารถทำให้ศิษย์เป็นยาพิษ ? "