ในวันที่ฝนตกพร่ำๆตอนเช้าทั่วเมืองนิวยอรก์บรรยากาศที่หนาวเย็นและมืดครึ่มทำให้ดูเหมือนวันนี้ไม่ใช่วันที่จะมีโชคสักเท่าไร แต่ถึงยังไงซะก็ไม่ได้ทำให้หญิงสาวที่กำลังเดินลากกระเป๋าขึ้นมาจากทางรถไฟใต้ดินต้องหยุดความฝันตัวเอง เธอหยุดอยู่ตรงบันไดทางเข้ารถไฟใต้ดินและยืนมองฝนที่กำลังตกลงมาพร่ำๆ เธอยืนมองฝนที่กำลังตกลงมาอย่างหงุดหงิดและพูดว่า “พระเจ้ากำลังสาดน้ำมนต์ใส่ฉันรึไงกัน’’ เธอก้มมองนาฬิกาบนข้อมือเพื่อดูเวลาในขณะนี้ พร้อมพูดว่า ‘’ยังเหลือเวลาอีกเยอะเลย’’ และก้าวเท้าเดินไปตามทางเท้าของเมืองนิวยอรก์ เธอเดินไปเรื่อยๆจนถึงที่หมาย เธอหยุดอยู่ตรงหน้าทางเข้าของตึก Victoria Secret แบรด์ชุดชั้นในที่มีอิทธิพลต่อสาวๆทั่วนิวยอรก์และทั่วโลก เธอมองป้ายประกาศใหญ่หน้าทางเข้า มันคือป้ายการแคสติ้งของนางแบบที่จะมาร่วมเดิน VS ในปีนี้ มันเป็นความฝันของสาวๆหลายคนที่อยากจะเดินกรีดกรายอวดรูปร่างอันสวยงามบนรันเวย์แห่งนี้และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้นที่อยากจะทำตามฝันของตัวเอง เธอเดินลากกระเป๋าเข้าไปในตึก แค่เดินเข้ามาหัวใจของเธอก็เต้นระรัวยั่งกับว่ามันกับกำลังเต้นดั่มสเต็ปอยู่ เธอเอามือกุมหน้าอกข้างซ้ายไว้และเป่าลมหายใจออกมาให้คลายความตื่นเต้น และเธอก็มาถึงบริเวณแคสติ้งนางแบบ เบื้องหน้าของเธอมีนางแบบจากทั่วทุกพื้นที่ ทั้งทีมีชื่อเสียงและกำลังจะมีชื่อเสียงในแวดวงนางแบบ ก็ต่างกำลังนั้นรอการแคสติ้ง ทุกคนตื่นเต้นไม่ต่างจากเธอ เธอลากกระเป๋าไปวางไว้ตรงผนังด้านหนึ่งและหยิบเอกสารต่างๆที่ใช่สำหรับการแคสติ้งครั้งนี้ขึ้นมาและเดินไปหาสตาฟเพื่อรับบัตรคิวการแคสติ้ง “ซาช่าค่ะ” เธอพูดพร้อมยืนเอกสารให้ “คิวที่ 87 นะคะ หน้าเธอเก๋ดีนะ ฉันหวังหว่าเธอจะถูกใจพวกเขา’’ สตาฟพูดพร้อมพันสายบัตรคิวให้เธอ พร้อมกุมมือเธอแล้วพูดว่า “โชคดีที่รัก ‘’ เธอยิ้มรับและเดินไปนั้งรอร่วมกับนางแบบคนอื่น เธอมองไปเบื้องหน้ายังเหลืออีกหลายคิวเลยกว่าจะถึงเธอ เธอจึงลุกไปที่กระจกพร้อมเช็คสภาพตัวเอง ร่างที่สูงเกือบ 178 เซนติเมตร หุ่นดีจนใครๆก็หลงใหล ซาช่าเป็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่ดูแลตัวเองอย่างเต็มที่เธอกินแต่ของที่มีประโยชน์และออกกำลงกายทุกวัน เธอมองตัวเองในกระจกพร้อมบอกตัวเองในใจว่า ‘ สู้ๆนะซาช่า ‘ และเธอก็กลับไปนั้งที่ๆของเธอเพื่อรอการแคสติ้ง