AbstractPrevious research has shown

Abstract

Previous research has shown an exaggeration in exercise hyperpnea 2 days after eccentric exercise (ECC). Enhancement in central command has been suggested as one candidate to account for this effect given that ECC-induced neuromuscular dysfunction increases relative exercise intensity, thus resulting in reinforcement of effort sense. The purpose of this study was, therefore, to elucidate whether the degree of alteration in effort sense caused by ECC affects exercise hyperpnea. Ten subjects performed 20-s single-arm extension-flexion exercises with weight strapped to the wrist, and ventilatory response was measured before (Pre) and 2 days after ECC (D2). Relative exercise intensity at Pre was 5 % of maximal voluntary contraction (MVC) of Pre, whereas that at D2 was 9 % MVC of D2 because of decline in muscle strength. Ventilatory responses were significantly exaggerated at D2 with a significant increase in effort sense. Although effort sense was significantly reduced during exercise at D2 when wrist weight was subtracted to match relative exercise intensity at Pre (5 % MVC of D2), ventilatory responses were still significantly higher than those of Pre. After the disappearance of post-ECC muscle damage, subjects performed the same exercise with weight added (9 % MVC of Pre) so that effort was equalized to match that of D2; however, no significant increase in ventilatory response was detected. The fact that the extent of change in effort sense caused by ECC-induced neuromuscular dysfunction did not affect ventilatory response at the onset of exercise after ECC may suggest that the exaggeration of ventilatory response after ECC is caused by mechanisms other than alteration of the central command.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่องานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงพูดเกินจริงในกาย hyperpnea ใน 2 วันหลังจากออกกำลังกายประหลาด (ECC) เพิ่มประสิทธิภาพในการคำสั่งที่เซ็นทรัลได้รับการแนะนำเป็น candidate หนึ่งบัญชีสำหรับผลกระทบนี้ระบุว่า ECC ที่เกิดความผิดปกติของกล้ามเนื้อเพิ่มความเข้มสัมพัทธ์ออกกำลังกาย จึงทำ ให้เหล็กเสริมของความพยายามความรู้สึก วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ ดังนั้น การ elucidate ว่า ระดับของการเปลี่ยนแปลงในความรู้สึกที่เกิดจาก ECC hyperpnea ออกกำลังกายที่มีผลต่อไป สิบวิชาดำเนินการ 20-s แขนเดียวนามสกุลงอออกกำลังกาย ด้วยน้ำหนักที่ถูกทำโทษ ข้อมือ และการตอบสนองเครื่องช่วยหายใจโดยวัดก่อน (ล่วงหน้า) และ 2 วันหลังจาก ECC (D2) เข้มของญาติออกกำลังกายก่อนคือ 5% สูงสุดของ Pre สมัครใจหด (MVC) ในขณะที่ D2 เป็น 9% MVC D2 เนื่องจากการลดลงของความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ เครื่องช่วยหายใจการตอบถูกมากพูดเกินจริงที่ D2 กับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความรู้สึก แม้ว่าความรู้สึกอย่างมากลดลงระหว่างออกกำลังกายที่ D2 เมื่อถูกหักน้ำหนักข้อมือให้ตรงกับความเข้มสัมพัทธ์ออกกำลังกายที่ก่อน (5% MVC D2), เครื่องช่วยหายใจการตอบสนองก็ยังคงสูงกว่าก่อน หลังจากหายไปของความเสียหายของกล้ามเนื้อลง ECC วิชาดำเนินการใช้สิทธิเดียวกันกับน้ำหนักที่เพิ่ม (9% MVC ก่อน) ดังนั้นความพยายามถูกปรับให้ตรงกับ D2 อย่างไรก็ตาม ตรวจพบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองของเครื่องช่วยหายใจ ความจริงที่ว่า ขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงในความรู้สึกเกิดจาก ECC ที่เกิดความผิดปกติของกล้ามเนื้อไรตอบรับเครื่องช่วยหายใจเมื่อเริ่มออกกำลังกายหลังจาก ECC อาจแนะนำว่า การพูดของเครื่องช่วยหายใจผลตอบรับหลังจาก ECC เกิดจากกลไกอื่นนอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงของคำสั่งที่เซ็นทรัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ

งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นถึงการพูดเกินจริงในการออกกำลังกาย hyperpnea 2 วันหลังการออกกำลังกายประหลาด (ECC) การเพิ่มประสิทธิภาพในคำสั่งกลางได้รับการแนะนำให้เป็นหนึ่งในผู้สมัครบัญชีสำหรับผลกระทบนี้ให้ที่ ECC เหนี่ยวนำให้เกิดความผิดปกติของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นเข้มการออกกำลังกายญาติจึงทำให้เกิดการเสริมสร้างความรู้สึกความพยายาม วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้จึงชี้ให้เห็นว่าระดับของการเปลี่ยนแปลงในความรู้สึกที่เกิดจากความพยายาม ECC ส่งผลกระทบต่อการออกกำลังกาย hyperpnea สิบอาสาสมัครดำเนินการ 20-S แขนเดียวออกกำลังกายนามสกุลงอที่มีน้ำหนักรัดข้อมือและการตอบสนองระบายวัดก่อน (Pre) และ 2 วันหลังจาก ECC (D2) เข้มการออกกำลังกายที่ญาติก่อนเป็น 5% ของการหดตัวสูงสุดโดยสมัครใจ (MVC) ของ Pre ขณะที่ที่ D2 เป็น 9% ของ MVC D2 เนื่องจากการลดลงในแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การตอบสนองของเครื่องช่วยหายใจได้รับการพูดเกินจริงอย่างมีนัยสำคัญที่ D2 กับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในแง่ความพยายาม แม้ว่าความรู้สึกความพยายามก็ลดลงอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการออกกำลังกายที่ D2 เมื่อน้ำหนักข้อมือมาหักออกเพื่อให้ตรงกับความเข้มการออกกำลังกายที่ญาติก่อน (5% ของ MVC D2) การตอบสนองของเครื่องช่วยหายใจก็ยังคงสูงกว่าก่อนอย่างมีนัยสำคัญ หลังจากการหายตัวไปของความเสียหายของกล้ามเนื้อหลัง ECC วิชาดำเนินการออกกำลังกายเช่นเดียวกันกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น (9% MVC ของ Pre) เพื่อให้ความพยายามที่เสมอภาคกันให้ตรงกับ D2; อย่างไรก็ตามยังไม่มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองเครื่องช่วยหายใจที่ตรวจพบ ความจริงที่ว่าขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงในแง่ความพยายามที่เกิดจาก ECC เหนี่ยวนำให้เกิดความผิดปกติของกล้ามเนื้อไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการตอบสนองของเครื่องช่วยหายใจที่เริ่มมีอาการของการออกกำลังกายหลังจาก ECC อาจชี้ให้เห็นว่าการพูดเกินจริงของการตอบสนองเครื่องช่วยหายใจหลังจาก ECC ที่เกิดจากกลไกอื่น ๆ กว่าการเปลี่ยนแปลงของกองบัญชาการกลาง .