In the second verse paragraph, the

In the second verse paragraph, the poet turns his attention to the eolian harp placed in the window of the cottage. Touched by the intermittent breeze, it is sending its music into the air. Coleridge compares the harp first to a girl “half yielding” as she is caressed by her lover; then, as the music grows stronger, he compares the harp to entrancing sounds coming from fairyland. The combination of silence and soft sound leads the poet into an intellectual reverie. He celebrates “The one Life within us and abroad,” a single spirit infusing everything in creation with joy. He feels that in such a world, in which the very air seems to be filled with music, it is impossible not to be

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวรรคสองของข้อ กวีหันความสนใจไปวางไว้ในหน้าต่างของกระท่อมพิณ eolian สัมผัสได้ถึงสายลมเป็นระยะ ๆ ได้ส่งเพลงของมันไปในอากาศ Coleridge เปรียบเทียบพิณครั้งแรกจะเป็นสาว "ครึ่งผลผลิต" เป็นเธอจะลูบ โดยคนรักของเธอ จากนั้น เป็นเพลงที่เติบโตแข็งแกร่ง เขาเปรียบเทียบพิณไปอโรเสียงจากสวรรค์ การรวมกันของความเงียบและเสียงนุ่มลแอกวี reverie มีปัญญา เขาฉลอง "ชีวิตหนึ่งภายในเราและต่างประเทศ จิตวิญญาณเดียวเอยทุกอย่างในการสร้างด้วยความสุข เขารู้สึกว่า ในโลกใบนั้น ซึ่งดูเหมือนอากาศจะเต็มไป ด้วยเพลง มันเป็นไปไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวรรคท่อนที่สองกวีหันความสนใจไปยังพิณพาวางในหน้าต่างของกระท่อม สัมผัสสายลมต่อเนื่องก็จะส่งเพลงไปในอากาศ Coleridge เปรียบเทียบพิณเป็นคนแรกที่หญิงสาวคนหนึ่ง "ครึ่งยอม" ขณะที่เธอกำลังลูบโดยคนรักของเธอ; แล้วเป็นเพลงที่เติบโตแข็งแกร่งเขาเปรียบเทียบพิณเสียงปิติมาจากแดนสวรรค์ การรวมกันของความเงียบและเสียงนุ่มนำไปสู่​​บทกวีเป็นภวังค์ทางปัญญา เขาพระราชนิพนธ์ "หนึ่งชีวิตอยู่ภายในตัวเราและต่างประเทศ" จิตวิญญาณเดียวเอยทุกอย่างในการสร้างด้วยความสุข เขารู้สึกว่าในโลกซึ่งในอากาศมากดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยเพลงมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในย่อหน้าท่อน นักกวีหันความสนใจของเขาไปที่ลมพัดพามาพิณอยู่ในหน้าต่างของกระท่อม สัมผัสสายลมเป็นพักๆ มันส่งเพลงในอากาศ โคลริดจ์เปรียบเทียบพิณเขาคู่แรก สาวครึ่ง " หยุ่น " เป็นเธอ caressed โดยคนรักของเธอ จากนั้นก็เป็นเพลงที่เติบโตแข็งแกร่ง เขาเปรียบเทียบการส่งเสริมเสียงพิณจากแดนสวรรค์ การรวมกันของความเงียบ และนุ่ม เสียงนักกวีเป็นภวังค์ปัญญา . เขาฉลอง " ชีวิตหนึ่งภายในเรา และต่างประเทศ " เดียววิญญาณซึ่งทุกอย่างในการสร้างกับจอย เขารู้สึกว่าในโลกที่ซึ่งในอากาศมาก ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยเพลง , มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็น