All stingless bee honey samples wer

All stingless bee honey samples were acidic with pH values
ranging from 3.48 ± 0.01 to 3.76 ± 0.01. Total acidity of the honey
samples ranged from 72.84 ± 0.61 to 89.90 ± 0.50 meq/kg, which
are much higher than the A. mellifera honey international standard
(Codex Alimentarius, 2001), with the maximum value allowed at 50
meq/kg. The diastase activity was not detected and under the
minimum limit of 8 °Gothe, prescribed by A. mellifera international
standard (Codex Alimentarius, 2001). In our study, the sums of
fructose and glucose concentrations in stingless bee honey samples
were lower than the standard limit of 65 g/100 g. The samples ranged
from 45.46 g/100 g to 50.28 g/100 g. The samples collected from
Chantaburi and Trat province had a fructose/glucose (F/G) ratio of
approximately 1.40 and 1.27, respectively. We found some of honey
samples crystallize after one year storage. Sucrose content (g/100 g)
in the samples from Chantaburi and Trat had values of 19.45 ± 0.12
g/100 g and 18.85 ± 0.40 g/100g, respectively. These were very
much higher than the A. mellifera international standard, which
limited sucrose level below 5 g/100 g (Codex Alimentarius, 2001).
The microbial counts showed that stingless bee honey from
Chantaburi province had total aerobic mesophilic bacteria levels
ranging from 0 to 400 cfu/g, with a mean value of 225 cfu/g. Total
bacterial counts of honey from Trat province was varied from 0 to
1000 cfu/g with an average value of 633 cfu/g. The values of yeasts
and moulds counts were in the range of 0 to 266 cfu/g. The yeast
counts and mould numbers for stingless bee honey from Trat province
were less than 100 cfu/g. Yeasts isolated from T. laeviceps honey
were identified as Blastobotrys terrestris, Debrayomyces hansenii and
Zygosaccharomyces siamensis (Saksinchai et al., 2011)
As for antimicrobial activity, all of stingless bee honey samples
inhibited both Gram positive and Gram negative bacteria, except P.
acnes and the two yeasts species, Sacch. cerevisiae and C. albicans
(Figure 1a and 1b). The largest zones of inhibition were seen for S.
epidermidis for honey from Chantaburi province (19.63 ± 0.10 mm),
equivalent to 18.80% phenol. The minimum zones of inhibition were
seen for S. marcescens for honey from Trat province 9.64 ± 0.06,
equivalent to 1.82% phenol. Gram negative bacteria were more
resistant to stingless bee honey than Gram positive ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างทั้งหมด stingless bee ผึ้งมีกรด มีค่า pHตั้งแต่จาก 3.48 ± 0.01-3.76 ± 0.01 ว่าของน้ำผึ้งตัวอย่างที่มา 72.84 ± 0.61-89.90 ± 0.50 meq/kg ที่มีสูงกว่ามาตรฐานสากลน้ำผึ้ง A. mellifera(ตซูบิชิ Alimentarius, 2001), มีค่าสูงสุดที่อนุญาตให้ใช้ที่ 50meq/kg ไม่พบกิจกรรม diastase และภายใต้การขีดจำกัดต่ำสุด 8 องศา Gothe ตาม A. mellifera นานาชาติมาตรฐาน (Alimentarius ตซูบิชิ 2001) ในการศึกษาของเรา ผลรวมของฟรักโทสและกลูโคสความเข้มข้นในตัวอย่างน้ำผึ้ง stingless beeได้ต่ำกว่ากำหนดมาตรฐานของ 65 g/100 g ตัวอย่างที่อยู่ในช่วงจาก 45.46 g/100 g ให้ 50.28 g/100 g ตัวอย่างที่เก็บรวบรวมจากจังหวัดจันทบุรีและตราดมีกลูโคสฟรักโทส (F/G) อัตราส่วนของประมาณ 1.40 และ 1.27 ตามลำดับ เราพบบางน้ำผึ้งตัวอย่างตกผลึกหลังเก็บ 1 ปี เนื้อหาซูโครส (g/100 g)ในตัวอย่างจากจันทบุรีและตราดมีค่า 19.45 ± 0.12g/100 g และ 18.85 ± 0.40 g / 100g ตามลำดับ เหล่านี้ได้มากสูงกว่ามาตรฐานสากล A. mellifera ซึ่งซูโครสจำกัดระดับต่ำกว่า 5 กรัม/100 กรัม (Alimentarius ตซูบิชิ 2001)การตรวจนับจุลินทรีย์พบว่าผึ้งที่ stingless จากจังหวัดจันทบุรีมีระดับแบคทีเรียแอโรบิก mesophilic รวมตั้งแต่ 0 ถึง 400 cfu/g มีค่าเฉลี่ยของ cfu 225 กรัมรวมตรวจนับเชื้อแบคทีเรียของน้ำผึ้งจากจังหวัดตราดแตกต่างกันจาก 0 ไป1000 cfu/g มีค่าเฉลี่ยของ 633 cfu/g ค่าของ yeastsและแม่พิมพ์ตรวจนับได้ในช่วง 0-266 cfu/g ยีสต์ตรวจนับและแม่พิมพ์ตัวเลขใน stingless ผึ้งจากจังหวัดตราดไม่น้อยกว่า 100 cfu/กรัม Yeasts แยกต่างหากจากน้ำผึ้ง laeviceps ต.ระบุเป็น Blastobotrys terrestris, Debrayomyces hansenii และZygosaccharomyces ดอยอินทนนท์ (Saksinchai et al., 2011)สำหรับกิจกรรมจุลินทรีย์ stingless bee ผึ้งตัวอย่างทั้งหมดห้ามทั้งกรัมบวกและกรัมลบแบคทีเรีย ยกเว้นพีสิวและสอง yeasts พันธุ์ Sacch cerevisiae และ C. albicans(รูปที่ 1a และ 1b) โซนที่ใหญ่ที่สุดของยับยั้งได้เห็นสำหรับ sสำหรับน้ำผึ้งจากจังหวัดจันทบุรี epidermidis (19.63 ± 0.10 mm),เทียบเท่ากับ 18.80% วาง เขตต่ำสุดของยับยั้งได้เห็น marcescens S. สำหรับน้ำผึ้งจากตราดจังหวัด 9.64 ± 0.06เทียบเท่ากับ 1.82% วาง กรัมลบแบคทีเรียได้มากกว่าทนต่อการ stingless ผึ้งกว่ากรัมบวกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดตัวอย่างผึ้งชันโรงเป็นที่เป็นกรดที่มีค่าพีเอชตั้งแต่ 3.48 ± 0.01-3.76 ± 0.01
รวมความเป็นกรดของน้ำผึ้งตัวอย่างตั้งแต่ 72.84 ± 0.61-89.90 ± 0.50 mEq / กิโลกรัมซึ่งมีมากขึ้นกว่าA. mellifera น้ำผึ้งมาตรฐานสากล(Codex Alimentarius, 2001) โดยมีมูลค่าสูงสุดที่อนุญาตที่ 50 mEq / kg ที่ได้รับการตรวจไม่พบกิจกรรม diastase และภายใต้วงเงินขั้นต่ำ8 ° gothe กำหนดโดย A. mellifera นานาชาติมาตรฐาน(Codex Alimentarius, 2001) ในการศึกษาของเราผลรวมของฟรุกโตสและความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในตัวอย่างผึ้งชันโรงต่ำกว่าขีดจำกัด มาตรฐาน 65 กรัม / 100 กรัม กลุ่มตัวอย่างที่อยู่ในช่วงจาก 45.46 กรัม / 100 กรัม 50.28 กรัม / 100 กรัม กลุ่มตัวอย่างที่เก็บมาจากจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดตราดมีฟรักโทส / กลูโคส (F / G) อัตราส่วนประมาณ1.40 และ 1.27 ตามลำดับ เราพบว่าบางส่วนของน้ำผึ้งตัวอย่างตกผลึกหลังการเก็บรักษาเป็นเวลาหนึ่งปี เนื้อหาซูโครส (กรัม / 100 กรัม) ในตัวอย่างจากจังหวัดจันทบุรีและตราดมีค่า 19.45 ± 0.12 กรัม / 100 กรัมและ 18.85 ± 0.40 กรัม / 100 กรัมตามลำดับ เหล่านี้เป็นมากสูงกว่ามาตรฐานสากล A. mellifera ซึ่ง จำกัด ระดับน้ำตาลต่ำกว่า 5 กรัม / 100 กรัม (Codex Alimentarius, 2001). นับจุลินทรีย์พบว่าผึ้งชันโรงจากจังหวัดจันทบุรีมีระดับรวม mesophilic แบคทีเรียแอโรบิกตั้งแต่0 400 cfu / g มีค่าเฉลี่ย 225 cfu / g รวมปริมาณแบคทีเรียของน้ำผึ้งจากจังหวัดตราดได้รับแตกต่างกันที่จะ 0 จาก 1000 cfu / g ที่มีค่าเฉลี่ยของ 633 cfu / g ค่าของยีสต์และจำนวนแม่พิมพ์อยู่ในช่วงของ 0-266 cfu / g ยีสต์นับและตัวเลขแม่พิมพ์สำหรับผึ้งชันโรงจากจังหวัดตราดน้อยกว่า100 cfu / g ยีสต์ที่แยกได้จาก T. laeviceps น้ำผึ้งถูกระบุว่าเป็นBlastobotrys terrestris, hansenii Debrayomyces และZygosaccharomyces siamensis (Saksinchai et al., 2011) ในฐานะที่เป็นฤทธิ์ต้านจุลชีพทุกตัวอย่างน้ำผึ้งชันโรงยับยั้งทั้งแกรมบวกและแบคทีเรียแกรมลบยกเว้นพีสิวและสายพันธุ์ที่สองยีสต์ Sacch cerevisiae และ C. albicans (รูปที่ 1a และ 1b) โซนที่ใหญ่ที่สุดของการยับยั้งได้เห็นสำหรับเอสepidermidis น้ำผึ้งจากจังหวัดจันทบุรี (19.63 ± 0.10 มิลลิเมตร) เทียบเท่ากับฟีนอล 18.80% โซนขั้นต่ำของการยับยั้งการถูกเห็น marcescens เอสสำหรับน้ำผึ้งจากจังหวัดตราด 9.64 ± 0.06, เทียบเท่ากับฟีนอล 1.82% แกรมลบแบคทีเรียได้มากขึ้นทนต่อผึ้งชันโรงกว่าแกรมบวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดผึ้งน้ำผึ้งจำนวนที่มีค่า pH เป็นกรด
ตั้งแต่ 3.48 ± 0.01 3.76 ± 0.01 ปริมาณกรดทั้งหมดของที่รัก
ตัวอย่างระหว่าง 72.84 ± 0.61 89.90 ± 0.50 meq / kg ซึ่ง
จะสูงกว่า A . mellifera ที่รักมาตรฐานสากล
( Codex Alimentarius , 2001 ) ที่มีมูลค่าสูงสุดที่อนุญาตใน 50
meq / kg กิจกรรมที่ diastase ไม่พบภายใต้
วงเงินขั้นต่ำของ 8 องศา gothe กำหนดมาตรฐานระหว่างประเทศ
, A . mellifera ( Codex Alimentarius , 2001 ) ในการศึกษาของเรา ผลรวมของ
กลูโคสและฟรุคโตสความเข้มข้นในผึ้งน้ำผึ้งตัวอย่าง
ต่ำกว่าขีดจำกัดของมาตรฐาน 65 กรัม / 100 กรัมตัวอย่างมีค่า
จาก 45.46 กรัม / 100 กรัม 50.28 กรัม / 100 กรัมตัวอย่างที่เก็บจากจันทบุรีและตราดมี
( F / G / กลูโคส ฟรักโทส
) อัตราส่วนของ