'I was mistaken,' Holmes said. 'He

'I was mistaken,' Holmes said. 'He is not dead. I told you that.'
'You told me? But when? Where?'
'In my letter, man! The Berlin case- every third word! A very easy hidden message, Watson. I thought even you ... Oh, it doesn't matter. The fact is, Moriarty is alive and free in London. He killed a woman only three weeks ago. He will kill again if I do not stop him. It is a fight to the death between us. Come with me and help me, Watson. Say that you will come!'
'Of course I will come, old fellow,' I said.
He smiled and lay back in the chair. In a second, he was asleep. Quickly, I gave him an injection to keep him asleep. Then, with the help of my cook, I put him to bed and locked the bedroom door. After that I had a drink and sat down to think about what I must do.
Perhaps I did not understand Holmes's hidden messages, but I did understand what was happening to the man. He was mad - I knew that now. All that was evil in him he called Moriarty. The fight with Moriarty was a battle that was taking place inside his own head.
I had hoped that Jack the Ripper was dead. He was not, and now another woman had been murdered. I felt that her blood was on my hands. The time had come when I must tell Holmes what I knew about him. First, I had to be sure that I understood everything.
I took a cab to Baker Street, and went into HOI2:!e5 S:-~ I did not know what I was looking for, but I began .c ~ The rooms were untidy, full of old newspapers. I searched for four hours but found nothing. At four o'clock in the morning I stopped. I went to the window and looked out at the dark sky.
Suddenly, I knew what to do. The house opposite, where Holmes had once seen Moriarty. I ran across the street and broke the lock on the back door of the house. Every room was empty, all except one bedroom. This contained a bed, a cupboard and a box full of papers. All the papers were about the Whitechapel murders. Some were cut from newspapers, others were written by the killer himself. He described each murder with a sick enjoyment of what he had done.
Under the papers I found some glass jars of the kind that are used in hospitals. In them were pieces of
women's bodies. In the last jar was the worst thing of all- pieces of the body of a little unborn child.
When I saw that, all the friendly feelings I had ever had for Sherlock Holmes died inside me. Now I could go straight to Lestrade and ask him to arrest Holmes, but I chose not to do that. I did not want all England to know what Holmes, once a good and wise man, had become. Some evil things are best hidden from the world. I, and I alone, would face him and his crimes.
I went out into the cold morning air. I felt strangely calm, but also excited.
Holmes was still asleep. I searched his clothes for drugs and guns, but found only a little money and his silver snuffbox. Then I wrote a letter to Lestrade. I told my cook to take it to my bank manager. If I failed to return, I asked him to send it to Lestrade. In the letter I told Lestrade everything that I knew about Sherlock Holmes and the Whitechapel murders.
I was very tired, but I knew that I had to stay awake. I had to watch Holmes all the time. I decided to use the cocaine he had given me. I added water to the drug and put it into a medicine bottle. Then I injected some into my arm.
It was time to look in on Holmes. As I opened the door, I saw that his bed was empty. He was behind the door. He tried to hit me, but the drug made me quick, and I jumped out of the way. 'Watson!' he cried. 'Dear fellow! I thought you were Moriarty. One of his men is in your garden. We must go now! It is too dangerous to stay here!'
The man who he had seen was William, my gardener. 'I will go and pack,' I said.
'No luggage! He must not know what we are doing!'
'Let me take my doctor's bag,' I said. 'He will think that I am going to visit a patient.'
'Excellent!' Holmes said. 'I had the same idea myself.' He did not know that I had packed the cocaine, money and a gun in my doctor's bag.
Holmes sent me out before him to find a cab. We drove through the streets, jumped out of the cab, ran some way, and found another cab. But at the station, Holmes said, 'Moriarty is here. He has followed us. We must change trains as soon as we can.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ฉันถูกเข้าใจผิด โฮล์มส์กล่าว ' เขาไม่ตาย ฉันบอกคุณว่า.'' บอกฉัน แต่เมื่อ ที่?'' ในจดหมายของฉัน คน กรณีเบอร์ลิน - ทุกคำที่สาม ง่ายมากที่ซ่อนข้อความ Watson ผมคิดว่า แม้แต่คุณ... โอ้ มันไม่สำคัญ ความจริงก็คือ ในมุมไบมีชีวิตอยู่ และในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงเพียงสามสัปดาห์ที่แล้ว เขาจะฆ่าอีกถ้าฉันไม่หยุดเขา มันเป็นการต่อสู้ที่ตายระหว่างเรา มากับฉัน และช่วยฉัน วัตสัน บอกว่า คุณจะมา!''แน่นอนฉันจะมา เพื่อนเก่า กล่าวเขายิ้ม และวางในเก้าอี้ ที่สอง เขาก็หลับไป อย่างรวดเร็ว ฉันให้เขาฉีดให้เขานอนหลับ แล้ว ช่วยทำอาหารของฉัน ฉันนำเขาไปที่เตียง และล็อคประตูห้องนอน หลังจากที่ ผมมีเครื่องดื่ม และนั่งลงคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำบางทีผมไม่เข้าใจข้อความที่ซ่อนอยู่ของโฮล์มส์ แต่ผมเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อผู้ชาย เขาเป็นบ้า - รู้ว่าตอนนี้ ทั้งหมดที่ชั่วร้ายในตัวเขาเขาเรียกในมุมไบ การต่อสู้ ด้วยในมุมไบเป็นการรบที่ทำภายในหัวของเขาเองฉันมีหวังว่า แจ็ค Ripper ที่ตาย เขาไม่ และตอนนี้ ผู้หญิงคนอื่นได้ถูกฆ่าตาย ผมรู้สึกว่า เลือดของเธอมันบนมือ เวลาที่ได้มาเมื่อต้องบอกโฮล์มส์สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับตัวเขา แรก ได้เพื่อให้แน่ใจว่า ผมเข้าใจทุกอย่างผมเอาห้องโดยสารที่ถนนเบเกอร์ และเข้าไปใน HOI2: ! e5 s:- ~ ผมไม่ทราบว่าผมกำลังมองหา แต่ฉันเริ่ม.c ~ ภัตตาคารบกพร่อง เต็มรูปแบบของหนังสือพิมพ์เก่า ฉันค้นหาสี่ชั่วโมง แต่พบว่าไม่มีอะไร หยุดที่สี่นาฬิกาในตอนเช้า ลงเจ้า ผมเดินไปที่หน้าต่าง และมองดูที่ท้องฟ้ามืดทันใดนั้น ฉันรู้ว่าจะทำอย่างไร บ้านตรงข้าม ที่โฮลมส์เมื่อเห็นในมุมไบ ฉันวิ่งข้ามถนน และยากจนล็อคประตูหลังบ้าน ห้องพักทุกห้องมีว่าง ทั้งหมดยกเว้นห้องนอน นี้อยู่เตียง ตัวตู้ และกล่องเต็มกระดาษ เอกสารทั้งหมดที่เกี่ยวกับฆาตกรรมเจ็ต บางที่ตัดจากหนังสือพิมพ์ ผู้เขียนฆ่าตัวเอง เขาอธิบายแต่ละฆาตกรรม ด้วยมีความสุขที่ป่วยของสิ่งที่เขาทำภายใต้กระดาษ พบขวดแก้วบางชนิดที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นร่างกายของผู้หญิง ในสุดท้าย ขวดเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดของทุกชิ้นของร่างกายของเด็กน้อยทั้งเมื่อผมเห็นว่า ความรู้สึกเป็นมิตรผมเคยเคยมีสำหรับ เชอร์ล็อกโฮล์มส์เสียชีวิตภายในฉัน ตอนนี้ ผมสามารถตรงไปที่ Lestrade และขอให้เขาไปจับโฮล์มส์ แต่ฉันเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น ผมไม่ต้องการทั้งหมดเป็นอังกฤษรู้ว่าโฮล์มส์ ครั้งดี และ คนฉลาด สิ่งชั่วร้ายจะถูกซ่อนไว้ดีที่สุดจากทั่วโลก ฉัน และฉันคนเดียว ต้องเผชิญเขาและอาชญากรรมของเขาไปออกอากาศตอนเช้าเย็น ผมรู้สึกสงบอย่างประหลาด แต่ยังตื่นเต้นโฮล์มส์ถูกยังหลับใหล ฉันค้นหาเสื้อผ้ายาและปืนของเขา แต่พบเพียงเล็กน้อยเงินและ snuffbox ของเขาเงิน แล้ว ฉันจะเขียนจดหมายถึง Lestrade ฉันบอกว่า ฉันอาหารการจัดการของธนาคาร หากล้มเหลวไม่กลับ ฉันถามเขาเพื่อส่งไป Lestrade ในจดหมาย ผมบอก Lestrade ทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อกโฮลมส์และฆาตกรรมเจ็ตผมเหนื่อยมาก แต่ผมรู้ว่า ผมจะง่วงนอน ดูโฮลมส์ตลอดเวลาได้ ผมตัดสินใจใช้โคเคนที่เขามีให้ฉัน ผมเพิ่มน้ำยา และใส่ลงในขวดยา จากนั้น ผมฉีดบางเข้าไปในแขนของฉันมันเป็นเวลาที่สามารถมองในที่โฮล์มส์ ที่เปิดประตู ผมเห็นว่า เตียงของเขาก็ว่างเปล่า เขาก็อยู่หลังประตู เขาพยายามตีฉัน แต่ยาที่ทำให้ฉันอย่างรวดเร็ว และฉันจะเพิ่มขึ้นได้ 'Watson ' ที่เขาร้องไห้ ' เพื่อนรัก ผมคิดว่า คุณอยู่ในมุมไบ คนอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ในสวนของคุณ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ มันเป็นอันตรายเกินไปที่พักที่นี่!'คนที่เขาเห็นคือ วิลเลียม สวนของฉัน ผมบอกว่า 'ฉันจะไป และแพ็ค' กระเป๋าไม่ ไม่ต้องรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่!''ให้ฉันใช้ถุงของแพทย์ของฉัน ว่า 'เขาจะคิดว่า ฉันจะไปเยี่ยมผู้ป่วย''ดี' โฮล์มส์กล่าว 'ผมมีความคิดเดียวกันเอง' เขาไม่รู้ว่า ฉันได้บรรจุโคเคน เงิน และปืนในกระเป๋าแพทย์ของฉันโฮลมส์ส่งฉันออกก่อนที่เขาจะหาเจอ เราขับรถผ่านถนน เพิ่มขึ้นจากห้องโดยสาร วิ่งบาง และพบห้องโดยสารอื่น แต่ ที่ สถานี โฮล์มส์กล่าวว่า, ' ในมุมไบนี่ เขาได้ตามเรา เราต้องเปลี่ยนรถไฟทันทีเราสามารถ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ผมเข้าใจผิด' โฮล์มส์กล่าวว่า 'เขายังไม่ตาย ฉันบอกคุณว่า. '
' คุณบอกฉัน? แต่เมื่อ? ที่ไหน? '
' ในจดหมายของฉันคน! เบอร์ลิน CASE- ทุกคำสาม! ข้อความที่ซ่อนง่ายมากที่วัตสัน ผมคิดว่าแม้คุณจะ ... โอ้มันไม่สำคัญ ความจริงก็คืออริอาร์ตี้ยังมีชีวิตอยู่และฟรีในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งเพียงสามสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาจะฆ่าอีกครั้งถ้าผมไม่หยุดเขา มันคือการต่อสู้ไปสู่ความตายระหว่างเรา มาพร้อมกับผมและช่วยให้ผมวัตสัน บอกได้เลยว่าคุณจะมา! '
' แน่นอนผมจะมาเพื่อนเก่า 'ผมบอกว่า.
เขายิ้มและวางกลับในเก้าอี้ ในครั้งที่สองเขาก็หลับไป ได้อย่างรวดเร็วฉันให้เขาฉีดเพื่อให้เขาหลับ จากนั้นด้วยความช่วยเหลือของแม่ครัวของฉันที่ฉันพาเขาไปที่เตียงและล็อคประตูห้องนอน หลังจากนั้นผมก็มีเครื่องดื่มและนั่งลงคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องทำ.
บางทีผมไม่เข้าใจข้อความที่ซ่อนโฮล์มส์ แต่ผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นคนบ้า - ฉันรู้ว่าตอนนี้ ทุกสิ่งที่เป็นความชั่วร้ายในตัวเขาที่เขาเรียกว่าอริอาร์ตี้ การต่อสู้กับอริอาร์ตี้เป็นสงครามที่เกิดขึ้นในหัวของเขาเอง.
ผมหวังว่าแจ็คเดอะริปเปอร์ตาย เขาไม่ได้และตอนนี้ผู้หญิงอีกคนหนึ่งถูกฆ่า ผมรู้สึกว่าเลือดของเธออยู่บนมือของฉัน เวลาที่ได้มาเมื่อฉันต้องบอกโฮล์มส์สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับตัวเขา ครั้งแรกผมจะต้องแน่ใจว่าผมเข้าใจทุกอย่าง.
ฉันเอารถแท็กซี่ไปที่ถนนเบเกอร์และเดินเข้าไปใน HOI2: E5 S: - ~ ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมมองหา แต่ผมเริ่ม .c ~ The rooms were รกเต็มรูปแบบของหนังสือพิมพ์เก่า ผมค้นหาสี่ชั่วโมง แต่ไม่พบอะไร ที่ 04:00 ในตอนเช้าฉันหยุด ผมไปที่หน้าต่างและมองออกไปที่ท้องฟ้ามืด.
ทันใดนั้นผมรู้ว่าจะทำอย่างไร บ้านอยู่ตรงข้ามกับที่โฮล์มส์เคยเห็นอริอาร์ตี้ ฉันวิ่งข้ามถนนและยากจนล็อคประตูหลังของบ้าน ห้องพักทุกห้องเป็นที่ว่างเปล่าทั้งหมดยกเว้นหนึ่งห้องนอน นี้มีเตียงตู้และตู้เต็มรูปแบบของเอกสาร เอกสารทั้งหมดมีประมาณฆาตกรรม Whitechapel บางคนถูกตัดจากหนังสือพิมพ์อื่น ๆ ถูกเขียนขึ้นโดยนักฆ่าตัวเอง เขาอธิบายแต่ละฆาตกรรมด้วยความเพลิดเพลินป่วยของสิ่งที่เขาทำ.
ภายใต้เอกสารที่ผมพบว่าบางขวดแก้วชนิดที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นส่วนของ
ร่างกายของผู้หญิง ในโถที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดของชิ้นส่วนของร่างกายของเด็กในครรภ์น้อย all-.
เมื่อผมเห็นว่าทุกความรู้สึกเป็นมิตรที่ฉันเคยมีให้กับ Sherlock Holmes เสียชีวิตในตัวฉัน ตอนนี้ฉันจะไปตรงกับเลสเตรดและขอให้เขาไปสู่การจับกุมโฮล์มส์ แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น ผมไม่ได้ต้องการให้ทุกประเทศอังกฤษที่จะรู้ว่าสิ่งที่โฮล์มส์เคยเป็นคนดีและฉลาดได้กลายเป็น บางสิ่งชั่วร้ายจะถูกซ่อนไว้ที่ดีที่สุดจากทั่วโลก ฉันและฉันคนเดียวที่จะเผชิญหน้ากับเขาและอาชญากรรมของเขา.
ผมก็ออกไปในอากาศเย็นในตอนเช้า ผมรู้สึกแปลกสงบ แต่ยังรู้สึกตื่นเต้น.
โฮล์มส์ก็ยังคงนอนหลับ ฉันค้นหาเสื้อผ้าของเขาสำหรับยาเสพติดและอาวุธปืน แต่ก็พบเพียงเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ และ snuffbox เงินของเขา แล้วฉันจะเขียนจดหมายถึงเลสเตรด ผมบอกแม่ครัวของฉันจะเอามันไปยังผู้จัดการธนาคารของฉัน ถ้าผมล้มเหลวที่จะกลับมาฉันถามเขาว่าจะส่งไปยังเลสเตรด ในจดหมายที่ผมบอกทุกอย่างเลสเตรดที่ผมรู้เกี่ยวกับ Sherlock Holmes และฆาตกรรม Whitechapel.
ผมเหนื่อยมาก แต่ผมรู้ว่าผมต้องตื่นนอน ฉันได้ไปดูโฮล์มส์ตลอดเวลา ฉันตัดสินใจที่จะใช้โคเคนที่เขามีให้ฉัน ฉันเพิ่มน้ำกับยาเสพติดและใส่ลงในขวดยา จากนั้นฉันก็ฉีดบางอย่างในแขนของฉัน.
มันเป็นเวลาที่จะมองในโฮล์มส์ ขณะที่ผมเปิดประตูให้ผมเห็นว่าเตียงของเขาเป็นที่ว่างเปล่า เขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังประตู เขาพยายามที่จะตีฉัน แต่ยาเสพติดทำให้ฉันรวดเร็วและฉันกระโดดออกจากทาง 'วัตสัน' เขาร้องไห้. 'เพื่อนรัก! ฉันคิดว่าคุณเป็นอริอาร์ตี้ ชายคนหนึ่งของเขาอยู่ในสวนของคุณ เราต้องไปในขณะนี้! มันอันตรายเกินไปที่จะอยู่ที่นี่แล้ว! '
ผู้ชายคนหนึ่งที่เขาเคยเห็นวิลเลียมสวนของฉัน 'ฉันจะไปและแพ็ค' ผมบอกว่า.
'ไม่มีกระเป๋าเดินทาง! เขาจะต้องได้รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำอะไร! '
' ผมขอใช้ถุงแพทย์ของฉัน 'ฉันกล่าวว่า 'เขาจะคิดว่าฉันกำลังจะไปเยี่ยมผู้ป่วย.'
'ที่ยอดเยี่ยม!' โฮล์มส์กล่าวว่า 'ฉันมีความคิดเดียวกันกับตัวเอง. เขาไม่ทราบว่าผมได้บรรจุโคเคนเงินและปืนในถุงแพทย์ของฉันเป็น.
โฮล์มส์ส่งมาให้ผมออกมาก่อนที่เขาจะหารถแท็กซี่ เราขับรถผ่านถนนกระโดดออกจากรถแท็กซี่ที่วิ่งไปทางใดทางหนึ่งและพบรถแท็กซี่อีก แต่ที่สถานีโฮล์มส์กล่าวว่า 'อริอาร์ตี้อยู่ที่นี่ เขาได้ดำเนินการตามเรา เราต้องเปลี่ยนรถไฟโดยเร็วที่สุดเท่าที่เราสามารถทำได้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมเข้าใจผิด " " โฮล์มส์กล่าว เขายังไม่ตาย ฉันบอกคุณว่า" คุณเคยบอกผม แต่เมื่อไหร่ล่ะ ? ที่ไหน ?ในจดหมายฉัน เบอร์ลิน - ทุกกรณี สามคำ ง่ายข้อความที่ซ่อนเร้น วัตสัน ฉันคิดว่าเธอ . . . . . . . โอ้ , มันไม่สำคัญ ความจริงคือ มอริอาตี้ ยังมีชีวิตอยู่ และฟรีในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงแค่ 3 สัปดาห์ เขาจะฆ่าอีกถ้าฉันไม่หยุดเขา มันคือการต่อสู้ไปสู่ความตายระหว่างเรา มากับฉันและช่วยฉัน , วัตสัน ว่าคุณจะมา !" แน่นอนผมจะมา เพื่อน " ผมพูดเขายิ้มแล้ววางกลับบนเก้าอี้ ในวินาทีที่เขากำลังหลับอยู่ เร็วๆ ฉันให้เขาฉีดยาให้เขาหลับ จากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของการปรุงอาหารของฉัน ฉันจึงพาเขาไปที่เตียงและล็อกประตูห้องนอน หลังจากที่ผมได้ดื่ม และนั่งคิดว่า อะไรที่ฉันต้องทำบางทีฉันอาจจะยังไม่ได้เข้าใจโฮมส์ซ่อนข้อความ แต่ผมก็เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา เขาโกรธ - ฉันรู้แล้ว ทั้งหมดนั่นคือความชั่วร้ายในตัวเขา เขาเรียก โมริอาร์ตี้ การต่อสู้กับ มอริอาตี้ เป็นการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในหัวของเขาเองผมเคยหวังไว้ว่า แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ ตายแล้ว เขาไม่ได้และตอนนี้ผู้หญิงถูกฆาตกรรม ผมรู้สึกว่าเลือดของเธอบนมือของผม เวลาได้มาเมื่อฉันต้องบอกโฮล์มส์ที่ฉันรู้เกี่ยวกับเขา ครั้งแรก ฉันมีเพื่อให้แน่ใจว่าผมเข้าใจทุกอย่างฉันเรียกแท็กซี่ไปที่ถนนเบเกอร์ และเข้าไปใน hoi2 : ! E5 S : ~ ผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ฉันตามหา แต่ฉันเริ่ม . C ~ ห้องรกรุงรังเต็มไปด้วยหนังสือพิมพ์เก่า ฉันค้นหาสำหรับสี่ชั่วโมง แต่พบว่าไม่มีอะไร ตอนสี่โมงเช้า ฉันหยุด ผมเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปที่ท้องฟ้ามืดทันใดนั้น ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง บ้านหลังตรงข้ามที่โฮล์มส์เคยเห็น โมริอาร์ตี้ ฉันวิ่งข้ามถนนและก็ล็อคประตูด้านหลังบ้าน ห้องพักทุกห้องว่างเปล่าทั้งหมดยกเว้นหนึ่งห้องนอน มีเตียง มีตู้และกล่องเต็มของเอกสาร . เอกสารทั้งหมดเกี่ยวกับฆาตกรฆาตกรรม บางคนถูกตัดจากหนังสือพิมพ์ คนอื่นเขียนโดยฆาตกรเอง เขาอธิบายในแต่ละฆาตกรรมกับความเพลิดเพลินป่วยของสิ่งที่เขาทำภายใต้บทความผมพบว่าบางขวดแก้วชนิดที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นร่างกายของผู้หญิง ในขวดสุดท้ายคือสิ่งที่แย่ที่สุดของทั้งหมด -- ชิ้นส่วนของร่างกายของลูกน้อย .ตอนที่ผมเห็น ทุกคนเป็นกันเอง ความรู้สึกผมเคยมี เชอร์ล็อค โฮล์มส์ เสียชีวิตอยู่ภายในตัวฉัน ตอนนี้ฉันสามารถไปและขอให้เขาจับเลสเตรด โฮล์มส์ แต่ฉันเลือกที่จะไม่ทำมัน ผมไม่ได้ต้องการ อังกฤษว่า โฮล์มส์ เมื่อเป็นคนดีและฉลาดได้กลายเป็น สิ่งชั่วร้ายทุกอย่างที่ซ่อนที่ดีที่สุดจากทั่วโลก ฉัน ฉันคนเดียว จะเผชิญหน้ากับเขาและอาชญากรรมของเขาฉันออกไปในตอนเช้าอากาศเย็น . ผมรู้สึกใจเย็นอยู่ได้ แต่ก็ตื่นเต้นโฮล์มส์ยังนอนอยู่ ค้นหา เสื้อผ้าของเขาสำหรับยาเสพติดและปืน แต่กลับพบเพียงเงินเล็กน้อยและเงินกระตั้วแทงเสือ . ผมเขียนจดหมายถึง เลสตราด ฉันบอกแม่ครัวของผมที่จะเอาไปให้ผู้จัดการธนาคารของฉัน ถ้าผมไม่กลับ ผมขอให้เขาส่งให้เลสตราด ในจดหมายบอกเลสตราด ทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อค โฮล์มส์ และฆาตกรฆาตกรรมผมเหนื่อย แต่ผมรู้ว่าผมต้องตื่นก่อน ฉันต้องดูโฮล์มส์ตลอดเวลา ฉันตัดสินใจที่จะใช้โคเคนที่เขามีให้ฉัน ผมเติมน้ำกับยา และใส่มันเข้าไปในขวดยา . ฉันส่งบางอย่างเข้าไปในแขนของฉันมันเป็นเวลาที่จะดูที่โฮล์มส์ ผมเปิดประตูเข้าไป ผมเห็นเตียงว่างเปล่า เขาอยู่หลังประตู เขาพยายามจะทำร้ายฉัน แต่ยาให้ฉันอย่างรวดเร็ว ฉันกระโดดออกจากทาง . วัตสัน ! เขาร้องไห้ . . . ท่านที่รัก ! ฉันคิดว่านายคือโมริอาร์ตี้ คนของเขาในสวนของคุณ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ มันอันตรายเกินไปที่จะอยู่ที่นี่ !คนที่เขาเคยเห็น คือ วิลเลียม สวนของฉัน ผมจะกลับไปเก็บของ " ผมพูดไม่มีที่เก็บ ! เขาไม่ต้องรู้ว่าเรากำลังทำอะไร !ให้ฉันเอากระเป๋าหมอของฉัน " ผมพูด " เขาจะคิดว่าผมจะไปเยี่ยมคนไข้”" " เยี่ยม ! โฮล์มส์กล่าวว่า . ฉันมีความคิดเหมือนกัน เขายังไม่รู้ว่าผมได้บรรจุโคเคน , เงินและปืนอยู่ในกระเป๋าของหมอโฮล์มส์ส่งฉันออกไปก่อนที่เขาจะหารถรับจ้าง เราขับรถผ่านถนน , กระโดดออกจากรถแท็กซี่วิ่งบางวิธี และพบว่า แท็กซี่คันอื่น แต่ที่สถานี โฮล์มส์กล่าวว่ามอริอาตี้ที่นี่เลย เค้าตามพวกเรามา เราต้องเปลี่ยนสายรถไฟเร็วที่สุดเท่าที่เราสามารถ .