If the assumption of normality is v

If the assumption of normality is valid, we use the t-test. Firstly the equality of variances is evaluated using Levene’s Test. Then the hypothesis of equality of averages is verified. Hypotheses for independent two-sample t-test: Null hypothesis H 0 : financial ratio means do not differ in fraudulent and non-fraudulent financial statements. The decision is made based on the following provisions: 1.) H 0 is rejected, averages are not equal, if p < α; 2) H 0 is not rejected, averages do not differ, if p ≥α(α= 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าสมมติฐานของคัมภีร์พระไตรปิฎกว่าถูกต้อง เราใช้ทดสอบ t ประการแรก ความเสมอภาคของผลต่างจะถูกประเมินโดยใช้การทดสอบของ Levene แล้วมีการตรวจสอบสมมติฐานของการเท่ากันของค่าเฉลี่ย Hypotheses อิสระสองตัวอย่าง t-ทดสอบ: Null สมมติฐาน H 0: หมายถึงอัตราส่วนทางการเงินไม่แตกต่างกันในการหลอกลวง และไม่หลอกลวง ทำตามการตัดสินใจในเงื่อนไขต่อไปนี้: 1.) ปฏิเสธ H 0 ค่าเฉลี่ยไม่เท่ากัน ถ้า p < α 2) ไม่มีปฏิเสธ H 0 ค่าเฉลี่ยไม่แตก ต่างอย่างไร ถ้า p ≥α(α= 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากสมมติฐานปกติท​​ี่ถูกต้องเราจะใช้ t-test ประการแรกความเท่าเทียมกันของความแปรปรวนที่มีการประเมินโดยใช้การทดสอบ Levene ของ จากนั้นสมมติฐานของความเสมอภาคของค่าเฉลี่ยที่มีการยืนยัน สมมติฐานอิสระสองตัวอย่าง t-test: สมมติฐาน H 0: อัตราส่วนทางการเงินหมายถึงไม่แตกต่างกันในงบการเงินหลอกลวงและไม่หลอกลวง การตัดสินใจที่จะทำตามบทบัญญัติดังต่อไปนี้: 1) H 0 ถูกปฏิเสธโดยเฉลี่ยจะไม่เท่ากันถ้า p <α; 2) H 0 ไม่ได้ปฏิเสธค่าเฉลี่ยไม่แตกต่างกันถ้าพี≥α (α = 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าสมมติฐานปกติใช้ได้ เราใช้ t-test ประการแรก ของแบบประเมินโดยใช้แบบทดสอบที่ใช้อยู่ งั้นสมมติฐานของความเสมอภาคของค่าเฉลี่ยที่ได้รับการยืนยัน สมมติฐานสำหรับอิสระสองกลุ่มเปรียบเทียบ : สมมติฐานว่าง H 0 : อัตราส่วนทางการเงิน หมายถึงไม่แตกต่างและไม่หลอกลวงงบการเงินที่หลอกลวง การตัดสินใจตามบทบัญญัติต่อไปนี้ : 1 ) H 0 คือปฏิเสธ เฉลี่ยไม่เท่ากัน ถ้า P < α ; 2 ) H 0 คือไม่ปฏิเสธ โดยเฉลี่ยไม่แตกต่างกัน ถ้า P ≥α ( α = 0.05 )