The precautionary principle or prec

The precautionary principle or precautionary approach states that if an action or policy has a suspected risk of causing harm to the public or to the environment, in the absence of scientific consensus that the action or policy is not harmful, the burden of proof that it is not harmful falls on those taking an action.

The principle is used by policy makers to justify discretionary decisions in situations where there is the possibility of harm from taking a particular course or making a certain decision when extensive scientific knowledge on the matter is lacking. The principle implies that there is a social responsibility to protect the public from exposure to harm, when scientific investigation has found a plausible risk. These protections can be relaxed only if further scientific findings emerge that provide sound evidence that no harm will result.

In some legal systems, as in the law of the European Union, the application of the precautionary principle has been made a statutory requirement in some areas of law.

Regarding international conduct, the first endorsement of the principle was in 1982 when the World Charter for Nature was adopted by the United Nations General Assembly, while its first international implementation was in 1987 through the Montreal Protocol. Soon after, the principle integrated with many other legally binding international treaties such as the Rio Declaration and Kyoto Protocol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักบริษัทฯ หรือบริษัทฯ วิธีระบุว่า ถ้าการกระทำหรือนโยบายมีความเสี่ยงที่ต้องสงสัยก่อให้เกิดอันตราย กับประชาชน หรือสิ่งแวดล้อม ของมติทางวิทยาศาสตร์ที่ดำเนินการหรือนโยบายไม่ เป็นอันตราย ข้อพิสูจน์ของภาระงานว่า ไม่เป็นอันตรายตรงกับผู้กระทำผิด

หลักการใช้ โดยผู้กำหนดนโยบายให้ discretionary การตัดสินใจในสถานการณ์ที่มีความเป็นไปได้ของอันตรายจากหลักสูตรเฉพาะ หรือตัดสินใจบางอย่างเมื่อครอบคลุมวิทยาศาสตร์ขาดความรู้ในเรื่องการ หลักหมายถึงว่า มีความรับผิดชอบต่อสังคมสาธารณะป้องกันแสงทำอันตราย เมื่อตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ได้พบความเสี่ยงที่เป็นไปได้ สามารถผ่อนคลายดังที่เหล่านี้ถ้าเกิดเพิ่มเติมทางวิทยาศาสตร์ผลการวิจัยที่แสดงหลักฐานเสียงที่จะอันตรายไม่มีผลได้

ในระบบบางอย่างตามกฎหมาย ในกฎหมายของสหภาพยุโรป การประยุกต์ใช้หลักการบริษัทฯ ได้ทำข้อกำหนดตามกฎหมายในบางพื้นที่ของกฎหมาย

เกี่ยวกับจรรยาบรรณระหว่างประเทศ สลักหลังแรกของหลักการถูกในปี 1982 เมื่อธรรมนูญโลกในธรรมชาติถูกนำมาใช้โดยสหประชาชาติสมัชชา ขณะนำของนานาชาติครั้งแรกในปี 1987 ผ่านโพรโทคอลมอนทรีออล หลังจาก หลักการรวมเข้ากับอื่น ๆ อีกมากมายตามกฎหมายสนธิสัญญาระหว่างประเทศเช่นปฏิญญาริเกียวโตผูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการป้องกันไว้ก่อนหรือวิธีการป้องกันไว้ก่อนว่าถ้าการกระทำหรือนโยบายมีความเสี่ยงที่ต้องสงสัยว่าก่อให้เกิดอันตรายต่อประชาชนหรือสิ่งแวดล้อมในกรณีที่ไม่มีฉันทามติทางวิทยาศาสตร์ว่าการกระทำหรือนโยบายที่ไม่เป็นอันตรายภาระการพิสูจน์ว่ามันเป็น ไม่ได้ตกที่เป็นอันตรายต่อผู้ที่จะดำเนินการหลักการถูกใช้โดยผู้กำหนดนโยบายที่จะแสดงให้เห็นถึงการใช้ดุลยพินิจตัดสินใจในสถานการณ์ที่มีความเป็นไปได้ของอันตรายจากการเรียนการสอนโดยเฉพาะหรือการตัดสินใจบางอย่างเมื่อความรู้ทางวิทยาศาสตร์อย่างกว้างขวางในเรื่องขาด หลักการที่แสดงให้เห็นว่ามีความรับผิดชอบต่อสังคมในการปกป้องประชาชนจากการสัมผัสกับอันตรายเมื่อตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์พบว่ามีความเสี่ยงที่เป็นไปได้ คุ้มครองเหล่านี้จะสามารถผ่อนคลายเฉพาะในกรณีที่ผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ต่อไปปรากฏว่ามีหลักฐานเสียงที่ไม่มีอันตรายใด ๆ จะส่งผลให้ในบางระบบกฎหมายในขณะที่กฎหมายของสหภาพยุโรป, การประยุกต์ใช้หลักการป้องกันไว้ก่อนได้รับการทำข้อกำหนดตามกฎหมายในบางพื้นที่ ของกฎหมายเกี่ยวกับการดำเนินการระหว่างประเทศการรับรองครั้งแรกของหลักการคือในปี 1982 เมื่อโลกกฎบัตรธรรมชาติเป็นลูกบุญธรรมโดยสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในขณะที่การดำเนินการระหว่างประเทศเป็นครั้งแรกในปี 1987 ผ่านพิธีสารมอนทรีออ ไม่นานหลังจากนั้นหลักการที่บูรณาการกับหลายสนธิสัญญาระหว่างประเทศอื่น ๆ ที่มีผลผูกพันตามกฎหมายเช่นปฏิญญาริโอและพิธีสารเกียวโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการหรือแนวทางที่ท่านท่านระบุว่า การกระทำ หรือ นโยบายมีความเสี่ยงที่สงสัยว่าก่อให้เกิดอันตรายกับประชาชน หรือสิ่งแวดล้อม ในกรณีที่ไม่มีฉันทามติทางวิทยาศาสตร์ว่า การกระทำ หรือ นโยบายไม่เป็นอันตราย ภาระการพิสูจน์ ว่ามันไม่ได้อยู่ที่เป็นอันตรายเหล่านั้นปฏิบัติการ .

หลักการใช้โดยผู้กำหนดนโยบายที่จะปรับการตัดสินใจที่ดีในสถานการณ์ที่เป็นไปได้ของความเสียหายจากการใช้หลักสูตรที่เฉพาะเจาะจงหรือตัดสินใจบางอย่างเมื่อความรู้ทางวิทยาศาสตร์อย่างละเอียดในเรื่องที่ขาด หลักการแสดงถึงว่า มีความรับผิดชอบต่อสังคม เพื่อปกป้องประชาชนจากความเสี่ยงอันตรายเมื่อการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์พบว่ามีความเสี่ยงที่เป็นไปได้ การคุ้มครองเหล่านี้จะสามารถผ่อนคลายเท่านั้น หากต่อไปพบทางวิทยาศาสตร์ที่ปรากฏมีหลักฐานว่าเสียงจะไม่มีอันตราย ผล

ในระบบกฎหมาย เช่น กฎหมายของสหภาพยุโรป การประยุกต์ใช้หลักการป้องกันไว้ก่อน ได้ทำให้ความต้องการตามกฎหมายในบางพื้นที่ของกฎหมาย .

เกี่ยวกับความประพฤติที่นานาชาติการรับรองครั้งแรกของหลักการคือในปี 1982 เมื่อกฎบัตรแห่งโลกเพื่อธรรมชาติได้รับการรับรองโดยสมัชชาสหประชาชาติ ในขณะที่การดำเนินงานระหว่างประเทศครั้งแรกใน 1987 ผ่านพิธีสารมอลทรีออล หลังจากนั้น หลักการบูรณาการกับหลายอื่น ๆผูกพันตามกฎหมายระหว่างประเทศ เช่น สนธิสัญญาริโอประกาศ และพิธีสารเกียวโต