There have been many subsequent att

There have been many subsequent attempts to articulate humanistic-psychology-oriented approaches to social change. For example, in 1989 Maureen O’Hara, who had worked with both Carl Rogers and Paolo Freire, pointed to a convergence between the two thinkers. According to O'Hara, both focus on developing critical consciousness of situations which oppress and dehumanize.[46] Throughout the 1980s and 1990s, Institute of Noetic Sciences president Willis Harman argued that significant social change cannot occur without significant consciousness change.[47]
In the 21st century, humanistic psychologists such as Edmund Bourne[48] and Joanna Macy[49] continue to apply psychological insights to social and political issues. In addition to its uses in thinking about social change, humanistic psychology is considered to be the main theoretical and methodological source of humanistic social work.[50][51]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายพยายามบอก humanistic จิตวิทยามุ่งเน้นแนวทางการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ตัวอย่าง ในปี 1989 Maureen O'Hara ที่ได้ทำงานกับโรเจอร์ Carl และเปาโล Freire ชี้การบรรจบกันระหว่าง thinkers สอง ตาม O'Hara ทั้งเน้นพัฒนาสติสำคัญของสถานการณ์ที่กดดัน และ dehumanize[46] ตลอดทศวรรษ 1980 และทศวรรษที่ 1990 ประธานสถาบันวิทยาศาสตร์ Noetic Willis Harman โต้เถียงว่า การเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่สำคัญไม่สามารถเกิดขึ้นโดยไม่เปลี่ยนแปลงสติสำคัญ[47] ในศตวรรษที่ 21 นักจิตวิทยา humanistic Edmund บอร์น [48] และ Joanna Macy [49] ยังความเข้าใจจิตใจกับปัญหาสังคม และการเมือง นอกจากใช้ในการคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม จิตวิทยา humanistic จะถือว่าเป็น ต้นทางหลักของทฤษฎี และ methodological humanistic สังคมงาน[50][51]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความพยายามที่ตามมาหลายวิธีที่จะเป็นปล้องอกเห็นใจจิตวิทยาที่มุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงทางสังคม ยกตัวอย่างเช่นในปี 1989 มอรีนโอฮาร่าซึ่งเคยร่วมงานกับทั้งคาร์ลโรเจอร์สและเปาโลแฟรชี้ไปบรรจบกันระหว่างสองนักคิด ตามที่โอฮาร่าทั้งมุ่งเน้นการพัฒนาจิตสำนึกที่สำคัญของสถานการณ์ที่บีบบังคับและ dehumanize. [46] ตลอดปี 1980 และ 1990, สถาบัน Noetic Sciences ประธานวิลลิส Harman ถกเถียงกันอยู่ว่าการเปลี่ยนแปลงทางสังคมอย่างมีนัยสำคัญไม่สามารถเกิดขึ้นโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญมีสติ. [47]
ในศตวรรษที่ 21 นักจิตวิทยาเห็นอกเห็นใจเช่นเอ๊ดมันด์บอร์น [48] และโจแอนนาเมซี่ [49] ยังคงใช้ข้อมูลเชิงลึกทางด้านจิตใจไปสู่ปัญหาทางสังคมและการเมือง นอกเหนือจากการใช้ในการคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมจิตวิทยาเห็นอกเห็นใจจะถือเป็นแหล่งที่มาของทฤษฎีและวิธีการหลักของการทำงานทางสังคมที่เห็นอกเห็นใจ. [50] [51]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความพยายามมากมายที่จะตามมาประกบเชิงจิตวิทยาแนวมนุษยนิยมเพื่อเปลี่ยนแปลงสังคม ตัวอย่างเช่น ในปี 1989 มัวรีนโอฮาร่า ซึ่งเคยร่วมงานกับ คาร์ล โรเจอร์ และ เปาโล แฟร์ แหลมมาบรรจบกันระหว่างสองงาน ตาม โอฮาร่า ทั้งมุ่งเน้นการพัฒนาจิตสำนึกวิกฤตของสถานการณ์ที่บีบคั้น และ dehumanize .[ 46 ] ตลอดช่วงปี 1980 และปี 1990 , สถาบันวิทยาศาสตร์ noetic วิลลิส ฮาร์แมน ประธานการถกเถียงกันอยู่ว่าทางสังคมเปลี่ยนไม่สามารถเกิดขึ้นโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงสติสําคัญ [ 47 ]
ในศตวรรษที่ 21 , นักจิตวิทยามนุษยนิยมเช่นเอ็ดมันด์บอร์น [ 48 ] และ Joanna Macy [ 49 ] ยังคงใช้ข้อมูลเชิงลึกด้านปัญหาทางสังคมและการเมืองนอกจากจะใช้ในการคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม จิตวิทยามนุษยนิยมถือว่าเป็น หลัก ทฤษฎี และวิธีการสังคมสงเคราะห์มนุษยแหล่ง [ 50 ] [ 51 ]