3.3.5. Cake texture profile analysi

3.3.5. Cake texture profile analysis
The firmness of cakes made from unheated and heated sorghum
flour is shown in Fig. 4. The cake firmness decreased as the time of heat treatment increased. The control sorghum flour had the
highest firmness (635 g), while the heat treated sorghum flour at
95
C for 45 min had the lowest (555 g). This decrease in firmness
may be related to the amount of air incorporated into the cake
batter during mixing. As previously mentioned, heat treatment
reduced the specific gravity of the cake batter. This increase in
amount of air bubbles in the batter system seems to translate into a
tender baked product. Heat treatment of flours has been shown to
improve texture, grain, volume, and eating quality of cake
(Hanamoto & Bean,1978; Russo & Doe,1970). Russo and Doe (1970)
showed that the optimum heat treatment temperature of flour is
120
C to improve baking performance in high ratio layer cakes.
While holding time was not determined to be a critical factor, this
study illustrated that too high treatment temperatures had deleterious
effects on baking texture and flavor. Further work by Fustier
and Gelinas (1998) revealed that heat treatment increased cohesiveness
and springiness while reducing gumminess in final cake
texture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3.5 เค้กเนื้อข้อมูลวิเคราะห์ระดับความแข็งของขนมเค้กที่ทำจากข้าวฟ่างเย็น และอุ่นแป้งจะแสดงในรูปที่ 4 เค้กแน่นลดลงเป็นเวลาของการรักษาความร้อนที่เพิ่มขึ้น ควบคุมแป้งข้าวฟ่างมีการความแน่นสูงสุด (635 กรัม), ในขณะที่ความร้อนถือว่าแป้งข้าวฟ่างที่C 95 สำหรับ 45 นาทีได้ต่ำที่สุด (555 กรัม) การลดลงของความกระชับอาจเกี่ยวข้องกับปริมาณอากาศที่รวมอยู่ในเค้กแป้งระหว่างการผสม กล่าวก่อนหน้านี้ การรักษาความร้อนลดความถ่วงจำเพาะของแป้งเค้ก การเพิ่มขึ้นจำนวนฟองอากาศในระบบแป้งน่าจะ แปลเป็นผลิตภัณฑ์อบวิธีการชำระเงิน รักษาความร้อนของแป้งที่ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงเนื้อ เมล็ดพืช เสียง และกินคุณภาพของเค้ก(Hanamoto & ถั่ว 1978 สงและ Doe, 1970) สงและ Doe (1970)พบว่าอุณหภูมิความร้อนที่เหมาะสมของแป้งC 120 เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการอบขนมเค้กชั้นสูงในขณะที่ถือไม่กำหนดเวลาจะ เป็นปัจจัยสำคัญ นี้การศึกษาแสดงว่า อุณหภูมิสูงเกินไปรักษามีร้ายผลกระทบในการอบเนื้อและรสชาติ การ ทำงาน โดย Fustierและ G elinas (1998) เปิดเผยว่า ความร้อนเพิ่มขึ้นความลดการบดเคี้ยวในขั้นสุดท้ายเค้ก springiness และเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.5 การวิเคราะห์รายละเอียดเค้กเนื้อ
แน่นของเค้กที่ทำจากข้าวฟ่างวักน้ำอุ่นและ
แป้งที่แสดงในรูป 4. ความแน่นเนื้อเค้กลดลงเป็นช่วงเวลาของการรักษาความร้อนเพิ่มขึ้น แป้งข้าวฟ่างการควบคุมมี
ความแน่นสูงสุด (635 กรัม) ในขณะที่ความร้อนบำบัดแป้งข้าวฟ่างที่
95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 45 นาทีมีต่ำสุด (555 กรัม) การลดลงของความแน่นนี้
อาจจะเกี่ยวข้องกับปริมาณของอากาศรวมอยู่ในเค้ก
แป้งระหว่างการผสม ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้การรักษาความร้อน
ลดแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงของแป้งเค้ก การเพิ่มขึ้นของ
ปริมาณของฟองอากาศในระบบของแป้งที่ดูเหมือนว่าจะแปลเป็น
สินค้าที่มีความอ่อนโยนอบ รักษาความร้อนของแป้งได้รับการแสดงเพื่อ
ปรับปรุงพื้นผิวข้าวปริมาณและคุณภาพของการรับประทานอาหารของเค้ก
(Hanamoto & Bean, 1978; รัสเซีย & Doe, 1970) รุสโซและโด (1970)
แสดงให้เห็นว่าการรักษาอุณหภูมิความร้อนที่เหมาะสมของแป้งเป็น
120 องศาเซลเซียสเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการอบเค้กชั้นอัตราส่วนสูง.
ในขณะที่ถือเวลาที่ไม่ได้มุ่งมั่นที่จะเป็นปัจจัยที่สำคัญนี้
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าอุณหภูมิการรักษาสูงเกินไปได้ อันตราย
ผลกระทบต่อพื้นผิวการอบและรสชาติ การทำงานต่อไปโดย Fustier
และ G? elinas (1998) เปิดเผยว่าการรักษาความร้อนเพิ่มขึ้นติดกัน
และความยืดหยุ่นในขณะที่ลด gumminess เค้กสุดท้าย
เนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.5 . เค้กเนื้อข้อมูล การวิเคราะห์ความแน่นเนื้อของเค้กที่ทำจากข้าวฟ่าง สด และอุ่นแป้งจะแสดงในรูปที่ 4 เค้กแน่น เมื่อเวลาของการรักษาความร้อนที่เพิ่มขึ้น การควบคุมมีแป้งข้าวฟ่างแน่นสูง ( 635 กรัม ) ในขณะที่ความร้อนได้รับการรักษาแป้งข้าวฟ่าง95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 45 นาที ต่ำสุด ( 555 กรัม ) ลดลงนี้ใน กระชับอาจจะเกี่ยวข้องกับปริมาณของอากาศรวมเข้าไปในเค้กแป้งเมื่อผสม ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้การรักษาความร้อนลดแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงของแป้งเค้ก . เพิ่มนี้ปริมาณของฟองอากาศในระบบดูเหมือนจะแปลเป็นแป้งนุ่มอบผลิตภัณฑ์ การรักษาความร้อนของแป้งได้แสดงการปรับปรุงพื้นผิว , เมล็ดพืช , ปริมาณและคุณภาพการรับประทานเค้ก( ฮานาโมโตะ & ถั่ว , 1978 ; Russo & Doe , 1970 ) รุสโซ่ และ โด ( 2513 )พบว่า การรักษาความร้อนที่อุณหภูมิของแป้ง120 C ปรับปรุงประสิทธิภาพในการอบเค้กชั้นอัตราสูงในขณะที่เวลาถือไม่มุ่งมั่นที่จะเป็นปัจจัยสําคัญนี้การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วยอุณหภูมิสูง มีคงผลการอบเนื้อและรส งานโดย fustierและ gelinas ( 2541 ) พบว่า ความร้อนที่เพิ่มขึ้นในและ ค่าในขณะที่ลด gumminess สุดท้ายในเค้กพื้นผิว