Hornbostel did much work in the fie

Hornbostel did much work in the field of ethnomusicology, then usually referred to as comparative musicology. In 1906, he was in America to study the music and psychology of the Pawnee people, native Americans in the state of Oklahoma; he had by that time already studied the native music of Tunisia and of South Sea Islanders.[2]

Hornbostel's students include American composer Henry Cowell. Hornbostel specializ in African and Asian music, making many recordings and developing a system that facilitated the transcription of non-Western music from record to paper. He saw the musical tunings used by various cultural groups as an essential element in determining the character of their music, and did much work in comparing different tunings. A lot of this work has been criticized since, but in its time, this was a rarely explored area. Hornbostel also argued that music should be a part of more general anthropological research.

Hornbostel also contributed to the theory of binaural hearing, propose the theory of interaural time difference as the main cue, and developing sound localization devices (for finding the directions to artillery, aircraft, submarines, etc.) for the German war effort during World War I. With Max Wertheimer, he developed a directional listening device that they referred to as the Wertbostel.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hornbostel ได้งานมากด้านมานุษยดนตรีวิทยา แล้วจะเรียกว่าเปรียบเทียบ musicology ใน 1906 เขามาอยู่ในอเมริกาเพื่อศึกษาดนตรีและจิตวิทยาของคน Pawnee อเมริกันพื้นเมืองในรัฐโอกลาโฮมา เขาได้ตามเวลาที่ได้ศึกษาเพลงพื้นเมือง ของตูนิเซีย และ ชาวใต้ทะเล [2]Hornbostel ของนักศึกษารวมนักประพันธ์อเมริกันเฮนรี่โคเวลล์ Specializ Hornbostel ในแอฟริกาและเอเชียเพลง ทำบันทึกจำนวนมาก และพัฒนาเป็นระบบที่อำนวยความสะดวกการ transcription ของดนตรีตะวันตกจากระเบียนกระดาษ เขาเห็น tunings ดนตรีที่ใช้เป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดลักษณะของเพลงกลุ่มวัฒนธรรมต่าง ๆ และทำงานมากในการเปรียบเทียบ tunings ที่แตกต่างกัน มีการวิพากษ์วิจารณ์การทำงานนี้มากตั้งแต่ แต่ในเวลา นี้ตั้ง explored ไม่ค่อย Hornbostel โต้เถียงว่า เพลงควรจะเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยพัณฑ์ทั่วไปHornbostel ส่วนทฤษฎีของ binaural ได้ ยิน เสนอทฤษฎีของความต่างของเวลา interaural เป็นสัญลักษณ์หลัก และพัฒนาอุปกรณ์แปลเสียง (หาทิศปืนใหญ่ เครื่องบิน เรือดำน้ำ ฯลฯ) สำหรับความพยายามของสงครามที่เยอรมันในช่วงสงครามโลก มี Max Wertheimer เขาได้พัฒนาอุปกรณ์ฟังทิศทางที่พวกเขาเรียกว่า Wertbostel [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hornbostel ได้ทำงานมากในด้านการดนตรีแล้วมักจะเรียกว่าการแต่งเพลงเปรียบเทียบเป็น ในปี 1906 เขาอยู่ในอเมริกาที่จะเรียนดนตรีและจิตวิทยาของคนที่จำนำชาวอเมริกันพื้นเมืองในรัฐโอคลาโฮมา; เขาได้ตามเวลาที่มีอยู่แล้วได้ศึกษาดนตรีพื้นเมืองของประเทศตูนิเซียและหมู่เกาะเซาท์ซี. [2] นักเรียน Hornbostel รวมถึงแต่งเพลงชาวอเมริกันเฮนรีโคเวล Hornbostel specializ ในดนตรีแอฟริกาและเอเชียทำให้จำนวนการบันทึกและการพัฒนาระบบที่อำนวยความสะดวกในการถอดรหัสของเพลงที่ไม่ใช่ตะวันตกจากระเบียนกระดาษ เขาเห็นว่าดนตรี tunings ที่ใช้โดยกลุ่มวัฒนธรรมต่าง ๆ ตามที่เป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดลักษณะของเพลงของพวกเขาและได้ทำงานมากในการเปรียบเทียบ tunings ที่แตกต่างกัน จำนวนมากของงานนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ตั้งแต่ แต่ในเวลานี้เป็นพื้นที่สำรวจไม่ค่อย Hornbostel ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่าเพลงควรเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยทั่วไปมากขึ้นมานุษยวิทยา. Hornbostel ยังสนับสนุนทฤษฎีของการได้ยิน binaural ที่เสนอทฤษฎีของความแตกต่างเวลา interaural เป็นคิวหลักและการพัฒนาอุปกรณ์การแปลเสียง (สำหรับการหาทิศทางในการยิงปืนใหญ่ เครื่องบินเรือดำน้ำและอื่น ๆ ) สำหรับความพยายามทำสงครามเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งกับแม็กซ์ Wertheimer เขาได้พัฒนาอุปกรณ์การฟังทิศทางที่พวกเขาเรียกว่า Wertbostel ได้. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hornbostel ทำงานมากในด้านของดนตรี ก็มักจะเรียกว่าดนตรีเปรียบเทียบ ในปี 1906 เขาอยู่อเมริกาเพื่อศึกษาดนตรีและจิตวิทยาของ Pawnee คนอเมริกันพื้นเมืองในรัฐโอกลาโฮม่า เขาในตอนนั้น แล้วเรียนดนตรีพื้นเมืองของตูนิเซีย และชาวเกาะทะเลใต้ [ 2 ]

hornbostel นักเรียนรวมถึงนักแต่งเพลงชาวอเมริกันเฮนรีโคเวล .hornbostel specializ ในแอฟริกา และเอเชีย ทำให้หลายเพลง , บันทึกและพัฒนาระบบที่ช่วยถอดความที่ไม่ใช่ดนตรีตะวันตก จากระเบียนกระดาษ เขาเห็นดนตรีปรับใช้โดยกลุ่มวัฒนธรรมต่าง ๆเป็นองค์ประกอบที่จำเป็นในการกำหนดลักษณะของเพลงของพวกเขา และทำงานมากในการเปรียบเทียบปรับที่แตกต่างกัน มากของงานนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ตั้งแต่แต่ในเวลาของมัน นี่เป็นแทบการสํารวจพื้นที่ hornbostel ยังถกเถียงกันอยู่ว่าเพลงควรเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยทางมานุษยวิทยาทั่วไปมากขึ้น

hornbostel ยังสนับสนุนทฤษฎีของ binaural การได้ยิน ได้เสนอทฤษฎีของความแตกต่างเวลา interaural เป็นคิวหลักและการพัฒนาอุปกรณ์ปรับเสียง ( สำหรับการค้นหาเส้นทาง ปืนใหญ่ เครื่องบิน เรือดำน้ำ ฯลฯในสงครามเยอรมันช่วงสงครามโลกครั้งที่ กับ แมกซ์ เวอร์ไทม์เมอร์ เขาพัฒนาทิศทางอุปกรณ์การฟังที่พวกเขาเรียกว่า wertbostel [ 2 ]