Jones (2009) was the first steps to

Jones (2009) was the first steps to distinguish accruals to discretionary and non-discretionary, Then Difand and Jiambalow (2009), following Jones tries to satisfy the non-discretionary accruals based on changes in the level of sales of property and equipment. They said accruals are a distinct factor from associated efficiency gains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจนส์ (2009) เป็นขั้นตอนแรกเพื่อแยกรับรู้แล้ว Difand และ Jiambalow (2009) discretionary ไม่-discretionary โจนส์ดังต่อไปนี้พยายามที่จะตอบสนองการรับรู้ไม่ใช่ discretionary ที่ตามการเปลี่ยนแปลงในระดับของการขายทรัพย์สินและอุปกรณ์ พวกเขากล่าวว่า การรับรู้เป็นปัจจัยที่แตกต่างจากกำไรประสิทธิภาพเกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจนส์ (2009) เป็นขั้นตอนแรกที่จะแยกแยะคงค้างที่จะตัดสินใจและไม่ใช่การตัดสินใจแล้ว Difand และ Jiambalow (2009) ต่อไปนี้โจนส์พยายามที่จะตอบสนองความคงค้างที่ไม่ใช่การตัดสินใจขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงในระดับของยอดขายของทรัพย์สินและอุปกรณ์ พวกเขากล่าวว่าคงค้างเป็นปัจจัยที่แตกต่างจากการเพิ่มประสิทธิภาพที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจนส์ ( 2009 ) คือขั้นตอนแรกเพื่อแยกรายการคงค้างและไม่ต้องผูกพันตามความประสงค์ แล้ว difand jiambalow ( 2009 ) , และต่อไปนี้ โจนส์พยายามที่จะตอบสนองไม่ค้าง ( ตามการเปลี่ยนแปลงในระดับของการขายทรัพย์สิน อุปกรณ์และ พวกเขาบอกว่าค้างเป็นปัจจัยแตกต่างจากการเพิ่มประสิทธิภาพที่เกี่ยวข้อง