What is poverty?Poverty is about not having enough money to meet basic การแปล - What is poverty?Poverty is about not having enough money to meet basic ไทย วิธีการพูด

What is poverty?Poverty is about no

What is poverty?
Poverty is about not having enough money to meet basic needs including food, clothing and shelter. However, poverty is more, much more than just not having enough money.
The World Bank Organization describes poverty in this way:
“Poverty is hunger. Poverty is lack of shelter. Poverty is being sick and not being able to see a doctor. Poverty is not having access to school and not knowing how to read. Poverty is not having a job, is fear for the future, living one day at a time.
Poverty has many faces, changing from place to place and across time, and has been described in many ways. Most often, poverty is a situation people want to escape. So poverty is a call to action -- for the poor and the wealthy alike -- a call to change the world so that many more may have enough to eat, adequate shelter, access to education and health, protection from violence, and a voice in what happens in their communities.”
In addition to a lack of money, poverty is about not being able to participate in recreational activities; not being able to send children on a day trip with their schoolmates or to a birthday party; not being able to pay for medications for an illness. These are all costs of being poor. Those people who are barely able to pay for food and shelter simply can’t consider these other expenses. When people are excluded within a society, when they are not well educated and when they have a higher incidence of illness, there are negative consequences for society. We all pay the price for poverty. The increased cost on the health system, the justice system and other systems that provide supports to those living in poverty has an impact on our economy.
While much progress has been made in measuring and analyzing poverty, the World Bank Organization is doing more work to identify indicators for the other dimensions of poverty. This work includes identifying social indicators to track education, health, access to services, vulnerability, and social exclusion.
There is no one cause of poverty, and the results of it are different in every case. Poverty varies considerably depending on the situation. Feeling poor in Canada is different from living in poverty in Russia or Zimbabwe. The differences between rich and poor within the borders of a country can also be great.
Despite the many definitions, one thing is certain; poverty is a complex societal issue. No matter how poverty is defined, it can be agreed that it is an issue that requires everyone’s attention. It is important that all members of our society work together to provide the opportunities for all our members to reach their full potential. It helps all of us to help one another .
From http://www2.gnb.ca/content/gnb/en/departments/esic/overview/content/what_is_poverty.html










Poverty
Poverty is general scarcity or dearth, or the state of one who lacks a certain amount of material possessions or money. Absolute poverty or destitution refers to the deprivation of basic human needs, which commonly includes food, water, sanitation, clothing, shelter, health care and education. Relative poverty is defined contextually as economic inequality in the location or society in which people live.
After the industrial revolution, mass production in factories made production goods increasingly less expensive and more accessible. Of more importance is the modernization of agriculture, such as fertilizers, to provide enough yield to feed the population. Responding to basic needs can be restricted by constraints on government's ability to deliver services, such as corruption, tax avoidance, debt and loan conditionalities and by the brain drain of health care and educational professionals. Strategies of increasing income to make basic needs more affordable typically include welfare, economic freedoms, and providing financial services.
Poverty reduction is a major goal and issue for many international organizations such as the United Nations and the World Bank. The World Bank estimated 1.29 billion people were living in absolute poverty in 2008. Of these, about 400 million people in absolute poverty lived in India and 173 million people in China. In terms of percentage of regional populations, sub-Saharan Africa at 47% had the highest incidence rate of absolute poverty in 2008. Between 1990 and 2010, about 663 million people moved above the absolute poverty level. Still, extreme poverty is a global challenge; it is observed in all parts of the world, including developed economies.UNICEF estimates half the worlds children (or 1.1 billion) live in poverty.
From Wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Poverty



Economic Poverty and Socio-Economic Issues
As per the United Nations, “poverty is fundamentally a denial of choices and opportunities, and a violation of human dignity. It means lack of basic capacity to participate effectively in society. It means not having enough to feed and clothe a family, not having a school or clinic to go to, not having the land on which to grow one’s food or a job to earn one’s living, not having access to credit. It means insecurity, powerlessness and exclusion of individuals, households and communities. It means susceptibility to violence, and it often implies living on marginal or fragile environments, without access to clean water or sanitation”. (UN Statement, June 1998 –signed by the heads of all UN agencies)
Poverty is a socio-economic issue. Socio-economic issues are factors that have negative influence on an individuals' economic activity including: lack of education, cultural and religious discrimination, overpopulation, unemployment and corruption. Poverty is also a variable that determines one's socio-economic status - meaning, an individual's or group's position within a hierarchical social structure which depends on a combination of variables, including occupation, education, income, wealth, and place of residence.
In Canada right now:
One in ten children is poor.
Canada's child poverty rate of 15 percent is three times as high as the rates of Sweden, Norway or Finland.
Every month, 770,000 people in Canada use food banks. Forty percent of those relying on food banks are children.
http://www.kprschools.ca/students/equity%20and%20Diversity/PovertyandSocio-EconomicIssues.html#.VD-LVBYhCSo

Poverty
Economic freedom is one of the strongest tools available to fight poverty and is responsible for the greatest advances in reducing poverty over the last century. The economic growth created by increased economic freedom reduces poverty by giving more opportunities to workers and helping them avoid the poverty trap. With economic growth, absolute poverty levels are reduced, as is inequality, as relative poverty levels tend to decline as well.
http://www.economicfreedom.org/issues/poverty/

Harmful economic systems as a cause of hunger and poverty
Lane Vanderslice
The standard economic model of how economies work is that people produce and exchange goods.  Governments exist to provide “government goods”— things that people cannot provide for themselves, such as national defense. Thus the standard economic view is that activities are essentially productive. While this view has made for a thriving profession of economics,  it is not a correct view of reality. The principal difficulty is that there is economic activity that is unproductive and harmful (from the point of view of those being harmed), and that this is a key feature of the economic organization of  societies. What follows is a brief analytical description of these societies and how it affects people's welfare and development.  
Many societies are run on this basic set of principles. Take and maintain control of the government.  Use powers of the government to obtain income. Key elements of this process are described in five sections:
Introduction
Obtaining income
Keeping people oppressed/preventing revolution
Avoiding overthrow
Restricting entry
A sixth section discusses the impact of harmful economic systems on poor and hungry people and on development. A seventh section Reducing harm gives a too brief discussion of what people are doing to improve matters.
Introduction
1. Production vs. harm basic statement. The basic idea and activity in productive societies is helping to produce goods—things that are useful to someone—food, light bulbs, cars—and then exchanging the income received for goods that are desirable to you.
The fundamental economic mechanism exists in “harmful” economic societies as well. But these goods (or the resources that produce them) can be reallocated through force, as well as law backed by force. Simply put you can produce goods, or take them away from others, which is why we describe these societies as harmful. The highest stratum—the ruling class—obtains goods through means which may be described as unproductive or extractive.
2. Conquest and conflict historical overview. Armed conflict, the fight by groups for control of the government or territory (frequently possessing natural resources), has been throughout history the principal way in which harmful economic societies have been established. Its importance continues today. The results of conflict have been the domination of the winning side over the losing and the establishment of a pattern of income and resource allocation favoring the winners.
Examples would be the Hittite empire (Wikipedia 2013), the Assyrian empire (Wikipedia 2013), the Roman empire (Wikipedia 2013), the Norman conquest of England (Wikipedia 2013), the conquest of the territory that became the United States by various European powers and then the government of the United States, the British empire (Wikipedia 2013) and the Japanese Greater East Asia Co-prosperity Sphere (Wikipedia 2013).
Control over labor power is also an important way of using power to obtain income, with serfdom (Wikipedia 2013), slavery (Wikipedia 2013), and debt bondage (Wik
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ความยากจนคืออะไรความยากจนกำลังไม่มีเงินเพียงพอเพื่อตอบสนองความต้องการพื้นฐานเช่นอาหาร เสื้อผ้า และที่พักพิง อย่างไรก็ตาม ความยากจนได้มากขึ้น ที่ไม่มีเงินเพียงพอองค์กรธนาคารโลกอธิบายความยากจนในลักษณะนี้:"ความยากจนคือ ความหิว ความยากจนขาดการพักอาศัยได้ ความยากจนป่วย และไม่สามารถไปพบแพทย์ ความยากจนจะไม่มีโรงเรียน และไม่รู้วิธีการอ่าน ความยากจนไม่มีงาน ไม่กลัวสำหรับอนาคต ชีวิตวันหนึ่งครั้งความยากจนได้หลายหน้า เปลี่ยนจากสถาน และ เวลา และได้อธิบายไว้ในการ ส่วนใหญ่มักจะ ความยากจนเป็นสถานการณ์ที่คนต้องการ ดังนั้น ความยากจนเป็นการเรียกเพื่อดำเนินการ - สำหรับคนจนและมั่งคั่งเหมือน - เรียกการเปลี่ยนแปลงโลกให้มากขึ้นอาจมีพอกิน พักพิงเพียงพอ การเข้าถึงการศึกษาและสุขภาพ การป้องกันจากความรุนแรง และเสียงในสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชนของตน"นอกจากการขาดเงิน ความยากจนคือไม่สามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมนันทนาการ ไม่สามารถส่งเด็กเที่ยว หรือ ไปงาน เลี้ยงวันเกิด schoolmates ของพวกเขา ไม่สามารถจ่ายค่ายาสำหรับการเจ็บป่วย เหล่านี้เป็นต้นทุนทั้งหมดของไม่ดี คนที่แทบไม่ต้องจ่ายค่าอาหารและที่พักพิง ก็ไม่พิจารณาเหล่านี้ค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เมื่อคนจะแยกภายในสังคม เมื่อพวกเขาไม่ได้ศึกษาดี และ เมื่อมีอุบัติการณ์สูงขึ้นของการเจ็บป่วย มีผลลบในสังคม เราจ่ายราคาสำหรับความยากจน ต้นทุนเพิ่มขึ้นในระบบสุขภาพ ระบบยุติธรรม และระบบอื่น ๆ ที่ให้การสนับสนุนผู้ที่อยู่ในความยากจนมีผลกระทบกับเศรษฐกิจในขณะที่ความคืบหน้ามากมีวัด และการวิเคราะห์ความยากจน องค์กรธนาคารโลกจะทำงานเพิ่มเติมเพื่อระบุตัวชี้วัดในมิติของความยากจน งานนี้มีการระบุตัวชี้วัดทางสังคมเพื่อติดตามการศึกษา สุขภาพ เข้าถึงบริการ ช่องโหว่ และแยกสังคม มีใครทำให้เกิดความยากจน และผลของมันจะแตกต่างกันในทุกกรณี ความยากจนมากขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่แตกต่างกันไป ความรู้สึกที่ไม่ดีในประเทศแคนาดาจะแตกต่างจากชีวิตความยากจนในรัสเซียซิมบับเว ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนภายในเส้นขอบของประเทศได้อย่างดีแม้ มีข้อกำหนดหลาย สิ่งหนึ่งคือนอน ความยากจนปัญหาข้อมูลซับซ้อนได้ ไม่ว่าความยากจนไว้ มันสามารถถูกตกลงว่า มันเป็นปัญหาที่ต้องการความสนใจของทุกคน เป็นสิ่งสำคัญที่สมาชิกทุกคนของสังคมทำงานร่วมกันเพื่อให้โอกาสสำหรับสมาชิกของเราทั้งหมดถึงศักยภาพของพวกเขา มันช่วยเราช่วยกันจาก http://www2.gnb.ca/content/gnb/en/departments/esic/overview/content/what_is_poverty.htmlความยากจนความยากจนจะขาดแคลนทั่วไป หรือขาดแคลน หรือสถานะของคนที่ไม่มียอดเงินหรือทรัพย์สินวัสดุ ความยากจนสัมบูรณ์หรือ destitution หมายถึงการมาของมนุษย์ความต้องการพื้นฐาน ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงอาหาร น้ำ สุขาภิบาล เสื้อผ้า พักอาศัย การดูแลสุขภาพ และการศึกษา ความยากจนสัมพัทธ์กำหนด contextually เป็นความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในสถานหรือสังคมที่บุคคลอาศัยอยู่หลังจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม ผลิตจำนวนมากในโรงงานทำผลิตสินค้าแพงมากขึ้น และเข้าถึงได้ ความสำคัญมากขึ้นเป็นนวัตกรรมของการเกษตร ปุ๋ย ให้ผลผลิตเพียงพอเลี้ยงประชากรเช่น ตอบสนองความต้องการพื้นฐานสามารถถูกจำกัด โดยข้อจำกัดของรัฐบาลความสามารถในการให้บริการ เสียหาย ภาษี conditionalities หลีกเลี่ยง หนี้สิน และเงินกู้ยืม และสมองไหลของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ และการศึกษา กลยุทธ์เพิ่มรายได้เพื่อทำให้ความต้องการพื้นฐานราคาไม่แพงมากโดยทั่วไปรวมถึงสวัสดิการ เสรีภาพทางเศรษฐกิจ และการให้บริการทางการเงินลดความยากจนเป็นเป้าหมายสำคัญและปัญหาในหลายองค์กรระหว่างประเทศเช่นสหประชาชาติและธนาคารโลก ธนาคารโลกประมาณ 1.29 พันล้านคนอาศัยอยู่ในความยากจนสัมบูรณ์ในปี 2008 เหล่านี้ อยู่ประมาณ 400 ล้านคนในความยากจนสัมบูรณ์ใน 173 ล้านคนในจีนและอินเดีย ในรูปแบบของเปอร์เซ็นต์ของประชากรภูมิภาค แอฟริกาใต้ซาฮาราที่ 47% มีอัตราอุบัติการณ์สูงสุดของความยากจนสัมบูรณ์ใน 2008 ระหว่างปี 1990 และ 2010 ประมาณ 663 ล้านคนย้ายระดับความยากจนสัมบูรณ์ ยังคง ความยากจนมากเป็นความท้าทายระดับโลก ย่อยในทุกส่วนของโลก รวมถึงการพัฒนาเศรษฐกิจองค์การยูนิเซฟประเมินเด็กโลกครึ่ง (หรือ 1.1 ล้าน) อยู่ในความยากจนจากวิกิพีเดีย http://en.wikipedia.org/wiki/Povertyความยากจนทางเศรษฐกิจและสังคมเศรษฐกิจ ตามสหประชาชาติ "ความยากจนเป็นภาระปฏิเสธโอกาส และทางเลือก และการละเมิดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ก็ ขาดพื้นฐานความสามารถในการมีส่วนร่วมในสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ หมายความว่า ไม่เพียงพอที่จะเลี้ยง และหุ้มครอบครัว ไม่มีโรงเรียนหรือคลินิกไป ไม่มีแผ่นดินที่เจริญเติบโตของอาหาร หรืองานจะได้รับหนึ่งอาศัย อยู่ ไม่มีการเข้าถึงสินเชื่อ หมายถึง ความไม่มั่นคง powerlessness และกันบุคคล ครัวเรือน และชุมชน หมายความว่า ง่ายความรุนแรง และมันมักจะหมายถึงอยู่ในกำไร หรือเปราะบางสภาพแวดล้อม ไม่มีการเข้าถึงน้ำสะอาดการสุขาภิบาล" (คำสั่ง UN, 1998 มิถุนายน – ลงนาม โดยหัวหน้าของหน่วยงานสหประชาชาติทั้งหมด) ความยากจนเป็นปัญหาสังคมเศรษฐกิจ สังคมเศรษฐกิจเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลเชิงลบในกิจกรรมทางเศรษฐกิจของแต่ละบุคคล รวมทั้ง: ขาดการศึกษา วัฒนธรรม และศาสนาแบ่งแยก overpopulation ว่างงาน และความเสียหาย ความยากจนยังเป็นตัวแปรที่กำหนดของสังคมเศรษฐกิจสถานะ - ความหมาย ตำแหน่งของบุคคลหรือของกลุ่มภายในโครงสร้างสังคมเป็นลำดับชั้นซึ่งขึ้นอยู่กับชุดของตัวแปร รวมอาชีพ การศึกษา รายได้ มั่งคั่ง และบ้าน ในขณะนี้ประเทศแคนาดา:หนึ่งใน 10 เด็กไม่ดี อัตราความยากจนเด็กแคนาดาร้อยละ 15 เป็นสามครั้งสูงราคาของสวีเดน นอร์เวย์ หรือฟินแลนด์ ทุกเดือน คน 770,000 ในแคนาดาใช้ธนาคารอาหาร ร้อยละ 40 ของผู้อาศัยธนาคารอาหารเด็กได้http://www.kprschools.ca/students/equity%20and%20Diversity/PovertyandSocio-EconomicIssues.html#.VD-LVBYhCSoความยากจน เสรีภาพทางเศรษฐกิจคือหนึ่งในเครื่องมือแข็งแกร่งที่จะต่อสู้ความยากจน และรับผิดชอบความก้าวหน้ามากที่สุดในการลดความยากจนกว่าศตวรรษที่ผ่านมา การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจโดยเสรีภาพทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นช่วยลดความยากจน โดยให้โอกาสกับผู้ปฏิบัติงาน และช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงกับดักความยากจน กับเศรษฐกิจ ระดับความยากจนสัมบูรณ์จะลดลง เป็นความไม่เท่าเทียมกัน ตามระดับความยากจนสัมพัทธ์มีแนวโน้มลดลงเช่นกัน http://www.economicfreedom.org/issues/poverty/อันตรายเศรษฐกิจระบบเป็นสาเหตุของความยากจนและความหิวเลน Vanderslice แบบจำลองเศรษฐกิจมาตรฐานของวิธีการทำงานของเศรษฐกิจคือ คนผลิต และแลกเปลี่ยนสินค้า รัฐบาลที่มีอยู่ให้ "รัฐบาลสินค้า" — สิ่งที่คนไม่ให้ด้วยตนเอง เช่นป้องกันประเทศ ดังนั้น มุมมองเศรษฐกิจมาตรฐานได้กิจกรรมหลักประสิทธิผล ในขณะที่มุมมองนี้ได้ทำในอาชีพที่เจริญรุ่งเรืองของเศรษฐกิจ ไม่มุมมองถูกต้องของความเป็นจริง ปัญหาหลักคือ ให้มีกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ก่อ และเป็นอันตราย (จากจุดของมุมมองของผู้ที่เป็นอันตราย), และเป็นคุณลักษณะสำคัญขององค์กรทางเศรษฐกิจของสังคม สิ่งต่อไปนี้เป็นคำอธิบายย่อเกี่ยวกับวิเคราะห์ทางสังคมเหล่านี้และวิธีนั้นมีผลต่อสวัสดิการของประชาชนและการพัฒนา ในสังคมจะทำงานบนชุดของหลักการพื้นฐานนี้ ใช้ และรักษาควบคุมของรัฐบาล ใช้อำนาจของรัฐบาลเพื่อรับรายได้ องค์ประกอบที่สำคัญของกระบวนการนี้ไว้ในส่วนที่ห้า: แนะนำ รับรายได้ รักษาคนที่ถูกรุกราน/ป้องกันการปฏิวัติ หลีกเลี่ยงการล้มล้าง จำกัดรายการส่วนหกกล่าวถึงผลกระทบของระบบเศรษฐกิจที่เป็นอันตราย กับคนยากจน และหิว และ การพัฒนา ส่วนเจ็ดอันตรายลดลงทำให้การสนทนาสั้น ๆ เกินไปของสิ่งที่คนกำลังทำการปรับปรุงเรื่องแนะนำ1. การผลิตเปรียบเทียบกับคำสั่งพื้นฐานของอันตราย ความคิดพื้นฐานและกิจกรรมในสังคมที่มีประสิทธิผลจะช่วยผลิตสินค้า — สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น — อาหาร หลอดไฟ รถยนต์ — และการแลกเปลี่ยนแล้ว รายได้ที่ได้รับสำหรับสินค้าที่ให้คุณ กลไกเศรษฐกิจพื้นฐานที่มีอยู่ในสังคมการเศรษฐกิจ "อันตราย" เช่น แต่สินค้าเหล่านี้ (หรือทรัพยากรที่ผลิตได้) สามารถจะจัดสรรใหม่ผ่านกองทัพ เช่นเดียวกับกฎหมายโดยแรง ก็คุณสามารถผลิตสินค้า หรือนำพวกเขาออกไปจากผู้อื่น ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราอธิบายสังคมเหล่านี้เป็นอันตราย Stratum สูงสุด — ชั้นปกครอง — ได้รับสินค้า โดยวิธีซึ่งอาจอธิบายได้ก่อ หรือ extractive 2. ชนะและความขัดแย้งทางประวัติศาสตร์ภาพรวม สู้รบ การต่อสู้โดยกลุ่มควบคุมของรัฐบาลหรือเขต (มักมีธรรมชาติ), แล้วตลอดทางหลักที่มีการสร้างสังคมเศรษฐกิจที่เป็นอันตราย ความสำคัญต่อปัจจุบัน ผลของความขัดแย้งได้รับการครอบงำทางด้านชนะการแพ้และการจัดตั้งรูปแบบของการปันส่วนรายได้และทรัพยากรที่นความชนะ ตัวอย่างจะเป็นวิดจักรวรรดิ (วิกิพีเดีย 2013), จักรวรรดิอัสซีเรีย (วิกิพีเดีย 2013) โรมันอาณาจักร (วิกิพีเดีย 2013), การนอร์มันพิชิตอังกฤษ (วิกิพีเดีย 2013), การพิชิตดินแดนที่เป็นประเทศสหรัฐอเมริกาโดยอำนาจยุโรปต่าง ๆ แล้วรัฐบาลของประเทศสหรัฐอเมริกา จักรวรรดิอังกฤษ (วิกิพีเดีย 2013) และญี่ปุ่นมากกว่าเอเชียตะวันออกร่วมเจริญทรงกลม (วิกิพีเดีย 2013) ควบคุมแรงไฟเป็นวิธีการที่สำคัญของการใช้พลังงานเพื่อรับรายได้ มีระบบมาเนอร์ (วิกิพีเดีย 2013), ทาส (วิกิพีเดีย 2013), และหนี้ชาย (Wik
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
อะไรคือความยากจน?
ความยากจนเป็นเรื่องที่ไม่ได้มีเงินเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานรวมทั้งอาหารเสื้อผ้าและที่อยู่อาศัย . แต่ความยากจนมากขึ้นมากขึ้นกว่าเพียงแค่ไม่ได้มีเงินมากพอที่
ธนาคารโลกองค์การอธิบายความยากจนในวิธีนี้:
"ความยากจนความหิวโหย ความยากจนคือการขาดของที่พักอาศัย ความยากจนจะถูกป่วยและไม่สามารถที่จะไปพบแพทย์ ความยากจนไม่ได้มีการเข้าถึงไปโรงเรียนและไม่ทราบวิธีการอ่าน ความยากจนไม่ได้มีงานทำคือความกลัวสำหรับอนาคตที่อาศัยอยู่วันหนึ่งในเวลา.
ความยากจนมีใบหน้าจำนวนมากเปลี่ยนจากสถานที่ที่จะวางและข้ามเวลาและได้รับการอธิบายในหลาย ๆ ส่วนใหญ่มักจะยากจนเป็นคนสถานการณ์ต้องการที่จะหลบหนี ความยากจนดังนั้นเรียกร้องให้ดำเนิน - สำหรับคนยากจนและร่ำรวยเหมือนกัน - การเรียกร้องให้เปลี่ยนโลกเพื่อที่อื่น ๆ อีกมากมายอาจจะมีเพียงพอที่จะกินที่อยู่อาศัยที่เพียงพอ, การเข้าถึงการศึกษาและสุขภาพการป้องกันจากความรุนแรงและเสียง . ในสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชนของพวกเขา "
นอกจากนี้การขาดเงินเป็นเรื่องเกี่ยวกับความยากจนไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมสันทนาการ; ไม่สามารถที่จะส่งบุตรหลานในการเดินทางวันด้วย schoolmates ของพวกเขาหรือไปงานวันเกิด; ไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับยาสำหรับการเจ็บป่วย เหล่านี้เป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการเป็นที่น่าสงสาร คนเหล่านั้นที่มีแทบจะไม่สามารถจ่ายค่าอาหารและที่อยู่อาศัยก็ไม่สามารถพิจารณาค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เหล่านี้ เมื่อคนได้รับการยกเว้นในสังคมเมื่อพวกเขาจะไม่ได้รับการศึกษาดีและเมื่อพวกเขามีอุบัติการณ์สูงขึ้นของการเจ็บป่วยที่มีผลกระทบเชิงลบต่อสังคม เราทุกคนต้องจ่ายราคาสำหรับความยากจน ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นในระบบสุขภาพระบบความยุติธรรมและระบบอื่น ๆ ที่ให้การสนับสนุนกับผู้ที่อาศัยอยู่ในความยากจนที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของเรา.
ในขณะที่ความคืบหน้ามากได้รับการทำในการวัดและวิเคราะห์ความยากจนของธนาคารโลกองค์การจะทำงานมากขึ้น ระบุตัวชี้วัดมิติอื่น ๆ ของความยากจน งานนี้รวมถึงการระบุชี้วัดทางสังคมในการติดตามศึกษาสุขภาพการเข้าถึงบริการช่องโหว่และการกีดกันทางสังคม.
ไม่มีสาเหตุหนึ่งของความยากจนเป็นและผลของมันจะแตกต่างกันในทุกกรณี ความยากจนแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ความรู้สึกที่ไม่ดีในแคนาดามีความแตกต่างจากการใช้ชีวิตอยู่ในความยากจนในรัสเซียหรือประเทศซิมบับเว ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนในเขตแดนของประเทศนอกจากนี้ยังสามารถที่ดี.
แม้จะมีความหมายมาก, สิ่งหนึ่งคือบาง; ความยากจนเป็นปัญหาสังคมที่ซับซ้อน ไม่ว่าปัญหาความยากจนที่กำหนดไว้ก็จะสามารถตกลงกันว่ามันเป็นปัญหาที่ต้องให้ความสนใจของทุกคน มันเป็นสิ่งสำคัญที่สมาชิกทุกคนในสังคมของเราทำงานร่วมกันเพื่อให้โอกาสสำหรับสมาชิกของเราทุกคนที่จะไปถึงศักยภาพของพวกเขา มันจะช่วยให้เราทุกคนที่จะช่วยให้คนอื่น.
จาก ความขาดแคลนทั่วไปหรือขาดแคลนหรือสถานะของคนที่ขาดจำนวนหนึ่งของทรัพย์สินที่เป็นวัตถุหรือเงิน ความยากจนความอดอยากแน่นอนหรือหมายถึงการกีดกันของความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงอาหารน้ำสุขอนามัยเสื้อผ้าที่อยู่อาศัย, การดูแลสุขภาพและการศึกษา ความยากจนที่ถูกกำหนดให้เป็นบริบทความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในสถานที่หรือสังคมที่ผู้คนอาศัยอยู่. หลังจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมการผลิตมวลในโรงงานผลิตสินค้าที่ทำมากขึ้นราคาไม่แพงและสามารถเข้าถึงได้มากขึ้น ที่มีความสำคัญมากขึ้นคือความทันสมัยของการเกษตรเช่นปุ๋ยเพื่อให้ผลผลิตเพียงพอที่จะเลี้ยงประชากร การตอบสนองต่อความต้องการขั้นพื้นฐานสามารถถูก จำกัด ด้วยข้อ จำกัด เกี่ยวกับความสามารถของรัฐบาลในการให้บริการเช่นการทุจริตการหลีกเลี่ยงภาษี, ตราสารหนี้และเงื่อนไขของเงินกู้และโดยสมองไหลของการดูแลสุขภาพและผู้เชี่ยวชาญด้านการศึกษา กลยุทธ์ของรายได้ที่เพิ่มขึ้นจะทำให้ความต้องการขั้นพื้นฐานที่เหมาะสมมากขึ้นมักจะรวมถึงสวัสดิการเสรีภาพทางเศรษฐกิจและการให้บริการทางการเงิน. การลดความยากจนเป็นเป้าหมายที่สำคัญและเป็นปัญหาสำหรับหลายองค์กรระหว่างประเทศเช่นสหประชาชาติและธนาคารโลก ธนาคารโลกคาด 1290000000 คนที่อาศัยอยู่ในความยากจนแน่นอนในปี 2008 ในจำนวนนี้มีประมาณ 400 ล้านคนอยู่ในความยากจนแน่นอนอาศัยอยู่ในอินเดีย 173 ล้านคนในประเทศจีน ในแง่ของอัตราร้อยละของประชากรในภูมิภาค sub-Saharan Africa ที่ 47% มีอัตราอุบัติการณ์สูงที่สุดของความยากจนแน่นอนในปี 2008 ระหว่างปี 1990 และ 2010 ประมาณ 663,000,000 คนย้ายไปด้านบนระดับความยากจนแน่นอน ยังคงความยากจนเป็นความท้าทายระดับโลก; มันเป็นที่สังเกตในทุกส่วนของโลกรวมทั้งการพัฒนา economies.UNICEF ประมาณการครึ่งเด็กโลก (1.1 พันล้านดอลลาร์) อยู่ในความยากจน. จากวิกิพีเดีย http://en.wikipedia.org/wiki/Poverty เศรษฐกิจ? ความยากจนและสังคม ประเด็นเศรษฐกิจและ เป็นต่อสหประชาชาติ "ความยากจนเป็นพื้นฐานการปฏิเสธของตัวเลือกและโอกาสและการละเมิดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ มันหมายถึงการขาดความสามารถพื้นฐานในการมีส่วนร่วมในสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ มันหมายถึงการที่ไม่ได้มีมากพอที่จะประทังครอบครัวไม่ได้มีโรงเรียนหรือคลินิกที่จะไปไม่ได้มีที่ดินที่จะเติบโตอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งหรืองานที่จะได้รับการใช้ชีวิตของคนที่ไม่ได้มีการเข้าถึงสินเชื่อ มันหมายถึงความไม่มั่นคง, ความอ่อนแอและการยกเว้นของบุคคลครัวเรือนและชุมชน มันหมายถึงความไวต่อความรุนแรงและมันมักจะหมายถึงสภาพแวดล้อมที่อาศัยอยู่บนขอบหรือเปราะบางไม่สามารถเข้าถึงน้ำสะอาดหรือสุขาภิบาล " (งบสหประชาชาติมิถุนายน 1998 -signed โดยหัวของทุกหน่วยงาน UN) ความยากจนเป็นปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคม ปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคมเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลทางลบต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจของประชาชนรวมถึงการขาดการศึกษาวัฒนธรรมและการเลือกปฏิบัติทางศาสนา, การล่าการว่างงานและการทุจริต ความยากจนยังเป็นตัวแปรที่กำหนดสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมของคน -. ความหมายตำแหน่งของแต่ละบุคคลหรือกลุ่มภายในโครงสร้างทางสังคมลำดับชั้นซึ่งขึ้นอยู่กับการรวมกันของตัวแปรรวมทั้งอาชีพการศึกษารายได้ความมั่งคั่งและสถานที่อยู่อาศัย ในขวาแคนาดา ขณะนี้: . หนึ่งในสิบของเด็กไม่ดี. แคนาดาอัตราความยากจนของเด็กร้อยละ 15 เป็นครั้งที่สามสูงถึงอัตราสวีเดนนอร์เวย์ฟินแลนด์หรือทุกเดือน 770,000 คนในแคนาดาใช้ธนาคารอาหาร สี่สิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่อาศัยอยู่ในธนาคารอาหาร เสรีภาพเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่แข็งแกร่งพร้อมที่จะต่อสู้กับความยากจนและเป็นผู้รับผิดชอบต่อความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการลดความยากจนในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา การเติบโตทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดยเสรีภาพทางเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นจะช่วยลดปัญหาความยากจนโดยการให้โอกาสมากขึ้นในคนงานและช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงกับดักความยากจน มีการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับความยากจนแน่นอนจะลดลงเช่นเดียวกับความไม่เท่าเทียมกันในขณะที่ระดับความยากจนมีแนวโน้มที่จะลดลงเช่นกัน. http://www.economicfreedom.org/issues/poverty/ ระบบเศรษฐกิจที่เป็นอันตรายเป็นสาเหตุของความหิวและความยากจนเลน Vanderslice รูปแบบทางเศรษฐกิจมาตรฐานของวิธีการทำงานเศรษฐกิจคือคนผลิตและสินค้าแลกเปลี่ยน รัฐบาลที่มีอยู่เพื่อให้ "สินค้าของรัฐบาล" - สิ่งที่คนไม่สามารถให้กับตัวเองเช่นการป้องกันประเทศ ดังนั้นมุมมองทางเศรษฐกิจมาตรฐานคือกิจกรรมที่มีการผลิตเป็นหลัก ในขณะที่มุมมองนี้ได้สร้างขึ้นมาเพื่อเป็นอาชีพที่เจริญรุ่งเรืองของเศรษฐกิจก็ไม่ได้เป็นมุมมองที่ถูกต้องของความเป็นจริง ปัญหาที่สำคัญคือว่ามีกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่มีความอุดมสมบูรณ์และเป็นอันตราย (จากมุมมองของผู้ที่ถูกทำร้าย) และว่านี่เป็นคุณลักษณะที่สำคัญขององค์กรทางเศรษฐกิจของสังคม สิ่งต่อไปนี้เป็นคำอธิบายสั้น ๆ ของการวิเคราะห์สังคมเหล่านี้และวิธีการที่จะส่งผลกระทบต่อสวัสดิการของประชาชนและการพัฒนา.   สังคมหลายคนกำลังทำงานในชุดพื้นฐานของหลักการ การถ่ายและการควบคุมของรัฐบาล ใช้อำนาจของรัฐบาลที่จะได้รับรายได้ องค์ประกอบที่สำคัญของกระบวนการนี้จะมีการอธิบายในห้าส่วนเบื้องต้นได้รับรายได้จากการรักษาคนที่ถูกกดขี่ / ป้องกันการปฏิวัติล้มล้างการหลีกเลี่ยงการ จำกัด รายการส่วนที่หกกล่าวถึงผลกระทบของระบบเศรษฐกิจที่เป็นอันตรายต่อคนยากจนและหิวและการพัฒนา ส่วนที่เจ็ดการลดอันตรายให้การสนทนาสั้นเกินไปของสิ่งที่ผู้คนกำลังทำเพื่อปรับปรุงเรื่อง. บทนำ1 การผลิตเทียบกับอันตรายคำสั่งพื้นฐาน ความคิดพื้นฐานและกิจกรรมในสังคมการผลิตจะช่วยให้การผลิตสินค้าสิ่งที่มีประโยชน์กับคนอาหาร, หลอดไฟรถยนต์และการแลกเปลี่ยนรายได้ที่ได้รับสำหรับสินค้าที่เป็นที่พึงประสงค์ให้กับคุณ. กลไกพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่มีอยู่ใน "ที่เป็นอันตราย "สังคมเศรษฐกิจได้เป็นอย่างดี แต่สินค้าเหล่านี้ (หรือทรัพยากรที่ผลิตได้) สามารถจัดสรรผ่านแรงเช่นเดียวกับกฎหมายได้รับการสนับสนุนโดยการบังคับ เพียงแค่ทำให้คุณสามารถผลิตสินค้าหรือใช้พวกเขาออกไปจากคนอื่น ๆ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราจะอธิบายสังคมเหล่านี้เป็นอันตราย ชั้นสูงสุด-ปกครองชั้นได้รับสินค้าด้วยวิธีการซึ่งอาจจะอธิบายว่าเป็นหมันหรือสาร. 2 พิชิตภาพรวมและความขัดแย้งทางประวัติศาสตร์ ความขัดแย้งต่อสู้โดยกลุ่มสำหรับการควบคุมของรัฐบาลหรือดินแดน (บ่อยครั้งที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติ) ได้รับตลอดประวัติศาสตร์วิธีหลักในการที่สังคมเศรษฐกิจที่เป็นอันตรายได้รับการจัดตั้งขึ้น ความสำคัญของวันนี้ยังคง ผลของความขัดแย้งได้รับการปกครองของฝ่ายชนะมากกว่าการสูญเสียและการจัดตั้งรูปแบบของรายได้และการจัดสรรทรัพยากรนิยมชนะ. ตัวอย่างไม่ได้เป็นจักรวรรดิฮิตไทต์ (วิกิพีเดีย 2013) จักรวรรดิอัสซีเรีย (วิกิพีเดีย 2013) จักรวรรดิโรมัน (วิกิพีเดีย 2013), พิชิตนอร์แมนของอังกฤษ (วิกิพีเดีย 2013), พิชิตดินแดนที่เป็นประเทศสหรัฐอเมริกาโดยอำนาจต่าง ๆ ในยุโรปแล้วรัฐบาลของประเทศสหรัฐอเมริกา, จักรวรรดิอังกฤษ (วิกิพีเดีย 2013) และภาษาญี่ปุ่น วงไพบูลย์ร่วมแห่งมหาเอเชียบูรพา (วิกิพีเดีย 2013). การควบคุมอำนาจแรงงานยังเป็นวิธีที่สำคัญของการใช้พลังงานที่จะได้รับรายได้กับทาส (วิกิพีเดีย 2013) เป็นทาส (วิกิพีเดีย 2013) และทาสหนี้ (Wik














































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
อะไรคือความยากจน ?
ความยากจนเป็นเรื่องเกี่ยวกับไม่ได้มีเงินเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการพื้นฐาน เช่น อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และที่อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม ความยากจนเป็นมากกว่านั้นมากกว่า ไม่ได้มีเงินเพียงพอ .
ธนาคารโลกองค์การอธิบายถึงความยากจนในลักษณะนี้ :
" ความยากจน คือ ความหิว ความยากจนคือ ขาดที่พักพิง ความยากจนคือการป่วยและไม่สามารถไปพบแพทย์ความยากจนไม่ได้มีการเข้าถึงโรงเรียน ไม่รู้จักอ่าน ความยากจนไม่ได้มีงาน ก็กลัวว่าอนาคตชีวิตหนึ่งวันในเวลา .
ความยากจนมีหลายหน้า เปลี่ยนจากสถานที่และในเวลาและได้รับการอธิบายในหลายวิธี ส่วนใหญ่มักจะ ความยากจน เป็นสถานการณ์ที่คนต้องการที่จะหลบหนีดังนั้น ความยากจนจะเรียกการกระทำ -- สำหรับคนยากจนและคนรวยเหมือนกัน . . . โทรไปเปลี่ยนโลกให้มากขึ้น อาจจะไม่พอกิน มีที่อยู่อาศัย การเข้าถึงการศึกษาและสุขภาพ การคุ้มครองจากการใช้ความรุนแรงและเสียงในสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชนของพวกเขา . "
นอกจากไร้เงิน ความยากจน คือเรื่องที่ไม่สามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมสันทนาการ ;ไม่สามารถส่งลูกหลานในวันเดินทางกับเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาหรือไปงานวันเกิด ; ไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับการรักษาอาการป่วย เหล่านี้เป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการเป็นคนจน ผู้ที่ไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับอาหารและที่พัก ไม่สามารถพิจารณาค่าใช้จ่ายเหล่านี้อื่น ๆ เมื่อคนไม่รวมภายในสังคมเมื่อพวกเขาไม่ได้มีการศึกษาดีและเมื่อพวกเขามีอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของโรคที่มีผลเชิงลบต่อสังคม เราจ่ายราคาของความยากจน ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นในระบบสุขภาพ และระบบยุติธรรม และระบบอื่น ๆที่ให้การสนับสนุนที่อาศัยอยู่ในความยากจนที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของเรา .
ในขณะที่ความคืบหน้ามากได้รับการทำในการวัดและการวิเคราะห์ความยากจนโลกธนาคารองค์กรทำงานมากขึ้นเพื่อระบุตัวชี้วัดในมิติอื่น ๆของความยากจน งานนี้รวมถึงการระบุตัวชี้วัดทางสังคมเพื่อติดตามการศึกษา , สุขภาพ , การเข้าถึงบริการ ความเสี่ยง และการกีดกันทางสังคม
ไม่มีสาเหตุหนึ่งของความยากจน และผลมันต่างกันในทุกกรณี ความยากจนจะแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับสถานการณ์ความรู้สึกที่ไม่ดีในแคนาดาจะแตกต่างจากที่อาศัยอยู่ในความยากจนใน รัสเซีย หรือ ซิมบับเว ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนภายในพรมแดนของประเทศยังสามารถที่ดี .
แม้จะมีคำนิยามมากมาย สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ ความยากจนเป็นปัญหาที่ซับซ้อนของสังคม . ไม่ว่าความยากจนที่กำหนดไว้ จะเห็นว่ามันเป็นปัญหาที่ต้องใช้ความสนใจของทุกคนมันสำคัญที่งานสังคมของเราสมาชิกทั้งหมดร่วมกันเพื่อให้โอกาสสำหรับสมาชิกทั้งหมดของเราไปถึงศักยภาพของพวกเขา มันช่วยให้เราทุกคนที่จะช่วยกัน .
จาก http : / / www2 . . gm . CA / เนื้อหา / . gm / en / แผนก / esic / ภาพรวม / เนื้อหา / what_is_poverty . html










ความยากจนความยากจน
คือความขาดแคลนทั่วไปหรือขาดแคลน ,หรือสภาพที่ขาดจํานวนหนึ่งข้าวของวัสดุ หรือเงิน ความแร้นแค้นความยากจนสัมบูรณ์หรือหมายถึงการลิดรอนความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึง อาหาร น้ำ สุขาภิบาล เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย การดูแลสุขภาพและการศึกษา ความยากจนสัมพัทธ์ หมายถึง บริบทที่ความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในสถานที่หรือในสังคมที่ผู้คนอาศัยอยู่ .
หลังจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม การผลิตในโรงงาน ทำให้การผลิตสินค้าเพิ่มขึ้นน้อยกว่าราคาแพงและสามารถเข้าถึงได้มากขึ้น ที่สำคัญคือ นวัตกรรมด้านการเกษตร เช่น ปุ๋ย เพื่อให้เพียงพอต่อเพื่อเลี้ยงประชากร การตอบสนองความต้องการพื้นฐาน สามารถถูก จำกัด ด้วยข้อจำกัดในความสามารถของรัฐบาลที่จะให้บริการเช่นการหลีกเลี่ยงภาษี , ,หนี้และเงินกู้ conditionalities และสมองไหลของการดูแลสุขภาพและการศึกษามืออาชีพ กลยุทธ์เพิ่มรายได้เพื่อให้ความต้องการขั้นพื้นฐานมากขึ้นโดยทั่วไปรวมถึงสวัสดิการ เสรีภาพทางเศรษฐกิจและการให้บริการทางการเงิน
ลดความยากจนเป็นหลัก เป้าหมาย ประเด็นที่องค์กรนานาชาติต่างๆ มากมาย เช่น สหประชาชาติและธนาคารโลกโลกธนาคารประมาณ 1.29 พันล้านคนอาศัยอยู่ในความยากจนสัมบูรณ์ในปี 2008 ของเหล่านี้ประมาณ 400 ล้านคน ในความยากจนสัมบูรณ์ที่อาศัยอยู่ในอินเดียและ 173 ล้านคน ในประเทศจีน ในแง่ของจำนวนประชากรในภูมิภาคแอฟริกาซับซาฮาที่ 47 % สูงมีอัตราอุบัติการณ์ของความยากจนสัมบูรณ์ในปี 2008 ระหว่างปี 1990 และ 2010ประมาณ 663 ล้านคนเคลื่อนไหวเหนือระดับความยากจนสัมบูรณ์ แต่ความยากจนเป็นความท้าทายของโลก มันถูกพบในส่วนต่างๆของโลก รวมทั้งพัฒนา economies.unicef ประมาณครึ่งโลกเด็ก ( หรือ 1.1 พันล้านดอลลาร์ ) ที่อาศัยอยู่ในความยากจน .
จากวิกิพีเดีย http : / / en . wikipedia . org / wiki / ความยากจน



ทางเศรษฐกิจและประเด็นปัญหาทางเศรษฐกิจ ความยากจน และ
ต่อสหประชาชาติ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: