'There are lots of things to buy.'A

'There are lots of things to buy.'

Auxiliary verbs are also known as 'helping verbs'.

The three most common auxiliary verbs are:

be, do and have

I am leaving = Leaving is the main verb. Am is the auxiliary.

She has arrived = Arrived is the main verb. Has is the auxiliary.

Do you smoke? = Smoke is the main verb. Do is the auxiliary.

Do / does / did
Do is common for forming questions and making negatives.

Did is used for do and does in the past tense. Do and does is never used for the past.

In statements

I do my homework.

You do the laundry.

We do the washing up.

They do yoga.

He/she does the cleaning.

In questions

Do I know you?

Do you live here?

Do we have time?

Do they come from Vietnam?

Does he/she drive to work?

In negative sentences

I do not. (I don't)

You do not. (you don't)

We do not. (we don't)

They do not. (they don't)

He/she does not. (he/she doesn't)

Be = am / is / are
Be can be used as an auxiliary verb or the main verb in a sentence.

Is tells us that an action is happening now or is going to happen in the future.

Be is also used to make passives.

Are is used for they and we.

Was is used for the past tense of am and is.

Were is used for the past tense of you, we and they.

In statements

I am 21.

You are Indian.

We are waiting.

They are excited

He/she is cool.

In questions

Am I in the right place?

Are you my new boss?

Are we nearly there?

Are they the best players on the team?

Is he/she old enough to go to bars?

In negative sentences

I am not. (I aren't)

You are not. (you aren't)

We are not. (we aren't)

They are not. (they aren't)

He/she is not. (he/she isn't)

Have = has / had
Have is used to make the present perfect tense (it is always followed by the past participle).

Has is used for the third person singular.

Had is used for past tenses especially the past perfect tense. It describes an action that began in the past and continues into the present or that occurred in the recent past.

In statements

I have a dog.

You have something on your shirt.

We have seen it before.

They have called me three times.

He/she has lived in America.

In negative sentences

I have not. (I haven't/ I've not)

You have not. (you haven't/you've not)

We have not. (we haven't/we've not)

They have not. (they haven't/they've not)

He/she has not (he/she hasn't)

Others
Other common auxiliary verbs are:

can, could, may, might, must, ought, should, and would.

These are also known as modal verbs. We use them to show obligation, possibility and necessity.

For example:

Jack is late. He might be sleeping. (possibility)

I should clean my room today. (obligation)

I must wear a tie to school. (necessity)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'มีจำนวนมากสิ่งที่จะซื้อ'คำกริยาเสริมได้หรือที่เรียกว่า 'ช่วยกริยา'คำกริยาเสริมทั่วสามคือ:มี ทำ และมีออก = Leaving เป็นกริยาหลัก กำลังเป็นตัวเสริมเธอมาถึงแล้ว =เป็นกริยาหลัก ได้มีการเสริมการคุณสูบบุหรี่หรือไม่ = ควันเป็นกริยาหลัก ทำเป็นการเสริมการทำ/ ไม่ / ไม่ได้ทำเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคำถามการขึ้นรูป และทำสิ่งนั้นไม่ได้ใช้สำหรับทำ และทำในอดีตกาลนั้น ไม่เคยทำและไม่มีใช้ในอดีตในงบฉันทำการบ้านของฉันคุณซักอบรีดเราทำเครื่องซักผ้าขึ้นพวกเขาทำโยคะเขาไม่ทำความสะอาดในคำถามฉันรู้ว่าคุณคุณอยู่ที่นี่เรามีเวลาหรือไม่พวกเขามาจากเวียดนามเขาไม่ขับรถไปทำงานหรือไม่ในประโยคที่เป็นค่าลบฉันไม่ (ฉันไม่)คุณทำไม่ (คุณ)เราไม่ (เราไม่)พวกเขาไม่ (จะไม่)เขาไม่ได้ (เขาไม่)=กำลัง/ มี / มีจะสามารถใช้เป็นการเสริมกริยาหรือกริยาหลักในประโยคได้จะบอกว่า การกระทำเกิดขึ้นเป็นปัจจุบัน หรือจะเกิดขึ้นในอนาคตสามารถใช้ทำ passivesจะใช้สำหรับพวกเขาและเราถูกใช้ในอดีตกาลของน. และเป็นการถูกใช้ในอดีตกาลของคุณ เรา และพวกเขาในงบผม 21คุณอยู่อินเดียเราจะรอพวกเขาจะตื่นเต้นจะเย็นในคำถามฉันในเหมาะสมหรือไม่คุณใจเจ้านายใหม่หรือไม่มีเราเกือบพวกเขาคือผู้เล่นที่ดีที่สุดในทีมคือเขาเก่าพอไปบาร์ในประโยคที่เป็นค่าลบฉันไม่ (ผมไม่ได้)คุณไม่ (คุณไม่ได้)เราไม่ (เราไม่ได้)พวกเขาไม่ (ไม่)เขาไม่ได้ (เขาไม่ได้)มี =มี / มีมีใช้ให้กาลได้ (มันมักจะตาม ด้วยคำคุณศัพท์)มีใช้สำหรับบุคคลที่สามเอกพจน์มีใช้สำหรับอดีต tenses โดยเฉพาะกาลอดีตสมบูรณ์ อธิบายการดำเนินการที่เริ่มต้นในอดีต และยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน หรือที่เกิดขึ้นในอดีตผ่านมาในงบฉันมีสุนัขคุณมีบางสิ่งบางอย่างบนเสื้อของคุณเราได้เห็นมาก่อนพวกเขาได้เรียกฉันสามครั้งเขามีชีวิตอยู่ในอเมริกาในประโยคที่เป็นค่าลบได้ค่ะ (ผมไม่ได้ / ผมไม่)คุณได้ (ยังไม่ได้ / คุณไม่)เราได้ (เราไม่ได้ / เราได้ไม่)พวกเขาได้ (พวกเขาไม่ได้ / จะได้ไม่)ไม่ได้ (เขาไม่ได้)ผู้อื่นคำกริยาเสริมอื่น ๆ ทั่วไปคือ:สามารถ ได้ อาจ อาจ ต้อง ควร ควร และจะนี่คือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่ากริยาจน เราใช้พวกเขาเพื่อแสดงข้อผูกมัด ความเป็นไปได้ และความจำเป็นตัวอย่าง:แจ็คมาสาย เขาอาจจะหลับ (ความเป็นไปได้)วันนี้ฉันควรสะอาดค่ะ (ข้อผูกมัด)ผมต้องใส่ผูกโรงเรียน (จำเป็น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'. มีจำนวนมากของสิ่งที่จะซื้อเป็น'. คำกริยาเสริมทัพเป็นที่รู้จักกันเป็น 'ช่วยคำกริยา' สามกริยาช่วยที่พบมากที่สุดคือจะทำและมีฉันจะกลับไปออก= เป็นกริยาหลัก Am คือช่วย. เธอได้มาถึง = มาถึงเป็นกริยาหลัก มีเป็นช่วย. คุณสูบบุหรี่? = สูบบุหรี่เป็นกริยาหลัก ทำคือช่วย. ทำ / ไม่ทำ / ไม่ทำเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับการขึ้นรูปและการทำคำถามเชิงลบ. ไม่ได้ใช้สำหรับการทำและไม่อยู่ในอดีตกาล อย่าและไม่ไม่เคยใช้สำหรับที่ผ่านมา. ในงบที่ฉันทำบ้านของฉัน. คุณซักผ้า. เราทำซักผ้าขึ้น. พวกเขาทำโยคะ. เขา / เธอไม่ทำความสะอาด. ในคำถามฉันรู้ว่าคุณ? คุณอยู่ที่นี่ ? เรามีเวลาหรือไม่พวกเขามาจากเวียดนามเขา/ เธอขับรถไปทำงานในประโยคปฏิเสธฉันทำไม่ได้ (ฉันทำไม่ได้) คุณไม่ (คุณทำไม่ได้) เราไม่ (ที่เราทำไม่ได้) ที่พวกเขาทำไม่ได้ (พวกเขาไม่ได้) เขา / เธอไม่ได้ (เขา / เธอไม่) เป็น = น / ถูก / กำลังจะสามารถนำมาใช้เป็นคำกริยาช่วยหรือกริยาหลักในประโยค. คือบอกเราว่าการกระทำที่เกิดขึ้นในขณะนี้หรือที่จะเกิดขึ้นในอนาคต. เป็น นอกจากนี้ยังใช้ในการทำชิ้นส่วน Passives. Are ใช้สำหรับพวกเขาและเรา. ถูกใช้สำหรับอดีตกาลของนและ. มาอยู่ที่จะใช้สำหรับการอดีตกาลของคุณเราและพวกเขา. ในงบผม 21. คุณอยู่ที่อินเดีย . เรากำลังรอ. พวกเขารู้สึกตื่นเต้นที่เขา / เธอเป็นเย็น. ในคำถามฉันอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสมหรือไม่คุณเจ้านายใหม่ของฉันได้อย่างไรเราเกือบมี? พวกเขามีผู้เล่นที่ดีที่สุดในทีมหรือไม่เขา / เธอโตพอที่จะ ไปที่บาร์? ในประโยคปฏิเสธผมไม่ได้ (ผมไม่ได้) คุณยังไม่ได้ (คุณไม่ได้) เราไม่ได้เป็น (เราไม่ได้) พวกเขาจะไม่ (พวกเขาจะไม่ได้) เขา / เธอไม่ได้ (เขา / เธอไม่ได้) ได้ = ได้ / ได้มีใช้ในการทำปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบเครียด(มันจะตามมาเสมอโดยกริยาที่ผ่านมา). ได้ถูกนำมาใช้สำหรับบุคคลที่สามเอกพจน์. ได้ถูกนำมาใช้สำหรับกาลที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่สมบูรณ์แบบที่ผ่านมาเครียด มันอธิบายการกระทำที่เริ่มต้นขึ้นในอดีตที่ผ่านมาและยังคงเข้ามาในที่ประชุมหรือที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่าน. ในงบผมมีสุนัข. คุณมีบางสิ่งบางอย่างในเสื้อของคุณ. เราได้เห็นมันมาก่อน. พวกเขาได้เรียกว่าเราสามครั้ง. เขา / เธอได้อาศัยอยู่ในอเมริกา. ในประโยคปฏิเสธฉันไม่ได้ (ฉันไม่ได้ / ฉันไม่ได้) ท่านยังไม่ได้ (คุณไม่ได้ / คุณได้ไม่ได้) เรามีไม่ได้ (เราไม่ได้ / ไม่ได้เราได้) พวกเขาไม่ได้ (พวกเขาไม่ได้ / ไม่ได้ที่พวกเขาได้) เขา / เธอไม่ได้ (เขา / เธอยังไม่ได้) อื่น ๆอื่น ๆ กริยาช่วยทั่วไปคือสามารถทำได้อาจอาจจะต้องควรควรและจะ. เหล่านี้เป็น ที่เรียกว่าเป็นคำกริยาคำกริยา เราใช้พวกเขาเพื่อแสดงภาระผูกพันความเป็นไปได้และความจำเป็น. ตัวอย่างเช่น: แจ็คที่จะสาย เขาอาจจะนอนหลับ (ความเป็นไปได้) ฉันควรทำความสะอาดห้องของฉันในวันนี้ (ภาระผูกพัน) ฉันต้องสวมเน็คไทไปโรงเรียน (จำเป็น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายสิ่งที่จะซื้อ . . .

กริยาช่วยกริยาช่วยจะเรียกว่า ' '

สามที่พบมากที่สุดกริยาช่วยคือ :

ต้องทำได้

ฉันไปล่ะ = ไปเป็นกริยาหลัก ฉันเป็นผู้ช่วย

เธอมาถึง = เป็นกริยาหลัก ได้เป็นสำรอง

คุณสูบบุหรี่ ? = ควันเป็นกริยาหลัก ทำเสริม

/ /
แล้วทำทำทั่วไปสร้างคำถามและให้ลบ

ไม่ได้ใช้ทำอะไร และในกาลอดีต ทำแล้วไม่เคยใช้อดีต

ในงบ

ฉันทำการบ้านของฉัน

คุณซักผ้า

เราล้างจานน่ะ

เค้าทำโยคะ .

เขา / เธอทำความสะอาด

ในคำถาม

ฉันรู้จักคุณเหรอ ?

คุณอาศัยอยู่ที่นี่ ?

เราพอมีเวลา ?

ทำพวกเขามาจากเวียดนาม

เขา / เธอ ขับไปทำงาน

ลบประโยค

หนูไม่ ( ฉันไม่ได้ )

คุณไม่ได้ ( ไม่ )

เราไม่ ( เราไม่มี )

ยังไม่ ( ไม่ )

เขา / เธอไม่ได้ ( เขา / เธอไม่ได้ )

เป็น = คือ / เป็น / มี
จะสามารถใช้เป็นกริยาช่วยหรือกริยาหลักในประโยค

จะบอกเราว่า การกระทำที่เกิดขึ้นแล้วหรือจะเกิดขึ้นในอนาคต

จะถูกใช้เพื่อให้ขยาย .

จะใช้พวกเขาและเรา

ถูกใช้เป็นรูปอดีตกาลของ AM และเป็น

ถูกใช้เป็นรูปอดีตกาลของท่าน เราและเค้า

ในงบ

ผม 21 .

คุณอินเดีย

เรารออยู่

จะตื่นเต้น


เขา / เธอจะเย็น
ในคำถาม

ผมในสถานที่ที่เหมาะสม ?

คุณเจ้านายคนใหม่ ?

เราเกือบมี

เขาเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดในทีม

เขา / เธอโตพอที่จะไปบาร์

ลบประโยค

ผมไม่ได้ . ( ผมไม่ได้ )

คุณไม่ได้ ( ไม่ )

เราไม่ได้ ( เราไม่ได้ )

ที่พวกเขาจะไม่ ( พวกเขาไม่ได้ )

เขา / เธอไม่ได้ ( เขา / เธอไม่ได้ )

มี = ได้ / มี
ได้ใช้ทำ present perfect tense ( มันมักจะตามมาด้วย past participle )

มีใช้บุรุษที่สามเอกพจน์ .

เคยใช้ในอดีตกาลโดยเฉพาะอดีตสมบูรณ์กาลมันอธิบายการกระทำที่เริ่มขึ้นในช่วงที่ผ่านมา และยังคงเป็นปัจจุบันหรือที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมา

ในงบ

ฉันมีสุนัข

มีอะไรติดเสื้อค่ะ

เราเคยเห็นมันมาก่อน

มีโทรมาสามครั้ง

เขา / เธอ ที่ได้อาศัยอยู่ใน อเมริกา ค่ะ

ลบประโยค

ผมยังไม่ได้ ( ผมไม่ได้ / ไม่ได้ )

คุณไม่ได้ ( คุณยังไม่ได้ / ไม่ได้ )

เราไม่ได้( เราไม่ได้ / เราไม่ได้ )

มีไม่ ( พวกเขาไม่ได้ พวกเขาไม่ได้ )

เขา / เธอไม่ได้ ( เขา / เธอไม่ได้ )


คนอื่นอื่น ๆทั่วไป กริยาช่วยมี :

สามารถ อาจ อาจ อาจ ต้อง ควร ควร และจะ

เหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นคำกริยาคำกริยา . เราใช้มันเพื่อแสดงหน้าที่ ความเป็นไปได้และความจำเป็น .

ตัวอย่าง :

แจ็คสาย เขาอาจจะนอนอยู่ ( ความเป็นไปได้ )

ฉันต้องทำความสะอาดห้องวันนี้( หน้าที่ )

ฉันต้องสวมเน็คไทโรงเรียน ( จำเป็น )